Stanisław
August Poniatowski, był przywiązany do warszawskich Łazienek bardziej niż do
któregokolwiek ze swych apartamentów, czy też tworów artystycznych. W ich
powstanie i zagospodarowanie, Poniatowski włożył najwięcej inicjatywy, smaku i
pracy. Władysław Tatarkiewicz, często pisywał w swoich rozprawach, że właśnie
Łazienki Królewskie w Warszawie, znajdowały się najbliższej serca króla.
Urządzenie
rezydencji
Ta
rezydencja króla Poniatowskiego, urządzona została z najwyższą precyzją i przez
cały czas królowania Stanisława Augusta, była ona w ten sposób rozbudowywana i
upiększana. Jej wygląd, do dziś świadczy o jego nietuzinkowym znawstwie, smaku
i dążeniach do europejskich mód. Rozbudowując tę posiadłość, król Polski
położył dla rozwoju kultury Rzeczypospolitej doby oświecenia, niebagatelne
zasługi. Łazienki Królewskie zyskały ostateczny swój kształt już po rozpadzie
Rzeczypospolitej, już po abdykacji monarchy i jego wyjeździe do Grodna, który
miał miejsce w 1795 roku.