Jakie obietnice Trump złożył ws. konfliktu na Ukrainie?

Fot. Pixabay

Zespół prezydenta elekta USA Donalda Trumpa zaproponował zamrożenie konfliktu na Ukrainie i dostarczenie nowych dostaw broni w zamian za odmowę Kijowa przystąpienia do NATO na co najmniej 20 lat, podała w czwartek gazeta Wall Street Journal, powołując się na źródła. Donald Trump wielokrotnie obiecywał, że jeśli wygra wyścig prezydencki w 2024 r., jeszcze przed swoją inauguracją zakończy konflikt na Ukrainie, obiecując zapobiec III wojnie światowej.

Gazeta poinformowała, że pomysł ten obejmuje również utworzenie 800-milowej strefy zdemilitaryzowanej, ale nie jest jasne, kto miałby pilnować tego terytorium. W raporcie dodano, że "siły pokojowe" nie będą angażować wojsk amerykańskich, ani nie będą pochodzić z finansowanego przez USA organu międzynarodowego, takiego jak Organizacja Narodów Zjednoczonych. Doradca Trumpa powiedział również, cytowany przez Wall Street Journal, że Europejczycy powinni utrzymać pokój na Ukrainie. Amerykański przywódca nie zatwierdził jednak jeszcze żadnego z tych planów.

We wtorek w Stanach Zjednoczonych odbyły się wybory prezydenckie. Wiceprezydent Kamala Harris reprezentowała Partię Demokratyczną, podczas gdy Trump kandydował z ramienia Partii Republikańskiej.

Kolejna Hiroszima nadchodzi – chyba że teraz ją powstrzymamy

Atomic cloud over Hiroshima. Photo taken on  6.08.1945.
 Public domain

Wnikliwy artykuł nieżyjącego już Johna Pilgera na temat zagrożeń związanych z wojną nuklearną, opublikowany po raz pierwszy 8 sierpnia 2022 r.

Hiroszima i Nagasaki były aktami masowego morderstwa z premedytacją, z zastosowaniem broni o charakterze przestępczym. Zostało to usprawiedliwione kłamstwami, które stanowią podstawę amerykańskiej propagandy wojennej XXI wieku, obsadzając w roli nowego celu i wroga – Chiny.

Kiedy po raz pierwszy pojechałem do Hiroszimy w 1967 roku, cień na schodach wciąż tam był. Było to niemal idealne wrażenie człowieka spokojnego: nogi rozstawione, ugięte plecy, jedna ręka u boku, gdy siedział, czekając na otwarcie banku.

Kwadrans po ósmej rano 6 sierpnia 1945 roku ona i jego sylwetka zostały wypalone w granicie.

W rocznicę Krwawej Niedzieli na Wołyniu: Ludobójstwo wciąż trwa

Fragment pomnika Ofiar Rzezi Wołyńskiej,
którego odsłonięcie odędzie się w niedzielę,
 14 lipca w Domostawie na Podkarpaciu. 

Zbrodnie dokonane przez Ukraińców z Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN-B) i Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) na polskiej ludności w latach 1939-1947 zamieszkującej wschodnie, przedwojenne terytoria II RP były ludobójstwem.

Co do tego nikt w Polsce nie powinien mieć wątpliwości. Niech zamilkną na zawsze wszyscy ci, którzy w tej kwestii, próbują zakłamywać historię, próbują kluczyć, definiować na nowo pojęcia i podążać za polityczną poprawnością. Definicja ludobójstwa, którą stworzył polski prawnik żydowskiego pochodzenia Rafał Lemkin, mówi wprost: „Ludobójstwo jest zbrodnią przeciw ludzkości, która polega na celowym wyniszczeniu w całości lub części grup etnicznych, religijnych, rasowych lub społecznych…” Zabijanie niewinnych ludzi, tylko dlatego, że byli Polakami, było próbą celowego wyniszczenia całej grupy narodowej. Było ludobójstwem! Cały problem dzisiaj polega jednak na tym, że ludobójstwo to, jeszcze się nie skończyło. Nadal trwa. Trwa, bo sprawcy ciągle zacierają ślady i są w tym bezkarni.

