Julian Assange - Patrząc w przyszłość, patrząc wstecz

Julian Assange wolny po 14 latach.
Fot. Scott Ritter Extra

"Pozwalając rządowi USA zmusić Juliana Assange'a do przyznania się do zbrodni, której nie popełnił, Ameryka skazała się na bycie krajem, w którym mówienie prawdy jest przestępstwem" - Scott Ritter.

Scott ma oczywiście rację. Na więcej niż jeden sposób. To może być precedens dla każdego dziennikarza, który mówi prawdę. Jest to również sposób na zastraszenie dziennikarzy, aby nie wykonywali swojej uczciwej pracy, nie badali i nie publikowali prawdy. Przypadek Juliana Assange'a może również stanowić precedens, że Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA nie jest nienaruszalna.

Bądźmy szczerzy, Pierwsza Poprawka do Konstytucji została wielokrotnie naruszona w ciągu ostatnich kilku dekad, a tym bardziej pod rządami neoliberalnej polityki – w całym zachodnim świecie.

Widziane z Budapesztu: Psychoza wojenna to katastrofa

Coś mrożącego krew w żyłach dzieje się zarówno na froncie, jak i w mózgach zachodnich polityków. Każdego dnia giną tysiące żołnierzy, wybuchają bomby, chrzęst karabinów, krew walczących spływa jak wezbrana rzeka. Jeśli wierzyć doniesieniom, są to głównie Ukraińcy.

Minęło sporo czasu. Ponoszą porażkę za porażką, nie tylko nie zrobili ani jednego kroku naprzód, ale nieustannie tracą terytoria, osady i miasta. I mnóstwo istnień ludzkich. Nawiasem mówiąc, zjawisko to nie jest wielkim zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, że Rosja ma znacznie więcej żołnierzy, w przeciwieństwie do Ukraińców, nie brakuje im broni, czołgów, czołgów czy amunicji, a sankcje w najmniejszym stopniu nie zmiażdżyły niedźwiedzia, a Rosjanie nie wydają się nawet zawracać sobie tym głowy.

Wywiad stulecia. Carlson pyta Putina

Nie uważam, żeby tytuł tego artykułu był przesadzony. Tucker Carlson był pierwszym od dwóch lat zachodnim dziennikarzem, który przeprowadził wywiad z Prezydentem Rosji. Samo przeprowadzenie wywiadu, to jedno, natomiast zasięgi Tuckera Carlsona są tak duże, że media mainstreamowe mogą jedynie atakować osobę tego odważnego dziennikarza, zakłamując przy tym treść wywiadu – czyli klasyka dzisiejszej pseudożurnalistyki made in Davos. Ten dwugodzinny wywiad pozwoli spojrzeć w inny sposób na sprawę wojny na Ukrainie, przede wszystkim tym, którzy tę wojnę finansują – zachodnim płatnikom podatków.

Rusofobom zaleciłbym więcej kreatywności. Takie pojęcia jak „kremlowski troll”, „ruskie onuce” dawno się już zdewaluowały i śmieszą tych, których nie są w stanie obrazić. Sam fakt publikowania tego wywiadu jest próbą przedstawienia sposobu widzenia tych spraw przez drugą stronę konfliktu. Czy odbiorca się z tymi treściami zgadza, czy nie jest sprawą wyłącznie odbiorcy. Cenzurowanie takich wywiadów jest objawem faszystowskich tendencji przez tych, którzy głoszą walkę z faszyzmem. 

Scott Ritter: Szaleństwo Tuckera jest dobre dla Ameryki

Tucker Carlson w Moskwie. Fot. YT

Były gwiazdor talk show Fox News, który stał się fenomenem niezależnych mediów, Tucker Carlson, przebywa w Moskwie, gdzie popełnił grzech śmiertelny, przeprowadzając wywiad z prezydentem Rosji Władimirem Putinem. Wywiad zostanie wyemitowany o godzinie 18:00 czasu wschodniego-amerykańskiego, w czwartek, 8 lutego (w Australii przed południem , 9 lutego - przyp. red.).  Nie ma wątpliwości – Tucker Carlson dokonał jednego z najbardziej pamiętnych osiągnięć dziennikarskich we współczesnej historii, a kiedy wywiad zostanie wyemitowany, będzie to – dosłownie i w przenośni – wstrząs internetu.

