Dzień Wolności i ...Mądrości

Wideo: Dzisiaj nie musimy walczyć o niepodległość. Musimy dla niej pracować. Musimy nauczyć się ją cenić i nią cieszyć. Znajdować w niej źródło wiary we własne siły i umiejętności. Źródło optymizmu i nadziei na przyszłość - powiedział prezydent Bronisław Komorowski w orędziu telewizyjnym wygłoszonym z okazji Święta Wolności przypadającego w rocznicę wyborów 4 czerwca 1989 roku. (YT prezydent.pl)

Dzień Wol­no­ści to dla mnie rów­nież Dzień Mądro­ści, bo po raz pierw­szy posta­wi­li­śmy na zdrowy roz­są­dek, a nie powsta­nie, rewo­lu­cje itp. I tylko dur­nie, albo poeci (nie­któ­rzy) mogą dziś roz­pa­czać, że nie było „krwi zało­ży­ciel­skiej” i „wiel­kiego wie­sza­nia”, aby „wyraź­niej odciąć się od prze­szło­ści”; że „można było jesz­cze pocze­kać, aby potem nie dzie­lić się wła­dzą z komuchami”…

4 czerwca, jako kore­spon­dent, gło­so­wa­łem w amba­sa­dzie pol­skiej w Moskwie. Mężem zaufa­nia strony soli­dar­no­ścio­wej był wów­czas Leon Bójko… Otóż nawet tam, gdzie podobno pra­co­wali naj­wier­niejsi z wier­nych – wiem to od Leona – wyniki nie­wiele róż­niły się od tych krajowych.

Nieprzerwana dekada. 10 lat Tuska w PO

Wideo TVP INFO: Jan Domaniewski z Fundacji „Faktu" i Robert Walenciak, redaktor naczelny „Dziennika Trybuna" podsumowują 10 lat Donalda Tuska na czele Platformy Obywatelskiej.

- Polityk, który przez tyle lat jest szefem partii i premierem, to polityk, który osiągnął sukces - przyznaje w rozmowie z TOK FM Jan Wróbel. - Wydoroślał, rozwinął się jako polityk, ale chyba także jako człowiek - mówi Jacek Żakowski. - Niesłychanie dojrzał - przyznaje Janina Paradowska. Dziesięć lat temu Donald Tusk został szefem PO. Jak zmienił się przez ten czas?
 

Dokładnie dziesięć lat temu (1 czerwca 2003 r.) Donald Tusk został przewodniczącym Platformy Obywatelskiej zajmując miejsce Macieja Płażyńskiego, który odszedł z partii. Jak zmienił się Tusk przez tę dekadę? Jakie są największe osiągnięcia, a jakie największe porażki premiera? Mowią o tym publicyści prowadzący Poranki Radia TOK FM.

 

Triumf polskich łazików

Uni­ver­sity Rover Chal­lenge, kon­kurs pojaz­dów mar­sjań­skich, oka­zał się kolo­sal­nym suk­ce­sem mło­dych pol­skich kon­struk­to­rów i ich nauczy­cieli. W dodatku zwy­cię­ska maszyna Hype­rion (n/z)  oka­zała się – wedle kry­te­riów kon­kursu – bli­ska ide­ału: uzy­skała 493 punkty na 500 moż­li­wych do zdo­by­cia.

 Oto szcze­góły za ser­wi­sem nauko­wym Onetu:
 USA: podwójny triumf pol­skich twór­ców mar­sjań­skiego łazika

Mar­sjań­skie łaziki z Pol­ski zajęły dwa pierw­sze miej­sca w pre­sti­żo­wych, mię­dzy­na­ro­do­wych zawo­dach Uni­ver­sity Rover Chal­lenge roz­gry­wa­nych w USA. Zwy­cię­żył Hype­rion zespołu z Poli­tech­niki Bia­ło­stoc­kiej, a drugi był Scor­pio III z Poli­tech­niki Wrocławskiej.
Załoga z Bia­łe­go­stoku osią­gnęła ponadto naj­więk­szy wynik w histo­rii zawo­dów, zdo­by­wa­jąc 493 na 500 moż­li­wych punk­tów – poin­for­mo­wało w prze­sła­nym PAP komu­ni­ka­cie Mars Society Pol­ska, orga­ni­za­tora wyjazdu pol­skich łazi­ków do Sta­nów Zjednoczonych.

