Koncert Sydnejskiej Poetralii

Marianna Łacek i klub sydnejskich poetów.
Fot. E. Elismore

 SŁOWEM I NUTĄ MALOWANE czyli Koncert Sydnejskiej Poetralii w Klubie Polskim w Bankstown

 Najpierw kilka słów wyjaśnienia. Poetralia, to klub sydnejskich poetów. Piszą i komponują swoje utwory nie od dzisiaj, ale jako zorganizowana grupa poetycka działają dopiero drugi rok. We własnym gronie spotykają się zwykle raz w miesiącu.

W niedzielne popołudnie 19 maja postanowili uchylić rąbka swojej działalności poetyckiej. Dzięki temu, publiczność zgromadzona w Klubie Polskim w Bankstown miała okazję przeżyć prawdziwą ucztę duchową. Zapowiadał to już nawet sam wystrój klubowej sali. Nastrojowe światła, kwiaty, aranżacje z kolorowych, jesiennych liści… Wygodne foteliki wokół nakrytych nieskazitelnymi obrusami stolików czekały na gości… Aż trudno uwierzyć, że tutaj, poprzedniego, wieczoru odbywała się zupełnie inna sobotnia impreza. Do bardzo późnych godzin bawiła się w tej sali grupa polskiej młodzieży, tańcząc do upadłego przy dźwiękach Kapeli Polskiej.

„Sztuka kochania” wg. Labijaka i Górnego

 „Mój obraz ma więcej niż jedno okno…” – czytamy w książce-katalogu „Sztuka kochania – malarstwo Rafała Labijaka wyśpiewane w poezji Dominika Górnego”. Otwieramy wydawnictwo. Wertujemy myśli i strony. Finał bardzo śpiewny – płyta CD. Słyszymy na żywo podczas wernisażu – 26 października br. w Akademii Lubrańskiego. Goście z Polski i zagranicy. Udajemy się do Muzeum Narodowego Oddział w Poznaniu, gdzie do powrotu na wystawę zachęca dedykowana ulotka…

 

„Wystawa składa się z zestawu kilkunastu obrazów oraz szkiców. Dopełnia ją poezja Dominika Górnego. Jego wiersze znajdują się w katalogu i ulotce wystawy (…) Współpraca twórców ma charakter dialogu; na skutek bezpośredniego kontaktu z obrazami, poeta z własnej inicjatywy rozpoczął proces pisania, a w następstwie jego wiersze zaczęły także inspirować malarskie projekty Labijaka. Wybrane obrazy, wraz z tytułami, przypisane są do konkretnych wierszy” – dowiadujemy się ze wstępu autorstwa Anny Kołackiej.

VIII Światowy Kongres Polonistów w Krakowie

Marianna Łacek z Sydney wraz z grupą aktywnych
uczestników Kongresu Polonistow na UJ w Krakowie.

 Refleksje pokongresowe Marianny Łacek

Tegoroczny Kongres pod hasłem "FILOLOGIA OD/NOWA" odbył się na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Przez trzy dni – od 12 do 14 lipca, uczestnicy Kongresu dyskutowali na tematy związane z językiem i kulturą polską.

 Warto tutaj nadmienić, że pomysł organizowania Światowych Kongresów Polonistycznych powstał na Uniwersytecie Warszawskim. Grono polonistów z różnych ośrodków doszło do wniosku, że istnieje potrzeba spotkań w celu wymiany doświadczeń zarówno z zakresu edukacji języka polskiego, jak i badań nad literaturą, kulturą i historią Polski. Pierwszy Kongres zorganizowano w Warszawie w r. 1998. Potm gospodarzami kolejnych kongresów były uniwersytety w Gdańsku, Poznaniu, Krakowie, Opolu, Katowicach, we Wrocławiu i znowu w Krakowie.

„Jawnuta” – Cygańskie Dusze w Teatrze Wielkim w Poznaniu

Premiera "Jawnuty" w Poznaniu.
Fot. D.Górny

Dramatyzm życia przemieniony w dramaturgię zdarzeń scenicznych staje się uczuciem, które może być wartością – pozwala na lepsze zrozumienie tego, co jest podskórnym dreszczem; co nie tylko definiuje sens dnia pojedynczego człowieka ale również sedno kultury, w której łączą się różne narodowości, nacje i przekonania – udowodniła to najnowsza premiera Teatru Wielkiego w Poznaniu – „Jawnuta” autorstwa Stanisława Moniuszki.

