Bajka na czas pandemii. Co ma bajka do wirusa?

 Nasi przyjaciele z Polski - aktorzy Mam Teatr, Marzanna Graff
i Aleksander Mikołajczak mają pomysł na czas pandemii.
Zdjecie z powrotu z Australii do Polski.

Na samo słowo koronawirus wielu z nas doznaje uczucia strachu. Nic dziwnego. Liczna zarażonych tym wirusem drastycznie zbliża się do jednego miliona i tak naprawdę nikt nie może powiedzieć, kiedy pandemia zostanie zatrzymana. Najtragiczniejsze są oczywiście przypadki zgonów. Do dzisiaj w wyniku zarażenia koronawirusem na świecie zmarło znacznie ponad 40 tysięcy osób. Nie wiele mniej tragiczne są skutki finansowe i ekonomiczne. Losy indywidualnych osób nie są na razie zauważane i nikt nie prowadzi statystyk małych, rodzinnych tragedii. Liczba bezrobotnych i bezdomnych wzrasta z dnia na dzień.

 W krajach wysoko rozwiniętych sytuację łagodzi pomoc finansowa rządu. To właśnie z tego powodu Australia przechodzi przez kryzys w miarę łagodnie. Nieco gorzej jest w Polsce. Państwa po prostu nie stać na utrzymanie milionowej rzeszy bezrobotnych. W tym ogólnoświatowym załamaniu jest jedna szczególnie zapomniana sfera naszego codziennego życia. Utarło się, że artyści muszą sami zadbać o siebie. Tylko jak to zrobić, kiedy teatry, kina i kluby są pozamykane?

Scena 98: „Dzieci Maharadży”

Jedna ze scen premiery spektaklu "Dzieci Maharadży"
w wykonaniu grupy teatralnej Scena 98. Fot. J.Krysiak
 

W listopadzie 2019 roku mieszkańcy Perth mieli okazję obejrzeć kolejną premierę grupy teatralnej Scena 98. Tym razem była to literatura faktu, jaką jest sztuka Jerzego Krysiaka „Dzieci Maharadży”.

Historia Sceny 98 to niewątpliwy ewenement na naszym polonijnym podwórku. Ojciec Tomasz Bujakowski, założyciel i kierownik grupy, zgromadził wokół siebie ogromną rzeszę zapaleńców, którzy tak jak on, zakochali się w zabawie o nazwie Teatr. Zresztą, jest to coś znacznie więcej niż tylko teatr. Od momentu powstania, grupa szybko przekroczyła teatralne ramy i stała się doskonałym sposobem na wspólne spędzanie wolnego czasu. Wszyscy, którzy w ciągu 30 lat mieli okazję brać udział w tych niezwykłym spotkaniach, do tej pory z wielkim sentymentem wspominają lata znaczone nierzeczywistymi, wręcz mistycznymi wydarzeniami, w atmosferze, która „zjadaczy chleba przerabia w aniołów”.

Wiosna w Melbourne z mistrzem kucharskim Zygmuntem Sikorą

 Do Melbourne zawitała jakże długo wyczekiwana wiosna.  Wiosennych kolorów nie brakuje również w otoczeniu Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Keysborough. A skoro wiosna, to czas na doroczną zabawę wiosenną grupy kawiarenkowej.

 

Lata mijają, w Keysborough nowe twarze, nowi liderzy, nowe sprawy. Zabawa jest jednak niezachwianą tradycją i choć organizatorzy się również zmieniają, to w kuchni niezmiennie króluje Zygmunt Sikora.

Występy Marzanny Graff i Aleksandra Mikołajczaka w Melbourne

Pod koniec lutego do Melbourne przylatują aktorzy z Polski, aby zaprezentować trzy współczesne spektakle teatralne. Dwójka aktorów, którzy nas odwiedzą, to Marzanna Graff oraz Aleksander Mikołajczak. Swoje tournée po Australii rozpoczęli od Perth i Sydney, gdzie zebrali pozytywne, a nawet entuzjastyczne recenzje. W Melbourne wystąpią w dniach od 24 lutego do 11 marca.


Marzanna oraz Aleksander nie po raz pierwszy goszczą w Australii. Ich poprzednia wizyta była niezwykle udanym teatralnym wydarzeniem i wielu z nas z niecierpliwością czekało na ich powrót. Tym razem na spotkanie z australijską Polonią warszawscy aktorzy przygotowali dwie komedie oraz wzruszającą opowieść o losach Polaków zesłanych w głąb Rosji.

