Kolęda dla wszystkich

Zespół redakcyjny Tygodnika Powszechnego nagrał "Kolędę dla wszystkich".

Słowa napisał Michał Kuźmiński, muzykę - Aleksander Kardyś. Śpiewa cała "Tygodnikowa" rodzina: redakcja i wydawnictwo, a także dzieci pracowników.

Redakcja "Tygodnika Powszechnego" zaprasza do nagrywania tej kolędy z rodziną lub przyjaciółmi – kamerą, telefonem lub na magnetofon – i wysyłania. Nagrania należy dostarczyć  na płycie (CD, DVD) bądź zamieścić w internecie (na FTP, w portalu Facebook, na YouTube itp.) i wysłać na adres [email protected] link do nagrania.

Autorzy najlepszych nagrań – w kategoriach audio i audiowideo – otrzymają: książki ks. Adama Bonieckiego „Lepiej palić fajkę niż czarownice...” z autografem oraz zaproszenie do studyjnego nagrania  przyszłorocznej kolędy.

Na nagrania redakcja TP czeka do 19 stycznia.
Więcej:  Tygodnik Powszechny




KOLĘDA DLA WSZYSTKICH muz. Aleksander Kardyś
sł. Michał Kuźmiński

1.Pójdźmy wszyscy – dostatecznie długo już czekamy
Pójdźmy wszyscy do stanowisk własnych przywiązani
Pójdźmy wszyscy do sił kresu wojujący wściekle
Pójdźmy nieobyci w niebie i zapiekli w piekle

Ref.
Pójdźmy czym prędzej
Zejdźmy na ziemię
By się w stajence
Spotkać w milczeniu
Zejdźmy na ziemię
Zróbmy krok w przód
Tylko w milczeniu
Rodzi się Bóg

2.
Pójdźmy tam gdzie więcej uczniów niż nauczycieli
Pójdźmy tam gdzie kraj nie kraje niedziela nie dzieli
Tam gdzie nie zjadają wszystkich rozumów prorocy
Gdzie bliźniego swego drzazgą nie kłuje się w oczy  

Ref.
Pójdźmy czym prędzej...

3.
Pójdźmy wszyscy stąd gdzie gwiazdy szopkę sobie robią
Gdzie aniołek ze skarbonką smętnie kiwa głową
Pójdźmy wszyscy stąd gdzie mędrcy świata monarchowie
Zachowują się jak w stajni i tłoczą przy żłobie

Ref.
Pójdźmy czym prędzej...

4.
Pójdźmy wszyscy doświadczeni oraz doświadczani
Pójdźmy wszyscy dostojnicy razem z pastuszkami
Pójdźmy wszyscy z twierdz i świątyń z drewna i kamieni
Gdzie nie będzie już rozłamów gdzie się przełamiemy

Ref.
Pójdźmy czym prędzej...
Zejdźmy na ziemię
By się w stajence
Spotkać w milczeniu
Zejdźmy na ziemię
Zróbmy krok w przód
Tylko w milczeniu
Rodzi się Bóg

Zejdźmy na ziemię
Pójdźmy czym prędzej
By się w milczeniu
Spotkać w stajence
Pójdźmy w milczeniu
Zróbmy krok w przód
Pokój na ziemi!
- rodzi się Bóg

HIKE, RUN, WALK on Mt Kosciuszko - 10-12 Feb 2012

Trzy duże sportowo - turystyczne wydarzenia na  Mt Kosciuszko odbędą się od 10 do 12  lutego przyszlego roku organizowane wspólnie przez Strzelecki Heritage Inc. z Melbourne oraz Strzelecki Hiking Club z Sydney:

1. Strzelecki Hiking Club- dwudniowa wędrówka na Górę Kosciuszki
2. Kosciuszko Run 2012
3. Strzelecki Walk 2012
+ AUSSIE BBQ & AFTER PARTY w Jindabyne.

Wkrótce więcej informacji.

Bumerang Polski jest patronem medialnym imprezy.

ORGANIZERS

www.kosciuszkorun.com.au

Strzelecki Heritage Inc.

