Ryszard Opara: AMEN. Pierwsze szpitale rehabilitacyjne w Sydney

Początki mojej kariery, właściciela i menadżera Prywatnych Szpitali w Australii.  Człowiek jest wart tyle - ile może sam stworzyć - wykreować - Ile może dać od siebie - innym ludziom.

AMEN – Autobiografia Naukowa  Ryszarda Opary. Odcinek 29.

Mój pierwszy niebywały sukces:  St. Edmund's Hospital

Po zakupie przy pomocy kredytu szpitala St.Edmund's, siedziałem samotnie dniami i nocami w niemal pustym szpitalu i zastanawiałem się co robić dalej - jak sfinansować remont, konieczne nakłady, co zrobić aby zapewnić finansową stabilność szpitala. Instnktownie czułem, że mogę liczyć tylko na siebie. 

Minister John Sidoti z wizytą w Polskiej Szkole Sobotniej w Liverpool

Min. John Sidoti w Polskiej SzkoleSobotniej w Liverpool

W Polskiej Szkole Sobotniej w Liverpool odbyła się niecodzienna wizyta, mianowicie szkoła miała przyjemność gościć  Johna Sidoti - Ministra ds. Wielokulturowości, Sportu, Seniorów i Weteranów. 
 

Minister z wielkim entuzjazmem odpowiedział na zaproszenie specjalne dyrektor szkoły Eweliny Ellsmore, by wziąć udział w  specjalnym programie artystycznym przedstawiającym wielkich Polaków i  upamiętniającym ich wpływ na losy świata.

 Na spotkanie przybyli również  Joanna Spłocharska - wicekonsul Rzeczypospolitej Polski; Elżbieta Cesarski - przewodnicząca Polskiej Komisji Edukacyjnej w Australii, dyrektor Polskiej Szkoły Dzielnic Północnych oraz czynny działacz Macierzy Polskiej,  Adam Gajkowski- prezes Polskich Organizacji w Nowej Południowej Walii,  Krystyna Cyroń - prezes Polskiego Stowarzyszenia w Cabramatta oraz  Bronisław Łacek reprezentujący Zrzeszenie Polskich Nauczycieli w NPW.
 

Przedstawiciele RNPA na ochodach 450-lecia Unii Lubelskiej

Wrȩczenie Medalu Unii Lubelskiej wraz z dyplomem,
od lewej: prof. Marian Radny, Prezydent Lublina dr Krzysztof
.Żuk, Malgorzata Kwiatkowska. Fot. PAI

1 lipca 1569 roku, na sejmie walnym w Lublinie podpisano porozumienie o Unii Realnej miȩdzy stanami Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Porozumienie  stanowiło, że Królestwo Polskie i Księstwo Litewskie stają się jednym ciałem państwowym; powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów. Przetrwała 220 lat. Na pamiątkę tych wydarzeń Sejm RP VII kadencji w 2015 roku ustanowił dzień 1 lipca Dniem Sejmu Polskiego, zaś Sejm VIII kadencji w 2018 roku ustanowił rok 2019 Rokiem Unii Lubelskiej. Na przełomie czerwca/lipca 2019 r. Lublin był miejscem państwowych obchodów 450. rocznicy zawarcia Unii. W wydarzeniach rocznicowych udział wzięli przedstawiciele Polonii, w tym Polonii australijskiej.

 

Sejm walny, na którym ustanowiono Unię Polsko-Litewską, zwołano w Lublinie 10 stycznia 1569 roku. Zapewne śladem tych wydarzeń historycznych obchody 450-lecia Unii Lubelskiej trwają od początku 2019 roku. Wydarzenia rocznicowe obejmują koncerty, konferencje, wystawy, pokazy, spektakle teatralne, wydawnictwa, konkursy, etc., a ich kulminacja przypadła na dni pomiędzy 28 czerwca (dzień uchwalenia Uni) a 4 lipca (dzień ratyfikacji umowy przez króla Zygmunta Augusta).

Wybory 2019: PiS niczego ważnego nie zmienia

Jarosław Kaczyński na konwencji wyborczej PiS w Lublinie
Fot. Printscreen YouTube

Jedna rzecz jest absolutnie przezabawna. Jeśli nawet istniała szansa, żeby miliony Polaków nie interesujących się polityką nie zwróciło najmniejszej uwagi na konwencję PiS-u i składane przez tę partię obietnice – to w ciągu kilku następnych dni rzesze ochotników: redaktorów GW i TVN, dyżurnych ex-pertów, liderów opozycji oraz szpeców z FB – zrobiły wszystko, żeby chyba już każdy w Polsce dowiedział się, że przez PiS zarobi więcej i jakie to straszne nieszczęście jest. Już pal sześć minimalną, inflację i wszystko inne – ale to jest Nobel z propagandy wyborczej! Wszyscy pracują na PiS…!

Praktyka nad teorią
 

Cały ten humbug bowiem – i obrona, i atak, a w istocie nawet i ten artykuł – służą… tylko jednemu: popularyzacji PiS-u. A wobec tego, wobec faktu, że cała ta dyskusja odda na kolejne cztery lata rządy nad Polską partii, która dla dobrego witza wyborczego powie, a co gorsza zrobi wszystko – wszelkie teoretyzowanie powinno zblednąć i ustąpić. Naprawdę, to nie jest dobry moment na udowadnianie wyższości którejkolwiek z teorii ekonomicznych – skoro mamy do czynienia z czystą, prostą, by nie powiedzieć prymitywną PRAKTYKĄ partyjnej demokracji.

Wędrówki po Polsce: Łemkowszczyzna

Cerkiew w Krempnej. Fot. Slawojar (Wikipedia - CC BY-SA 3.0)

Łemkowszczyzna, to potoczna nazwa obszaru zamieszkiwanego przez Łemków. Łemkowie, to wschodniosłowiańska grupa etniczna, stanowiąca integralną część narodu rusińskiego. Do okresu wysiedleń, mających miejsce w latach 1945–1947, ludzie ci zamieszkiwali w zwartej grupie obszar Beskidu Niskiego i Bieszczad. Lud łemkowski, żyjąc przez wieki między Odrą a Bugiem, wytworzył swoją fascynującą kulturę i obyczajowość. Łemkowie zachowali własną zwyczajowość, sztukę oraz swój specyficzny folklor.

W Karpatach

Po polskiej stronie Karpat, aż po Dolinę Popradu rozciągała się Łemkowszczyzna, jako kraina narodu łemkowskiego. Najbardziej wyrazistym przejawem kultury materialnej Łemkowszczyzny są niewątpliwie ich świątynie, zwane cerkwiami. Cerkiew (z gr. kyriaké) znaczy dom Pana. Choć wiele z nich już nie istnieje, to jednak te, które przetrwały zawieruchy wojenne są obecnie główną atrakcją krajoznawczą Łemkowszczyzny. Ich baniaste i płomienne kopuły od dawna już wrosły w krajobraz Karpat, podobnie jak ich tajemniczy dla wyznawców innych religii wystrój z ikonostasem na głównym ołtarzu.