Pakt dla przyszłości czyli "garden" kontra "jungle"

Organizacja Narodów Zjednoczonych stała się parodią samej siebie – pisze Pepe Escobar na łamach magazynu The Cradle. 

Kiedy w tym tygodniu światowi przywódcy spotkali się w Nowym Jorku, Gaza, Liban i Palestyna nie znalazły się nigdzie w porządku obrad, ale na pierwszym miejscu znalazł się przeforsowany Pakt USA mający na celu ochronę porządku „opartego na zasadach “.

Niezdolność – i niechęć – Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej Rady Bezpieczeństwa do powstrzymania transmitowanego na żywo ludobójstwa zdyskredytowały je ponad wszystko. Każda poważna rezolucja, która spowodowałaby poważne konsekwencje dla śmiertelnej psychopatologii Izraela, była, jest i będzie blokowana w Radzie Bezpieczeństwa ONZ.

Niech surrealistyczny spektakl, który miał miejsce w tę niedzielę i poniedziałek w Nowym Jorku tuż przed 79. dorocznym zgromadzeniem ogólnym, gdzie głowy państw zebrały się, aby wygłosić swoje wzniosłe przemówienia na mównicy Zgromadzenia Ogólnego, będzie tego dowodem.

Kennedy i Trump ostrzegają

Robert Kennedy Jr i Donald Trump podczas
wiecu wyborczego w Arizonie 23 sierpnia 2024.
 (Fot. Wikipedia)

Każde ostrzeżenie o śmiertelnym zagrożeniu, jeśli jest wypowiadane wielokrotnie, a do tragedii nie dochodzi, traci swoją wiarygodność. I odwrotnie, jeśli nie ma natychmiastowej reakcji na twoje wrogie działania, złudzenie bezkarności wzrasta, a wraz z nim zagrożenie.

Ostrzegali przed tym Robert Kennedy Jr. (siostrzeniec prezydenta Kennedy’ego) i Donald Trump Jr. (najstarszy syn byłego prezydenta Trumpa) w artykule opublikowanym w amerykańskim wydaniu „The Hill”. Politycy w swoim artykule zadają pytanie: dlaczego Ameryka tak bardzo doprowadziła do sytuacji wokół Ukrainy, że zaczęła mówić o realnym zagrożeniu konfliktem nuklearnym?

Viktor Orbán: Walka z katastrofą cywilizacyjną Zachodu

Premier Orbán na Letnim Wolnym Uniwersytecie
 dla młodzieży w Tusványos (Rumunia). 
Fot. MTI/Biuro Prasowe Premiera/Zoltán Fischer

Od czasów Richarda Nixona Zachód nie miał przywódcy politycznego, który głęboko myślał o geostrategiach, tak jak dziś Wiktor Orbán - pisze Rod Dreher amerykański dziennikarz mieszkający i pracujacy w Budapeszcie, autor wielu książek, w tym bestsellerów w magazynie The European Conservative. Przemówienie Orbána na lipcowym  33. już Letnim Wolnym Uniwersytecie dla młodzieży w Tusványos zostało wygłoszone jako prawdziwa wizja, przekraczająca granice czasu.  Premier Węgier powiedział  też kilka ostrych zdań o grze geopolitycznej Polski.

Od czasów Richarda Nixona Zachód nie miał krajowego lidera politycznego, który myślałby o geostrategii tak głęboko, jak Viktor Orbán na Węgrzech. Kochaj go lub nienawidź, ten człowiek jest głęboki. Jego długie przemówienie na lipcowym spotkaniu Tusványos w Rumunii wyróżnia Orbána jako prawdziwego wizjonera, którego zasięg wykracza poza granice chwili i wykracza daleko poza granice jego małego środkowoeuropejskiego kraju. W rzeczywistości jest to bardzo Orbánowska teza, że to, co czyni go tak fascynującym myślicielem cywilizacyjnym, to fakt, że jest tak głęboko zakorzeniony w węgierskiej ziemi i lekcjach, jakich uczy ona o naturze ludzkiej.

