Medialna histeria odwróciła wyniki wyborcze we Francji

Jean-Luc Melanchon - lider La France insoumise, lewicowej partii
wchodzącej w skład Narodowego Frontu Ludowego, który wygrał francuskie
wybory parlamentarne w niedzielę.  Fot. fb Jean-Luc Melanchon

Druga tura wyborów parlamentarnych we Francji dała spodziewany wynik zabetonowania sceny politycznej z korzyścią dla lewicy.

Gorączkowe zabiegi minionego tygodnia po wyraźnym prowadzeniu umiarkowanej prawicy NR (Zjednoczenia Narodowego) Mariny Le Pen w pierwszej turze, przyniosły wygraną lewicy. Wieloletnia propaganda w połączeniu z ordynacją wyborczą, napisaną w sposób gwarantujący traktowanie partii narodowych lub konserwatywnych jako nazistowskich, przyniosła skutek. 7 lipca br. francuska lewica świętowała wygraną na Placu Republiki w Paryżu.

Nieoficjalne jeszcze wyniki dają wygraną NFP (Nowemu Frontowi Ludowemu), który wyprzedza centrową partię Emmanuela Macrona i NR (Zjednoczenie Narodowe) Mariny Le Pen na trzecim miejscu.

Po ogłoszeniu wyników exit poll premier Gabriel Attal podał się do dymisji. Rezygnację wręczy prezydentowi dziś (poniedziałek rano).

Kardiochirurg i reformator nowym prezydentem Iranu

Massoud Pezeshkian
- prezydent-elekt Iranu.
Fot. Wikipedia

Reformator Massoud Pezeshkian został wybrany nowym prezydentem Iranu, pokonując swojego radykalnego konserwatystę Saeeda Dżaliliego.

Massoud Pezeshkian zdobył 53,3% z ponad 30 milionów policzonych głosów.Saeed Dżalili  zdobył 44,3%.

Do drugiej tury wyborów doszło po tym, jak żaden z kandydatów nie uzyskał większości w pierwszej turze wyborów 28 czerwca, w której frekwencja wyniosła historycznie najniższą 40%.
Wybory ogłoszono po tym, jak poprzedni prezydent Iranu Ebrahim Raisi zginął w maju w katastrofie helikoptera , w której zginęło siedem innych osób.

Sondaż CNN: Trump pokonał Bidena w debacie telewizyjnej

Pierwsza debata Trump - Biden przed 
listopadowymi wyborami prezydenckimi.
fot. printscreen CNN YT

 Dwie trzecie amerykańskich wyborców uważa, że były prezydent Donald Trump pokonał Joe Bidena w pierwszej debacie prezydenckiej w czwartek - podała CNN, powołując się na sondaż. Demokraci panikują z powodu słabego występu urzędującego prezydenta po 90-minutowej debacie w Atlancie w stanie Georgia.

Wielu, w tym CNN, zauważyło, że 81-letni Demokrata miał wiele niezręcznych pauz, wygłaszał niedokładne oświadczenia i nie przedstawił własnych osiągnięć podczas debaty. Biden również gwałtownie przeskakiwał z jednego tematu na drugi.

CNN, powołując się na wyniki sondażu przeprowadzonego wśród 565 zarejestrowanych wyborców w USA, podało, że 67 proc. uważa, że Trump zwyciężył w debacie. Pozostałe 33% uważało, że Biden osiągnął lepsze wyniki niż jego rywal. Media zauważyły, że przed wydarzeniem 55% tej samej grupy wyborców stwierdziło, że spodziewa się, że Republikanin pokaże się lepiej, podczas gdy 45% miało większe zaufanie do urzędującego prezydenta.

Jan Engelgard: Jeszcze Europa nie zginęła

We Francji po wyborach do Parlamentu Europejskiego
 zdecydowane zwycięstwo osiągnęlo  prawicowe
 Zjednoczenie Narodowe Marine Le Pen.
.Fot. profil X Marine Le Pen

"Europa brunatnieje” – tak ocenił wyniki wyborów do Parlamentu Europejskiego ich największy przegrany w Polsce – Szymon Hołownia.