Łukasz Jastrzębski: Koalicja pokoju

Iwan Sołtanowski - trzeci ambasador Federacji
Rosyjskiej przy Stolicy Apostolskiej. Fot. VaticanMedia

Głowa Kościoła katolickiego papież Franciszek spotkał się z ambasadorem Federacji Rosji przy Stolicy Apostolskiej Iwanem Sołtanowskim – o czym poinformowało watykańskie biuro prasowe. Stolica Apostolska nie podała szczegółów spotkania. Rosyjska agencja informacyjna Ria Novosti przekazała, że omówione zostały propozycje prezydenta Władimira Putina w sprawie porozumienia w Ukrainie.

Kilka dni wcześniej papież Franciszek spotkał się na szczycie grupy G7 w Apulii z Wołodymyrem Zełenskim. Po tym spotkaniu Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej Kardynał Parolin powiedział „w obliczu wojny oraz jej tragicznych konsekwencji ważne jest, aby nigdy się nie poddawać, ale nadal szukać sposobów na zakończenie konfliktu z dobrymi intencjami, zaufaniem i kreatywnością”. Po powrocie ze Szwajcarii, relacjonując konferencję kardynał oznajmił: „uczestnicy wskazywali na to, że nieobecność Rosji była dużym ograniczeniem – pokój buduje się razem”. Zostało to zauważone również przez media w Polsce. Warto zwrócić uwagę, że liczba państw biorących udział w szwajcarskiej konferencji bez udziału Rosji, które nie podpisały dokumentu końcowego jest znacząca – to miedzy innymi Indie, Arabia Saudyjska, Republika Południowej Afryki, Meksyk, Brazylia, Tajlandia, Indonezja, Libia, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Słowacja, Armenia i Watykan. Kilka państw wycofało swoje podpisy. Chiny nawet nie brały w niej udziału.

Wywiad dla Tuckera Calsona: Jeffrey Sachs ujawnia prawdę

Prof. Jeffrey Sachs: Jesteśmy krajem, który
 utrzymuje się z obalania innych rządów.

 Prof. Jeffrey Sachs oskarża CIA i Biały Dom o narażanie świata na niebezpieczeństwo w  niedawnym wywiadzie dla Tuckera Carlsona. Dyplomata stanowczo ostrzegł przed możliwą zagładą nuklearną z powodu neokonserwatywnej polityki rządu USA. "Czy my oszaleliśmy?" - zapytał, radząc Joe Bidenowi, by "powiedział prawdę" i "zakończył wojny już dziś".

W niezwykłym wywiadzie dla Tuckera Carlsona, ekonomista z Uniwersytetu Columbia i starszy doradca ONZ Jeffrey Sachs ostrzegł, że inspirowany przez neokonów "głęboki projekt (amerykańskiego) aparatu bezpieczeństwa" napędza politykę, która zagraża światu wojną nuklearną, głównie z powodu obecnych konfliktów na Ukrainie i w Strefie Gazy.

Scott Ritter: Zwycięstwo Rosji nad Ukrainą jest coraz bliżej

Scott Ritter były oficer wywiadu Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych a obecnie komentator wydarzeń zwiazanych z bezpieczeństwem międzynarodowym podsumowuje profesjonalnie z wojskowego punktu widzenia  kolejne etapy wojny na Ukrainie i ocenia, że  rosyjska gra zbliża się ku końcowi.