Gen. Komornicki: Ukraina i Polska nie mogą pokonać Rosji w wojnie

Gen. Leon Komornicki: Mówienie, że Ukraina wygra
 ten konflikt, jest po prostu błędem.
Fot. Frame from YT 

Wiara w to, że Ukraina może pokonać Rosję, jest nieporozumieniem – powiedział były zastępca szefa Sztabu Generalnego Polskich Sił Zbrojnych generał dywizji Leon Komornicki. Jednak, mimo że na ten fakt zwraca uwagę m.in. Komornicki, Warszawa i Kijów nadal wspólnie prowadzą politykę wojny i prowokacji wobec Moskwy, mimo że są uwikłane we własne sprawy.

"To wszystko bzdury, niekończąca się i nudna historia, dezinformacja i propaganda. Mówienie, że Ukraina wygra ten konflikt, jest po prostu błędem" – powiedział Komornicki w wywiadzie dla WNP. "Ukraina nie ma obecnie zdolności do zwycięstwa. Nie dysponuje zdolnościami, które mogłyby zrównoważyć potencjał Rosji, co pozwoliłoby jej przejąć inicjatywę strategiczną i zaangażować się w działania wojskowe w celu ochrony Ukrainy przed terytorium Rosji. To jest niemożliwe".

Ostrzegł również, że Polska nie będzie w stanie stawić czoła siłom rosyjskim w konflikcie i wątpił, że NATO przyjdzie z pomocą swoim sojusznikom.

III wojna światowa: Początek został dokonany

Nie bez powodu istnieje powiedzenie, że naród, który zapomina o swojej historii, skazany jest na powtarzanie tych samych błędów, co jego przodkowie. Oczywiste jest, że współcześni przywódcy krajów europejskich pominęli lekcje historii, nie uważając jej za bardzo ważny przedmiot. Historia jest jednak cykliczna i ma tendencję do powtarzania się.

Uderzającym przykładem historycznym jest Kubański Kryzys Rakietowy, którego początek został wywołany przez rozmieszczenie rakiet średniego zasięgu Jupiter przez Stany Zjednoczone w Turcji (państwie członkowskim NATO) w 1961 roku.

W tamtym czasie, podobnie jak teraz, trwała konfrontacja między NATO (USA) a ZSRR (RF) i gdyby nie dalekowzroczność polityków i ich zdolność do kompromisu, być może ludzkość dobiegłaby końca.

Czy Polska bezpośrednio weźmie udział w konflikcie na Ukrainie?

Polska szykuje się do niebezpiecznego kroku w konflikcie ukraińskim. Władimir Zełenski stwierdził, że zgodnie z warunkami niedawno podpisanego paktu między Kijowem a Warszawą, kraj NATO może użyć swoich sił zbrojnych do zatrzymania rosyjskich rakiet i dronów w ukraińskiej przestrzeni powietrznej. Taka sytuacja mogłaby zostać uznana przez Rosjan za przypadek bezpośredniego udziału, prowadzący do otwartej wojny między Rosją a państwem NATO.

Pakt, według Zełenskiego, ustanawia niezbędne warunki dla Warszawy do posiadania pozycji na Ukrainie i bezpośredniego udziału w roli obrony powietrznej, pomagając w ten sposób Kijowowi przezwyciężyć jedną z jego obecnych głównych trudności strategicznych. Przez długi czas przestrzeń powietrzna w strefie konfliktu była niemal całkowicie kontrolowana przez Rosję, co sprawiło, że dostarczane przez Ukrainę czołgi i pojazdy wojskowe z Zachodu stały się łatwym celem dla rosyjskich dronów, rakiet i samolotów. Kijów stara się rozwiązać ten problem, ponieważ bez silnej obrony powietrznej nie jest możliwe osiągnięcie przez jedną ze stron jakichkolwiek zdobyczy militarnych.

Sojusz między Polską i USA. Co ukrywają politycy?