As a part of the festivities commemorating the 172th anniversary of the discovery and naming of Mount Kosciuszko by Sir Paul Edmund Strzelecki, the newly formed Australian organization ‘Strzelecki Heritage Inc.’ wishes to invite distinguished guests and competitors to participate in these festivities. This will be a commemoration not only for the Australian or Polish Community, but also for all Poles who take pride in the achievements of their national heroes.

www.strzeleckiclub.com

Strzelecki Hiking Club

Our goal and objective is to bring people for exploration of the Strzelecki's Track in Snowy Mountains in Australia. From Geehi Valley across Swampy Plain River, over Hannels Spur via Mt Townsend to Mt Kosciuszko and back to Charlotte Pass
(approx. distance:30km).
Strzelecki Hiking Club is Sydney based bushwalking club for people who have a spirit of adventure and a reasonable level of physical fitness and agility. Anyone who is over 18 years old and who has the necessary fitness and agility to take part in the Club’s activity program is welcome to join our event.

Kartki z podróży: Majorka - Sa Calobra

Ujście wąwozu Torret de Pareis

Majorka kryje oprócz atrakcyjnego, pełnego beztroskiego życia wakacyjnego południa wokół Palmy, niesamowite inne ciekawe miejsca. Jednym z nich jest na północnym wybrzeżu Sa Calobra.

To głęboka zatoka leżąca w paśmie górskim Serra de Tramuntana. Zatoka jest wyjątkowo malownicza, a na plaży zamiast piasku, są białe kamienie o średnicy 4cm.  Jeszcze większym przeżyciem jest przejście przez potężny (długości 8 km) wąwóz Torrent de Pareis, ktory ujście ma w tej zatoce. Przy dłuższym postoju można stąd wybrać się do leżącego niedaleko Sanktuarium Monasteri de Lluc będącego duchowym centrum Majorki.
 

Sanktuarium Monasteri de Lluc, które powstało po tym, jak znaleziono w tym miejscu figurkę  La Morenety – Czarnej Madonny. Na jej cześć wzniesiono w XIII wieku kaplicę, która z czasem rozrosła się do sporego Sanktuarium, w którym zwiedzać można renesansową świątynię zbudowaną w XVII wieku.
 

 Nazwę Sa Calobra, każdy zapamięta gdy uda się tam samochodem, bo  to niezapomniane wrazenia mrożące krew w żyłach: stromy zjazd z wysokosci prawie 1000 metrów do poziomu morza , ok 360 zakrętów , droga waska z trudem mijają się 2 samochody , wiszace skały nieomal spotykają się ze soba ...
 

Sa Calobra była do 1932 r. małą osadą rybacką, składającą się z 9 domów. Rozwój turystyki na Majorce podsunął mieszkańcom pomysł na zbudowanie właśnie takiej zwariowanej drogi, będącej dziś wielką atrakcją turystyczną. Serpentyny na dlugości 4 km zapierają dech w piersiach, a przewężenia powodują, że tylko doświadczeni kierowcy mogą tędy przejechać. Mimo to trasa jest tak popularna wśród turystów, że ruch na drodze jest dość duży, przy sporym udziale autobusów turystycznych. Autobusy mają utrudnione pokonywanie skrętów na wąskich odcinkach, co także jest  swoistą atrakcją turystyczną.
 

Nie ma innej drogi powrotnej, kto boi się wjechać spowrotem musi pożegnać sie z samochodem i udać sie promem wzdłuż równie atrakcyjnego wybrzeża do położonego  10 km na zachód portu Puerto de Soller , urokliwej miejscowości otoczonej plantacjami drzewek pomarańczowych i cytrynowych. W centrum miasteczka rostawione są ogródki kawiarniane, w których turyści popijają oczywiście swieżo wyciśnięty sok pomarańczowy, a między stolikami od czasu do czasu przejeżdża  zabytkowy - pochodzący jeszcze z 1913 roku - tramwaj.
 

Majorka kryje wiele innych atrakcji, dla których można porzucić wszystko, a szczegolnie dla Polaków cenną miejscowaścią jest Valldemosa – romantyczne miasteczko, w którym to pewnej zimy w XIX wieku przebywał wraz ze swą kochanką Fryderyk Chopin.

Na Majorkę – do raju Europy – jak niektóre przewodniki turystyczne określają największą wyspę archipelagu Balearów, leci się z Polski 2 godziny. Coraz więcej połaczeń do jej stolicy- Palmy de Mallorca - jest planowanych na stałe. I słusznie. Raj jest dostępny już nie tylko dla wybrańców. 

Ostatnia część fotoreportażu Krzysztofa Bajkowskiego z Majorki. 

"Węzeł krawata" czyli zjazd serpentynami do  Sa Colobra

La Moreneta

Wewnątrz Sanktuarium Monasteri de Lluc

Puerto de Soller

Fakty i mity o polskich szkołach średnich

Dlaczego o sobotnich polskich szkołach średnich przed wakacjami ?

