Ostatni szkolny dzwonek. Wakacje!

Od lewej: Albert Vella, Emilia Szczerbiak, uczniowie, którzy ukończyli Polską Szkolę i wicekonsul RP Dorota Preda.
Fot.K.Bajkowski

7 grudnia symbolicznie zadzwonił ostatni dzwonek w Polskiej Szkole Sobotniej z Liverpool, który obwieścił długo wyczekiwane wakacje. Pracowity, ale i  pełen sukcesów rok szkolny był żegnany z przysłowiową pompą.

Uroczystość zakończenia roku szkolnego uświetnili zaproszeni goście:
Dorota Preda - wicekonsul  RP w Sydney, Albert Vella- prezydent Federacji Szkół Etnicznych (NSWFCLS), Krystyna Cyroń - prezydent Polish Associacion and Seniors in NSW, Cabramatta Brunch, ks. Antoni Dudek- sprawujący duszpasterski patronat nad szkołą,  Maciej Syka i Łukasz Perkowski- promujący film The Human Experience wśród Polonii australijskiej, byli nauczyciele a także polskie media.

Przeludnienie czyli nadprodukcja

Ostatnio przedstawiono widmo głodu. Oto Światowy Program Żywnościowy Organizacji Narodów Zjednoczonych proponuje nowe podejście do likwidacji głodu. Mianowicie obowiązkiem rządów na świecie ma być wprowadzenie do odpowiednich konstytucji prawa do żywności (right to food).

Wprowadzenie takiego prawa miałoby zapewnić ludziom wolność od głodu i niedożywienia. Pomysł niby dobry, ale chyba nieskuteczny. Wszak głód w wielu krajach wynika z rozmaitych powodów. A rządy nie mają wiele wpływu na takich krajach afrykańskich jak Somalia, Kongo, Mali, a ostatnio Centralna Republika Afrykańska. Tam, a uprzednio w wielu innych krajach walki wypędzają ludzi z małych osad do miast, albo do obozów. A na porzuconych gospodarstwach nikt już nie uprawia roli. Lecz najważniejszą przyczyną głodu jest po prostu przeludnienie, czyli nadprodukcja ludzi. Czterdzieści lat temu byliśmy na urlopie w Ugandzie. Wtedy żyło tam około siedmiu milionów ludzi i wielu z nich było zadowolonych z życia. Dzisiaj jest tam aż 37 milionów i dzieci bezdomne wałesają się na ulicach. A w niedalekiej przyszłości  ludność Ugandy ma dojść do 70 milionów. W innych krajach afrykańskich i azjatyckich obserwuje się podobny, dramatyczny wzrost populacji.

150. Urodziny Szkoły Podstawowej w Liverpool

19 października 2013 roku Szkoła Podstawowa w Liverpoolu hucznie świętowała 150. rocznicę istnienia! Przygotowania do obchodów 150-lecia szkoły rozpoczęły się kilka miesięcy wcześniej.

Najważniejszym wydarzeniem z czasów przygotowań były zdjęcia nauczycieli  i uczniów. Nauczyciele zostali sfotografowani w strojach z XIX wieku. Panie miały na sobie długie suknie sięgające do kostek, które były zapięte pod samą szyję. Niektóre z nich miały aksamitki przy kołnierzykach. Część nauczycielek zdecydowała się  ubrać rękawiczki, inne założyły czepki na głowy. Panowie byli ubrani w surduty, garnitury. Jeden z nich założył nawet strój więźnia. Do nogi miał on przywiązaną kulę. Uczniowie natomiast zostali ustawieni  do zdjęcia, tak by utworzyć  kształt cyfry 150.

Przygotowując się do obchodów 150-lecia szkoły nauczyciele zbierali materiały na szkolne wystawy i przygotowywali interesujące gry z czasów kiedy szkoła powstała, takie jak: skakanie w gumę czy gry w kulki. 

'Busem przez Świat" - ekipa pożegnała Sydney

Ekipa "Busem przez Świat" na Coogee Beach. Fot. D.Wawrzyniec

W poniedziałek ekipa australijskiej wyprawy „Busem przez Świat” opuścila Sydney i wyruszyla 24-letnim VW-T3 w kierunku północnym. Dzień wcześniej pożegnaliśmy podróżników na pikniku Bumeranga Polskiego na Coogee Beach.

Piątka studentów z Polski dotarła już do Byron Bay. Po drodze zatrzymywali się również u Polaków  m.in. w Umina u Agaty i Krzyśka oraz w Sawtel niedaleko Coffs Harbour, gdzie mieszka znana podróżniczka, Basia Meder. W poniedziałek przed wyruszeniem z Sydney bus został jeszcze dokładnie sprawdzony w warsztacie samochodowym Bartka w Sydenham.

 
Opuszczając Sydney Karol Lewandowski – organizator wyprawy pisze:

Serdecznie dziękujemy za pomoc podczas naszego pobytu w Sydney całej Polonii, Joasi i Grześkowi, Pani Teresce, Pani Eli z Domu Polskiego, Panu Krzysztofowi i Januszowi z Bumeranga Polskiego,  Pani Doktor Łukaszewicz, Ani i Krzyśkowi, i wszystkim innym którzy nam pomogli!
Jesteście wspaniali!
 

Myśli nieuczesane, czyli prezydent na 10-lecie Szkoły Polskiej w Randwick

Na początku był chaos... ale  to  jest  z innej  bajki.  U nas  nie  było  chaosu. Mam  nadzieję, że   to  nigdy  się nie  wydarzyło   i  nie  wydarzy  w naszej  szkole.

 Na początku  była „banda  czworga” : Gosia  Vella, Albert Vella, Magda Wypych i piszący te słowa. Banda  nie  jest  tutaj  frazą literacką.  To był epitet,  którym  nas wtedy naznaczano. Tylko  wąska grupa  osób  wie, że szkoła narodziła się też  dlatego, że polonijne instytucje  mające  w  nazwie słowa   szkolna  i  edukacyjne wcale  nie  stosowały  się do swojej nazwy.  Rodziców,  którzy  próbowali  to zmienić wyrzucono i odrzucono. Kamień odrzucony  stał się kamieniem  węgielnym nowej  szkoły. Proszono mnie, żebym  o tym  raczej  nie pisał ale  bez tego  historia  szkoły  nie byłaby  pełna.
 
A  więc jest  przełom roku  2003/2004. Plany naszej  szkoły  są jasno  określone: zdjąć odium  ze szkoły  sobotniej  jako  miejsca, które  rodzice  traktują jako tanią przechowalnię dzieci na czas  sobotnich  zakupów.  Szkoła polska  ma  być ciekawym miejscem edukacji  skutecznie konkurującą ze  wszystkimi weekendowymi  atrakcjami, które ma  do  zaoferowania miasto  Sydney. Tylko  tyle  i aż  tyle.