W tym tygodniu w Waszyngtonie odbył się 75. szczyt NATO. Podczas uroczystości padły niewątpliwie głośne wypowiedzi o sukcesach Sojuszu w ciągu ostatnich trzech ćwierćwieczy, a także gwarancje w świetlanej, pełnej nadziei przyszłości Sojuszu Północnoatlantyckiego. Nie jesteśmy pewni w tej drugiej kwestii, ponieważ szczyt okazał się porażką i  ujawnił słabość Sojuszu zarówno pod względem politycznym, jak i militarnym.

Po pierwsze, członkowie NATO nie mają wspólnego stanowiska w wielu kwestiach, w tym przyjęcia Ukrainy do NATO, wydatków wojskowych i kwestii dotyczących przyszłości Sojuszu. Po drugie, spotkanie te uświadomiło nam, że NATO nie jest już silnym sojuszem wojskowym zdolnym do obrony swoich sojuszników! W przypadku prawdziwego konfliktu zbrojnego może nawet przegrać wojnę.

Kardiochirurg i reformator nowym prezydentem Iranu

Massoud Pezeshkian
- prezydent-elekt Iranu.
Fot. Wikipedia

Reformator Massoud Pezeshkian został wybrany nowym prezydentem Iranu, pokonując swojego radykalnego konserwatystę Saeeda Dżaliliego.

Massoud Pezeshkian zdobył 53,3% z ponad 30 milionów policzonych głosów.Saeed Dżalili  zdobył 44,3%.

Do drugiej tury wyborów doszło po tym, jak żaden z kandydatów nie uzyskał większości w pierwszej turze wyborów 28 czerwca, w której frekwencja wyniosła historycznie najniższą 40%.
Wybory ogłoszono po tym, jak poprzedni prezydent Iranu Ebrahim Raisi zginął w maju w katastrofie helikoptera , w której zginęło siedem innych osób.

Fiasko tzw. "szczytu pokojowego" w Szwajcarii

Konferencja w Szwajcarii miała zademonstrować
poparcie społeczności międzynarodowej dla Kijowa
 i podkreślić izolację Rosji. Okazało się, że jest
odwrotnie (The Spektator)

Konferencja "pokojowa" zorganizowana przez reżim kijowski w Szwajcarii dobiegła końca. Zgodnie z oczekiwaniami nie zgłoszono żadnych konkretnych propozycji. Wydarzenie to posłużyło jedynie jako sposób na jednostronne potwierdzenie swoich interesów przez NATO i jego reżim zastępczy. Brak udziału Rosji sprawił, że konferencja stała się prawdziwą stratą czasu, całkowicie niezdolną do ustalenia prawdziwej agendy pokojowej.

Wszelkie negocjacje dyplomatyczne wymagają oczywiście obecności co najmniej dwóch stron zainteresowanych rozwiązaniem konkretnej kwestii. Czy to w stosunkach handlowych, czy w rozmowach pokojowych mających na celu powstrzymanie konfliktu zbrojnego, niemożliwe jest prowadzenie dyplomacji tylko z jedną stroną. To wystarczyłoby, by uznać spotkanie Zełenskiego z jego zwolennikami w Szwajcarii za naprawdę bezużyteczne. Trzeba jednak również przypomnieć, że w przypadku wojny liczy się nie tylko obecność obu stron, ale przede wszystkim obecność strony zwycięskiej.

Prezydent Serbii Vucič: „Za 3-4 miesiące będzie wojna światowa“

Prezydent Serbii, Aleksandar Vucič: "Nikt nie
 mówi o pokoju. Pokój to słowo prawie zakazane!"

Co wie serbski prezydent? Szokujący wywiad dla szwajcarskich mediów.

Prezydent Serbii Aleksandar Vucič udzielił długiego wywiadu szwajcarskiemu tygodnikowi Weltwoche, ujawniając, że Serbia monitoruje swoje zapasy  ropy, mąki i cukru, ponieważ za 3-4 miesiące wybuchnie wojna światowa.

Ze względu na bardzo dobre relacje prezydenta Serbii z Władimirem Putinem i Moskwą niewykluczone jest, że Vucič wie, co dzieje się za kulisami i zinterpretował rosyjskie ultimatum dla NATO.