W czasie, gdy rosyjska operacja wojskowa na Ukrainie wkracza w 28 miesiąc, można powiedzieć, że konflikt przeszedł przez kilka różnych faz, z których wszystkie oprócz jednej (wstępny gambit) preferowały wojnę uderzeniową jako główny cel filozofii wojskowej. Dla zachodnich obserwatorów wojskowych, którzy są przeszkoleni w tym, co uważają za „nowoczesną” wojskową filozofię wojny manewrowej, rosyjskie podejście do walki wydaje się prymitywne, jak powrót do wojny okopowej z poprzednich konfliktów, gdzie ludzkie życie było towarem, który łatwo można było sprzedać w zamian za kilkaset metrów ostrzelanego krajobrazu.

Łukasz Jastrzębski: Idziemy na zderzenie czołowe

Świat, w tym nasza ojczyzna przybliża się do punktu, w którym będący u steru wielu rządów szaleńcy gotowi są rozpętać nieobliczalną w skutkach światową wojnę. Amok wojennej propagandy nasila się i nie widać żadnego opamiętania.

Rządząca Polska liberalna lewizna Tuska, jak i opozycyjna oszołomska prawiczaka Kaczyńskiego ochoczo wciąga nas do krucjaty „za waszą potęgę i naszą niewolę”. Wielu z nich chce , by główna arena rozgrywki mieściła się na terenie naszego kraju. To czego nie musieliśmy robić jako państwo nie w pełni suwerenne w czasach Układu Warszawskiego, nasi rządzący czynią ochoczo w ramach naszej przynależności do NATO. Często idąc nawet krok przed NATO. Deklarowanie gotowości umierania Polaków za cudze interesy, jest najwyższej próby podłością.

Viktor Orbán: „Europa nie przetrwa kolejnej wojny”

Premier Węgier Viktor Orbán podczas wielkiego
„Marszu Pokoju” w Budapeszcie:  Europa pędzi
 ku wojnie jak pociąg z szalonym maszynistą,
trzeba to zatrzymać.  

Na początku swojego wystąpienia podczas wielkiego Marszu Pokoju w Budapeszcie (Wyspa św. Małgorzaty) Viktor Orbán prosił o Boże błogosławieństwo dla Zakarpackich Węgrów, którzy od dwóch lat żyją w cieniu wojny, pozbawieni swoich praw.

„Jesteśmy z wami i dodajemy wam otuchy: niedługo nadejdzie dzień, w którym wasze przeznaczenie zmieni się na lepsze” – powiedział, po czym przekazał pozdrowienia słowackiemu premierowi Robertowi Fico, który został „postrzelony, ponieważ jest po stronie pokoju”.

W strefach objętych konfliktem żyje 400 mln dzieci

Dzieci w strefie Gazy. Fot. AA

Według UNICEF-u jedno na pięcioro dzieci żyje w strefach objętych konfliktami lub z nich ucieka. Organizacja Narodów Zjednoczonych w latach 2005–2022 zweryfikowała ponad 315 tys. poważnych naruszeń praw dziecka na obszarach objętych konfliktem. Najtrudniejsza sytuacja panuje w Strefie Gazy, gdzie tylko w tym roku zginęło więcej dzieci niż w 2022 roku na całym świecie. Wojna zabiera dzieciom to, co najważniejsze, czyli poczucie bezpieczeństwa i znacząco wpływa na ich rozwój – alarmuje Polska Akcja Humanitarna.

„Dzieci stają się ofiarami konfliktów zbrojnych, ilekroć żyją lub mieszkają na terenie, gdzie taki konflikt ma miejsce. Jest to dla nich trudne, ponieważ zazwyczaj nie ma wtedy dostępu do podstawowych produktów, takich jak czysta, bezpieczna do spożycia woda, pożywienie, ale też bezpieczne schronienie i dostęp do edukacji. Szacuje się, że obecnie na świecie aż 400 mln dzieci żyje na obszarach dotkniętych konfliktem zbrojnym” – mówi agencji Newseria Magdalena Irzycka z biura prasowego Polskiej Akcji Humanitarnej.