Otóż szkoły te są częścią Departamentu Edukacji. Nie są jednak nigdzie reklamowane, poza etnicznymi społecznościami. Nabór nauczycieli i decyzje o podziale , łaczeniu klas i naborze nauczycieli zapadają w czasie wakacji na podstawie zgłoszeń przed rozpoczęciem się nowego roku szkolnego. Dlatego też należy zgłosić dziecko do szkoły sobotniej jak najszybciej. Wykorzystajmy nasze podatki , tak skutecznie jak to robią inni. Zapisujmy polskie dzieci do darmowych sobotnich szkół średnich – Saturday School of Community Languages.

A oto kilka faktów o sobotnich szkołach średnich języka polskiego:

- szkoły średnie języka polskiego są bezpłatne

- poziom nauczania języka polskiego jest dostosowany do poziomu naszych uczniów - urodzonych w Australii

- język polski liczy się do australiskiej matury na poziomie „2-Units” i dobrze zdany (co dotyczy znakomitej większosci maturzystów) podnosi ogólną ocenę maturalną

- liczy się wysoko przy punktacji na studia – do 20% ATAR

- rozwija i poszerza możliwości w zglobalizowanym świecie.

- można uczyć się polskiego nie rezygnując z innych zajęć sobotnich (w klasach 7 - 10 to tylko 2 godziny zajęć)

- dla zamieszkałych daleko od centrów nauczania jest możliwoś

uczenia się „na odległość”(w ramach tzw. Distance Education).

NIE ZWLEKAJ. ZADZWOŃ. DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ.

Dokładniejszych informacji udzielają:

- Gosia Vella tel: (02)9311 37 23 email: [email protected]

- Marianna Łacek - Tel: (02) 9798 86 90 email: [email protected]

Protester - człowiek roku

W kilka godzin po naj­więk­szym trium­fie wize­run­ko­wym Pol­ski w ostat­nich dzie­się­cio­le­ciach, w PE odbyła się uro­czy­stość wrę­cze­nia tego­rocz­nej Nagrody Sacha­rowa. Jak wia­domo, przy­znano ją pro­ta­go­ni­stom Arab­skiej Wio­sny: Ahme­dowi as-Sanusiemu – człon­kowi Naro­do­wej Rady Libij­skiej i potom­kowi ostat­niego króla Libii Idrysa I, Asmie Mah­fuz, mło­dej blog­gerce egip­skiej, Syryjce Razan Zaj­tu­nie, wybit­nej praw­niczce i obroń­czyni praw czło­wieka i jej roda­kowi, zna­nemu w świe­cie arab­skim rysow­ni­kowi saty­rycz­nemu Alemu Farza­towi. Nie­stety tych ostat­nich z Syrii nie wypusz­czono… Piątą nagrodę pośmiert­nie przy­znano domo­krąż­nemu sprze­dawcy warzyw Moha­me­dowi Buazi­ziemu, który w grud­niu ub. roku pod­pa­lił się na znak pro­te­stu prze­ciwko bez­ro­bo­ciu, co dało począ­tek rewol­cie w Tune­zji i całym świe­cie arabskim.

„Tota­li­ta­ryzm gnę­bił nas przez 42 lata, pod jego butem doj­rze­wa­li­śmy do rewo­lu­cji - powie­dział odbie­ra­jąc nagrodę Ahmed as-Sanusi. – Naszym celem jest budo­wa­nie pań­stwa opar­tego na demo­kra­cji, pra­wach dla wszyst­kich, pra­wie do gło­so­wa­nia i kan­dy­do­wa­nia, a także praw dla kobiet, które pono­siły ofiary na rzecz lep­szego bytu”.
Hmmm… Bar­dzo tego Libij­czy­kom i wszyst­kim Ara­bom życzymy, ale czy ten sen się ziści?
„Jestem zaszczy­cony, wrę­cza­jąc nagrodę Sacha­rowa Par­la­mentu Euro­pej­skiego za wol­ność myśli pię­ciu odważ­nym kobie­tom i męż­czy­znom, akty­wi­stom Arab­skiej Wio­sny - powie­dział prze­wod­ni­czący PE Jerzy Buzek. - Prawa czło­wieka są uni­wer­salne, wszy­scy cenimy ludzką god­ność, swo­bodę poglą­dów i ich wyra­ża­nia, jak rów­nież odpo­wie­dzialne i wia­ry­godne rządy. Wszy­scy mamy do tego prawo”.