Supermarket na Wiejskiej

Posło­wie zatrosz­czyli się o mój wolny czas w nie­dzielę  i chcą go zago­spo­da­ro­wać mądrzej niż sama potra­fię. Różne inne rze­czy robię głu­pio albo nie­wła­ści­wie – kupuje ciu­chy, które mi nie są potrzebne, jem nie­zdrowo – i, prawdę mówiąc, ktoś powi­nien skon­tro­lo­wać mój jadło­spis. W tro­sce o moje zdro­wie. Na razie jed­nak posło­wie w tro­sce o dobro rodziny chcą spra­wić, żeby pol­ska rodzina nie szwen­dała  się po galeriach (*).

A ona się, owszem, szwenda. Cha­dzam w nie­dzielę ze zna­jo­mymi do kina w gale­rii han­dlo­wej i widzimy jakie tłumy się tam szwen­dają. Par­kingi zapchane są do ostat­niego miej­sca. – Jak ludzie żyli w cza­sach kiedy w Pol­sce nie było ani jed­nego super­mar­ketu? – dzi­wimy się za każ­dym razem, bo aku­rat w naszym wieku PRL dobrze się pamięta. A tłumy cho­dzą, oglą­dają, przy­mie­rzają, jedzą lody, rand­kują, kupują. Poje­dyn­czo, parami, z dziećmi – sto kwiatów.
Moż­liwe, że nie jest to ani mądre, ani zdrowe, ani inte­lek­tu­al­nie czy duchowo wzbo­ga­ca­jące spę­dza­nie nie­dzieli, ale ludziom się naj­wy­raź­niej podoba. Cywi­li­za­cja na świe­cie nie­ko­niecz­nie roz­wija się tak, jakby się roz­wi­jała, gdyby ludzie (i władcy) słu­chali tego, co gło­szą mędrcy. Raczej  się roz­wija w taką stronę, w jaką naj­bar­dziej obrotni w inte­re­sach ją popy­chają. Buły z ham­bur­ge­rami są nie­zdrowe, ale ci od Mac Donalda tra­fili w pod­nie­bie­nia miliar­dów i wygrali. Ktoś kie­dyś w USA wymy­ślił gale­rie han­dlowe i też tra­fił dziesiątkę.
I oto jest pyta­nie – czy w imię dobra ogłu­pio­nych ludzi –  przy­naj­mniej tro­chę ogra­ni­czyć im to co sobie upodo­bali, czyli szwen­da­nie się po skle­pach w nie­dziele, czy też zosta­wić ludziom te nie­dziele – na żywioł.

Owidiusz. Australijska reaktywacja (3)

Fot. The Sydney Pulse

Pij w miarę, by równowagę
Umysłu i nóg zachować.
Popisz się, z czym tylko możesz.
Gdyś zgrabny – taniec poprowadź.

Jeśli głos masz piękny – śpiewaj
( najlepiej – miłosne zwrotki). Musisz uwieść twoją lubą,
Wyzyskując wszelkie środki.
(...)

Studiuj sztuki i nauki.
Piękno ducha nie przeminie.
Ulisses dzięki wymowie
zawojował dwie boginie.

 

Oto cały uniwersalizm  rad ze "Sztuki Kochania"  Owidiusza. W Bumerangu Polskim kontynuujemy prezentację tego dziela  w australijskiej interpretacji Andrzeja Siedleckiego. Nagranie wideo, część III: