Pełna widownia na premierze "Grzechów starości"

Sztuka "Grzechy starości" wystawiona w Lennox Theatre Riverside w Paramatcie przez Teatr Fantazja. Fot. B.Filip

W niedzielnę, w słoneczne popołudnie 22 września 2013 r. w Lennox Theatre Riverside Parramatta odbyła się premiera sztuki dramatycznej z elementami komediowymi pt. “Grzechy  Starości” pióra Macieja Wojtyszki, w wykonaniu aktorów teatru “ Fantazja”, w adaptacji i reżyserii Joanny  Borkowskiej – Surucic.

Tytuł spektaklu nawiązuje do żartobliwego określenia Rossiniego, tytana muzyki, który na pięć lat przed śmiercią, skomponował wielki utwór religijny “ La Petite Messe Solennelle”, nazywając Małą Mszę Uroczystą “ ostatnim grzechem śmiertelnym swojej starości”.

Gioacchino Rossini od roku 1832 do śmierci w roku 1868 komponował już bardzo niewiele. Na przestrzeni tych lat stworzył luźny zbiór utworów kameralnych i wokalnych ”Grzechy starości”, a pod koniec życia stworzył ostatnie swoje wielkie dzieło “ Małą Mszę Uroczystą” na 12 śpiewaków, fortepian i harmonię.

Konferencja Quo Vadis Sydney 2013 zakończona

Maciek Fibrich - przewodniczący sydnejskiej konferencji Quo Vadis. Fot. K.Bajkowski

W Sydney w hotelu Rydges World Square zakończyła się wczoraj trzydniowa konferencja mlodych Polaków pn. Quo Vadis Sydney 2013, zorganizowana po raz pierwszy w Australii przy wsparciu polskiego MSZ. W wydarzeniu tym wzięło udzial 55 uczestników z różnych miast australijskich oraz goście z USA i Kanady.

  Seria konferencji Quo Vadis, które wcześniej organizowane były w Kanadzie  i USA gromadzi studentów, absolwentów oraz młodych specjalistów w celu stworzenia trwałej, ogólnoświatowej sieci młodzieży polonijnej. Dążeniem tego projektu jest zjednoczenie i wzmocnienie lokalnych społeczności oraz tworzenie okazji do ich współpracy poprzez dyskusje, wykłady i panele na temat przywództwa, dziedzictwa i przyszłości Polonii.
Tegoroczna konferencja Quo Vadis Sydney 2013 odbyła się pod hasłem “Connecting Tomorrow’s Future”.

Spektakularne obchody 100 lat Royal Australian Navy

Australijskie okręty przy nabrzeżu Darling Harbour otwarte dla zwiedzajacych. Fot.K.Bajkowski

W Sydney trwają wielkie obchody 100 lat Australijskiej Marynarki Wojennej. Pierwsza flotylla okrętów wojennych Australii wpłynęła 100 lat temu do Zatoki Sydnejskiej.

Rankiem, 4 października 1913 roku tysiące sydnejczyków zgromadziło sie na nabrzeżu zatoki aby przywitać 7 okrętów na czele z HMS Australia. Miało to wielkie znaczenie dla mlodego kraju, który od zaledwie 12 lat przestał być kolonią brytyjską. W tym tygodniu po stu latach ponowinie tłumy mieszkańcow Sydney zgromadziły się nad zatoką aby uczcić to wydarzenie. Do Port Jackson wpłynęły żaglowce i okręty wojenne z 17 państw m.in. z USA, Wielkiej Brytanii, Nowej Zelandii, Francji, Chin i po raz pierwszy w historii z Nigerii. Niestety dwa kanadyjskie statki w drodze do Sydney zderzyły się i musiały zawrócić do macierzystych portów.
Polskim akcentem obchodów jest obecność jednego marynarza z Sopotu - Marcina Dobrowolskiego na angielskim żaglowcu Lord Nelson. Marcin pełni funkcję drugiego oficera nawigacyjnego.  Dziadek Marcina był kapitanem żeglugi wielkiej .

Polska Szkoła w Randwick: pożegnanie maturzystów

Warto chodzić do Polskiej Szkoly - twierdzaą maturzyści z Randwick. O zakończeniu roku szkolnego dla polskich maturzystów z Randwick pisze Gosia Vella - nauczycielka 12 klasy z SSCL, Randwick.

W sobotę, 21 września we wszystkich ośrodkach nauczania języków SSCL (Saturday School of Community Languages) odbyło się uroczyste zakończenie roku szkolnego dla tegorocznych maturzystów.

Tegoroczne pożegnanie  maturzystów w Randwick było szczególnie uroczyste i wyjątkowe  z  wielu względów. Tak  polska szkoła podstawowa,  jak i średnia działają już w Randwick od dziesięciu lat i wielu z naszych tegorocznych absolwentów ma za sobą całe 10 lat nauki języka polskiego. Tak więc, pożegnanie się ze szkołą, z kolegami i koleżankami oraz  z nauczycielami nie było najłatwiejsze . Nie jednemu zakręciła się łezka w oku...Dla wielu rodzin, które  nie mają już dzieci w młodszych klasach, dzień ten był także  pożegnaniem się z polską szkołą. Mieliśmy też  absolwentkę z Newcastle , która ukończyła korespondencyjnie  klasę 12 w Randwick.

Australijska konkwista

Ponieważ w najbliższą niedzielę minie równe 140 lat od śmierci jednego z najbardziej znanych polskich podróżników, Pawła Edmunda hr. Strzeleckiego, wydało mi się zasadne przypomnieć czytelnikom tę nietuzinkową postać, ze szczególnym uwzględnieniem jego przygód… po śmierci.
Ale po kolei.
„Daily News”  zamieścił w październiku 1873 roku wyjątkowo obszerny nekrolog, w którym pisał o Strzeleckim m.in. tak:
„… Z żalem donosimy, że sir Paweł Edmund Strzelecki wczoraj rano w swem mieszkaniu na Savile-row w Londynie z życiem się rozstał.  [...] Pochodził z dawnej polskiej rodziny i jak wielu rodaków jego, tak i on schronienie znalazł w naszym kraju po srogim prześladowaniu politycznym w swojej ojczyźnie.”
Małe sprostowanie. Nie ma wiarygodnych źródeł, że Strzelecki angażował się w działalność polityczną, nawet w okresie powstania listopadowego, choć niekiedy słyszy się o poszukiwaniu go przez ochranę za zabicie pułkownika armii rosyjskiej. W jakich okolicznościach miałoby dojść do owego zdarzenia? Relacje na tyle się różnią, iż żadnej nie da się traktować jako w pełni wiarygodnej.
Na pewno wiemy, że angażował się i to mocno w romans z ukochaną Adyną (Aleksandra Katarzyna Turno), której ojciec odrzucił jego kandydaturę na męża swej córki, gdyż szukał zięcia, który wyciągnie go z kłopotów finansowych. Pewnie potem pluł sobie w brodę, bo nie wiedział, że w chwili wyjazdu z Polski odrzucony dysponował całkiem poważnym majątkiem zapisanym mu przez księcia Franciszka Sapiehę z wdzięczności za zarządzanie jego majątkami.