Rozmaitości Teatralne Jerzego Krysiaka

W Australii od miesiąca goszczą artyści warszawskiego teatru Mam Teatr. Widzowie w Melbourne oraz Sydney mieli już okazję obejrzeć trzy sztuki przygotowane specjalnie na turnee po Australii.

Przedstawienia cieszyły się ogromnym zainteresowanie i sądząc po reakcji publiczności mogę śmiało napisać, że występy Marzanny Graff oraz Aleksandra Mikołajczaka były wielkim teatralnym sukcesem. Wprawdzie nie nie była to prezentacja światowej klasyki dramatu, ale teatr z przymrożeniem oka również potrafi wzruszać, bawić i wciągać widza w kłopoty i radości przeciętnego człowieka.

"Mam Teatr" z Warszawy w Australii

W połowie lutego do Australii przylatują aktorzy z Polski aby zaprezentować trzy współczesne spektakle teatralne. Przedstawienia cieszą się niezwykłą popularnością w Polsce i wkrótce Polonia australijska będzie miała okazję sprawdzić czy entuzjastyczne medialne recenzje nie były pisane na wyrost.

Dwójka aktorów, którzy nas odwiedzą, to Marzanna Graff oraz Aleksander Mikołajczak.

Marzanna Graff -  polska pisarka, aktorka, autorka tekstów piosenek i spektakli teatralnych. Współpracuje na stałe z Mam Teatr (www.mamteatr.pl) jako aktorka i scenarzystka. Związana jest również z warszawskimi teatrami Towarzystwo Teatrum oraz Capitol, a także z kaszubską sceną im. J. Wybickiego jako aktorka oraz scenarzystka.

Opiekun Much w teatrze La Mama

Radosław Figura to popularny autor  dramatów i scenariuszy oraz tekstów piosenek, wierszy i opowiadań.  Studiował Wiedzę o Teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie. Wielokrotny stypendysta Departamentu Teatru MKiS w dziedzinie Dramatu.

W 1990 roku zdobył Nagrodę Główną w Konkursie na Debiut Dramaturgiczny Teatru Ateneum w Warszawie dramatem "My, wy, oni", a w 1997 wyróżnienie na I Ogólnopolskim Konkursie Komedii w Tarnowie za komedię "Ciotka z Brukseli".

PolArt 2015: Piknik teatralny

Na przełomie grudnia i stycznia  w Melbourne odbył się kolejny festiwal PolArt. W ciągu ośmiu festiwalowych dni tak wiele się wydarzyło, że przydała by się beczka atramentu aby to wszystko spisać. Niestety nie było mi dane uczestniczyć w większości zaplanowanych imprez, gdyż sam będąc małym trybikiem w tej skomplikowanej machinie, większość czasu spędziłem w tajemniczych podziemiach imponującego kompleksu Art Centre. Komitet Organizacyjny powierzył mi rolę opiekuna festiwalu teatralnego i był to bodajże najgorętszy czas w moim życiu. Nigdy bym nie przypuszczał, że w ciągu ośmiu dni może tak dużo się wydarzyć.  

Każdy mój dzień w majestatycznym Fairfax Studio rozpoczynał się o godzinie 7:30 i rzadko kończył się przed północą. Nie żałuję jednak ani minuty. Dla mnie festiwalowe dni to przede wszystkim okres pełen emocji i wzruszeń. Były sytuacje zabawne, czasami dramatyczne a nieczęsto również pełne łez.

Rozmaitości teatralne: Mrowiński nagrodzony w Nowym Jorku



Steven Kennedy we "Wtorku Jeremiasza"

Nasze teatralne wiadomości wypadało by rozpocząć od najważniejszej kulturalnej informacji ostatnich tygodni. Otóż monodram „Jeremiah’s Tuesday”, którego autorem i reżyserem jest Stefan Mrowiński, otrzymał nagrodę Best Experimental Show  na United Solo Festival w Nowym Jorku.Więcej o tym prestiżowym festiwalu można przeczytać na stronie internetowej Unitedsolo.

Sam będąc na australijskiej premierze sztuki, mogę z czystym sumieniem potwierdzić, że jest to nagroda jak najbardziej zasłużona. Choć sztuka samo w sobie nie należy do tych łatwych i przyjemnych, to ze współpracy Stefana Mrowińskiego z Stevenem Kennedym powstał spektakl niezwykły, którym delektować się mogą najbardziej wybredni koneserzy Melpomeny.

