Polish Music Days: Wspomniena z koncertów SoundArtDuo

SoundArtDuo w Utzon Room SOH. Fot.T.Koprowski

Koncertami w Nowej Zelandii zakończył się wielki projekt muzyczny realizowany od początku lipca w Kanadzie, USA i Australii pn. Polish Music Days. Koncerty dane przez młodych polskich instrumentalistow długo pozostaną w pamięci Polonii na obu kontynentach.  Występy  duetu  klarnetowo-fortepianowego SoundArtDuo w Sydney recenzuje i wspomina Marianna Łacek. 

 

Oświetlona promieniami zachodzącego słońca Sydnejska Opera House jaśniała całym blaskiem swojego niezwykłego majestatu. Na tle granatowego nieba wyraźnie bielały łuki dachów, do złudzenia  imitujące wydęte na wietrze żagle. Falujące z trzech stron cypla wody zatoki sprawiały wrażenie leciutkiego kołysania się tej całej niezwykłej budowli. Tylko szerokie schody łączące najwyższy poziom budynku z podstawą Ogrodu Botanicznego zdawały się solidnie trzymać tę konstrukcję na wyznaczonym jej przez człowieka miejscu.

Jak zwykle wokół było rojno, okolice Opera House są bowiem  terenem najczęściej odwiedzanym zarówno przez turystów, jak też i mieszkańców sydnejskiej metropolii. Przy głównym wejściu do budynku obok reklam OperyTosca, Koncertu Orkiestry Symfonicznej oraz spektaklu teatralnego rzucał się w oczy piękny, duży afisz: Polish Music Days. Bowiem już od 25 sierpnia trwał w Sydney dwutygodniowy Festiwal Polskiej Muzyki,  w wykonaniu  artystów Polish Classic Association z Krakowa.

Koniec globalnego ocieplenia

Przez lata, wszyscy słyszeliśmy, że globalne ocieplenie zagraża naszej planecie. Jednak teraz, naukowcy ostrzegają, że era globalnego ochłodzenia wydaje się być przed nami, po tym jak w ubiegłym roku zarejestrowano niezwykłą ekspansję oceanicznego zlodowacenia.

Nawet ostatni raport Międzyrządowego Panelu ds. Zmian Klimatu ONZ (IPCC) wskazuje na to, że według wielu naukowców era globalnego oziębienia jest obecnie w toku.
Okazuje się, że przewidywanie globalnego ocieplenia było jedynie apokaliptycznym straszeniem opartym na błędnych modelach komputerowych.
Na przykład, w 2007 roku BBC poinformowało, że Arktyka nie będzie miała lodu w lecie 2013. Oto jak dokładnie straszono w tej publikacji: „Naukowcy z USA przedstawili jedną z najbardziej dramatycznych prognoz zniknięcia arktycznego lodu. Ich najnowsze badania modelowe wskazują, iż północne wody polarne mogą być wolne od lodu w okresie letnim w ciągu zaledwie 5-6 lat. Profesor Wiesław Masłowski powiedział American Geophysical Union, że poprzednie badania nie brały pod uwagę obecnych procesów utraty lodu.”
Obecne lato 2013 roku jest już za nami, i trudno dyskutować z najnowszymi zdjęciami satelitarnymi lodowca. Obrazy te, przedstawione poniżej, ujawniają powstanie ponad miliona kilometrów kwadratowych nowego lodu na przestrzeni ostatniego roku. Jest to wzrost o 60 procent w stosunku do poprzedniego roku, donosi Daily Mail.

Oto zdjęcia satelitarne, pokazujące ekspansję lodu:

 

Cztery dni buntu czyli jak zarobić na emocjach

"Dziś rząd dostaje ostatnie ostrzeżenie, jeśli nie wyciągnie wniosków zablokujemy cały kraj" - wołał z trybuny na Placu Zamkowym przewodniczący OPZZ Jan Guz. Sobotnia manifestacja związków zawodowych NSZZ „S”, OPZZ i FZZ w Warszawie zakończyła czterodniowy protest przeciw polityce rządu. 

 

 Z nieoficjalnych danych, jakie uzyskała PAP ze służb porządkowych,  70 tys. demonstrantów zjechało się do Warszawy. Organizatorzy podają liczbę 200 tys. Związkowcy przeszli sprzed Sejmu, Ronda de Gaulle'a, Pałacu Kultury i okolic Stadionu Narodowego na Plac Zamkowy.  Wszędzie widoczne były flagi i emblematy związkowe NSZZ ”S”, OPZZ, FZZ oraz innych organizacji, które dołączyły do manifestacji. Słychać było petardy, dźwięki syren, trąbek gwizdków.