 

16 grudnia br. na terenie gościnnych Międzynarodowych Targów Poznańskich, w hali nr 1, posłuchaliśmy tego i zobaczyliśmy to, co otwiera nie tylko oczy i uszy, ale nade wszystko serca, które kochać potrafią i takie, dla których taka świadomość wydaje się obca lub obojętna. Wszystko za sprawą zagranego nuta w nutę spektaklu, jeśli chodzi o oryginał moniuszkowskiej partytury. Zaiste, „Jawnuta” po raz pierwszy zabrzmiała w pełnym muzycznym opracowaniu Rafała Kłoczko, dyrygenta przestawienia. Patrząc ze strony publiczności – po prawej stronie orkiestra w stylu klasycznego brzmienia. Po lewej – zespół romski odziany w płomienność pasji. W centrum zdarzeń trzy kobiety; ich głosy jako talenty do intonacji oraz „głosy w sprawie” losów Romek oraz kobiet w ogóle. Dwa światy – historyczny i teraźniejszy. I świat trzeci stworzony w umysłach publiczności oglądającej przedstawienie – prawdę życiową i sceniczną.

16. edycja Konkursu Wieniawskiego w Poznaniu. Inauguracja

Poznań po raz kolejny stał się stolicą światowej wiolinistyki. Wszystko za sprawą Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego. Jego 16. edycję w dniu 7 października br. zainaugurował koncert w Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Przesłuchania konkursowe potrwają do 21 października. Patronat honorowy nad wydarzeniem objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.

 Do tej jednej z najpiękniejszych sal koncertowych Europy powróciła najpiękniejsza w dźwiękach swoich skrzypiec Veriko Tchumburidze – zwyciężczyni 15. edycji Konkursu Wieniawskiego. Wystąpiła z orkiestrą Filharmonii Narodowej prowadzoną przez batutę wrażliwości Andrzeja Boreyki.

Kim był Stefan Szajdak?

- Ojciec jest jednym z 8 polskich poetów autentystów. Na Wołyniu w Równem w latach 30. XX wieku mój ojciec współtworzył Grupę Poetycką „Wołyń” , a przed rokiem1939 debiutował wierszami w czasopismach literackich. - mówi o swoim ojcu - poecie autentyście*  prof. Lech Wojciech Szajdak w rozmowie z Leszkiem Wątróbskim.

-W końcu listopada 2021 roku ukazała się biografia Pana Ojca - Stefana Szajdaka (1910-2004) pt. „A jednak i to minęło.  Poeta Autentysta. Współzałożyciel Grupy Poetyckiej „Wołyń” poświęcona Jego pamięci, pańskiego autorstwa...                                                                                                                                                      

-Tytuł mojej książki jest fragmentem z poematu dygresyjnego „Beniowski” Juliusza Słowackiego. Jego treść dotyczy wydarzeń z czasów konfederacji barskiej, na tle walki z Rosjanami i zbuntowanymi chłopami ruskimi mającej miejsce na terenie kresowych województw Rzeczypospolitej, gdzie przez lata mieszkał mój ojciec.     

Siudmak i Górny: Książka z naszych marzeń

Dominik Górny z Wojciechem Siudmakiem
z wylicytotowaną statuetką Wieczna Miłość
w Filharmonii Szczecińskiej (2016 r.) 

Jego obrazy pojawiają się od lat na okładkach płyt oraz książek największych kolekcji Science-Fiction we Francji, Niemczech i Ameryce. Wojciech Siudmak, bo o nim mowa, tym razem nawiązał współpracę z polskim poetą, Dominikiem Górnym, który właśnie wydał swój najnowszy tom pt. „Kwadrans dłuższy od piętnastu minut”. „Bumerang Polski” objął patronatem medialnym jego międzynarodową premierę.

 Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Miejskiego Posnania. Publikację wzbogaca 8 reprodukcji dzieł tego jednego z najbardziej znanych w świecie polskich artystów-malarzy – Wojciecha Siudmaka, który je osobiście udostępnił. Limitowany, jednorazowy nakład 300 egzemplarzy sprawia, że książka już w chwili wydania jest rarytasem kolekcjonerskim.