Jako osoba, która w zeszłym roku dwukrotnie podróżowała do Rosji, aby zaangażować się w „dyplomację ludową”, której celem jest propagowanie lepszych stosunków amerykańsko-rosyjskich, pochwalam decyzję Tuckera Carlsona o wyjeździe do Moskwy i odbyciu tego wywiadu. Naród amerykański został zarażony zjadliwym przypadkiem rusofobii przeniesionym na niego przez elitę polityczną i gospodarczą, która zbudowała model o amerykańskim znaczeniu, oparty na potrzebie wroga zdolnego do utrzymania kompleksu wojskowo-przemysłowego i kongresowego poprzez uzasadnienie ekspansywnego budżetu sprawia to, że Ameryka jest słabsza, a akcjonariusze bogatsi.

Dyplom uznania z Poznania dla Bumeranga Polskiego

 

Miniony rok 2023, w kontekście etosu pracy organicznej, był dla Wielkopolski szczególny – głównie ze względu na obchody 25-lecia Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego i 210. Rocznicy urodzin Hipolita Cegielskiego. 26 września w Aulii Nova Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu odbyła się Wielka Gala Koncertowa 25-lecia THC. W gronie patronów medialnych oobchodów znalazł się „Bumerang Polski”.

 W tym tygodniu otrzymaliśmy od organizatorów piękny dyplom uznania - podziekowanie za objęcie patronatem medialnym wydarzeń organizowanych przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego z okazji 25-lecia jego istnienia i 210. rocznicy urodzin Hipolita Cegielskiego - prekursora pracy organicznej w Wielkopolsce. - piszą dr Marial Krol - prezydent Towarzystwa i Dominik Górny - sekretarz Zarządu. "Publikacja artykułow medialnych dot. ww. jubileuszystała się"złotą zgłoską" w tworzeniu i docenianiu języka, w którym powinna do nas przemawiać kultura i wartości życia obywatelskiego" - czytamy dalej w podziękowaniu. 

Bardzo dziękujemy za uznanie! To rzadkość jaka nas doświadcza. Tym bardziej cenna. 

Krzysztof Bajkowski

Wielki John Pilger. Jego dziedzictwo będzie żyć

John Pilger (1939 - 2023) Fot. Wikimedia

Świat poniósł wielką stratę, gdy 30 grudnia 2023 r. w wieku 84 lat zmarł australijski dziennikarz i dokumentalista John Pilger. W jego trwającej od kilkudziesięciu lat karierze pisarza i intelektualisty jeden fakt wyróżnia się przede wszystkim: sprzeciwiał się wojnie i faszyzmowi.

Aby przeciwstawić się faszyzmowi, musimy potrafić właściwie rozpoznać faszystów. Pilger argumentuje, że w wojnie między Rosją a Ukrainą ci, którzy potępiają Putina nazywajac go „faszystą”, odwracaja kota ogonem. Prawdziwymi faszystami są ukraińscy przywódcy:

„Narodziny faszyzmu w Europie nie budzą kontrowersji. Czy tez  „neonazizmu” lub „skrajnego nacjonalizmu”, jak wolisz. Ukraina, jako faszystowski ul współczesnej Europy, była świadkiem ponownego pojawienia się kultu Stepana Bandery, namiętnego antysemity i masowego mordercy, który wychwalał „politykę żydowską” Hitlera, w wyniku której wymordowano 1,5 miliona ukraińskich Żydów. „Złożymy wasze głowy u stóp Hitlera” – głosiła broszura banderowska skierowana do ukraińskich Żydów."

Dziś Bandera jest czczony na zachodniej Ukrainie, a UE i USA zapłaciły za dziesiątki pomników przedstawiających jego i jego współtowarzyszy, zastępując pomniki rosyjskich gigantów kultury i tych, którzy wyzwolili Ukrainę od pierwotnych nazistów.

Tzw. "obrońcy wolnego słowa"

Wiadomości TVP w nowej odsłonie: 
nowi prezenterzy i nowa czołowka

 Program „i9.30”, który w nowej, uśmiechniętej telewizji reżimowej zastąpił „Wiadomości”, pokazuje, że o żadnej nowej jakości nie może być mowy. Widzowie TVP ciągle otrzymują propagandę, z tym że wajcha została przestawiona w drugą stronę.