Manifestanci krzyczeli m.in. „Strajk, strajk, generalny strajk!”, „Nie dla prześladowania związków zawodowych”, „Nie pozwolimy na umowy śmieciowe”, „Nie pozwolimy na budowanie Polski bez obywateli”, „Nie pozwolimy na robienie z pracowników niewolników”, „Czas na strajk generalny” i „Rząd na bruk, bruk na rząd”.  Demonstracje przebiegły bez incydentów.

 Więcej: TVP Info

 Komentarz Agnieszki Wróblewskiej ze Studia Opinii:

 

Zarobić na emocjach 

 

Mizernie prezentują się hasła, które przyświecają wrześniowym demonstracjom związkowym. Blado jakoś wypadają na tle takiej hucznej i kosztownej zabawy. Tysiące opuszczonych dniówek w pracy, autokary, stroje, trąby, namioty, posiłki, generatory – a do załatwienia – praktycznie nic. Obniżyć z powrotem wiek emerytalny – nierealne. Podnieść najniższe płace – dopiero co je podwyższano. I najgłupsze – wycofać się z elastycznego czasu pracy.

Poezja z Blue Mountains - zaproszenie

W czwartek, 26 września w Sydney odbędzie się prezentacja debiutanckiego zbioru poezji urodzonego w Polsce i mieszkającego w Blue Mountains wykładowcy filozofii na Uniwersytecie Notre Dame - Jakoba  Zigarusa pt. "Chain of Snow".

Literackie spotkanie organizowane jest przez Pit Street Poetry w Logos Room, St. Benedict NDS2, University of Notre Dame  ( narożnik Broadway & Abecombe St), Sydney. Początek godz. 18.00.

Jakob Ziguras urodził się we Wrocławiu, w 1977 roku i przybył do Australii w 1984 r. Studiował sztuki piękne przed ukończeniem doktoratu z filozofii na Uniwersytecie w Sydney. Jego poezja została opublikowana w Meanjin, Australian Poetry Journal, Mascara, Measure: A Review of Formal Poetry i w Australian Love Poems 2013. W 2011 i 2012 roku był finalistą Newcastle Poetry Prize i zdobył Harri Jones Memorial Prize w 2011 roku. Jego twórczość zdobyła uznanie poetów znanych i cenionych międzynarodowo, m. in. George'a Szirtesa, Kevina Harta i Stephena Edgara. Mieszka w Górach Błękitnych i uczy filozofii na Uniwersytecie Notre Dame.

Nasze prawa pasażerskie w podróżach lotniczych

Terminal lotniska we Frankfurcie. Fot.K.Bajkowski

Żyjemy w państwie, gdzie odległość od jednego miasta do drugiego liczona jest w tysiącach kilometrów, do najbliższego sąsiada, Nowej Zelandii mamy 4162 km a do Europy, którą pewnie odwiedzamy najczęściej z racji naszych korzeni, 14 tys. km. Oczywistym jest zatem, że w trakcie naszych podróżny najczęściej wybieramy samolot jako środek lokomocji i  przemieszczania się.

Założę się, że nie raz zdarzyło się Państwu nie zdążyć na samolot, lub na połączenie trazytowe w którymś z azjatyckich portów, bagaż zamiast do Wiednia poleciał do Buenos Aires, lub zakładając lepszy scenariusz, bagaż owszem doleciał do miejsca przeznaczenia ale niekompletny lub uszkodzony.
Sama podróżuję regularnie na trasie Sydney–Rzym, a w ramach Wspólnoty Europejskiej jestem częstym pasażerem tanich lini lotniczych kursujących pomiedzy polskim portami i pozostalą częścią Starego Kontynentu. Moje bagaże co prawda giną ostanio dużo rzadziej, samoloty spóźniają się jednak z taką samą regularnością jak zawsze, bywało że mój bilet linie lotnicze sprzedały podwójnie, w związku z czym spotykałam się z odmową wpuszczenia na pokład samolotu (przepraszamy ale Pan który miał ten sam bilet zdążył odprawić się wcześniej).
Czy czujecie się Państwo niejednokrotnie bezbronni w takiej sytuacji? Znacie swoje prawa pasażerskie? Co możeby zrobić, kiedy lot zostanie odwołany, zginie nam bagaż lub odmówi nam się wejścia na poklad samolotu. Gdzie szukać pomocy?