 Mottem tomu „Kwadrans dłuższy od piętnastu minut” są dwa cytaty: Tylko marzenie może przekroczyć niepokonalne bariery (Wojciech Siudmak, 1980 r.) oraz Tylko niepokonalne bariery mogą być motywacją do zaistnienia najbardziej humanitarnych marzeń (Dominik Górny, 2021 r.).

Chopin w partyturach wierszy

Fot.printscreen Chopin Institute YT

 Kilka dni temu rozpoczęły się eliminacje do XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Ten jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów, był uznawany za „poetę fortepianu”. W duchu syntezy sztuki muzycznej i literackiej, zapraszamy do lektury trzech wierszy polskiego poety, Dominika Górnego. Powstały one m.in. z inspiracji spotkania z potomkinią w linii prostej Marii Wodzińskiej, pierwszej wielkiej miłości Fryderyka Chopina.

 Ze względu na pandemię XVIII Międzynarodowy Konkurs Chopinowski został przełożony o rok ale już od 2 do 23 października Warszawa stanie się ponownie stolicą międzynarodowej pianistyki spod znaku kompozycji Fryderyka Chopina. Podczas eliminacji najczęściej granym utworem będzie ballada f-moll op. 52. Usłyszymy ją w aż 45 interpretacjach. Jeśli chodzi o najpopularniejszą etiudę, będzie nią kompozycja F-dur nr 8 z opusu 10. Zmierzy się z nią 40 pianistów.

Międzynarodowa premiera: Tryptyk dla Mistrza Paderewskiego

Z okazji rozpoczynającej się dzisiaj  Interdyscyplinarnej Konferencji pt. “IGNACY JAN PADEREWSKI: ARTYSTA – DEMOKRATA – POLITYK - Ojcu Niepodległości w 230. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja i setną rocznicę uchwalenia Konstytucji Marcowej” w Londynie na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie, Bumerang Polski  ma zaszczyt zaprezentować jako pierwszy całość „Preludium Do Sonaty Światła” – Tryptyku Literacko-Muzycznnego, kompozycji Aliny Kubik do słów Dominika Górnego. 

 „Preludium Do Sonaty Światła” – Tryptyk Literacko-Muzyczny jest efektem współpracy środowiska artystów związanych na co dzień z Poznaniem i z Warszawą, którzy składają hołd Mistrzowi - Ignacemu Janowi Paderewskiemu w 80. rocznicę śmierci. Zdjęcia do teledysku były kręcone w Poznaniu i dokumentują miejsca związane z bezpośrednią obecnością Ignacego Jana Paderewskiego m.in.: hotel Bazar, Dworzec Letni w Poznaniu, ulica Paderewskiego… Można też zobaczyć ujęcia Pomnika  Paderewskiego wzniesionego z inicjatywy Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego a odsłoniętego w dniu 6 maja 2015 roku przed gmachem Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Na filmie możemy podziwiać zarówno jej wnętrza jak i oryginalny fortepian, na którym grał niegdyś sam Mistrz Paderewski.

Rozmowa z Dominikiem Górnym o Paderewskim i nie tylko

Dominik Górny. Fot.B.Blecha

Niepodległość postrzegana przez pryzmat Paderewskiego zwraca uwagę na rolę pracy organicznej w budowaniu dorobku kultury i dziedzictwa narodowego. Co więcej, Paderewski prezentuje filozofię partnerstwa i dialogu, który wymaga od obu stron zaangażowania i poczucia odpowiedzialności. - mówi polski dziennikarz, ceniony twórca: poeta i kompozytor, Dominik  Górny*  w rozmowie z Krzysztofem  Bajkowskim z okazji  zbliżającej się  80. rocznicy śmierci Ignacego Jana Paderewskiego. 

- Jest Pan znaną, wielobarwną postacią medialną w polskiej kulturze,  nierozłącznie związany z Poznaniem. Jak Poznań to oczywiście Paderewski. Tu szczególnie pamięta się o nim. W tym roku obchodzimy 80. rocznicę śmierci tego wielce zasłużonego Ojca polskiej niepodleglości. Był Pan zaangażowany w wiele inicjatyw zwiazanych z upamiętnieniem Paderewskiego w Poznaniu. Jakie to były inicjatywy?