Kilka przykładów materiałów nowego programu informacyjnego TVP pokazuje, że o obiektywizmie i bezstronności w nowych mediach reżimowych nie ma mowy. Przekaz nie tylko pozostaje jednostronny, ale nawet dziennikarze TVP minęli się z prawdą.

Pisaliśmy już o tym, ( mat. poniżej - przyp.red.) że w wydaniu z 30 grudnia 2023 roku pojawił się materiał dotyczący tzw. listy „półkowników”, czyli filmów, których rzekomo widzowie telewizji reżimowej nie mogli oglądać. Problem w tym, że 10 z 17 tytułów było emitowanych w ostatnich miesiącach, zaś w ostatnich latach w telewizji publicznej pokazano aż 13 ze wspomnianych filmów.

Niewiele lepiej jest, jeśli idzie o bezstronność, a właściwie jej brak, w przypadku nowych mediów reżimowych. W materiale z 1 stycznia, dotyczącym ataków Rosji na Ukrainę, poinformowano o tym, że jeden z dronów uderzył m.in. w muzeum, ale jakoś tak się złożyło, że nie starczyło czasu, by dodać, iż było to muzeum ukraińskiego zbrodniarza Romana Szuchewycza.

Teatrzyk w walce o media reżimowe dopiero się rozkręca

Przed siedzibą mediów reżimowych przy ul. Woronicza nadal niespokojnie. Budynki otoczone są przez kordon policji. Wczoraj na antenie TVP 1 zabrakło „Wiadomości”. Zamiast tego pojawiło się krótkie oświadczenie w stylu: było bardzo źle, a teraz będzie już tylko dobrze. Stara ekipa „Wiadomości” w tym czasie okupowała studio i wyemitowała program, ale… na antenach innych stacji.

Aktualna sytuacja walki o media reżimowe wygląda następująco: nowa władza przejęła kontrolę nad sygnałem, wyłączyła TVP Info, okupuje budynki przy ul. Woronicza. Stara władza ma natomiast kontrolę nad siedzibą TVP na placu Powstańców Warszawy, gdzie znajduje się m.in. studio „Wiadomości” TVP. I nad przekazem na „X”, gdzie publikuje co i raz nowe treści. Nowa władza nie wyemitowała wcześniej na antenie „jedynki” m.in. „Wiadomości” o godz. 12.00, „Teleexpressu” o godz. 17.00, a na antenie „dwójki” zabrakło „Panoramy” o godz. 18.00. W pewnym momencie jasne stało się, że nie będzie także „Wiadomości” o godz. 19:30.

Przemysław Piasta: Wojna o TVP

Główna siedziba TVP w Warszawie

 Zaczęło się dziać w sprawie mediów publicznych. Na ostro. Na przekór spekulacjom, minister kultury Bartłomiej Sienkiewicz nie przyjął ścieżki likwidacji TVP, ani zawieszenia jej zarządu.

Wybrał trzecią, równie dyskusyjną prawnie procedurę. Powołując się na wczorajszą uchwałę Sejmu w sprawie „przywrócenia ładu prawnego oraz bezstronności i rzetelności mediów publicznych, oraz Polskie Agencji Prasowej” odwołał dotychczasowych prezesów zarządów TVP, Polskiego Radia i Polskiej Agencji Prasowej i ich rady nadzorcze. Po czym powołał nowe rady nadzorcze, te natomiast powołały nowe zarządy.

Paraliż szokowy w mediach po skandalu SS z Zełenskim i Trudeau

Po lewej: Jarosław Hunka jako żołnierz SS.
Po prawej: Na ceremonii w parlamencie w Ottawie
 z Zełenskim i Trudeau, którzy dopingowali weterana
 ukraińskiej dywizji SS. Fot. Telegram

Brawa od premiera Kanady Justina Trudeau i Wołodymyra Zełenskiego dla byłego żołnierza osławionej 14. Dywizji Waffen-SS w parlamencie w Ottawie – wszystko udokumentowane w telewizji: oficjalne organy są w szoku, media głównego nurtu milczą na ten temat skandalu nazistowskiego.