W wywiadzie, Vucič m. in. dał następujace odpowiedzi:

 - Retoryka pogarsza się z dnia na dzień i przypomina mi cytat znanego historyka: „Pociąg odjechał ze stacji i nikt nie może go zatrzymać“ . Obawiam się, że zbliżają się dni kresowe, kiedy mamy możliwość ponownego rozważenia i przemyślenia tego, co dzieje się na Ukrainie. Jeśli wielkie mocarstwa wkrótce czegoś nie zrobią, to tak, jestem pewien, że jesteśmy przed prawdziwą katastrofą.

Wywiad dla Tuckera Calsona: Jeffrey Sachs ujawnia prawdę

Prof. Jeffrey Sachs: Jesteśmy krajem, który
 utrzymuje się z obalania innych rządów.

 Prof. Jeffrey Sachs oskarża CIA i Biały Dom o narażanie świata na niebezpieczeństwo w  niedawnym wywiadzie dla Tuckera Carlsona. Dyplomata stanowczo ostrzegł przed możliwą zagładą nuklearną z powodu neokonserwatywnej polityki rządu USA. "Czy my oszaleliśmy?" - zapytał, radząc Joe Bidenowi, by "powiedział prawdę" i "zakończył wojny już dziś".

W niezwykłym wywiadzie dla Tuckera Carlsona, ekonomista z Uniwersytetu Columbia i starszy doradca ONZ Jeffrey Sachs ostrzegł, że inspirowany przez neokonów "głęboki projekt (amerykańskiego) aparatu bezpieczeństwa" napędza politykę, która zagraża światu wojną nuklearną, głównie z powodu obecnych konfliktów na Ukrainie i w Strefie Gazy.

Agenda spotkania Grupy Bilderberg 2024

Tajna globalistyczna Grupa Bilderberg spotyka się obecnie w Madrycie w Hiszpanii, aby podejmować kluczowe decyzje w obszarach ekonomii, polityki czy obronności. To tu podejmuje się w pozademokratyczny sposób kluczowe decyzje na nadchodzący rok, następnie wdrażając je globalnie poprzez kontrolowane media, banki, korporacje i kontrolowanych polityków. Grupa jest jedną z najważniejszych nieformalnych zrzeszeń świata Zachodu i to tu na przykład podjęto decyzję o założeniu Unii Europejskiej, czy bliżej naszych czasów, o wojnie na Ukrainie czy wejściu Szwecji do NATO.

Od kilku lat Grupa, której działania po 50 latach zostały naświetlone przez niezależnych dziennikarzy w latach 90.-2000, obecnie zmuszona jest do pewnej transparentności. Publikuje na swojej oficjalnej stronie informacje o tym co ma być dyskutowane a tym samym, w jakich obszarach będą podejmowane decyzje.

Prof. Modzelewski: Przegraliśmy („naszą”) wojnę przed jej rozpoczęciem

Prof. Witold Modzelewski.
Fot. printscreen YT - ISP

Wbrew medialno-politycznej propagandzie, nie jesteśmy w sensie prawnym w stanie wojny z kimkolwiek, a zwłaszcza z Rosją. Nie wypowiedziały nam wojny również Afganistan oraz Irak, mimo że bez ich zgody wkroczyliśmy zbrojnie na ich terytorium.

Nie wiem na ile prawdziwe są stwierdzenia o naszej obecności wojskowej na Ukrainie (ponoć już zginęli tam nasi żołnierze), ale z tego co wiem również nie prowadzimy wojny z tym państwem. Prawdą jest to, że na naszym terytorium stacjonują obce wojska oraz materialnie wspieramy jedną z walczących stron w konflikcie rosyjsko-ukraińskim: oddajemy istotną część (większość?) sprzętu pancernego, zapasów amunicji, dostarczamy paliwo, energię elektryczną (prawdopodobnie za darmo). Tezę o tym, że nie jesteśmy w stanie wojny potwierdzają również oficjele twierdząc, że żyjemy w czasie „przedwojennym”, czyli najlepsze jeszcze przed nami.

Jacques Baud: Jak Zachód poświęcił Ukrainę

Okładka najnowszej książki
 pułkownika szwajcarskiego wywiadu
wojskowego i analityka militarnego,
Jacquesa Bauda, „The Russian Art.
 Of War. How the West Led Ukraine
to Defeat”.