- Zostałem wychowany w duchu poszanowania patriotyzmu i wartości ojczystych, aby w jakimkolwiek miejscu na świecie, móc  z dumą opowiadać o tym, co to znaczy być Polakiem. Moje zainteresowanie postacią Mistrza Paderewskiego jest przede wszystkim wyrazem podziwu dla jego wielobarwnej osobowości, która z powodzeniem potrafiła się realizować zarówno w obszarze kultury, dyplomacji, polityki oraz wielu innych.

W Roku Góry Kościuszki: Ballady Marysi Thiele

Góra Kościuszki  w Alpach Australijskich. Najwyższy
szczyt kontynentu. Fot. T.Thomas (CC-BY-SA 3.0)

Trwa Rok Góry Kościuszki* noszącej imię Wielkiego Polaka, imię nadane najwyższemu szczytowi kontynentu australijskiego przez Pawła Edmunda Strzeleckiego. Tadeusz Kościuszko i Paweł Edmund Strzelecki inspirują wartościami nigdy nieprzemijającymi: umiłowaniem wolności, humanizmem i szlachetnością. Są to wartości ponadczasowe i ponadnarodowościowe w historii ludzkości i warto je pielęgnować w następnych pokoleniach. 

Postacie obu Polaków upamiętniłam w poematach opiewających ich życie, które w Roku Góry Kościuszki chcę przypomnieć.

 

Kobieca poezja znowu dostała Nobla

 Louise Glück, tegoroczna laureatka Literackiego Nobla, Amerykanka z niemieckim nazwiskiem, jest moją rówieśniczką, tyle, że urodzoną o pół roku wcześniej, rocznik 1943. Jest autorką wielu tomików poetyckich. Jej prace były wielokrotnie doceniane przez krytyków, obok Nagrody Pulitzera w dziedzinie poezji (1993), Nagrody Bollingena (2001) i amerykańskiej National Book Award (2014) otrzymała m.in. nagrodę książkową Los Angeles Timesa (2012) oraz Nagrodę Tranströmera (2020).

Na język polski poezję Louise Glück przekładała Julia Hartwig. Trzy niewielkie wiersze ("Eros", "Czas" i "Baśń") znalazły się w tomie pt. "Dzikie brzoskwinie. Antologia poetek amerykańskich", jednakże znakomita część twórczości poetki nie jest dostępna w języku polskim.

100 lat temu urodził się Jan Paweł II - pierwszy Papież - Polak

Plakat Centrum Myśli Jana Pawła II
na 100 rocznicę urodzin Karola Wojtyły
Fot. Materialy prasowe

100 lat temu urodził się Jan Paweł II. Karol Wojtyła wszystkim Polakom i ludziom na świecie znany przede wszystkim jako papież, przyszedł na świat w Wadowicach 18 maja 1920 r. Był nie tylko kapłanem, teologiem, ale także poetą, filozofem. Pozostawił po sobie wiele cytatów, które dzisiaj powielane są przez tysiące ludzi przy różnych okazjach.
                           

Pierwszy Papież - Polak  przybrał imię Jan Paweł II. Urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Zmarł 2 kwietnia 2005 roku w Watykanie. W latach 1958-1964 Karol Wojtyła był biskupem pomocniczym krakowskim, później w latach 1964-1978 arcybiskupem metropolitą krakowski. Ponadto w latach 1969-1978 był zastępcą przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski.

W 1978 roku został wybrany na 264. papieża i przybrał imiona – Jan Paweł II. Jego wyboru dokonano w trzecim dniu konklawe, w czasie drugiego zgromadzenia kardynałów po śmierci Jana Pawła I. Jan Paweł II był pierwszym papieżem spoza Włoch od XVI wieku i drugim najdłużej urzędującym papieżem we współczesnej historii. Jego pontyfikat trwał 26 lat. Dłużej urzędował w Watykanie tylko Pius IX.

