Niezależny, internetowy magazyn Polaków w Australii. Polska, Australia, Świat, Polonia
polish internet magazine in australia
Sponsors
czwartek, 28 lipca 2011
środa, 27 lipca 2011
Mt Kosciuszko interactive viewer
With a height of 2,228 metres (7,310 ft) above sea level, it is the highest mountain in Australia.
It was named by the Polish explorer Count Paul Edmund Strzelecki in 1840, in honour of the
Polish national hero and hero of the American Revolutionary War General Tadeusz Kosciuszko,
because of its perceived resemblance to the Kosciuszko Mound in Krakow.
Never been at the top of Mt Kosciuszko? Good news for you!
Have a look on our interactive 280 degrees viewer:
wtorek, 26 lipca 2011
Polska nad przepaścią? Nie dajmy sobie wciskać kitu!
Idą wybory, więc i czas obietnic, także wątpliwej wartości, a z drugiej strony krytyk, często posuniętych w kłamstwach i czarnowidztwie do absurdu. Już słychać, że Polska stoi u progu katastrofy jak Grecja, albo i większej i tylko drastyczne zaciskanie pasa może ją od tego uchronić, a może i na to za późno. A w ogóle to zmarnowaliśmy 22 lata transformacji, bo to, tamto i owo, a głównie Platforma i Tusk. Gdy dużo mówi się o wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie wyborów piszę komentarz „Chwalmy Trzecią Rzeczpospolitą Obywatele”, bo jest za co. Mogę napisać bardzo obszerną pochwałę, ale mam mało miejsca, więc do rzeczy.
Bardzo dobrze wykorzystaliśmy 22 lata wolności. Popatrzmy na parę ważnych liczb gospodarczych i społecznych. Polski produkt krajowy brutto wzrósł od roku 1990 do 2010 o ponad 113%. Żaden kraj pokomunistyczny od Łaby po Władywostok nie osiągnął takiego wyniku. Jesteśmy czempionem wzrostu. Więcej, cały on – z dużym okładem – uzyskaliśmy dzięki przyrostowi społecznej wydajności pracy, która zwiększyła się w tym czasie o 132%. To poprawiło naszą konkurencyjność, dzięki czemu – podwajając PKB – zwiększyliśmy eksport czterokrotnie i to na rynki o najwyższych wymaganiach.
Jeszcze nie kończę; podwojenie PKB osiągnięto przy rewelacyjnym zmniejszeniu istotnych nakładów na jego uzyskanie. Zużycie wody, supercennego dobra, spadło w tym czasie o 24%, wydobycie węgla kamiennego o 47%, stali o 51%. Produkcja elektryczności wzrosła tylko o 11% i to – dzięki racjonalizacji zużycia – wystarczyło dla zwiększenia PKB, przy okazji znieczulając na potrzebę dbania o utrzymanie tego działu w należytym stanie. Całkowitej likwidacji uległy katastroficzne tendencje rozwoju gospodarczego z czasów PRL – rozwój bez eksportowych szans, skrajnie marnotrawny, przy nikłym wzroście wydajności pracy i dominacji gałęzi dewastujących środowisko.
Z sytuacji bez wyjścia w końcu lat 80. wyszliśmy ofensywnie na szerokie wody i nieźle płyniemy. Gdy chodzi o stopę życiową nawet trochę za dobrze. Płaca realna przy podwojeniu PKB wzrosła o 60% co nie jest rewelacją, ale nie jest też wynikiem złym. Nie oddaje jednak rzeczywistej poprawy poziomu życia, bo w tym czasie spożycie w sektorze gospodarstw domowych wzrosło o 121%, czyli więcej niż PKB, co już wskazuje na to, że żyliśmy ponad stan. Część długu publicznego tutaj ma źródło.
Wzrosły zróżnicowania społeczne, ale Polska nie jest czarnym wyjątkiem, jak się często sugeruje; mieścimy się w europejskiej normie, nieco bardziej zróżnicowani, niż średnia unijna. I jeszcze dwa wskaźniki brane, oprócz PKB, jako miary tego, czy kraj poszedł do przodu czy nie. Gdy kończył się PRL na tysiąc niemowląt umierało dziewiętnaście, a dziś pięć. O ponad pięć lat podniosła też Trzecia Rzeczpospolita średnią długość życia kobiety i mężczyzn. Pięć pięknych wiosen do oglądania dodatkowo.
Chwalmy więc Trzecią RP, ale i patrzmy co jest nie tak, bo jest. Ciągle gospodarka nie tworzy tylu miejsc pracy, by bezrobocie spadło w okolice 5% co byłoby do tolerowania. Nasz wzrost, czempioński, jest za mocno oparty o rynek wewnętrzny i konsumpcję, a za mało o inwestycje i – mimo postępu – o eksport. Nie jest też dobry, trwały deficyt w bilansie handlu zagranicznego. Nasze finanse publiczne na pewno nie stoją u progu katastrofy, jak to wieszczą wróżbici bardzo tego pragnący, choć biją się w piersi, że to nie prawda. Wymagają natomiast reformy, która jest zawsze głównie reformą wydatków i dlatego ludzie, a także politycy tak jej się boją. To zadanie dla zwycięzcy wyborów.