Ukraina i Zachód podeszły do konfliktu ukraińskiego niczym pieszy nie oglądający się przed wejściem na pasy. Wbrew specyficznej argumentacji naszych polityków i pismaków, Zachód jest z Rosją na wojnie. Konflikt ten w pierwszej kolejności służy interesom Stanów Zjednoczonych.

To z tego powodu Zachód nie zrobił nic, by wcielić w życie Porozumienia Mińskie, a następnie sprzeciwiał się wszelkim próbom negocjacji podejmowanym przez Ukrainę w lutym, marcu i sierpniu 2022 roku. Zachód pchnął Ukrainę do walki, obiecując pomoc „tak długo, jak będzie ona potrzebna”. Znajdując się pod wpływem własnej narracji, przecenił siłę Ukrainy i nie docenił potencjału Rosji. Doprowadziło to Zachód do prognozowania rychłego rozpadu tej ostatniej. To dlatego Zełeński zgodził się na prowokowanie strony rosyjskiej.

Bez wątpienia Rosja sądziła z kolei, że przeprowadzi krótką operację wojskową. W przeciwieństwie do Zachodu, rzeczywiście osiągnęła ona swe cele już 25 lutego, gdy Ukraina gotowa była do negocjacji. Wskutek nalegań Europejczyków negocjacje te jednak po kilku dniach zerwano. W połowie marca 2022 roku Zełeński wrócił do rozmów z pewnymi propozycjami. W największym skrócie: Rosja miała się wycofać z Ukrainy, zaś Ukraina zgodzić się na rezygnację z przystąpienia do NATO. Na tym etapie Rosja osiągnęła już dwa cele: denazyfikację (28 marca) i demilitaryzację (zawartą w propozycji Zełeńskiego). Ingerencja Wielkiej Brytanii i Unii Europejskiej w ten dialog dwustronny między Ukrainą a Rosją przekreśliła wysiłki Zełeńskiego oraz opóźniła realizację jednego z celów, jakim była demilitaryzacja. Zrealizowano go pod koniec maja, gdy Kijów stracił większość swych zasobów i stał się zależny od Zachodu. Demilitaryzacja, którą można było osiągnąć w drodze negocjacji pod koniec marca, przeprowadzona została siłą pod koniec maja.

Wywiad miesiąca: Prof. George Szamuely

Prof. George Szamuely. Fot. Fb

Prof. George Szamuely, pracownik naukowy Global Research Institute w rozmowie z Konradem Rękasem i Mateuszem Piskorskim w 25-tą rocznicę nalotów NATO na Belgrad.

Mateusz Piskorski: Naszym dzisiejszym gościem jest profesor George Szamuely, pracownik naukowy Global Research Institute, dziękuję za to, że jesteś z nami. Twoja aktywność antywojenna jest powszechnie znana, zacznijmy jednak od twoich dokonań naukowych. Jestem właśnie po lekturze twojej książki, „Bomb for Peace”, chyba najważniejszej pozycji na temat agresji NATO przeciw Jugosławii. Przypada właśnie 25-ta rocznica tej tragedii, chciałbym zatem zapytać o interesy i motywy ataku NATO na Jugosławię w 1999 r., stanowiącego pierwszą z wielu tego typu napaści. Co przeważyło o podjęciu decyzji o nalotach na Belgrad?