Debata Antywojenna Myśli Polskiej

Już po raz szesnasty tygodnik „Myśl Polska” współorganizował Debatę Antywojenną z udziałem naukowców, ekspertów i publicystów. Tym razem odbyła się ona w Warszawie przy wsparciu stołecznego Klubu Myśli Polskiej oraz Fundacji Swobód Obywatelskich im. Andrzeja Leppera.

W dyskusji udział wzięli prof. Stanisław Bieleń, dr Edward Karolczuk (publicysta, członek Stowarzyszenia Marksistów Polskich), dr Robert Potocki (politolog, ukrainoznawca), Jan Engelgard (redaktor naczelny „Myśli Polskiej”), Adam Śmiech („Myśl Polska”) oraz dr Mateusz Piskorski („Myśl Polska” i kanał Wbrew Cenzurze). Debatę poprowadził Tomasz Chiliński (FSO im. A. Leppera).

Czy Zełeński jest prezydentem?

Pierwszym zagadnieniem omówionym przez dyskutantów był brak legitymizacji demokratycznej prezydenta Ukrainy, Władimira Zełeńskiego, którego kadencja upłynęła 20 maja. Władze ukraińskie zdecydowały się na nieprzeprowadzanie wyborów w konstytucyjnym terminie, co wzbudza szereg wątpliwości nie tylko w Kijowie, lecz także w stolicach krajów do tej pory jednoznacznie wobec ukraińskich władz przychylnych.

Jacques Baud: Jak Zachód poświęcił Ukrainę

Okładka najnowszej książki
 pułkownika szwajcarskiego wywiadu
wojskowego i analityka militarnego,
Jacquesa Bauda, „The Russian Art.
 Of War. How the West Led Ukraine
to Defeat”.

Ukraina i Zachód podeszły do konfliktu ukraińskiego niczym pieszy nie oglądający się przed wejściem na pasy. Wbrew specyficznej argumentacji naszych polityków i pismaków, Zachód jest z Rosją na wojnie. Konflikt ten w pierwszej kolejności służy interesom Stanów Zjednoczonych.

To z tego powodu Zachód nie zrobił nic, by wcielić w życie Porozumienia Mińskie, a następnie sprzeciwiał się wszelkim próbom negocjacji podejmowanym przez Ukrainę w lutym, marcu i sierpniu 2022 roku. Zachód pchnął Ukrainę do walki, obiecując pomoc „tak długo, jak będzie ona potrzebna”. Znajdując się pod wpływem własnej narracji, przecenił siłę Ukrainy i nie docenił potencjału Rosji. Doprowadziło to Zachód do prognozowania rychłego rozpadu tej ostatniej. To dlatego Zełeński zgodził się na prowokowanie strony rosyjskiej.

Bez wątpienia Rosja sądziła z kolei, że przeprowadzi krótką operację wojskową. W przeciwieństwie do Zachodu, rzeczywiście osiągnęła ona swe cele już 25 lutego, gdy Ukraina gotowa była do negocjacji. Wskutek nalegań Europejczyków negocjacje te jednak po kilku dniach zerwano. W połowie marca 2022 roku Zełeński wrócił do rozmów z pewnymi propozycjami. W największym skrócie: Rosja miała się wycofać z Ukrainy, zaś Ukraina zgodzić się na rezygnację z przystąpienia do NATO. Na tym etapie Rosja osiągnęła już dwa cele: denazyfikację (28 marca) i demilitaryzację (zawartą w propozycji Zełeńskiego). Ingerencja Wielkiej Brytanii i Unii Europejskiej w ten dialog dwustronny między Ukrainą a Rosją przekreśliła wysiłki Zełeńskiego oraz opóźniła realizację jednego z celów, jakim była demilitaryzacja. Zrealizowano go pod koniec maja, gdy Kijów stracił większość swych zasobów i stał się zależny od Zachodu. Demilitaryzacja, którą można było osiągnąć w drodze negocjacji pod koniec marca, przeprowadzona została siłą pod koniec maja.