Grupa Poetycka „Wołyń”. Zapomniani wołyńscy poeci

prof. dr hab. Lech W. Szajdak
z Poznania

Wołyńscy poeci, debiutujący w latach trzydziestych, często bezpośrednio przed wybuchem wojny,  tworzyli, co obecnie jest coraz bardziej doceniane, jako znaczące elementy występujące w kulturze artystycznej Kresów. W 2018 roku została opublikowana w Poznaniu pod redakcją prof. dr hab. Lecha Wojciecha Szajdaka, Antologia Poezji Grupy Poetyckiej „Wołyń” - część pierwsza, będąca elementem wystawy dedykowanej Grupie i jest pierwszą w historii prezentacją tej grupy, której działalność zakończyła II wojna światowa. Z prof. Szajdakiem z Poznania  rozmawia Leszek Wątróbski.

-Jest Pan synem Stefana Szajdaka – współzałożyciela Grupy Poetyckiej „Wołyń”…

 -... która powstała w Równem w latach trzydziestych XX wieku z inspiracji Czesława Janczarskiego, powojennego redaktora naczelnego miesięcznika „Miś”. Tworzyli ją także: Wacław Iwaniuk, Zygmunt Jan Rumel oraz wspomniany wcześniej Stefan Szajdak.

Mój ojciec nie był Wołynianinem z urodzenia, lecz z wyboru. Pochodził, bowiem z południowej Wielkopolski. Przed wojną związany był z grupą polskich poetów autentystów, skupionych wokół czasopisma „Okolica Poetów” wydawanego w Ostrzeszowie.

Ignacy Krasicki poucza

Portret Ignacego Krasickiego pędzla Per
 Kraffta (starszego) z ok. 1767 roku.
Fot. Wikipedia (domena publiczna)

Ignacy Krasicki, zwany „księciem poetów”, jest niewątpliwie najwybitniejszym przedstawicielem polskiego oświecenia. Książę Biskup Warmiński sięga do klasycznego hasła „bawiąc – uczyć” i poprzez literaturę realizuje jeden z ważniejszych postulatów epoki – nakaz dydaktyzmu: jego dzieła, pomimo lekkiej a nawet zabawnej formy, dotykają trudnych tematów, piętnując ludzkie przywary – czasami w dość przewrotny sposób. Poprzez śmiech i  zabawę Krasicki wskazuje właściwe do naśladowania postawy...

Jedną z bardziej rozpoznawalnych bajek Ignacego Krasickiego jest Jagnię i wilcy. W tym utworze autor przedstawia nam dość brutalny świat: oto samotne jagnię zostało napadnięte przez wilki, które nie dość, że owo jagnię pożerają, to dodatkowo nadają temu czynowi rangę wytłumaczalnego i zgodnego z regułami, jakie rządzą światem: "Smacznyś, słaby i w lesie!". Okazuje więc się, że wilki miały pełne prawo wykorzystać jagnię, w tym świecie słaby i samotny nie ma żadnych szans.

Pierwszy Mistrz – czyli kilka słów o twórczości Jana Kochanowskiego

Jan Kochanowski z Urszulką .Fot. Obraz
 Władysława Łuszczkiewicza (1828 - 1900)

Jan Kochanowski - najwybitniejszy, aż do czasów Mickiewicza i Słowackiego, poeta Polski stał się synonimem renesansu na terenach Rzeczpospolitej. Wg niego życie doczesne na ziemi nie jest tylko przystankiem przed wiecznością i nie należy uprawiać ascezy, a cieszyć się i radować teraźniejszością – z uwzględnieniem przewrotności losu i stoickim przyjęciem ewentualnych nieszczęść, jakie mogą na nas spaść. Ciekawej analizy twórczości Jana z Czarnolasu - autora słynnych fraszek, pieśni i trenów dokonała dla Bumeranga Polskiego Katarzyna Podjaska - nauczycielka języka polskiego z Wrocławia. 

Renesans to epoka, która nastała po czasach zwanych średniowieczem. Ten trwający kilka wieków okres charakteryzował się jednolitością kultury i sztuki – zwaną uniwersalizmem. Oczywiście, na przestrzeni wieków (w końcu średniowiecze to kilkaset lat) wzorce osobowe i kanony zachowań ulegały mniejszym lub większym zmianom – niemniej, jesteśmy w stanie wyodrębnić zjawiska typowe dla całej epoki średniowiecza, np. teocentryzm (stawianie Boga w centrum zainteresowań kultury), hagiografia (żywoty świętych) czy anonimowość tekstów. Tymczasem od ok. końca XIV w. we Włoszech zaczęła powoli kiełkować nowa formacja kulturowa ochrzczona mianem renesansu właśnie i powoli, powoli przez XV, XVI i początek XVII wieku przetoczyła się przez całą ówczesną Europę.

