Wywiad z ambasadorem RP w Australii, Pawłem Milewskim

Nowy ambasador RP w Australii, Pawel Milewski
Fot. K.Bajkowski 

 Ambasador RP w Australii i Papui Nowej Gwinei, Paweł Milewski objął swoje stanowisko na począku maja br. Jest sinologiem. Ukończył Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz podyplomowe Studium Handlu Zagranicznego w Kolegium Gospodarki Światowej Szkoły Głownej Handlowej. Studiował również na Uniwersytecie w Xiamen (1996-97) i na Stołecznym Uniwesytecie Pedagogicznym w Pekinie (1997-98) w Chinach. W 2004 rozpoczął studia doktoranckie w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwesystetu Warszawskiego. Jest wieloletnim pracownikiem MSZ RP. W 2001-02 pracował m. in. w Departamencie Azji, Australii i Ameriki Łacińskiej a w latach 2009-13 Departamencie Azji i Pacyfiku MSZ RP. Od listopada 2003 do lipca 2009 był sekretarzem Ambasady RP w Pekinie. Biegle zna języki angielski i chiński. Wczoraj odleciał do Polski i wraca do Canberry już z rodziną 23 sierpnia br. W międzyczasie Charge 'Affaires a.i. RP w Australii jest Radca Marek Kijewski.

Przed wyjazdem amb. Milewski udzielił wywiadu red. Eugeniuszowi Bajkowskiemu.

                                                                                         

Eugeniusz Bajkowski: Serdecznie witamy Pana Ambasadora w Australii i Canberze. Życzymy owocnej kadencji. Początki są bardzo budujące. Mam Pański imponujący zawodowy życiorys. Proszę więc tylko o kilka bardzo osobistych uzupełnień. Kiedy i gdzie Pan urodził się, chodził do szkoły przed studiami na Uniwersytecie A. Mickiewicza w Poznaniu? Kiedy, gdzie i z kim ożenił się Pan Ambasador? W jakim wieku są dzieci Państwa? Jakie mają imiona?

Paweł Milewski: Bardzo dziękuję za wspaniałe powitanie mnie i przyjęcie w Australii oraz wysoką ocenę początków mojej pracy. To zasługa wielu osób oraz wielu lat pracy, w tym również naszych placówek dyplomatycznych w Canberze i w Sydney. Jestem Warszawiakiem z urodzenia i wychowania. Urodziłem się 15 kwietnia 1975 roku. Do szkoły podstawowej oraz średniej uczęszczałem w moim rodzinnym mieście. Wyjechałem na studia do Poznania w wieku 19 lat, wtedy też zaczęło się moje dorosłe życie. Z moją żoną, Elżbietą, ożeniłem się w 2003 r. w Polsce. Nasi synowie, Julian i Michał urodzili się w Chinach, podczas naszej pracy w Ambasadzie, w 2006 i 2008 roku.

Dana Moskała nie żyje

Dr Danuta Moskała (1934 - 2013)

Z żalem zawiadamiamy , że wczoraj w nocy  zmarła znana Polonii sydnejskiej lekarka i działaczka społeczna - Danuta Maria Moskała.
Miała 79 lat.
 
Uroczystość pogrzebowa odbędzie się w kościele Św. Wincentego w Ashfield w piątek 19 lipca o godzinie 10.30.

Rodzina zmarłej prosi osoby chcące wziąć udział w ostatnim pożegnaniu, aby na mszy żałobnej zamiast kwiatów złożyć ofiarę na rozwój polskiej prasy katolickiej w Australii.

Wołyń: Rocznica Krwawej Niedzieli

 

W Łucku na Ukrainie z udziałem prezydenta Bronisława Komorowskiego w niedzielę odbyła się uroczystość związana z 70. rocznicą zbrodni wołyńskiej. Prezydent wspólnie z ukraińskim wicepremierem Kostiantynem Hryszczenko, wziął udział w mszy świętej w intencji ofiar bestialsko pomordowanych przez oddziały UPA.