Nie było co prawda o „międzynarodówce Putina”, ale pewnie i takie inwektywy się pojawią. Donald Tusk nazwał Polskę „światłem Europy”, bo według niego, co jest częściowo prawdą, wygrała partia obsesyjnie prounijna, podczas gdy w wielu krajach UE takiego entuzjazmu dla Brukseli nie było.

Wybory europejskie 2024: Lewica traci, Prawica zyskuje

Europa.Results

We wszystkich  krajach Unii Europejskiej w dniach 6 - 9 czerwca odbyły się wybory do Parlamentu Europejskiego. 

Lewica traci, zyskują centroprawicowa Europejska Partia Ludowa (do niej należy KO i PSL) i skrajnie prawicowe frakcje — pokazuje prognoza podziału mandatów opublikowana przez Parlament Europejski podczas wieczoru wyborczego. Wzrost liczby europosłów powinna też zanotować frakcja Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, do której należy PiS.

Przemysław Piasta: Głosuję rozumem, nie sercem

Logo Parlamentu Europeskiego. Graf. Wikipedia

Przed każdymi wyborami, decydując się oddać głos na konkretnego polityka, biorę pod uwagę nie tylko głoszony przez niego program polityczny, strzeliste deklaracje czy przedwyborcze obietnice. Raczej nie skupiam się na jego wystudiowanym, wizerunku, na wyidealizowanej upiększonej przez komputerowego grafika twarzy czy na nienagannej fryzurze. Staram się dostrzec to, kim mój potencjalny przyszły reprezentant jest naprawdę. Jaką opinią cieszy się w swoim otoczeniu. Jaki jest jego dorobek zawodowy, intelektualny i osobisty. Jakimi sukcesami może się pochwalić, jakie porażki obciążają jego konto. Wszystkie te czynniki składają się na jego wiarygodność.

W końcowym rozliczeniu stawiam sobie kilka krótkich pytań. Czy wdzięczącemu się do mnie z bilbordów politykowi powierzyłbym swoje oszczędności? Czy powierzyłbym mu swój dom, swoją firmę, wreszcie swoją rodzinę? W większości przypadków odpowiedź jest przecząca. Nie inaczej rzecz się ma w stosunku do lwiej części polityków Konfederacji. Stąd mój entuzjazm wobec tego ugrupowania jest delikatnie rzecz ujmując nieprzesadny.

Wybory do Parlamentu Europejskiego: kosztowna maskarada

Wybory do Parlamentu Europejskiego mają pokazać, że Unia Europejska jest demokratyczna, ponieważ organizuje wybory. Parlament ten nie ma jednak cech parlamentów narodowych. Praktycznie nie służy żadnemu celowi. Poza tym, że został wybrany. Podczas swojej kadencji Parlament Europejski będzie kosztował 15 miliardów euro, nie licząc kosztów wyborów.  – analizuje Thierry Meyssan - konsultant polityczny, prezes i założyciel Sieci Voltaire'a.

Wybory do Parlamentu Europejskiego odbędą się w dniach 6-9 czerwca, w zależności od kraju. Posłowie będą mieli bardzo ograniczone uprawnienia: będą głosować nad ustawami proponowanymi przez Komisję. Od początku swojego istnienia Komisja jest niczym innym, jak tylko pionkiem NATO w instytucjach europejskich. Opiera się ona zarówno na Radzie Szefów Państw i Rządów, jak i na europejskich pracodawcach (BusinessEurope). Posłowie są również uprawnieni do przyjmowania rezolucji zwykłą większością głosów, bez czytania ich ani stosowania się do nich. Ponieważ obecna większość jest atlantycka, wszystkie te stanowiska powtarzają logorrhoeę propagandy NATO.

Dlaczego Rosjanie głosowali na Putina?

Fot. printscreen YT

Relacja zachodnich mediów z każdych wyborów w Rosji czy na Białorusi jest zła i tendencyjna. Ale tym razem jest jeszcze gorzej niż zwykle.

Dlaczego racjonalne dyskusje na temat tego kraju w dalszym ciągu wydają się niemożliwe? Nie wspominając już o katastrofalnych konsekwencjach tego ciągłego oszukiwania samego siebie.

