Magda Rudzka organizuje charytatywny rejs w Sydney

Magdalena Rudzka zaprasza na ekskluzywną imprezę
charytatywną. K.Bajkowski

Magdalena Rudzka, która w lipcu brała udział w sydnejskim międzynarodowym konkursie piękności jako Miss Poland organizuje 1 listopada ekskluzywną imprezę charytatywną podczas rejsu jachtem po Zatoce Sydnejskiej.  Pieniądze zebrane podczas rejsu przeznaczone będą dla „The Aussie Hands Fundation Inc.” zrzeszającej rodziny dzieci urodzonych z wadami rączek, dłoni i palców.

We wtorek, 1 listopada podczas  popołudniowego wydarzenia, które elektryzuje co roku Australijczyków – Melbourne Cup,   Magda organizuje na pokładzie jachtu  Aventi 100ft Princess, należacego do właściciela australijskiej firmy telekomunikacyjnej prestiżową imprezę charytatywną. 

Umiał łączyć to, co inni rozdzielają. Pożegnanie Andrzeja Wajdy

W krakowskim kościele oo. Dominikanów w środę odprawiona
została msza żałobna w intencji zmarłego Andrzeja Wajdy,
dzień wcześniej w Warszawie. Wybitny reżyser został
pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Fot. P. Drabik (Wikipedia - cc).

Po śmierci reżysera uświadomiłem sobie, że towarzyszył mi przez większość mego życia. Był obecny jak słońce i księżyc, domy przy ulicach i drzewa w lesie, stanowił oczywistość, której nie da się zaprzeczyć. Wajda był ważny tak, jak Wojtyła i Wałęsa, tworzył historię, chociaż był tylko artystą.

Każdy jego film obsesyjnie mówił o Polsce, o dobru i złu. Raz skłaniał nas do dumy, kiedy indziej do wstydu. Mimo że żył w czasach politycznej inżynierii dusz i zanurzony był w realiach PRL, nie uprawiał propagandy, umacniał naszą intelektualną i moralną suwerenność.

Obejrzałem teraz kilka jego filmów z nowych cyfrowych kopii, ale oglądanie ich w domowym zaciszu nie przywraca przeżyć, jakie dawały seanse w kinie. Z żalem za utraconym czasem i nie istniejącym już budynkiem wspominałem kino „Kosmos”, w którym oglądałem „Ziemię obiecaną”, „Wesele”, „Dyrygenta”, „Człowieka z marmuru”, „Człowieka z żelaza”, „Panny z Wilka”. Po 1989 roku „Pana Tadeusza” i „Zemstę” oglądałem jeszcze w tym samym, coraz bardziej starzejącym się kinie. Gdzieś tam nad miejscem, gdzie stał kiedyś „Kosmos” (ależ kapitalna nazwa dla kina), dokonuje się w mym wspomnieniu lot bociana nad rozległą doliną, bo wciąż trwa seans „Pana Tadeusza”, zachwyt i dziękczynienie za wolność, która wcale nie musiała się nam przydarzyć.

Konferencja dla nauczycieli szkół polonijnych w Canberze

Nauczyciele polonijni podczas konferencji w Canberze.

Pod nazwą „Nowoczesne techniki nauczania języka polskiego i wiedzy o Polsce w australijskiej szkole polonijnej” na przełomie września i października w Canberze  odbyła się trzydniowa konferencja, w której uczestniczyło 47 nauczycieli z 17 szkół polonijnych z Wiktorii, Nowej Południowej Walii, Queensland i Australijskiego Terytorium Stołecznego, o czym w swym reportażu pisze Joanna Fenik.

 

Jest piątek - wczesne popołudnie - wyruszamy z Sydney do Canberry. Od samego rana ostatnie przygotowania i telefony. Jeszcze tylko uściski od dzieci, mężów i w drogę. Jedziemy razem, we cztery w samochodzie - trzy nauczycielki z Polskiej Szkoły Sobotniej w Ashfield i pani Wiesława z polskiej szkoły średniej w Chatswood. Na miejsce mamy przyjechać ok. godz. 17.

Wojciech Smarzowski: Błahe filmy mnie nie interesują

Wojciech Smarzowski .
Fot. Zulicho (creative commons)

Chcę, żeby po wyjściu z kina każdy widz chciał przytulić swoje dzieci – mówi reżyser najnowszego polskiego filmu "Wołyń" w rozmowie z Tomaszem Moskalem.

Tomasz Moskal: Twój „Wołyń” dopiero co miał swoją oficjalną premierę, a już obrósł legendą i całą masą emocji oraz spekulacji.

 Wojciech Smarzowski: Myśleć o tym filmie zacząłem długo przed wydarzeniami na Majdanie. Początkowo, pisząc scenariusz, myślałem, że zrobię pół filmu. Drugą połowę miał nakręcić reżyser z Ukrainy. Z różnych względów ten pomysł upadł dość szybko, zrezygnowałem też z tego, by film kręcić za naszą wschodnią granicą. Nasz okres zdjęciowy trwa, z krótkimi przerwami cały rok. Nie czulibyśmy się tam bezpiecznie. A poza tym komuna do dziś jest tam widoczna – w sposobie myślenia, ale także architekturze itp.


Mówiłeś kiedyś, planując „Wołyń”, że to na Lubelszczyźnie znaleźć można sporo fajnych zdjęciowo i plenerowo miejsc.

Kiedy było już pewne, że film będę kręcił w Polsce, obejrzałem cztery skanseny. Lubelski był zdecydowanie najlepszy, dlatego to właśnie tam zrobiliśmy naszą bazę. W Lublinie znaleźliśmy obiekty, które występują w scenariuszu, ale też przestrzeń, w której mogły powstać filmowe zagrody wołyńskie. Część wołyńskiej wsi znaleźliśmy także w skansenie w Kolbuszowej. Zdjęcia kręciliśmy także w cerkwi w Sanoku.

John Pilger: To Hillary nie Trump jest prawdziwym zagrożeniem

John Pilger - autor wykładu „Zaczęła się kolejna
Światowa Wojna” wygloszonego na  Sydney University.
Fot. wikimedia commons CC2.0/ SCU Media Students

Propaganda, która buduje dziś publiczną zgodę na wojnę przeciwko Rosji i / lub Chinom zasadniczo nie różni się od propagandy, która napuściła nas na Irak. Żaden dziennikarz w zachodnich mediach „głównego nurtu” nie pyta, dlaczego Chiny budują lądowiska na Morzu Południowochińskim. Czemu Stany zdestabilizowały Ukrainę.

„Zaczęła się kolejna Światowa Wojna” to tytuł przemówienia jakie John Pilger wygłosił na University of Sydney kilka miesięcy temu. Poniżej jego zredagowana wersja. John Pilger, rocznik 39, jest jednym z najwybitniejszych niezależnych reportażystów wojennych. Autor wielu filmów dokumentalnych. Orędownik pokoju i działacz anty-wojenny. Pilger jest dwukrotnym laureatem brytyjskiego tytułu dziennikarza roku. Tłumaczenie z angielskiego Rafał Betlejewski (portal Medium#Publiczne).


Jesteśmy w Bikini

Byłem na zdjęciach na Wyspach Marshalla, które leżą na północ od Australii, na środku Oceanu Spokojnego. Ilekroć mówię ludziom, gdzie byłem, pytają: „Gdzie to jest?” Gdy podpowiadam, odwołując się do nazwy „Bikini”, pytają, czy mam na myśli kostium kąpielowy.