Taneczna podróż z Yvonne Kower dla najmłodszych w Dniu Dziecka w Ashfield. Fot. PolArt |
piątek, 4 czerwca 2021
Zimowy Karnawał – Obchody Dnia Dziecka PolArt Sydney
Myśl o Białorusi na tle lekcji z Ukrainy
Wobec Białorusi należy odnosić się tak jak sami chcielibyśmy być traktowani. Nic więcej, nic mniej! Tyle wystarczy! Po prostu zastosować zasadę wzajemności wobec sąsiada i najzwyczajniej po sąsiedzku z nim żyć. W tym oczywiście nie mieści się finansowanie mediów antypaństwowych, ani nakładanie sankcji czy zrywanie współpracy gospodarczej. Pomijając już tak oczywistą sprawę, jak prawo tranzytu, na którym również sami korzystamy przez sąsiedzkie terytorium, ciągle przyjaznej nam Białorusi.
To może zszokować wielu z naszych czytelników, jak również jest zupełnie przeciwne głównym nurtom obecnym w naszych mediach na temat Białorusi – ale z naszej perspektywy, zupełnie nie ma znaczenia, nie ma absolutnie najmniejszego – kto na niej rządzi. Jeżeli jednak jest to Prezydent, który przez praktycznie trzy dekady gwarantuje niezależność i niepodległość tego państwa, to naprawdę możemy mówić o bardzo pozytywnym scenariuszu. Z tej przyczyny, ponieważ na mapie Europy Środkowej jest jeszcze jeden – bardzo ważny gracz, niesłychanie silnie stabilizujący relacje i możliwości prowadzenia gry. Białoruś, jako kraj niepodległy o znaczącym potencjale, jest buforem pomiędzy Rosją, a Unią Europejską, z czego Białorusini powinni czerpać korzyści i zyski, a nie mieć sankcje.
czwartek, 3 czerwca 2021
Złe wieści z Tel Awiwu
Yair Lapid and Naftali Bennett Photo Credit: Yossi Zeliger/Flash 90 |
Lapid twierdził wtedy, że „były polskie obozy śmierci i żadne prawo nigdy tego nie zmieni”. Mówił, że jego babcię zabili rzekomo Niemcy i Polacy, chociaż jest to nieprawda, ponieważ jego dziadkowie od strony matki wyemigrowali z Rumunii do Palestyny w 1934 r. i tam urodziła się matka Lapida. Bennett z kolei twierdził, że „polski naród miał swój udowodniony udział w mordowaniu Żydów w czasie Holokaustu” i krytykował polsko-izraelską deklarację przyjętą po wycofaniu się Polski z nowelizacji ustawy o IPN za to, że „opisuje rzekome systematyczne działania rządu polskiego na uchodźstwie i innych Polaków, w celu pomocy członkom narodu żydowskiego. Zapis ten nie jest zgodny z rzeczywistością. Polskie działania były nieliczne i nie miały charakteru centralnego”.
środa, 2 czerwca 2021
Wymazane historie: Dziedzictwo Rąblowa
14 maja 1944 roku pod Rąblowem miała miejsce
jedna z największych bitew partyzanckich na ziemiach
polskich. Pomnik ku czci poległych partyzantów w Rąblowie. Rzeźba autorstwa Stanisława Strzyżyńskiego. Fot. fb |
W bitwie brało udział około 2000 żołnierzy niemieckich pod dowództwem Jakoba Sporrenberga, a po stronie polskiej około 900 partyzantów – w tym 600 żołnierzy Armii Ludowej, 50 żołnierzy Armii Krajowej, 50 żołnierzy Batalionów Chłopskich i 200 partyzantów radzieckich. Połączonymi oddziałami polskimi dowodził Mieczysław Moczar. Z uwagi na znaczną dysproporcję sił, zarówno biorąc pod uwagę stan liczebny oddziałów jak i uzbrojenie, bitwa okazała się dużym sukcesem sił polskich – partyzanci polscy zdołali wyjść z okrążenia niemieckiego. Bitwa pod Rąblowem* była nie tylko sukcesem wojskowym, lecz miała także znaczenie symboliczne – stanowiła bowiem jeden z nielicznych przykładów zgodnego współdziałania formacji wojskowych różniących się ideowo i politycznie. Poczucie patriotyzmu i obowiązku obrony ojczyzny było silniejsze od uprzedzeń, animozji, a nawet otwartej wrogości.
wtorek, 1 czerwca 2021
Holocaust polskiego duchowieństwa
Bp. Antoni Nowowiejski jeden z 2 tys. poskich duchownych zamordowanych przez Niemców w okupowanej Polsce. |