Były kanclerz Austrii był dla niego zbyt prawicowy, więc wolałby rozmawiać z Donaldem Trumpem, powiedział Justin Trudeau, premier Kanady (51, Partia Liberalna) w 2017 roku. W tej chwili Trudeau nie miał jednak żadnego problemu z tym, że w parlamencie w Ottawie – jak donosi austriacki eXXpress – ukraiński emigrant, który służył jako żołnierz 14 Dywizji Grenadierów Waffen-SS Galicia, znanej z okrutnych masakr tysięcy Żydów i Polaków, otrzymał owację na stojąco przez minutę.

Oprócz Trudeau, jego goście państwowi Wołodymyr Zełenski i jego żona Olena również oklaskiwali kanadyjskiego migranta Jarosława Hunkę (98), który nie mógł uwierzyć w swoje szczęście, że w taki sposób uczczono jego historię życia.

Karol Dwornik: Więzień „Wolnego Świata”

Fot. FB-AustralianForAssange

Trzeciego lipca przypadły urodziny zamkniętego za kratami londyńskiego więzienia dla najgroźniejszych przestępców dziennikarza śledczego Juliana Assange’a. W nazywanym „angielskim Guantanamo” Belmarsh High Security Prison założyciel Wiki Leaks znalazł się na skutek anulowania azylu politycznego przez wysługującego się amerykańskiej administracji prezydenta Ekwadoru Lenina Moreno.

Za wyświadczoną Waszyngtonowi przysługę niepodległościowo zorientowany lud tego kraju oraz poprzedni prezydent Rafael Correa określili Moreno wymownym mianem zdrajcy. Tym pogardliwym wyzwiskiem obrzucono go nie bez powodu.

Szefowie mediów Watykanu: budujmy mosty, nawiązujmy dialog

Szefowie mediów watykańskich dr Andrea Tornielli
 i dr Massimiliano Menichetti

– Potrzebujemy mediów, które pomagają nie dzielić, ale budować mosty. Nie wznosić bariery podziałów, ale nawiązywać dialog – mówili szefowie mediów watykańskich dr Andrea Tornielli oraz dr Massimiliano Menichetti, którzy 1 czerwca gościli na KUL na spotkaniu „Nowoczesne media i technologie w komunikacji Kościoła”. Obaj włoscy eksperci, odpowiedzialni za pracę m.in. Vatican News, zwrócili również uwagę, że w mediach fundamentalnie ważna jest prawda opowiadana poprzez świadectwo i relacje ludzi oraz poprzez ich doświadczenie życiowe.

Dr Andrea Tornielli jest dziennikarzem i pisarzem katolickim, dyrektorem programowym Dykasterii ds. Komunikacji Stolicy Apostolskiej, z kolei dr Massimiliano Menichetti – również dziennikarzem i wykładowcą akademickim, szefem Radia Watykańskiego i Vatican News. Obaj przyjechali do Lublina na zaproszenie i z inicjatywy rektora KUL ks. prof. Mirosława Kalinowskiego.

Odszedł Red. Eugeniusz Bajkowski

Red. Eugeniusz Bajkowski (1931 - 2023)
Fot. BumerangMedia/K.Bajkowski

19 maja 2023 roku w Canberze odszedł   Red. Eugeniusz Bajkowski, polski  dziennikarz, publicysta ekonomiczny i działacz polonijny. Miał 92 lata. Jego publikacje ukazywały się  w prasie australijskiej i polonijnej. Był komentatorem budżetu federalnego w polskojęzycznym programie SBS. Obszerne analizy ekonomiczno-polityczne a także szereg innych artykułów  publikował  w Bumerangu Polskim.

 

Eugeniusz Bajkowski urodził się 31 sierpnia 1931 r. W Harbinie w Mandżurii – chińskiej stolicy prowincji  Heilongjiang. Jego rodzice byli potomkami  zesłańców  syberyjskich. Ojciec był urzędnikiem Głównego Zarządu Ceł w Chinach. W latach 1932 – 1939 Eugeniusz mieszkał w Triencinie a nastepnie do 1952 roku w Szanghaju z kilkunastomiesięczną przerwą, kiedy to rodzina Bajkowskich  w 1948 roku przybyła do odradzającej się po wojnie Polski.

Prezydent Xi Jinping w Moskwie

 Portal internetowy „Global Times” wiele uwagi poświęca trzydniowej wizycie przywódcy Chińskiej Republiki Ludowej w Rosji.