PolArt na Federation Square

Polskie dziewczyny z Melbourne.  Rowerem na Federation
Square...

Jak już informowaliśmy w Bumerangu Polskim w niedzielę 15 listopada odbędzie się kolejny Polski Festiwal na Federation Square w Melbourne. Tegoroczny festiwal będzie miał szczególny wydźwięk – będzie to jednocześnie symboliczne rozpoczęcie festiwalu PolArt 2015.

Tego dnia w samym centrum Melbourne zostaną ustawione punkty informacyjne, gdzie będzie można zasięgnąć informacji odnośnie wszystkich imprez zbliżającego się wielkiego święta polskości.

Rozmaitości Teatralne: Przed PolArtem 2015

Steven Kennedy w "Wtorku Jeremiasza"
Stefana Mrowińskiego.

Festiwal Polart 2015 zbliża się w ekspresowym tempie. Wprawdzie do rozpoczęcia festiwalu pozostało jeszcze dwa miesiące ale dla organizatorów to okres wytężonej pracy bez chwili wytchnienia. Ks. Słowik regularnie zaprasza w swoje gościnne progi tych, którzy odpowiadają za poszczególne festiwalowe sekcje.


Pomimo niezliczonych przeszkód i problemów, wszystko układa się pomyślnie i wygląda na to, że w grudniu przeżyjemy w Melbourne kulturalne wydarzenie, jakiego jeszcze nie było. Program festiwalu został dopięty na ostatni guzik i już niedługo zostanie wydrukowane 10,000 egzemplarzy programu dla tych, którzy zechcą wziąć udział w festiwalowych spotkaniach. Kolorowe foldery i plakaty będą dostępne we wszystkich polonijnych ośrodkach. Dla mieszkańców Melbourne najlepszą jednak okazją na zapoznanie się z programem będzie coroczny Dzień Polski (Polish Day on Federation Square). Na tegorocznym polonijnym święcie będę ustawione dodatkowe namioty z informacjami na temat Polart-u.

Legendarny "Złoty Pociąg" odnaleziony?

Tajemniczy Zamek Książ  - jeden z największych
 zamków w Polsce i Europie

W ciągu kilku ostatnich dni świat obiegła sensacyjna wiadomość, że w Wałbrzychu został odnaleziony Złoty Pociąg, który według szacunków BBC może być warty co najmniej 123 miliony brytyjskich funtów. O niezwykłym odkryciu nie omieszkały poinformować również media australijskie. Dla mnie jest to wiadomość szczególnie elektryzująca, gdyż legenda Złotego Pociągu towarzyszyła mi od najmłodszych lat. Urodziłem się w Wałbrzychu i dla każdego chłopaka z tego miasta było punktem honoru, aby choć raz wziąć udział w „ekspedycji” poszukiwawczej. Wszystko za sprawą niewyjaśnionej zagadki z czasów II Wojny Światowej. 
 
Zaginiony skarb III Rzeszy 

Wrocław, rok 1945. Klęska III Rzeszy jest przesądzona. Do miasta nadciągają wojska Armii Czerwonej. Niemcy wpadają w panikę, a dowódcy głowią się, co zrobić z ogromnymi ilościami zrabowanego złota i dzieł sztuki. W końcu wpadają na pomysł, aby zapakować wszystko do pociągu i wywieźć poza miasto. Szacuje się, że w każdym wagonie mogło być nawet 20 ton tego drogocennego kruszcu. Na jego pokładzie miała znajdować się także mityczna "bursztynowa komnata".  

W Ruby's Music Room w Melbourne: Poezja pełna czaru

Ruby’s Music Room to jeden z najbardziej znanych klubów muzycznych w Melbourne. Jaskrawo żólte wejście do klubu byłoby trudne do odnalezienia, gdyby nie charakterystyczne okna, których nie sposób nie zauważyć. W podświetlanych witrynach znajduje się dziwna, intrygująca kolekcja kubańskich lalek oraz tajemniczych instrumentów prosto z Nowego Orleanu. Przypadkowy przechodzień nie może mieć wątpliwości , iż znalazł się na tropie ekscentrycznych artystów. Przypuszczenie jak najbardziej trafne!