Wrabianie Polski w wojnę

Andrzej Duda. fot. YT printscreen

Polska może stać się inicjatorem wojny na pełną skalę z Rosją, jeśli nie odzyska prawie utraconej suwerenności.

Andrzej Duda powiedział niedawno, że Rosja nie stanowi zagrożenia dla NATO, przynajmniej nie w najbliższych latach. Stwierdzenie to nie przeszkodziło mu jednak w wygłoszeniu kontrowersyjnego apelu. Zdaniem Prezydenta, „rosyjski imperializm” zagraża całej Europie Wschodniej. Dlatego państwa NATO muszą się odpowiednio uzbroić i zacząć przeznaczać co najmniej 3% PKB na obronność. „ Wtedy nasze odstraszanie będzie na tyle skuteczne, że zapobiegnie wojnie ” – powiedział Duda.

Wydatki wojskowe w samej Polsce wynoszą obecnie 4,2% PKB. Kraj zamówił kilkaset wyrzutni rakietowych HIMARS i Chunmoo MLRS, czołgi Abrams i K2,  a również południowokoreańskie haubice K9.

Prof. Jeffrey D. Sachs: Pilna potrzeba dyplomacji

Teraz jest czas na rozmowy, które doprowadzą nas bliżej do pokoju i dalej od śmiercionośnej i destrukcyjnej wojny bez widoków na jej zakończenie.

Mamy do czynienia z sytuacją całkowitego upadku dyplomacji pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Rosją i niemal kompletnym upadkiem pomiędzy USA a Chinami. Europa, która uczyniła z siebie element zbyt zależny od USA, po prostu powiela linię Waszyngtonu. Absencja dyplomacji kreuje dynamikę eskalacji, która może prowadzić do wojny nuklearnej. Najwyższym priorytetem dla światowego pokoju jest odbudowanie relacji USA z Rosją i Chinami.

Polityka zagraniczna USA znajduje się w stanie zahermetyzowania na skutek ciągłych personalnych zniewag używanych przez prezydenta Bidena w stosunku do swoich odpowiedników w Rosji i Chinach. Zamiast skupić się na polityce, Biden skupia się na personalnych atakach na swojego vis-a-vis, prezydenta Władymira Putina. Ostatnio nazwał go „szalonym sk…”. W marcu 2022 oświadczył „na miłość boską, ten człowiek nie może pozostać u władzy”. Zaraz po spotkaniu z prezydentem Chin Xi Jinpingiem, ostatniej jesieni, Biden nazwał go dyktatorem.

Widziane z Budapesztu: Psychoza wojenna to katastrofa

Coś mrożącego krew w żyłach dzieje się zarówno na froncie, jak i w mózgach zachodnich polityków. Każdego dnia giną tysiące żołnierzy, wybuchają bomby, chrzęst karabinów, krew walczących spływa jak wezbrana rzeka. Jeśli wierzyć doniesieniom, są to głównie Ukraińcy.

Minęło sporo czasu. Ponoszą porażkę za porażką, nie tylko nie zrobili ani jednego kroku naprzód, ale nieustannie tracą terytoria, osady i miasta. I mnóstwo istnień ludzkich. Nawiasem mówiąc, zjawisko to nie jest wielkim zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, że Rosja ma znacznie więcej żołnierzy, w przeciwieństwie do Ukraińców, nie brakuje im broni, czołgów, czołgów czy amunicji, a sankcje w najmniejszym stopniu nie zmiażdżyły niedźwiedzia, a Rosjanie nie wydają się nawet zawracać sobie tym głowy.

