Książka "Bandera i Ja" w polskiej szkole

Bandera dla... dzieci w Polsce. Fot. kresy.pl/YouTube

Portal internetowy kresy.pl zamieścił publikację pod tytułem „Bandera i Ja". Mowa w niej o Zespole Szkół z Ukraińskim Językiem Nauczania w Bartoszycach, w której bibliotece można znaleźć niemało książek gloryfikujących przestępczą działalność OUN i UPA.

W książce „Bandera i Ja" w przedmowie podkreśla się, że jest on symbolem ukraińskiego patriotyzmu. A w drugiej książce, „Sotnik Burłaka i Ja", mowa o Wołodymyrze Szczygielskim, jednym z aktywistów UPA. W 1944 roku kierował on akcjami eksterminacji polskiej ludności cywilnej we Wschodniej Małopolsce. Do szkoły w Bartoszycach uczęszczają polskie dzieci ukraińskiego pochodzenia. Placówka jest utrzymywana z budżetu państwa polskiego, a wspomniane książki szkoła otrzymała w darze od Instytutu Pamięci Narodowej w Kijowie.

Niecodzienny recital młodego gitarzysty w Marayong

Bartosz Mrówka podczas recitalu w Marayong. Fot. J.Mrówka

Dlaczego ‘niecodzienny’? Bo niezwykły zarówno biorąc pod uwagę wykonawcę, repertuar, zgromadzoną publiczność jak i miejsce, w którym recital zorganizowano.

A więc od początku.  Recital odbył się w sobotę, 24  września o godz. 7. 00 wieczorem. Wykonawcą utworów na gitarę klasyczną był Bartek Mrówka, młody, 17-letni muzyk, który już wcześniej dał się poznać publiczności. Został on jak pamiętamy,  jednym ze zwycięzców ostatniego Konkursu Muzycznego im Ewy Malewicz. Uczeń 11 klasy Redfield College w Dural, przed paru miesiącami brał udział w Światowych Dniach Młodzieży. Po powrocie do swojego australijskiego domu ze zdwojoną energią zabrał się do nadrobienia kilkutygodniowej nieobecności w szkole, i przede wszystkim zbyt długiego rozstania ze swoją ukochaną gitarą. W tym pomógł mu  jego mistrz gitary, nie tylko doskonały nauczyciel, ale także światowej sławy lutnik - Zbigniew Gnatek, który wykonuje gitary klasyczne na cały świat. To właśnie na gitarze "Gnatek" prezentowała swoje wirtuozowskie melodie dr Jane Curry z Nowej Zelandii, podczas niedawnego Koncertu na Dwie Gitary w Polskim Konsulacie.

Kobiecy Czarny Poniedziałek w Polsce i... w Sydney

W "czarnym proteście" z  kobietami w Polsce solidaryzowały
się  polskie kobiety w Sydney. Fot. Z. Branch

Strugi deszczu, porywisty wiatr i ponura jesienna pogoda były naturalną oprawą „Czarnego poniedziałku”, który minął w polskich miastach i miasteczkach pod znakiem protestów przeciwko zaostrzeniu przepisów aborcyjnych *. Odpowiedzią na manifestacje był „biały protest”. W całym kraju odprawiane były msze św. w intencji ochrony życia. Stanowisko Kościoła katolickiego wyraził m.in. abp Marek Jędraszewski, metropolita łódzki i zastępca przewodniczącego KEP, mówiąc, że zwolennicy aborcji głoszą w kraju „czarną ewangelię”. – Niech się bawią – tak odniósł się do Czarnego Protestu szef polskiej dyplomacji. – Ich prawa w żadnym stopniu nie są zagrożone – dodał minister Waszczykowski.

Z protestem Polek solidaryzują się panie na całym świecie, m.in. mieszkanki Berlina i Sztokholmu, Chicago, Brukseli, Paryża i Sydney (zob. poniżej relacje spod Sydney Opera House - red.) Swoje poparcie wyraziło wiele Polek będących poza granicami kraju, wśród nich Anja Rubik i Renata Kaczoruk. Do strajku Polek przyłączyła się feministka Kathleen Hanna – ikona amerykańskiej sceny rockowej, przyjaciółka zmarłego lidera Nirvany Kurta Cobaina oraz liderka takich zespołów jak Bikini Kill i Le Tigre. Do akcji „czarny poniedziałek” dołączyło Amnesty International.

Hitler byłby dumny ze 173 polskich polityków?

23 września 2016 roku grupa lewicowych radykałów złożyła w Sejmie RP projekt zakładający legalizację zabijania nienarodzonych dzieci na życzenie. Projekt nie przeszedł. Wśród tych, którzy poparli wniosek o przyjęcie tego projektu pod rozwagę był Jarosław Kaczyński – lider partii rządzącej.

Wyobraźcie sobie sytuację: istnieje w Polsce grupa neonazistów, która domaga się prawa do zabijania Żydów na życzenie. Zbierają pod swoim poronionym pomysłem jakąś tam liczbę podpisów i składają projekt ustawy w Sejmie RP. O dalszych losach projektu mają zdecydować polscy posłowie; mają zdecydować czy w ogóle ten zbrodniczy pomysł będzie brany pod uwagę, czy wokół tego projektu będą się toczyły debaty, typu: zabijać, czy nie zabijać. Wydawać by się mogło, że w cywilizowanym kraju takie dyskusje w ogóle nie powinny mieć miejsca. Przecież to oczywiste – pomyśli każdy z Was – że zabijać Żydów nie wolno i nie powinno to podlegać żadnej dyskusji.

„OBOZOWE TANGO”. Harcerska zabawa w Ashfield

Fot. A.Mendel

W sobotę 25 września w Klubie Polskim w Ashfield odbyła się wspaniała harcerska zabawa pod hasłem „OBOZOWE TANGO”. Sala była pięknie udekorowana australijskimi buszowymi kwiatami a na scenie ustawione były namioty i płonące ognisko – elektryczne, ale wyglądało jak prawdziwe i płomienie „ognia” unosiły się w górę. - relacjonuje przebieg zabawy harcmistrzyni Halina Prociuk.
  

Od godziny 19.00  Goście zaczęli wypełniać salę, siadać przy stołach a najmłodsza latorośl zuchy, harcerki i harcerze zaczęli swoje zabawy i cały parkiet był ich. Na stołach były talerze z wędlinami, serami sałatkami a w koszyczkach smaczne bułeczki, które zachęcały, aby wrócić do stołów i się posilić.  Wielka popularnością cieszyły się przepyszne pączki.