Ostatnimi czasy coraz częściej w Ruby’s Music Room możemy spotkać polskich artystów. Jak przystało na klub jazzowy, można pozachwycać się tutaj przede wszystkim nad popisami polskich jazzmanów, ale w ostatni weekend zawitała tutaj również grupa aktorów. Za sprawą Krzysztofa oraz Beaty Kaczmarków wyśmienici melberiańscy aktorzy, przy akompaniamencie równie wyśmienitego polskiego pianisty, przygotowali bajkowe widowisko, gdzie poezja przepalała się z muzyką najznakomitszych kompozytorów. Nie był to jednak zwykły wieczór poetycki, ale widowisko z najwyższej artystycznej półki. Po raz pierwszy miałem okazję podejrzeć czarujące przedstawienie, w którym reżyser w niezwykle zgrabny sposób powiązał utwory wielkich poetów w jeden literacki koktajl zaprawiony muzyką Chopina, Rachmaninowa, Wagnera, Beethovena oraz Schumana.

Rozmaitości Teatralne (1)

Krzysztof Kaczmarek. Fot. B.Kaczmarek

W Melbourne ponuro i deszczowo, po prostu zima w pełni. Pomimo fatalnej pogody, na teatralnym podwórku już wiosna i sporo wiosennych wydarzeń.

Przede wszystkim bardzo aktywny jest Krzysztof  Kaczmarek ze swoim teatrem Exit. Trzy tygodnie temu w siedzibie teatru w Healsville odbyły się swoiste warsztaty teatralne. Krzysztof wraz z grupą mniej utalentowanych aktorów, przedstawił czytaną wersje nowej sztuki Radosława Figury „Głupionka”. Zaproszonym gościom sztuka bardzo się spodobała i miejmy nadzieję, że wkrótce zobaczymy pełną realizację tego przedstawienia.

Tymczasem już dzisiaj, 31 maja odbędzie się spotkanie poetyckie zatytułowane „Śpieszmy się kochać ludzi...” Tym razem Krzysztofowi Kaczmarkowi towarzyszyli wysokiej klasy artyści – dobrze znany z małego i dużego ekranu John Wood, Suhasini Seelin oraz wschodząca gwiazda muzyki poważnej – Konrad Olszewski.

Wiktoriański Jazz Katakumbowy

Roman Syrek, Marek Podstawek i  Scott Griffiths

Jazz to gatunek muzyczny, który powstał w początkach XX wieku (zapoczątkowany około 1900 roku), na południu Stanów Zjednoczonych w dzielnicy prostytutek Storyville w Nowym Orleanie. Tradycyjnie początki jazzu łączą się z Congo Square jako połączenie muzyki zachodnioafrykańskiej i europejsko-amerykańskiej (bluesa, ragtime'u i muzyki europejskiej). Stanowi on również połączenie muzyki ludowej, artystycznej i rozrywkowej. 

Wczesna historia jazzu w Polsce to lata 20, kiedy powstawały pierwsze zespoły muzyczne grające w lokalach w sposób naśladujący jazz. W 1928 roku zespół Zygmunta Karasińskiego podczas Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu dał pierwszy koncert, grając jazz "do słuchania", a nie do tańca. Ważny był wtedy Jazz Club YMCA. Muzykę jazzową popularyzowało radio, w którego programie w 1937 roku jazz zajmował najwięcej czasu antenowego z programów muzycznych. 

Prof. Bogusław Marek pomaga niewidomym w Nepalu

Prof. Bogusław Marek

Żądza pieniądza, pogoń za wartościami materialnymi oraz robienie kariery za wszelką cenę, to niewątpliwe atrybuty współczesnej cywilizacji. Spotkanie bezinteresownego pasjonaty jest więc rzadką perełką, która może największemu pesymiście przywrócić wiarę w człowieka.
 
Niedawno miałem szczęście goszczenia w swoim domu profesora Bogusława Marka, człowieka o nietuzinkowej osobowości, który w niezwykle barwny sposób potrafi opowiadać o swojej profesjonalnej pasji, jaką jest nauczacie niewidomych dzieci języka angielskiego.  Po fascynującym wieczorze, spędzonym z profesorem Markiem, naszła mnie smutna refleksja, że tak mało wiemy o ludziach pokroju profesora. Media potrafią poświęcić najlepszy czas antenowy oraz setki prasowych stron różnej maści artystycznych miernot, ale z lupą w ręku możemy bezskutecznie szukać choćby najmniejszej wzmianki o ludziach naprawdę wartościowych.