Wydarzenie to stało się tematem głównego komentarza redakcyjnego opublikowanego z datą 21.03.2023 r. (w Polsce dostępnego – ze względu na różnice czasowe – już wieczorem 20 marca) pod tytułem Wizyta prezydenta Xi w Rosji pokazuje właściwą ścieżkę interakcji między państwami (President Xi’s Russia visit demonstrates a right path of state-to-state interactions: Global Times editorial). „Prezydent Chin Xi Jinping przybył do Moskwy 20 marca, rozpoczynając swoją państwową wizytę w Rosji. Ciepłe powitanie ze strony wszystkich warstw rosyjskiego społeczeństwa i bardzo wysokie zainteresowanie międzynarodowej opinii publicznej oznaczają, że jest to znaczące wydarzenie dyplomatyczne. Mamy wszelkie powody sądzić, że wizyta jeszcze bardziej podniesie poziom stosunków chińsko-rosyjskich, które już i tak osiągnęły historyczny szczyt. Przyniesie nie tylko wymierne korzyści obu narodom, ale także przyczyni się do promowania pokoju i rozwoju w regionie i na świecie, zgodnie z charakterem chińsko-rosyjskiego wszechstronnego strategicznego partnerstwa współpracy na nową erę”.

O „Kurierze Wileńskim” - jedynym dzienniku polskim na Wschodzie

Robert Mickiewicz - redaktor naczelny
"Kuriera Wileńskiego'. Fot. L.Wątróbski

 O „Kurierze Wileńskim” - jedynym dzienniku polskim wydawanym dziś na Wschodzie (w Europie Środkowo-Wschodniej) -  z  jego redaktorem naczelnym Robertem Mickiewiczem rozmawia Leszek Wątróbski. 

 -Jesteście spadkobiercami„CzerwonegoSztandaru”?                     

-I tak i nie. Zmieniony został przecież nie tylko jego tytuł na „Kurier Wileński”. Przede wszystkim zmieniła się także ideologia, którą uprawiał „Czerwony Sztandar”. Ale jest to nadal polska gazeta.   Od samego też początku naszego istnienia głównym celem „Kuriera” było i jest nadal naświetlanie życia społeczności polskiej na Litwie.                                                                                 

Gazeta przeszła wielką transformację. Gazetę czytałem od dzieciństwa. Prenumerowali ją moi rodzice. W Grodnie na studiach już kupowałem ją sam. Byłem przyzwyczajony do niej. No i to była jedyna gazeta z Litwy, która wówczas docierała do Grodna. Internetu przecież nie było.

Rozmowa z Romanem Śmigielskim: Przybliżyć Dani Polskę...

Roman Śmigielski - red. nacz.
 "Informatora Polskiego" . 
Fot. L.Wątróbski

 - O jubileuszu duńskiego kwartalnika „Informator Polski” Leszek Wątróbski rozmawia z jego redaktorem naczelnym Romanem Śmigielskim. 

 

-„Informator Polski” obchodzi swoje 30-lecie...

-W tym roku mija 30 lat od chwili kiedy nasz kwartalnik ukazał się po raz pierwszy. Już trzeci rok ukazujemy się tylko w formie elektronicznej - ukazującym się wyłącznie z naszych własnych środków.

-Wcześniej otrzymywaliście finansowe wsparcie z  Senatu RP...

-W 2020 roku przeniesiono dotacje dla Polonii i Polaków za granicą z Senatu RP do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Dla naszego pisma zmiana ta nie była „dobrą zmianą”. Oznacza to zero dotacji na nasz kwartalnik przez ostatnie 3 lata. Przypomnę tylko, że od powstania pisma w 1992 roku dotacje z Senatu RP dostawaliśmy wyłącznie na druk. Wszystkie inne koszty pokrywane były przez członków redakcji lub przez, niestety, bardzo nielicznych i niebogatych sponsorów.

Widziane z USA. Carlston: Czas przestać wspierać Ukrainę!

 Wypowiedź Zełenskiego i fake opublikowany w amerykańskich mediach o „rosyjskim ataku rakietowym” na Polskę w ich skali są porównywalne z informacją o zamordowaniu arcyksięcia Ferdynanda w Sarajewie, uważa publicysta Fox News Tucker Carlson. Takie wydarzenia mogą sprowokować wojnę nuklearną.