Socjologia uczy, że istoty ludzkie toczą ciągłą walkę między instynktem a rozumem. Przez dziesiątki tysięcy lat rozwinęliśmy instynkt organizowania się w grupy jako źródło bezpieczeństwa. Jest to wynik ewolucji biologicznej, a przetrwanie wymaga od nas zorganizowania się w „my” i „oni”. Lojalność wewnątrzgrupowa jest wzmacniana przez przypisanie kontrastujących tożsamości cnotliwych „my” i złych „onych”, co pomaga zapobiegać oddalaniu się jednostki zbyt daleko od stada.

Widziane z USA: Ameryka, wybory, Trump i świat…

Donald Trump po zwyciestwie w prawyborach
w stanie Iowa. Fot. YT

Dopiero początek roku, a wydarzenia biegną jak szalone, powodując zamieszanie tak wśród obserwatorów, jak i wśród komentatorów.

 Powoli dogasa wojna na Ukrainie. Rosjanie ufortyfikowali swoje zdobycze, nie dając większych szans Ukraińcom na odzyskanie swoich południowo-wschodnich obszarów. Gospodarka i infrastruktura codziennie bombardowanego kraju leży praktycznie w gruzach i wymaga ciągłej zachodniej finansowej kroplówki i dostaw sprzętu i amunicji. Prezydent Żeleński pojawił się w USA z prośbą o dalszą pomoc, ale niewiele wskórał. Teraz może tylko liczyć na pomoc z UE (a tu blokada Orbana). 27 grudnia amerykański rząd wysupłał zaskórniaki tylko w wysokości 250 mln dolarów, natomiast oczekiwane 61 mld dolarów zablokowali w Kongresie Republikanie. Chcą je przyznać, podobnie jak pomoc Izraelowi, ale pod warunkiem, że zostanie zabezpieczona otwarta granica z Meksykiem. Przez nią przepływa dziennie nawet 12 000 nielegalnych imigrantów! Szacuje się, że za kadencji Bidena do USA nielegalnie przedrze się powyżej 12 mln imigrantów ze 160 krajów świata. Skala i wielowymiarowe konsekwencje tego stymulowanego przez Demokratów zjawiska może zdestabilizować Państwo. Przecież podobne zjawiska destabilizują dziś Europę Zachodnią, a niebawem odczują to też Polacy.

Sejm zdecydował: Donald Tusk wraca na stanowisko premiera

11.12.2023: Donald Tusk został wybrany przez
 Sejm RP na stanowisko  18. prezesa Rady Ministrów.
fot. printscreen SejmYT 

Sejm wybrał Donalda Tuska na urząd premiera. Lider Platformy Obywatelskiej był jedynym kandydatem wskazanym przez posłów. Kilka godzin wcześniej rząd Mateusza Morawieckiego nie uzyskał wotum zaufania, co uruchomiło tzw. drugi krok konstytucyjny. To pierwszy taki przypadek od momentu uchwalenia konstytucji z 1997 roku.

Za kandydaturą Donalda Tuska na szefa rządu opowiedziało się 157 posłów Koalicji Obywatelskiej, 33 posłów Polski 2050-Trzeciej Drogi, 32 posłów PSL-Trzeciej Drogi oraz 26 posłów Lewicy. Przeciwko wyborowi lidera KO na premiera było 181 posłów Prawa i Sprawiedliwości, 17 posłów Konfederacji i trzech posłów Kukiz'15.

W głosowaniu nie brało udziału dziewięciu posłów PiS: Adam Andruszkiewicz, Jan Krzysztof Ardanowski, Marek Ast, Grzegorz Gaża, Krzysztof Lipiec, Grzegorz Matusiak, Szymon Szynkowski vel Sęk, Agnieszka Ścigaj i Zbigniew Ziobro. W głosowaniu nie uczestniczył także poseł Konfederacji Krzysztof Bosak.

Anna Raźny: Polska bez alternatywy

Prof. Anna Raźny: Rację mają ci, którzy twierdzą,
że od okrągłego stołu trwa walka o władzę między
 partią Waszyngtonu – PiS – oraz partią
Brukseli – PO/KO. 