Apogeum zdrodni nastało  w Krwawą Niedzielę, 11 lipca 1943 roku, kiedy to  bandy Ukraińskiej Powstańczej Armii  zaatakowały polskie kościoły, mordując tysiące bezbronnych mężczyzn, kobiet i dzieci, modlących się w świątyniach, których zabijano ze szczególnym okrucieństwem.

W trakcie wczorajszej ceremonii, która odbyła się w łuckiej katedrze pod wezwaniem Apostołów Piotra i Pawła, przemówił  prezydent. W polskiej delegacji byli m.in. senatorowie, krewni ofiar w tym  kompozytor Krzesimir Dębski, którego dziadkowie zostali zamordowani w pobliskim Kisielinie, żołnierze 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej i harcerze. Całość była transmitowana na cały świat przez TV Polonia.
Uroczystość zorganizował Kościół rzymskokatolicki na Ukrainie. Zostali na nią zaproszeni także przedstawiciele innych Kościołów obecnych na Wołyniu: m.in. prawosławnych patriarchatu kijowskiego i moskiewskiego oraz greckokatolickiego. 

Burza wokół fotek Radwańskiej

Fot. Print screen z ESPN  The Magazine/Alan Clarke

Stało się. "Isia", jak to zapowiadano, wystąpiła w nagiej sesji fotograficznej dla prestiżowego ESPN "Body Issue". Środowiska konserwatywne zareagowały niesmakiem i poczuły się zawiedzione.

Polka pozuje nago nad basenem wypełnionym tenisowymi piłkami i uśmiecha się do obiektywu. Na drugim zdjęciu Radwańska leży na pływającym w basenie materacu, dookoła jest pełno tenisowych piłek. Sesja Radwańskiej autorstwa Alana Clarke'a została wykonana kilka miesięcy temu.

Tegoroczny specjalny numer magazynu ukazał się w piątek, 12 lipca. Agnieszka Radwańska jest w nim jako jedna z największych gwiazd sportu obok m.in. Matta Harveya, miotacza New York Mets, i Colina Kaepernicka, zawodnika futbolu amerykańskiego. W sesji wzięło udział 21 sportowców z całego świata. Jej celem jest promocja sportu i zdrowego trybu życia. Zadbane ciało Radwańskiej rzeczywiście zachęca do tego, by samemu schwycić rakietę w rękę i grać, grać, grać. Szczupły brzuch tenisistki to efekt wielu żmudnych ćwiczeń. Czy wiecie, że Agnieszka Radwańska wykonuje około 300 brzuszków dziennie? Nie szczędzi sobie za to ulubionej czekolady no i waży 56 kg!

Polskie “cegiełki” w Australii

Inż. Edmund Obiała realizuje przebudowę calego układu
komunikacyjnego pod budynkiem Sydney Opera House

O inżynierze  Edmundzie Obiale pierwszy raz usłyszeliśmy w połowie lat 90-tych ubiegłego stulecia, kiedy została mu powierzona budowa  stadionu olimpijskiego na XXVII Igrzyska Olimpijskie “Sydney 2000”. Później zaangażowany był  w przebudowę stadionu  na Wembley w Londynie. Tak więc po zakończeniu XXX Igrzysk Olimpijskich w Londynie, Edmund Obiała ma na koncie już dwa stadiony olimpijskie, których powstanie może firmować własnym nazwiskiem.  

Od 2011 roku, prowadzi realizację prestizowego projektu przebudowy całego układu komunikacyjnego pod Operą sydnejską (VAPS – Vehicle and Pedestians Safety ). Ten ogromny  projekt odbywa się przy zachowaniu normalnego komercyjnego funkcjonowania budynku Opery przez 24 godziny na dobę.

Z Edmundem Obiałą, dyrektorem trwającej obecnie budowy i wykonawcą modernizacji kompleksowego systemu dostawczego i artystycznego zaplecza Opery sydnejskiej rozmawia Małgorzata Kwiatkowska.

MK: Jakie były podobieństwa i różnice w podejmowaniu decyzji, a następnie realizacji budowy tych stadionów?