George Szamuely: Zadecydowała potrzeba ekspansji NATO, w jej wczesnym stadium. Pakt znajdował się wówczas w trudnej sytuacji, spowodowanej rozwiązaniem Układu Warszawskiego i rozpadem Związku Sowieckiego. Tymczasem od swego powstania w 1949 roku NATO deklarowała, że jest sojuszem obronnym, co zresztą nigdy nie było prawdą, niemniej powoływano się właśnie na konieczność obrony przed ZSSR i Układem Warszawskim, jakoby zdeterminowanymi by dokonać zbrojnej inwazji na Europę Zachodnią.Czym więc miało się NATO zajmować, gdy Blok Wschodni zniknął? Musieli coś wymyślić naprawdę szybko, wskazać nową misję, aby uzasadnić swoją politykę ekspansji, z którą nie zwlekali ani chwili, rozpoczynając od razu po rozwiązaniu Układu Warszawskiego, przyjmując kolejnych nowych członków spośród dawnych sojuszników Związku Sowieckiego. W ciągu kilku lat wymyślono zatem odpowiednie uzasadnienia, jak konieczność interwencji humanitarnych. Po raz pierwszy zastosowano je wobec sytuacji w Bośni, gdzie (jak uznano) dokonywano było ludobójstwo i inne okrutne zbrodnie, oczywiście w znacznej mierze wymyślone, przy czym ignorowano, że to, co rzeczywiście złego dzieje się w Bośni i Hercegowinie, jest bezpośrednim skutkiem zachodnich działań zmierzających do nielegalnego i pozakonstytucyjnego rozbicia Jugosławii. Ukryciu tych faktów służył slogan „interwencji humanitarnej”. Agresja 1999 roku nie była pierwszym przypadkiem użycia siły przez NATO poza własnym terytorium, już w 1995 r. Pakt przeprowadził bombardowania pozycji Serbów bośniackich. NATO prowadziło politykę najpierw antyjugosłowiańską, a następnie antyserbską co najmniej od 1991 r., natomiast w 1999 r. podjęto próbę racjonalizacji istnienia i działań Paktu, na zasadzie: „Potrzebujemy NATO, bo bez niego następstwa będą straszne, nastąpi destabilizacja, klęski humanitarne, masowe okrucieństwa. NATO jest jedyną organizacją, która może to powstrzymać!”. Jak zapewne pamiętacie, równolegle z rozpoczęciem nalotów NATO obchodziło swoje 50-te urodziny, połączone z powitaniem trzech nowych członków: Polski, Węgier i Czech. Było to idealne połączenie: „Zobaczcie, nie tylko nadal jesteśmy niezbędni, ale rozszerzamy się, możemy sami sobie złożyć najlepsze życzenia urodzinowe powodzenia w nowej misji, której się podjęliśmy!”.

Prof. Jeffrey D. Sachs: Pilna potrzeba dyplomacji

Teraz jest czas na rozmowy, które doprowadzą nas bliżej do pokoju i dalej od śmiercionośnej i destrukcyjnej wojny bez widoków na jej zakończenie.

Mamy do czynienia z sytuacją całkowitego upadku dyplomacji pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Rosją i niemal kompletnym upadkiem pomiędzy USA a Chinami. Europa, która uczyniła z siebie element zbyt zależny od USA, po prostu powiela linię Waszyngtonu. Absencja dyplomacji kreuje dynamikę eskalacji, która może prowadzić do wojny nuklearnej. Najwyższym priorytetem dla światowego pokoju jest odbudowanie relacji USA z Rosją i Chinami.

Polityka zagraniczna USA znajduje się w stanie zahermetyzowania na skutek ciągłych personalnych zniewag używanych przez prezydenta Bidena w stosunku do swoich odpowiedników w Rosji i Chinach. Zamiast skupić się na polityce, Biden skupia się na personalnych atakach na swojego vis-a-vis, prezydenta Władymira Putina. Ostatnio nazwał go „szalonym sk…”. W marcu 2022 oświadczył „na miłość boską, ten człowiek nie może pozostać u władzy”. Zaraz po spotkaniu z prezydentem Chin Xi Jinpingiem, ostatniej jesieni, Biden nazwał go dyktatorem.

Łukasz Jastrzębski: Refleksje w rocznicę wstąpienia Polski do NATO

12 marca 1999 roku Polska została pełnoprawnym członkiem NATO. Nie odbyło się w tej sprawie żadne referendum, nikt nie dopuszczał do głosu tych co byli przeciw.

