Mateusz Piskorski: Wojenne fantazje

Po rozmowie w Genewie Siergieja Ławrowa
 z Anthonym Blinkenem Amerykanie mają dać
 w ciagu tygodnia odpowiedź na żądania rosyjskie
Fot. printscreen YT

 Już od dłuższego czasu w polskiej debacie publicznej prowadzonej przez polityków, ekspertów i dziennikarzy pierwszoplanowym tematem jest zagrożenie wojną na Wschodzie. Postulaty jej uczestników czasami brzmią zresztą tak, jakby konflikt zbrojny był wręcz czymś dla nich pożądanym, a co najmniej z niecierpliwością oczekiwanym.

Właśnie w takim duchu brzmią niektóre komentarze po genewskim spotkaniu ministra spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej Siergieja Ławrowa z amerykańskim sekretarzem stanu Anthony’m Blinkenem.

A minor incursion – niewielka inwazja

Job Biden na pierwszej konferencji prasowej
w nowym roku. Fot. printscreen YT

 A minor incursion – niewielka inwazja. To słowa, jakich użyl pan Joe Biden Prezydent Stanów Zjednoczonych w wypowiedzi na konferencji prasowej w kontekście kryzysu związanego z Ukrainą. 

“(…) And so, I think what you’re going to see is that Russia will be held accountable if it invades. And it depends on what it does. It’s one thing if it’s a minor incursion and then we end up having a fight about what to do and not do, et cetera. (…)”[Źródło *]

Tłumaczenie: “(…) Myślę więc, że jeśli Rosja dokona inwazji, to zostanie pociągnięta do odpowiedzialności. I to zależy od tego, co zrobi. Jedną rzeczą jest niewielka inwazja, która kończy się (naszą) kłótnią o to, co robić, a czego nie, i tak dalej. (…).” [Żrodlo]

To są chyba najważniejsze słowa, jakie można było usłyszeć z ust pana Bidena i trzeba być mu za to wdzięcznym, zwłaszcza za otwartość jaką tutaj przedstawił. Proszę oburzanie się na wojny mniejsze i gorsze, kraje większe i nijakie zostawić na inne fora. To w ogóle nie o to w kontekście tej wypowiedzi chodzi. Sprawa jest bardziej zawiła i o wiele bardziej głęboka. W istocie, oto mamy wyłożoną całą istotę zachodniego sojuszu wojskowo-obronnego na tacy. Naprawdę bardzo nam miło, że pan Prezydent to powiedział i wielki szacunek dla niego za szczerość.

Premiera filmu “Gierek”. Fakty czy IPN-izmy?

Producent i aktorzy na premierze
 filmu "Gierek".

Za dwa dni pojawi się w kinach. Ja już go widziałem, byłem na premierze filmu w reżyserii Michała Węgrzyna pt. “Gierek” w dąbrowskim Pałacu Kultury Zagłębia. Produkcja jest poświęcona Edwardowi Gierkowi, I Sekretarzowi PZPR i przywódcy Polski w dekadzie lat 70-tych.Przywódcy PRL-u zdecydowanie najlepiej ocenianego w III RP.

Na czerwonym dywanie brylowali między innymi odtwórcy głównych ról  – Michał Koterski, który zagrał rolę tytułową, Małgorzata Kożuchowska grająca Stanisławę Gierek i Sebastian Stankiewicz grający przebiegłego Maślaka (w domyśle Stanisława Kanie). Sala wypełniona po brzegi, wśród gości prezydenci Sosnowca (Arkadiusz Chęciński), Dąbrowy Górniczej (Marcin Bazylak) i Zawiercia (Łukasz S. Konarski).Obecna jest również rodzina Edwarda Gierka z synem, cenionym profesorem, Adamem Gierkiem. Wielu osobiście mi znanych działaczy dekady Gierka. Tradycyjne  podziękowania  dla szeregu instytucji i osób odczytane przez prowadzącego premierową galę Krzysztofa Ibisza. Kilka słów od producenta Heatcliffa Janusza Iwanowskiego miedzy innymi o papieżu Janie Pawle II, Stefanie Wyszyńskim i Lechu Wałęsie. W ciszy i skupieniu obejrzałem film. Pierwsza moja myśl –  film jest nierówny. Znakomite kreacje mieszają się ze słabymi.

30. Finał WOŚP. Program sztabu w Sydney

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy gra już po raz 30. Finał odbędzie się w niedziele, 30 stycznia pod hasłem "Przejrzyj na oczy", a zbiórka będzie prowadzona pod kątem okulistyki dziecięcej. Celem w tym roku, jest zapewnienie najwyższych standardów diagnostyki i leczenia wzroku u dzieci w Polsce. W Sydney gramy po raz czwarty i po raz drugi gościmy w przestrzeni Polskiego Klubu Bankstown.

 Finał WOŚP to jednodniowa zbiórka publiczna, organizowana przez Fundację Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Od wielu lat Finałom WOŚP towarzyszą także akcje internetowe i wydarzenia zamknięte, które rozpoczynają się już na początku grudnia.

Uniwersytet na rubieży czyli o nauczaniu, uczeniu się i nieposłuszeństwie

Prof. dr hab. Marią Czerepaniak–Walczak
Fot. L.Wątrówski

- Znam ludzi, którzy mówią, że lubią się uczyć, ale nie lubią chodzić do szkoły. I właśnie chodzi o to, aby ta zmiana paradygmatu z nauczania – na uczenie się, wykorzystała właśnie tę ludzką potrzebę poznawczą. By chodzenie do szkoły zastąpić uczeniem się. - mówi  prof. dr hab. Maria Czerepaniak–Walczak, przewodnicząca  Rady Naukowej Szkoły Doktorskiej Uniwersytetu Szczecińskiego w rozmowie z Leszkiem Wątróbskim.

Prof. Maria Czerepaniak-Walczak jest równiez  członkinią Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, honorową członkinią Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego (PTP) oraz World Education Research Association (WERA).

-Przewodniczy Pani Radzie Naukowej Szkoły Doktorskiej US na kadencję 2020 – 2024...

-… tak, w organizowanie tej formy kształcenia młodych badaczy i badaczek uczestniczę od roku 2019, kiedy to Ustawa 2.0 (Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) wprowadziła w strukturach uniwersyteckich nowy organizm pod nazwą „Szkoła doktorska” w miejsce dotychczasowych studiów doktoranckich. Ale sama historia szkół doktorskich, to historia europejskich doświadczeń. Kiedy się bowiem okazało, że Europa ma być środowiskiem rozwoju nauki poprzez prowadzenie oryginalnych badań oraz wdrażania i upowszechniania ich wyników zwrócono uwagę na sposoby kształcenia kadr naukowych. Wtedy okazało się, że dobrą formą będą szkoły doktorskie. Szkoły te skupiają się na kształceniu transgresyjnych kompetencji i uczeniu się bycia w świecie. Szkoła doktorska jest więc miejscem integracji młodych badaczy – takie trzy „i”: international, interdisciplinary i intersection. Taka idea szkoły doktorskiej jest realizowana na naszym uniwersytecie.