Pamiętajmy też, że Polska jest dziś solidnie wspierana środkami z Unii Europejskiej, lecz ten dopalacz kiedyś się skończy. Trzeba więc kraj już od teraz przygotowywać do życia całkowicie na własny rachunek. Mamy ogromne sukcesy i spore problemy, ale do rozwiązania. Nie dajmy sobie wciskać wyborczego kitu, ktokolwiek by nas nim faszerował.
Waldemar Kuczyński
Studio Opinii
Bardzo dobrze wykorzystaliśmy 22 lata wolności. Popatrzmy na parę ważnych liczb gospodarczych i społecznych. Polski produkt krajowy brutto wzrósł od roku 1990 do 2010 o ponad 113%. Żaden kraj pokomunistyczny od Łaby po Władywostok nie osiągnął takiego wyniku. Jesteśmy czempionem wzrostu. Więcej, cały on – z dużym okładem – uzyskaliśmy dzięki przyrostowi społecznej wydajności pracy, która zwiększyła się w tym czasie o 132%. To poprawiło naszą konkurencyjność, dzięki czemu – podwajając PKB – zwiększyliśmy eksport czterokrotnie i to na rynki o najwyższych wymaganiach.
Jeszcze nie kończę; podwojenie PKB osiągnięto przy rewelacyjnym zmniejszeniu istotnych nakładów na jego uzyskanie. Zużycie wody, supercennego dobra, spadło w tym czasie o 24%, wydobycie węgla kamiennego o 47%, stali o 51%. Produkcja elektryczności wzrosła tylko o 11% i to – dzięki racjonalizacji zużycia – wystarczyło dla zwiększenia PKB, przy okazji znieczulając na potrzebę dbania o utrzymanie tego działu w należytym stanie. Całkowitej likwidacji uległy katastroficzne tendencje rozwoju gospodarczego z czasów PRL – rozwój bez eksportowych szans, skrajnie marnotrawny, przy nikłym wzroście wydajności pracy i dominacji gałęzi dewastujących środowisko.
Z sytuacji bez wyjścia w końcu lat 80. wyszliśmy ofensywnie na szerokie wody i nieźle płyniemy. Gdy chodzi o stopę życiową nawet trochę za dobrze. Płaca realna przy podwojeniu PKB wzrosła o 60% co nie jest rewelacją, ale nie jest też wynikiem złym. Nie oddaje jednak rzeczywistej poprawy poziomu życia, bo w tym czasie spożycie w sektorze gospodarstw domowych wzrosło o 121%, czyli więcej niż PKB, co już wskazuje na to, że żyliśmy ponad stan. Część długu publicznego tutaj ma źródło.
Wzrosły zróżnicowania społeczne, ale Polska nie jest czarnym wyjątkiem, jak się często sugeruje; mieścimy się w europejskiej normie, nieco bardziej zróżnicowani, niż średnia unijna. I jeszcze dwa wskaźniki brane, oprócz PKB, jako miary tego, czy kraj poszedł do przodu czy nie. Gdy kończył się PRL na tysiąc niemowląt umierało dziewiętnaście, a dziś pięć. O ponad pięć lat podniosła też Trzecia Rzeczpospolita średnią długość życia kobiety i mężczyzn. Pięć pięknych wiosen do oglądania dodatkowo.
Chwalmy więc Trzecią RP, ale i patrzmy co jest nie tak, bo jest. Ciągle gospodarka nie tworzy tylu miejsc pracy, by bezrobocie spadło w okolice 5% co byłoby do tolerowania. Nasz wzrost, czempioński, jest za mocno oparty o rynek wewnętrzny i konsumpcję, a za mało o inwestycje i – mimo postępu – o eksport. Nie jest też dobry, trwały deficyt w bilansie handlu zagranicznego. Nasze finanse publiczne na pewno nie stoją u progu katastrofy, jak to wieszczą wróżbici bardzo tego pragnący, choć biją się w piersi, że to nie prawda. Wymagają natomiast reformy, która jest zawsze głównie reformą wydatków i dlatego ludzie, a także politycy tak jej się boją. To zadanie dla zwycięzcy wyborów.
Pamiętajmy też, że Polska jest dziś solidnie wspierana środkami z Unii Europejskiej, lecz ten dopalacz kiedyś się skończy. Trzeba więc kraj już od teraz przygotowywać do życia całkowicie na własny rachunek. Mamy ogromne sukcesy i spore problemy, ale do rozwiązania. Nie dajmy sobie wciskać wyborczego kitu, ktokolwiek by nas nim faszerował.
Waldemar Kuczyński
Studio Opinii
poniedziałek, 25 lipca 2011
Janusz Rygielski nowym prezesem PCC
 |
| Janusz Rygielski, prezes Rady Naczelnej Polonii Australijskiej |
Since the new members of the Executive Committee of the Council live in various cities, such as Brisbane, Melbourne, Adelaide and Hobart, an extensive use will be made of new communication technologies to facilitate a fluent collabo-ration among them. Videoconferences are expected to be the most common form of the Committee’s contacts – a technological change preceding a generational change in the Polish community in Australia.