Wybory w Polsce A. D. 2023 nie stworzyły Polakom alternatywy geopolitycznej i ustrojowej. Tę alternatywę wykluczał bowiem nade wszystko parlamentarny układ władzy i opozycji przed wyborami.

Wydawało się jednak, że wykreuje ją ciężko doświadczone rygorami pandemii społeczeństwo – w dodatku  znużone ciągłą walką tych dwóch stron, związanych formułą: raz wy rządzicie i nie ruszacie naszych, a raz my i nie ruszamy waszych.

Andrzej Szlęzak: Co po PiS-ie?

Donald Tusk, lider Koalicji Obywatelskiej
tuż po ogłoszeniu pierwszych wyników
 wyborów 2023. Fot. TikTok (slona czekolada)

Wiadomo jakie są wyniki wyborów parlamentarnych. Zapewne PiS zostanie odsunięty od władzy i to jest najważniejsze osiągnięcie tych wyborów. Jednak odsunięcie PiS-u od władzy to dopiero początek – no właśnie – początek czego? Tu nie mam żadnej pewności.

Nie spodziewam się by te wybory były początkiem odzyskiwania przez Polskę niepodległości czy choćby podmiotowości w relacjach międzypaństwowych. Te wybory nie będą początkiem zmiany geopolitycznych relacji Polski na lepsze. Nic takiego się nie zdarzy. Niczego takiego nie oczekiwałem ani nie miałem na to nadziei. Te wybory niestety nie zapobiegną temu, by los Polski się dopełnił. Może forma tego dopełnienia będzie inna niż gdyby nadal rządził PiS, ale zwycięskie siły polityczne w tych wyborach chyba nawet nie mają świadomości, że należałoby zrobić cokolwiek, by powstrzymać procesy prowadzące do tego dopełnienia losu Polski. Zatem w sprawach rangi fundamentalnej te wybory nie przyniosą żadnych zmian.

Po wyborach w Polsce. Widziane z Białorusi

Wg  2023 Polish parliamentary election Wikipedia

W Polsce zakończyło się liczenie głosów w ostatnich wyborach parlamentarnych. Pod względem liczby głosów zwyciężyła rządząca partia Prawo i Sprawiedliwość (PiS), ale w Sejmie większość ma zjednoczona opozycja. Najwyraźniej wewnętrzna walka polityczna w kraju będzie kontynuowana.

 Czas pokaże dokąd to doprowadzi. Ale jedno jest pewne – wydarzenia w Polsce nabierają tempa. Bezpośrednio lub pośrednio wpłyną one na sytuację w całym regionie, w tym na Białoruś.

Równowaga sił na targowisku próżności

Po przetworzeniu 100% głosów rządząca partia Prawo i Sprawiedliwość Jarosława Kaczyńskiego na czele otrzymuje 35,38% głosów. Następna w kolejności jest opozycja „Koalicja Obywatelska” Donalda Tuska na czele – 30,7%. Blok Trzeciej Drogi uzyskał 14,4%, Lewica 8,61%, a Konfederacja 7,16%.

Tym samym partia Kaczyńskiego może liczyć na 194 mandaty w Sejmie, Konfederacja na 18, a zjednoczona opozycja (Koalicja Obywatelska, Trzecia Droga i Lewica) na 248 mandatów.

Tomasz Jankowski: Konfederacja, czyli o pożytkach z oryginalności

Wybory za nami. Z szumnych zapowiedzi liderów i sympatyków Konfederacji zostało niewiele. Warto więc wziąć ten swoisty konglomerat na warsztat.

W przeciwieństwie do wielu koleżanek i kolegów mam w tym wypadku komfort osobistego dystansu do omawianej formacji, więc nieco łatwiej – bo bez emocji – będzie mi przeprowadzić krytykę.