Zaproszenie do teatralnej winiarnii w Yarra Valley

Rochford Winery, położone w malowniczej okolicy Yarra Valley od lat przyciąga urokliwymi, zielonymi wzgórzami, doskonałym winem oraz wykwintną kuchnią. Nic więc dziwnego, że winiarnia cieszy się popularnością nie tylko mieszkańców Melbourne, ale również gości z całego świata. Właściciele winiarni nie spoczywają jednak na laurach i ciągle organizują atrakcyjne imprezy, które są dodatkową atrakcję tego czarującego miejsca.
 
Od kilku tygodni zadomowił się tutaj również teatr „Exit” Krzysztofa Kaczmarka. Przygotowuje on tutaj australijską premierę sztuki Nedy Nejdany „The Suicide of Solitude”. Neda Nejdana (Neda Nezhdana) jest autorem wielu popularnych sztuk wystawianych na scenach Ukrainy, Polski, Rosji, Białorusi, Armenii i USA. Swoją popularność wykorzystuje również do aktywnego wspierania innych ukraińskich aktorów, którzy borykają się z ogromnymi trudnościami w rozrywanym politycznie kraju.

PolArt 2015: Inauguracyja impreza przygotowawcza

Komitet organizacyjny PolArtu 2015. Od lewej: Barbara Mozel, Joanna Merwart, Jurek Bąkowski, Zbyszek Zerger,
 George Papuga, Jan Szuba i Haiva Terech (nieobecni: ks Wiesław Słowik oraz Barbara Czech).
Fot. M.Winczura

PolArt to jeden z najbardziej okazałych, największych i  najciekawszych festiwali polskiej kultury poza granicami Polski. Rozpoczęly się przygotowania do kolejnej  edycji. Tym razem w Melbourne.

Korzenie festiwalu sięgają roku 1975, kiedy to w Sydney, pełne pasji i determinacji panie ze Zjednoczenia Polek w Australii i NZ postanowiły zorganizować spotkanie entuzjastów polskiego folkloru. Pierwszy festiwal odbył się pod nazwą Art-Pol, ale już trzy lata później w Adelaide reklamowany był jako PolArt. Z biegiem lat zmieniała się forma festiwalu. O ile nie utracił on nigdy młodzieńczego wigoru, o tyle z upływem czasu nabierał dojrzałości i dostojności. Obok zespołów tanecznych na festiwalu pojawił się teatr, film, muzyka zarówno klasyczna jak i rozrywkowa oraz inne formy ekspresji artystycznej. PolArt stał się również miejscem spotkań przyjaciół, dostarczając uczestnikom niezapomnianych wrażeń i emocji. Kiedy podczas ostatniego festiwalu w Perth postanowione, że kolejny odbędzie się w Melbourne, sprawą oczywistą stało się, że aby sprostać wysokim oczekiwaniom, należy szybko zorganizować energiczny zespół poświęconych sprawie ludzi. 

Jeden dzień. Polska jaką pamiętam: Rozmowa z Rudą

Fot. OLU (Creative Commons)

"Wygodnie rozciągnięty w zaroślach zapomnianego zakola Starej Odry, z leniwą bezmyślnością wodziłem wzrokiem po okolicy. Z ogromną satysfakcją stwierdziłem, że czas zakpił sobie tutaj z zachodzących zmian, pozostawiając wszystko takim jak przed trzydziestu laty. Nawet spoglądający na mnie bezdomny pies, wbrew wszelkiej logice, pozostał dokładnie taki sam. (...)"

Przedstawiamy cały tekst nagrodzonej  pracy  w konkursie literackim wydawnictwa Favoryta “Jeden dzień. Polska jaką pamiętam”, ktorego rezultaty podawliśmy w ubiegłym tygodniu. Konkurs był zorganizowany z okazji 25 lecia historycznych wyborow czerwcowych roku 1989  dla Polonii na całym świecie. W konkursie wzięło udzial 61 uczestników z Australii, USA, Kanady, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Węgier, Hiszpanii i Koreii. 
Nagrodę specjalną Konsul RP w Sydney (obiad z Panią Konsul w jednej z sydnejskich restauracji i iPad) dla najwyżej ocenionej pracy dla autora z  Australii, otrzymał Jerzy Krysiak z Melbourne za utwór pt. "Rozmowa z Rudą".