-------------------
Polish Embassy Newsletter No.2
niedziela, 24 lipca 2011
60 Years of the Polish Community Council of Australia
The Polish Community Council of Australia celebrated its 60th anniversary during the annual con-vention which took place in Canberra in June. The welcome function was attended by a number of important guests, including Senator Kate Lundy – Parliamentary Secretary for Immigration and Multi-cultural Affairs representing Prime Minister Julia Gillard, and Senator Gar Humphries representing Leader of the Opposition Tony Abbott. A message from Prime Minister Gillard was conveyed by Sena-tor Lundy. Polish Ambassador to Australia, Andrzej Jaroszyoski, read out a letter of congratulations from Bogdan Borusewicz – President of the Polish Senate and presented Mr Andrzej Al-wast, the outgoing President of the Polish Community Council, with a certificate of appreciation from the Polish Embassy.
In the following years the Council played a vital role in organising political and economic support to back the Polish people in their struggle for democracy. It also organised support for refugees who encountered difficulties settling in Australia.
Messagee from Prime Minister Julia Gillard
It is with great pleasure that I send my best wishes to everyone attending the an-nual convention of the Polish Community Council of Australia and extend my warm-est congratulations to the Council as it celebrates its 60th anniversary.
The efforts of the Council and the broader Polish Australian community contribute richly to the success of our diverse, multi-cultural society and help reinforce the bond of friendship between Poland and Australia.
We remember the fact that the first con-tact between Polish people and Australia occurred in 1696, when several Poles joined Willem de Vlamingh’s Dutch expe-dition to explore the Western Australian coast, while the great Polish-Australian explorer Paul Edmund Strzelecki memo-rably named Australia’s highest mountain after the Polish-American hero Tadeusz Kościuszko. In the postwar pe-riod, Polish immigration made a decisive contribution to Australia’s fortunes. Be-tween 1947 and 1954 alone, the Polish Australian population increased an in-credible nine-fold.
Today we honour the contribution of the Polish community, not only sharing pride in the success of the high achievers like Karl Kruszelnicki, Alicia Molik, Michael Klim and Magda Szubanski – but also the efforts of those countless Polish Austra-lians whose hard work and sacrifices helped build the prosperous, confident nation we now enjoy.
It took remarkable courage to travel from a different culture and build a new future in a strange land. Despite these chal-lenges, our Polish community has found a place to belong where they are welcomed and valued – a place to always call home. You have my admiration and my thanks.
-------------
Polish Embassy Newsletter No. 2
 | |
|
In the aftermath of World War II, between 1945 and 1954 around sixty thousand Polish refugees arrived in Australia. They began setting up community and veteran organisations in states and territories and soon a need for a coordinating body arose. Thus the Council of Polish Organisations was established during a congress convened in January 1950.
Throughout the sixty years of its existence, the Council has played an active role in voicing opinions of the Polish commu-nity in Australia, lobbying and providingassistance to Poles in need. It also supported Polish aspirations to independence and democracy. In early 1980s the Council set up the Australian Na-tional Committee for Relief to Poland, whose patron was Prime Minister Malcolm Fraser. In 1981 the Help Poland Live Appeal collected $2.3 million, including $1 million donated by the Aus-tralian government. In the following years the Council played a vital role in organising political and economic support to back the Polish people in their struggle for democracy. It also organised support for refugees who encountered difficulties settling in Australia.
Messagee from Prime Minister Julia Gillard
It is with great pleasure that I send my best wishes to everyone attending the an-nual convention of the Polish Community Council of Australia and extend my warm-est congratulations to the Council as it celebrates its 60th anniversary.
The efforts of the Council and the broader Polish Australian community contribute richly to the success of our diverse, multi-cultural society and help reinforce the bond of friendship between Poland and Australia.
We remember the fact that the first con-tact between Polish people and Australia occurred in 1696, when several Poles joined Willem de Vlamingh’s Dutch expe-dition to explore the Western Australian coast, while the great Polish-Australian explorer Paul Edmund Strzelecki memo-rably named Australia’s highest mountain after the Polish-American hero Tadeusz Kościuszko. In the postwar pe-riod, Polish immigration made a decisive contribution to Australia’s fortunes. Be-tween 1947 and 1954 alone, the Polish Australian population increased an in-credible nine-fold.
Today we honour the contribution of the Polish community, not only sharing pride in the success of the high achievers like Karl Kruszelnicki, Alicia Molik, Michael Klim and Magda Szubanski – but also the efforts of those countless Polish Austra-lians whose hard work and sacrifices helped build the prosperous, confident nation we now enjoy.
It took remarkable courage to travel from a different culture and build a new future in a strange land. Despite these chal-lenges, our Polish community has found a place to belong where they are welcomed and valued – a place to always call home. You have my admiration and my thanks.
-------------
Polish Embassy Newsletter No. 2
Subskrybuj:
Posty (Atom)