Porozumienia pokojowe w Stambule: Warunki Rosji i decyzja Ukrainy

Fot. Pixabay CC0

1 marca „Wall Street Journal” ujawnił konkretne zapisy projektu porozumienia pokojowego jakie Rosjanie przedstawili w czasie rozmów pokojowych w Stambule w czasie negocjacji rozpoczętych 29 marca 2022 r. Dokument pochodzi z 14 kwietnia, a więc określa finalny, lub bliski finalnego kształtu projektu. Powołując się na kompletny dokument amerykański dziennik twierdzi, że Moskwa domagała się od Ukrainy:

- deklaracji trwałej neutralności, czyli niewstępowania do NATO, ale także nieprzyjmowania żadnego uzbrojenia z zachodu. Rosja kompromisowo zgadzała się natomiast na integrację Ukrainy z Unią Europejską; - pozostania Krymu pod kontrolą Moskwy, Ukraińcy gotowi byli nawet na zamrożenie tego stanu rzeczy na 99 lat. Pozostałe obszary zajęte przez Rosjan miały pozostać pod ich kontrolą tymczasowo, do czasu rozstrzygnięcia jego statusu w bezpośrednich rozmowach Władimira Putina z Wołodymyrem Zełenskim; - urzędowego statusu dla języka rosyjskiego na Ukrainie, co zostało z miejsca odrzucone przez Ukraińców;

Prof. Stanisław Bieleń: „Lunatycy” wojny

Szymon Hołownia: "Wgnieciemy Putina w ziemię".
(z przemówienia w Kielcach, 17.02.2023)
Fot. printscreen z analizy Leszka Sykulskiego YT

W dzisiejszej Polsce dzieją się rzeczy przedziwne. W imię wygrania wojny Ukrainy z Rosją nowa ekipa rządząca staje się jeszcze bardziej gorliwa niż jej poprzednicy w nawoływaniu do zbrojeń i zaangażowania potencjału całej Europy w tym tragicznym starciu.

Nawet minister obrony Władysław Kosiniak-Kamysz, mający opinię rozumnego polityka, stawia na najwyższe ryzyko konfrontacji, choć nie ma ku temu obiektywnych przesłanek. Sam zresztą przyznaje, że Polska nie ma żadnej strategii bezpieczeństwa. Komu zatem potrzebna jest wojna? Jakie cele przyświecają Polsce w jej przygotowaniach? Czy chodzi o straszenie i odstraszanie Rosji, czy też narzucenie sojusznikom w NATO przez Stany Zjednoczone wielkiej awantury wojennej?

Nagła zmiana narracji gen. Skrzypczaka ws. Ukrainy

 Generał Waldemar Skrzypczak ma fatalne prognozy dla Ukrainy. Tak pesymistycznego przekazu chyba jeszcze wśród znanych w głównym nurcie osobistości nie było.

Gen. Skrzypczak zasłynął dotychczas z tego, że obwieszczał sukcesy Ukraińców i wieszczył klęskę Rosji. W rozmowie z Radosławem Pyffelem bije się w pierś i mówi, że to już melodia przeszłości, a fakt, że Rosjanie nie zdobyli Kijowa na początku wojny, dziś nie ma żadnego znaczenia. Co sprawiło, że gen. Skrzypczak musiał swoje, z perspektywy czasu kompletnie nietrafione, prognozy odnośnie Ukrainy zweryfikować? „Wierzyłem w to, że, po pierwsze, sankcje będą skuteczne, że Rosjanie bez dostępu do komponentów nie odbudują amunicji czy rakiet. I po drugie wierzyłem w to, że te sankcje zrujnują gospodarkę rosyjską. Nic takiego się nie wydarzyło” – mówi gen. Skrzypczak.

Przemysław Piasta: Zdrada stanu

Polska rozbroiła się. Jak wyliczył niedawno nasz ekspert ds. wojskowych, Krzysztof Podgórski, Polska przekazała Ukrainie niemal wszystkie zapasy mobilizacyjne, jakie do niedawna posiadała w swoich magazynach uzbrojenia. Łącznie około 40% wyposażenia Wojsk Lądowych trafiło do naszych wschodnich sąsiadów.