Oczekiwania

Bardzo trudno jest analizować wyniki kolejnych sondaży, tym bardziej gdy chodzi o małe liczby i niedokładne badania, które skupiają się na samym poparciu bez analizy motywacji ankietowanych, ale mimo wszystko warto zestawić retorykę liderów Konfederacji z procentowymi zmianami w kolejnych publikacjach. I tak oto, jeszcze miesiąc temu część mainstreamu była zaniepokojona faktem, iż omawiana formacja miała zostać trzecią siłą w parlamencie i języczkiem u wagi, bez którego nie miało być możliwe powołanie rządu większościowego. Realnymi konkurentami dla Konfederatów były w tych wyborach komitety Lewicy i Trzeciej Drogi. Wyprzedzenie ich uprzywilejowałoby narodowo-wolnościowych w podziale mandatów w niemal każdym okręgu, toteż mogliby wówczas liczyć na wynik w postaci 30-50 szabel w Sejmie.

Polska wybrała nowy parlament. Rekordowa frekfencja

Graf. wp.pl

 

Według sondażu late poll IPSOS za tvn24.pl, Prawo i Sprawiedliwość wygrało wybory parlamentarne z wynikiem 39,2 proc. Na drugim miejscu uplasowała się Koalicja Obywatelska, na którą głosowało 27,07 proc. obywateli. Podium zamyka Trzecia Droga, uzyskując 14,3 proc. głosów. W obecnych wyborach głosowała rekordowa liczba Polaków: 73%. 

Konrad Rękas: Marsz Miliona czy Marsz PO Miliony?

 

Nieważne kto po wyborach będzie w Polsce premierem – granice dla importu z Ukrainy zostaną otwarte, a broń i miliardy będą po dawnemu płynąć do Kijowa.

Jak popłuczyny kampanii wyborczej opisywane są przez media III RP – to rzecz wystarczająco znana i żenująca. Przyczynkarsko można jednak zauważyć, że są jeszcze kraje, w których politykę w Polsce analizuje się z powagą, na którą ta doprawdy nie zasługuje. Stąd właśnie brały się dociekania rosyjskich i białoruskich mediów czy ostatnie wystąpienia socliberalnej opozycji III RP można podciągnąć pod kategorię kontrolowanej próby wymiany ekipy rządzącej, np. pod dyktando Berlina, a nawet Kijowa.

 Zabawne, ale rosyjscy analitycy, którzy dali się na to nabrać nie odbiegają zatem głębią obserwacji od… najbardziej zapamiętanych zwolenników PiS. Tymczasem do znudzenia należy powtarzać, że żeby w jakimś kraju wybuchła kolorowa rewolucja – jego rząd musi być niedostatecznie proamerykański. Taka sytuacja w Polsce nie zachodzi, bo obie główne siły parlamentarne licytują się tylko która z nich jest bardziej proamerykańska i silniej antyrosyjska. Dlatego właśnie w Polsce nie ma warunków ani potrzeby, by organizować „Euromajdan”.

Do Uczestników i Sympatyków konkursu "Być Polakiem"

Drodzy Uczestnicy i Sympatycy konkursu "Być Polakiem",

Jak Państwo wiecie w dniu 15 października odbędą się w Polsce wybory parlamentarne. Oczywiście - każdy głosuje w Polsce czy za granicą według własnej woli i oceny sytuacji politycznej w Ojczyźnie. Chciałbym jednak, a znacie mnie Państwo z 14-tu edycji Konkursu jako jego Koordynatora, gorąco zarekomendować p. Joannę Fabisiak. Została usunięta z listy Platformy Obywatelskiej (była posłem z jej list przez 5 kadencji, jedną z AWS) za m.in. poparcie Uchwały o Dobrym Imieniu Jana Pawła II, czemu PO była przeciw. Kandyduje z listy Nr 2 (Trzecia Droga) na miejscu nr 14.

Pani Joanna Fabisiak jest inicjatorem Konkursu i Przewodniczącą jego Komitetu Organizacyjnego. Przesyłam Jej zagraniczną, skierowaną do Polonii, ulotkę wyborczą. Jeśli uznacie Państwo, że warto pochylić się nad Jej kandydaturą - serdecznie dziękuję. Jednocześnie zachęcam do sprawdzania informacji o kolejnej edycji Konkursu na stronie www.bycpolakiem.pl

Konrad Rękas: Wszyscy do urn, tylko czy wybory się odbędą?

