Ryzyko wybuchu konfliktu między Zachodem a Rosją. Co się zmieniło?

Rozmowa Piotra Korczakowskiego z kanału eMisja
z Konradem Rękasaem.

 „Ryzyko wybuchu konfliktu między Zachodem a Rosją od czasów zimnej wojny jest obecnie największe, a wiele tradycyjnych narzędzi dyplomatycznych nie jest już dostępnych.” To zdanie wypowiedział ostatnio głównodowodzący brytyjskiej armii, gen. Nick Carter. Jego kraj jako pierwszy udzielił Polsce wsparcia w zabezpieczeniu granicy z Białorusią. Zjednoczone Królestwo jest także gotowe wysłać na Ukrainę 600 żołnierzy z jednostek specjalnych, którzy mają pomóc w zabezpieczeniu zagrożonego odcinka w Donbasie.

 Szefowa brytyjskiego MSZ, Lizz Truss nawołuje do zablokowania rurociągu Nord Stream 2 twierdząc, że jest on jednym z narzędzi nacisku jakie Rosja może wkrótce wykorzystać do wywarcia presji na kraje Europy Środkowej. Ewidentnie na naszych oczach dochodzi do radykalnej zmiany polityki w Europie, zarówno pod względem pobłażliwości dla nielegalnej imigracji, jak i postrzegania Federacji Rosyjskiej jako politycznego partnera. 

Ernie Dingo na celowniku antyszczepionkowców

Ernie Dingo próbował podnieść wskaźniki szczepień
w Australii Zachodniej. Fot. D. Wilkins

Ikona australijskiej telewizji, Ernie Dingo, został zaatakowany groźbami śmierci po tym, jak postanowił  pomóc Australii Zachodniej w zniesieniu opóźnionych wskaźników szczepień przeciw Covid-19.

65-letni Dingo podróżował po północnej Australii Zachodniej, próbując zwiększyć liczbę szczepień tubylców w całym stanie.

Gospodarz Great Outdoors pracuje nad pozbyciem się antyszczepionkowego piętna  w odległych społecznościach rdzennych mieszkańców Zachodniej Australii.

Ceny gazu ziemnego szaleją. Kto na tym korzysta?

10 lat temu otwarta została pierwsza
nitka rurociągu rosyjskiego gazu
dla Europy - Nord Stream. Fot. Wikipedia

Ceny gazu ziemnego szaleją. Dzisiaj jest on 4-krotnie droższy niż pół roku temu. Temu skomplikowanemu globalnemu fenomenowi, towarzyszy narracja, czy wulgarnie mówiąc – propaganda. W czasach wojen informacyjnych o emocje wyborców, jej przekaz jest prosty, wręcz prymitywny: „Putin i Gazprom”, „Gazprom i Putin”.

W polskich mediach, wśród polityków i ekspertów – ten duet jest oczywiście jedynym winowajcą. Media, czy to „patriotyczne” czy „zdradzieckie”, wszyscy eksperci najęci do przeróżnych formacji wojny informacyjnej, wreszcie politycy, czy to w rządzie czy opozycji, czy w Brukseli… wszyscy jednym głosem. Ten sam przekaz.

Przygotowania do obchodów 150-lecia Polonii w Nowej Zelandii

Potomkowie pierwszych polskich osadników
 - reprezentanci rodzin: Waleńskich, Smoleńskich, Świtałów
 i Klemick (pierwszy z prawej Paul Klemick, członek
 założyciel POHOS).  Fot. archiwum

Trwają przygotowania do obchodów 150-lecia polonijnych społeczności w Aotearoa (maoryska nazwa Nowej Zelandii) -rozmowa z  Ewą Rożecką-Pollard*, przewodniczącą „Polish          Heritage of  Otago and Southland Charitable Trust” w Dunedin  (Wyspa Południowa).

 

-Pierwsi polscy osadnicy przybyli do Nowej Zelandii (dalej NZ) w roku 1872. Tak więc, już za rok (2022), obchodzić Państwo będziecie duży jubileusz 150 lecia obecności polskiej w Aotearoa…

-Tak, ale zacznijmy od historii ….. W roku 1870 sir Julius Vogel (nowozelandzki polityk, dwukrotny premier NZ) rozpoczął starania, by sprowadzać imigrantów z Północnej Europy. Chodziło mu o to, by pomóc w budowie infrastruktury na dużych niezagospodarowanych obszarach NZ. Pośród nich znaleźli się polscy osadnicy. Większość ich pochodziła z Pomorza znajdującego wtedy pod zaborem pruskim.

Poważni ludzie rozmawiają. Dzieci siedzą w piaskownicy

W czasie gdy państwa niepoważne zajmują się niepoważnymi sprawami, poważni gracze porządkują za nich powstały w ten sposób chaos. Nic więc dziwnego, że wobec pata na polsko- białoruskiej (a zatem i europejsko-białoruskiej) granicy, do gry wkroczyły zainteresowane sprawą strony. 

Prezydent Francji Emanuel Macron odbył w tej sprawie rozmowę telefoniczną z prezydentem Federacji Rosyjskiej Władimirem Putinem. Natomiast ustępująca ze stanowiska, lecz wciąż cisząca się estymą, kanclerz Niemiec Angela Merkel rozmawiała z prezydentem Białorusi Aleksandrem Łukaszenką. Czy doszli do jakichś konkluzji – nie wiadomo. Nie temu zresztą służą tego typu rozmowy. W każdym razie zainteresowane strony zaczęły snuć nici koronkowych, dyplomatycznych rozgrywek. Zapewne dzięki temu zrealizują znaczną część swoich politycznych celów.