Tego samego dnia, ame­ry­kań­ski maga­zyn Time uho­no­ro­wał okładką i tytu­łem czło­wieka roku rebe­lianta, Pro­te­stera. „Pro­te­sters were prime makers of history” – napi­sał TIME w uza­sad­nie­niu … „W latach 60 Ame­ryka masze­ro­wała o prawa czło­wieka i prze­ciw woj­nie w Wiet­na­mie, w latach 70 pro­te­sty zmie­niły Por­tu­ga­lię i Iran, w latach 80 wołały o Europę bez broni nukle­ar­nej, o koniec izra­el­skiej oku­pa­cji Zachod­niego Brzegu i Gazy, prze­ciw komu­ni­stycz­nej tyra­nii na placu Tie­nan­men i w Euro­pie Wschod­niej… Pro­te­sty uliczne zawsze były prze­dłu­że­niem poli­tyki. A potem nad­szedł koniec histo­rii, prze­po­wia­dany przez Fran­cisa Fukuy­amę… Mie­li­śmy dojść do końca ide­olo­gicz­nej ewo­lu­cji, zachodni libe­ra­lizm miał odnieść glo­balny triumf… Dwie dekady, roz­po­częte w r. 1991 były świad­kiem naj­więk­szego skoku w pozio­mie życia, jakiego kie­dy­kol­wiek zaznała histo­ria. Kre­dyt był tani, zapa­no­wało przy­zwo­le­nie i apa­tia, a pro­te­sty uliczne wyda­wały się prze­sta­rzałe i bez­sen­sowne, jak kawa­le­ria w XX-wiecznych woj­nach”.
Aż nade­szła Arab­ska wio­sna i wszystko zmieniła.
To jest pozy­tywna wizja pro­te­stów, pozy­tywna wizja arab­skiej wio­sny. Nie­stety nie jedyna. Jak dotych­czas, arab­ska wio­sna przy­nosi triumfy isla­mi­stom i naj­wstecz­niej­szym nur­tom poli­tycz­nym i inte­lek­tu­al­nym, które naj­praw­do­po­dob­niej cofną w cza­sie objęte rewoltą spo­łe­czeń­stwa o dzie­siątki lat, pod wzglę­dem prze­strze­ga­nia praw czło­wieka, praw kobiet, plu­ra­li­zmu, wol­no­ści… Zaowo­cują gwał­tow­nym wzro­stem wro­go­ści mię­dzy cywi­li­za­cją zachod­nią a ponurą namiastką cywi­li­za­cji arab­skiej… Namiastką tej, która wydała Omaj­ja­dów i Almo­ra­wi­dów, która zaowo­co­wała wspa­nia­łym roz­kwi­tem kul­tu­ral­nym Bag­dadu za cza­sów Haruna al-Raszida – króla z baśni 1001 nocy, która dała nam i Awi­cennę i Alham­brę, która prze­cho­wała nam tro­skli­wie Sokra­tesa i Pla­tona, która dała nam mezqu­itę w Kor­do­bie i alge­brę… To, co teraz pro­du­kuje wielka nie­gdyś cywi­li­za­cja arab­ska, to nie­to­le­ran­cja, fana­tyzm, nie­na­wiść i agre­sja… Może to się kie­dyś zmieni, ale na pewno nieprędko…
W Egip­cie, w ubie­głą środę, ska­zano na dwa lata wię­zie­nia i grzywnę w wyso­ko­ści 200 tysięcy fun­tów „w imię narodu egip­skiego” blog­gera, Maikela Nabila, który poda­wał w wąt­pli­wość pozy­tywną rolę egip­skiej armii w tego­rocz­nej rewo­lu­cji… Cóż, na ulicę nie zawsze wycho­dzą święci. Rewo­lu­cjo­ni­ści nie zawsze mają rację.
Gdyby w latach 80 rządy posłu­chały setek tysięcy mło­dych zachod­nich komu­ni­stów i nie zgo­dziły się na roz­miesz­cze­nie na Zacho­dzie rakiet Per­shing i Cru­ize, mur ber­liń­ski stałby w naj­lep­sze, a ci, któ­rzy w PE nie wahali się zohy­dzać Pol­ski w oczach świata, mie­liby to, czego chcą. By użyć ich języka „zawo­alo­waną opcję rosyj­ską”. Nawet nie tak bar­dzo zawoalowaną…

Jacek Pałasiński
Studio Opinii