Prof. Bieleń: Kiedy przekują miecze na lemiesze?

Państwa są usposobione wobec siebie konkurencyjnie, a nawet rywalizacyjnie. Stan niepewności i wrogości w stosunkach sąsiedzkich występuje częściej w wielu miejscach na świecie niż stała przyjaźń i wzajemne zaufanie. Gdy między państwami dochodzi do konfliktu i starcia wojennego, każda ze stron  ponosi klęskę cywilizacyjną.

Teza Carla von Clausewitza  pokazuje, że wojna traktowana jako przedłużenie polityki przy pomocy innych środków jest przede wszystkim kompromitacją elit rządzących zwaśnionych państw. To one mają obowiązek bronić swojego dobrostanu i obywateli przed  zniszczeniem i śmiercią. Tymczasem swoją nieudolnością, błędną kalkulacją albo cynizmem i zawziętością skazują narody na niewyobrażalne cierpienia.

Brzydka gra Katyniem

Dzisiaj będą grzać Katyń. To nieważne, że Rosjanie za tę zbrodnię przeprosili, przekazali Polsce dokumenty, o których ta nawet nie wiedziała, nieważne, że wzięli za nią odpowiedzialność choć byli wtedy pod władzą międzynarodowej sekty, która władzę w Rosji zdobyła w wyniku wojny domowej, która pochłonęła kilkanaście lub więcej milionów ofiar.

Nieważne, że w samym Katyniu zamordowano także tysiące Rosjan i przedstawicieli innych narodowości ZSRR, nieważne, że rozkaz dokonania zbrodni podpisali nie tylko Rosjanie, nieważne, że w Katyniu jest od wielu lat mauzoleum i cmentarz, na którym Polacy mogą od lat modlić się za swoich pomordowanych. Ważne, że jest okazja by odbyć kolejny seans nienawiści wobec Rosji. A. Walicki w swojej pomnikowej pracy „O Rosji inaczej” pisze o takim seansie jaki Polacy urządzili w roku 1995 w Warszawie, kiedy po słowie Przebaczamy dodali całą listę obelg skierowanych do Rosjan, odrzucili też propozycję wspólnej uroczystości nad grobami Polaków i Rosjan ofiar stalinowskiego komunizmu, w której udział zadeklarowali Prezydent Jelcyn i A. Sołżenicyn. W tym samym roku L. Wałęsa odrzucił zaproszenie na defiladę w 50 rocznicę zwycięstwa w Moskwie, w której brali udział przywódcy USA, Francji, W. Brytanii, a nawet Niemiec. Udział w niej Premiera Józefa Oleksego określił jako akt zdrady narodowej.

Przemysław Piasta: Tupolew nasz codzienny

 Aż trudno uwierzyć, że to już 13 rocznica tragicznego wypadku lotniczego pod Smoleńskiem. Tragicznego nie tylko dlatego, że w jego skutek śmieć poniósł Prezydent RP wraz z małżonką i całą masą oficjeli. Przede wszystkim dlatego, że na jego skutek utkwiliśmy jako naród w swoistym chocholim tańcu. Absurdalnym, groteskowym i niezwykle szkodliwym.

Tak naprawdę wszyscy jesteśmy ofiarami wypadku pod Smoleńskiem. Bez niego najprawdopodobniej Lech Kaczyński zwyczajnie przegrałby wybory prezydenckie, a PiS byłby nadal zwyczajną partią, być może jedną z kilku lub kilkunastu. Tymczasem zamiast normalnych partii i normalnego sporu, mamy dziś w Polsce polityczne sekty rytualnie okładające się po głowach i obrzucające fekaliami. Zamiast rozumu i trzeźwej analizy własnych potrzeb i możliwości, wyłącznie rozgrzane do białości emocje.

Wojciech Wilczyński: Fotoplastikon - podróż w czasie

W październiku przedstawialiśmy w Bumerangu Polskim interesujace opowiadanie urodzonego w Warszawie i mieszkajacego 12 lat poza Polską pisarza Wojciecha Wilczyńskiego pt. "Inny Świat". Dziś pozostajac w światecznym nastroju pisarz przesyła nam słuchowisko wg jego opowiadania pt. "Fotoplastikon", którego premiera miała miejsce dwa dni temu. 

Przypomnijmy: pisarz wcześniej  pracował na różnych stanowiskach,  wykonywał kilka zawodów. Zaczął od urzędnika państwowego (jak mówi - nuda), później był managerem w handlu zagranicznym – dochodząc do stanowiska szefa dużych budów za granicą, prezesem w firmie eksportowo-importowej, tłumaczem literatury technicznej, biegłym sądowym i zastępcą dyrektora instytutu.

Jak chrześcijanie w pierwszych wiekach świętowali Wielkanoc?

O tym, jak Wielkanoc była przeżywana w pierwszych wiekach rodzącego się Kościoła, aby lepiej zrozumieć jej znaczenie dla chrześcijan, opowiada o. prof. Bazyli Degórski OSPPE, patrolog Papieskiego Uniwersytetu św. Tomasza z Akwinu i Instytutu Duchowości „Teresianum” w Rzymie.

W pierwszych wiekach obchody Wielkanocy skupiały się w całości na Wigilii Paschalnej. „Najstarsze świadectwo znajduje się w tzw. ‘Liście Apostołów’ z połowy II wieku” – mówi Family News Service o. prof. Bazyli Degórski. Dodaje, że dokument przedstawia uczniów obchodzących Wielkanoc podczas „nocy czuwania”, na pamiątkę śmierci Pana, którego uważa się za zmartwychwstałego i żyjącego. „List mówi, że o porze piania koguta czuwanie ma się zakończyć agapē, czyli Eucharystią, którą należy sprawować aż do ostatecznego przyjścia Pana” – wyjaśnia patrolog.