Referendum stało się już faktem medialnym i to, że publicznie omawia się zaproponowane przez PiS demagogiczne pytania – już jest sukcesem spindoktorów partii rządzącej.

Cztery podniesione zagadnienia są w rzeczywistości tylko hasłami wyborczymi, a zatem PiS-owi już udało się skupić debatę przedwyborczą na tematach uznanych za wygodne dla ekipy Jarosława Kaczyńskiego.

Pytanie, którego zabrakło

Oczywiście, taktyka ta jest obarczona pewnym ryzykiem. Mało czytelne dla wyborców może okazać się oczekiwanie, by głosowali „4 razy NIE”, zamieszanie wywołuje zwłaszcza kwestia podniesienia wieku emerytalnego, która może zostać odebrana przeciwnie do zamiarów PiS, jako rządowe poparcie dla konieczności pracy choćby i do 70-tki, co jest bardzo źle odbierane w starzejącym się społeczeństwie polskim, ze szczególnym uwzględnieniem… elektoratu Zjednoczonej Prawicy. Kaczyńskiemu musiano jednak wytłumaczyć, że takie niuanse da się wyjaśnić nachalną kampanią propagandową, czyli tak jak zwykle. Tymczasem jedyne naprawdę mające znaczenie referendalne pytanie relokacyjne powinno brzmieć: Czy chcesz, żeby ukraińscy przesiedleńcy wrócili na Ukrainę?

Cezary Biernacki: Ostatni pojedynek

Lider rządzącej partii PiS Jarosław Kaczynski
i opozycyjnej PO Donald Tusk na 50 dni
przed wyborami parlamentarnymi w Polsce.
Fot. YT 

Starcie Tusk-Kaczyński to ostatnia kampania wyborcza w której pierwsze skrzypce grają prominentni przedstawiciele styropianowych elit. Potem nastąpi początek końca pewnej epoki. Za cztery lata biologia i sytuacja polityczna uniemożliwi powtórkę.

Oczywiście polska polityka nie stanie się wtedy całkowicie wolna od „bohaterów” lat 80, bo ci młodsi i mniej znani nadal będą chcieli odcinać kupony od swojego „heroizmu” lat 80 i żyć z naszych podatków. Obecna kampania merytorycznie i programowo nie wnosi kompletnie nic. Jedynym programem opozycji jest odebranie władzy PiS, by następnie dać ludziom raj na ziemi. Dla osób choć trochę intelektualnie wymagających jest to stanowczo za mało. Wyborca nie wie np. jaką politykę zagraniczną Tusk zamierza prowadzić po przejęciu władzy. Polityka zagraniczna powinna być jednym z ważniejszych zagadnień tej kampanii. PiS przynajmniej jakieś sygnały ludziom wysyła. W sferze rytualnej prezentują się od niedawna bardziej jako polscy patrioci, a nie jak do tej pory patrioci ukraińscy. Na jak długo czas pokaże.

Radykalny ruch Kołodziejczaka. Koniec Agrounii?

Lider Agrounii Michal Kołodziejczak na wiecu
 wyborczym  z liderem PO Donaldem Tuskiem.

W polityce generalnie nie ma rzeczy pewnych i klarownych. Żyjemy w czasach kompletnego zawłaszczenia państwa przez Prawo i Sprawiedliwość oraz Platformę Obywatelską. Na skinienie jednego z liderów tych ugrupowań potrafią upaść całe formacje.

Owszem, istnieją jeszcze inni stali gracze: Lewica oraz PSL, wywodzące się z formacji postkomunistycznych. Jest jeszcze jakiś tam dyżurny tester emocji społecznych którym tym razem jest Hołownia, oraz kolejna odsłona giertychowsko-korwinowskiego chowu pod nazwą Konfederacji. Wszystkim wymienionym brakuje jednego: świeżości. Wszyscy bowiem zajmują swoje stałe miejsca na polskiej scenie politycznej po 1989 r. i jak warto zauważyć, ich nestorzy budowali już swoje „opozycyjne” środowiska w PRL bądź wprost współrządzili w poprzednim ustroju.