Najbardziej obrzydliwą rzeczą w mediach jest to, że nie można się bez nich obejść, bez względu na to, jak obrzydliwe się wydają. W przeciwnym razie, jak świat może nie zrozumieć za pośrednictwem mediów, od nich otrzymujemy wszystkie informacje. Nie możemy tego jeszcze zmienić, ale możemy przestać ślepo wierzyć we wszystko, co mówi się z ekranów i stron gazet.

Konrad Rękas: Kompleksy Urbana, czyli ostatnia dekada

Jerzy Urban (1933-2022)
Fot. Wikipedia

 Jerzy Urban: niegdyś poczytny reportażysta, który jednak z czasem poświęcił skuteczność interwencyjną na rzecz popularnych humoresek kryminalnych. Zawsze gnany potrzebą bycia częścią towarzyskiej elity i niepokojem, że jednak do niej nie przystaje i na swoje miejsce musi zasłużyć nadgorliwością, ekscesem, przerysowaniem. W butach felietonisty politycznego nigdy nie czuł się zbyt dobrze, co nadrabiał symulowaną pewnością siebie. Wyćwiczył ją na stanowisku rzecznika rządu, tworząc wzorzec informacyjnej arogancji władzy, powielany wielokrotnie w znacznie gorszej formie już przez ówczesnych przedstawicieli aparatu i destrukcyjnie rozwinięty w III RP.

Alibi dla towarzyszy kapitalistów

Po 1990 r. „Nie” stanowiło w pewnym momencie nie tyle sumienie (jak wierzyli podkręcani tanimi grepsami czytelnicy), co kwintesencję tzw. transformacji władzy w Polsce. Stworzone ewidentnie za prane pieniądze, pilnowało interesów wybranych oligarchów, a nawet mafiosów, dając alibi udziałowi kręgów SLD w procesie wyprzedaży i rozkradania tego, co pozostało po PRL.

Agnieszka Piwar: Krótka smycz polskojęzycznych dziennikarzy

 Pamiętają Państwo białoruskiego dziennikarza-opozycjonistę Ramana Pratasiewicza? Ileż to było lamentowania w mediach, po tym jak został aresztowany podczas „międzylądowania” w Mińsku. Jednak chwilę później dziennikarze w Polsce nagle morda w kubeł. Dlaczego? Były redaktor naczelny kanału Nexta na Telegramie szybko zaczął sypać, że polskojęzyczne władze łożyły mnóstwo forsy [wydartej z kieszeni polskiego podatnika], na dywersyjną działalność w sąsiednim państwie Białoruś.

Tymczasem Pratasiewicz ostatecznie nieźle się ustawił po stronie białoruskiej. Najpierw zmienił poglądy. Nie jestem pewna czy szczerze, gdyż takie typy raczej poglądów nie mają. Obecnie wygląda to mniej więcej tak, że z jego perspektywy Białoruś nie jest już be, a Zachód przestał być cacy. W międzyczasie rzucił dziewczynę Sofię Sapiegę, obywatelkę Rosji, która wraz z nim została zgarnięta z lotniska. I wreszcie ożenił się w obywatelką Białorusi.

Fakty są już bez znaczenia

Konferencja prasowa ambasadora
Rosji w Warszawie. Fot. printscreen YT

Ambasador Rosji w Polsce Siergiej Andriejew pełni misję w Warszawie już od prawie ośmiu lat. Zdążył już zatem znakomicie poznać nie tylko język polski, ale również miejscowy klimat polityczny oraz kulturę dziennikarską, a właściwie jej brak.

Zawiedzione oczekiwania sensacji

1 czerwca rosyjski ambasador zwołał w budynku ambasady konferencję prasową. Zdarzenie to dość wyjątkowe, bo przez ostatnie lata tego rodzaju spotkania z mediami odbywał stosunkowo rzadko. Jak sam zaznaczył na wstępie, zazwyczaj z polskimi dziennikarzami rozmawiał w warunkach nadzwyczajnych. Ostatnio, w 23 marca tego roku przed siedzibą polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie wezwano go, by poinformować o wydaleniu pod niejasnymi zarzutami 45 rosyjskich dyplomatów. Później dziennikarze biernie rejestrowali napad na ambasadora Andriejewa 9 maja na warszawskim Cmentarzu-Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich, gdzie na ich oczach rozjuszony tłum najprawdopodobniej opłaconych, ukraińskich aktywistów dokonał publicznie przestępstwa – agresji na szefa placówki dyplomatycznej.