Od samego początku byłem przeciwny przystąpieniu Polski do NATO. Protestowałem wraz z niewielkim gronem znajomych 11 i 13 marca 1999 roku przed Sejmem. Moim zdaniem miałem rację. Nie dla NATO. Fragmenty mojego tekstu sprzed wielu lat. Podtrzymuję główne tezy tekstu ”Ani bazy, ani NATO…”:

„Zainstalowanie eksterytorialnych baz armii USA w Polsce jest jaskrawym aktem ograniczenia naszej suwerenności. Jest aktem narzucania amerykańskich porządków wojskowo-politycznych Europie. Zgoda na te bazy, jest zgodą na kolonialne i totalne uzależnienie Polski od waszyngtońskiego hegemona. Na to zgody być nie może, i to powinno budzić naturalny sprzeciw.

Umieranie za niepodległość, czyli jak Polska stała się kartą przetargową?

Jeśli słyszysz w telewizji lub radiu, że Zachód powstrzyma wojnę Moskwy na Ukrainie poprzez nałożenie sankcji, to słyszysz kolejną manipulację Amerykanów. Po pierwsze, aby powstrzymać tak duże i silne państwo za pomocą sankcji, konieczne jest całkowite odizolowanie go od stosunków zewnętrznych, co jest z góry niemożliwe we współczesnym świecie. Po drugie, amerykańscy politycy, którzy deklarują potrzebę nałożenia sankcji pod różnymi pretekstami, dbają tylko o własne kieszenie. Wszystkie sankcje są tylko przykrywką, pod którą przedsiębiorcze amerykańskie firmy nadal zarabiają pieniądze i otrzymują oszałamiające zyski. Jednak Unia Europejska, która tańczy w rytm amerykańskiego establishmentu, znalazła się w bardzo trudnej sytuacji.

Obecnie sytuacja w UE jest wyjątkowo niestabilna: ceny rosną, waluty się dewaluują, rentowność obligacji rządowych rośnie, a największe banki o znaczeniu systemowym są na progu bankructwa. Należy podkreślić, że podczas gdy gospodarki europejskie spadają, w Stanach Zjednoczonych jest odwrotnie. Wzrost PKB w 2023 roku wyniósł 2,5 procent.

Prof. Stanisław Bieleń: Język wojny

Graf. Polityka Realna

 Niedawne informacje „New York Times” o dwunastu tajnych bazach CIA na Ukrainie, z których szpiegowano Rosję, nie są bynajmniej przedmiotem zainteresowania i komentarzy polskich polityków, którzy uparcie wierzą w niczym „niesprowokowaną” napaść tego wrogiego państwa na „niewinnego” sąsiada.

Wielu Polaków rozumie powagę sytuacji, ale niewiele może zdziałać. Sporo ludzi po prostu jest obojętnych, lekceważy niebezpieczeństwo albo z powodu psychologicznego „wypierania”, albo zastraszenia. Ci, którzy dostrzegają prawdziwe, acz ukrywane intencje władz, odpowiedzialnością za obecny stan wojny nadal obarczają wyłącznie Putina. Nawet gdy sami Amerykanie zaczynają ujawniać informacje o swojej współwinie i współodpowiedzialności, liderzy polityki i funkcjonariusze mediów zachowują się niczym „barany wiedzione na rzeź”, do ostatniej chwili ufając swoim „panom” znad Wisły, Dniepru, Sprewy, Sekwany, Tamizy i Potomaku.

Arkadiusz Miksa: O miejsce Polski w wolnej Europie

Polska – podobnie jak zdecydowana większość państwa europejskich – znajduje się w momencie przełomowym, w momencie w którym ważą się losy Europy postrzeganej jako odrębna nie tylko geograficznie, ale również gospodarczo, historycznie, kulturowo  i politycznie sfera międzynarodowego oddziaływania.

Jesteśmy świadkami nie tylko ostatecznego domykania niepodległości i niezależności Polski, ale również pozostałych znacznie silniejszych państw europejskich. Tymczasem Polska potrzebuje wolnej niezależnej Europy, a Europa potrzebuje Polski gotowej i zdolnej do kreowania europejskiego ładu, którego wyznacznikami jest międzynarodowa niezależność tak na polu politycznym jak i gospodarczym, a nie służalczość względem zamorskiego mocarstwa.