11 listopada. Rocznicowa laurka

Rocznica historyczna tej miary powoduje, a przynajmniej powinna, że na bok idą wszelkie osobiste anse i wątpliwości. Niezależnie od mojego stosunku do postaci Józefa Piłsudskiego i oceny jego miary jako polityka i organizatora polskiej siły zbrojnej w czasie I wojny światowej, jako historyk uczciwie przyznaję, że był on po polskiej stronie jednym z głównych graczy i miał duży wpływ na kształt „sprawy polskiej” po zakończeniu działań wojennych.

Dlatego rocznicowa laurka składa się w większości z tekstów jego i o nim traktujących.
Na uczone analizy zawsze jest czas, a dziś po prostu spójrzmy „lżejszym okiem” na drogę jaką przebyto, by dzisiejsza data coś dla wszystkich znaczyła.

Ku pamięci zmarłych. Adam Grzelązka: Odchodzą

Autor tego pięknego wiersza - Adam Grzelązka urodził się 21 sierpnia 1971 r. w Łodzi, gdzie spędził połowę swego życia. To tutaj narodziła się  jego poezja. Pierwsze próby poetyckie wiążą się z jego nawróceniem. W latach 1996-2000 jego życie związało się z Zakonem Karmelitów Bosych - najpierw w Łodzi potem w Poznaniu. Nie było mu jednak dane zostać karmelitańskim mnichem.  Osiadł w stolicy Wielkopolski na stałe i  związał się z tutejszą Szkołą Nowej Ewangelizacji.

Zanurzenie w poezji Eli Chylewskiej i Bogumiła Drozdowskiego

Ela Chylewska i Bogumił Drozdowski podczas  autorskiego
wieczoru poezji w Konsulacie RP w Sydney

Zaproszenie brzmiało zwyczajnie – wieczór poezji ... poezji recytowanej i śpiewanej, połączony z recitalem muzyki klasycznej... Ale już nazwiska występujących Poetów / Artystów – Eli Chylewskiej i Bogumiła Drozdowskiego, nie budziły żadnej wątpliwości. To będzie coś niezwykłego. I było!

Niecodzienny Koncert, który odbył się w sobotnie popołudnie, 16 września w Sali Konsulatu RP w Sydney, nosił znamienny tytuł: ‘Po co miłość poecie ?’ Wyglądało, że wiele osób pragnie uzyskać na to pytanie odpowiedź, a być może jest wśród nas także o wiele więcej wzniosłych poetyckich dusz, niż nam się wydaje? Fakt faktem, Salę Konsulatu wypełniła publiczność i to, jak zaznaczyła w swoim powitaniu Pani Konsul Generalna, Regina Jurkowska – pomimo odbywających się w tym dniu kilku innych atrakcyjnych imprez kulturalnych.

„(Nie)śmiertelnie” Bogumiły Żongołłowicz i... Leonard Cohen

Autorka "(Nie)śmiertelnie" podczas prezentacji książki
w Konsulacie RP w Sydney. Fot. O.Nowicka

18 listopada 2016 roku w Konsulace RP w Sydney odbyła się promocja najnowszej książki Bogumiła Żongołłowicz zatytułowanej „(Nie)śmiertelnie”. Zaczęło się od framentu skrzypcowej wersji utworu Leonarda Cohena “Dance Me to the End of Love” w wykonaniu Agnieszki Rypel i utworu, który bohaterka wieczoru poświęciła pamięci niedawno zmarłego kanadyjskiego poety i piosenkarza. To jeden z jej najnowszych wierszy. Powstał już po wydaniu tomiku „(Nie)śmiertelnie”. Wcześniej powitała i przedstawiła autorkę konsul Regina Jurkowska.

Po wstępie goście obejrzeli fragmenty przedstawienia „Zaduszki poetyckie z Miłką Żongołłowicz” sprzed roku, w wykonaniu młodych adeptów sztuki teatralniej z jej rodzinnego miasta.