Siłom zbrojnym Ukrainy zafundowaliśmy 350 czołgów T-72M1/M1R, PT-91 i Leopardów 2A4. Według ukraińskiego etatu każda brygada pancerna powinna posiadać 133 pojazdy tego typu. Dla brygad zmechanizowanych jest to 79 czołgów. Ukraińcy otrzymali także około 350-400 BWP-1, co pozwoliło na wyposażenie trzech kompletnych brygad zmechanizowanych, które mają etatowo 127 bojowych wozów piechoty.

Witold Modzelewski: Koniec proukraińskiej propagandy

Prof. Witold Modzelewski

Z dnia na dzień zdegradowany został wszechobecny w wolnych (i reżimowych) mediach temat wojny rosyjsko-ukraińskiej. Przez ponad półtora roku był głównym motywem propagandy (przepraszam: narracji) „zjednoczonego Zachodu”, której ochoczo służył prawie cały światek dziennikarzy i opiniotwórczych komentatorów.

Jest już nowy obowiązujący temat – wojna Izraelsko-Palestyńska. Na raz nie da się urabiać opinii publicznej w interesie Kijowa i Tel Awiwu, bo wojska izraelskie mordują ludność cywilną, czego oczywiście nie wolno potępiać, a przecież nie sposób jednocześnie krytykować Rosji za to samo. Nawet bardzo elastyczny intelektualnie prozachodni adresat tej propagandy może tracić wiarę w głoszone „prawdy etapu”, a spadek oglądalności przyniósłby straty biznesowi reklamowemu: to nie wchodzi w grę. Trzeba mieć przecież „opłacalne poglądy”. Nie tak dawno dokonano podobnego zwrotu propagandowego: dominujący w wolnych mediach temat „szalejącej pandemii” został z dnia na dzień zastąpiony przez antyrosyjską propagandę wojenną, bo ludzie mieli dość ograniczeń i „lockdownów”.

Dwie wojny. Na horyzoncie widać tę trzecią...

fot. Telegram - Slavyangrad

NIEZALEŻNIE OD OBECNIE TOCZONYCH DWÓCH WOJEN, NA HORYZONCIE WIDAĆ TĘ TRZECIĄ I ZNACZNIE GROŹNIEJSZĄ.

Pod koniec drugiego roku wojny, sytuacja staje się coraz trudniejsza dla Ukrainy i wspierających ją Amerykanów ze wszystkimi państwami NATO. Optymizm kilku naszych wojskowych celebrytów, którzy przewidywali szybkie zwycięstwo władców z Kijowa, powoli odchodzi w siną dal, a realia zaczynają brać górę nad życzeniami. Kończy się też powoli nasza determinacja w niesieniu pomocy, bowiem okazuje się, że z jednej strony powszechna korupcja Ukraińców powiązana z licznymi błędami w działaniu musiały doprowadzić do sytuacji, w której szybsze rozmowy pokojowe, pozwolą zachować dziesiątki tysięcy ludzkich istnień oraz zmniejszą zniszczenia w infrastrukturze. Nie pomogą tu też oczywiście zapewnienia prezydenta Zełenskiego, który w osamotnieniu wciąż chce wierzyć w swoje zwycięstwo.

Od samego początku tego konfliktu byłem zwolennikiem zakończenia tej bezmyślnej wojny i pokojowego uregulowania tej zbrojonej konfrontacji. Niestety, ale Amerykanie wraz ze swoimi sojusznikami byli przekonani, że kilkanaście nałożonych sankcji oraz wsparcie militarne i finansowe musi rzucić na kolana Rosję, a zwycięzcy przystąpią do dzielenia tego wielkiego rosyjskiego tortu. Stało się zupełnie inaczej. Rosja powoli wraca na swój militarny poziom i obecnie wbrew oczekiwaniom, to właśnie prezydent Putin będzie decydował o sposobie zakończenia tej wojny i przyszłości Ukrainy.