Marianna Łacek: "Polonaza czas zacząć..."

Pierwsza sobota listopada, to już stała data w Klubie Polskim w Bankstown, zarezerwowana dla maturzystów języka polskiego. W tym roku było to dosyć wcześnie – pierwsza sobota wypadła 2 listopada. Egzaminy maturalne ciągnęły się jeszcze przez kolejny tydzień (m.in. chemia). Dla kilkorga polskich maturzystów stanowiło to nie lada wyzwanie…

Bal miał rozpocząć się o godz. 7 wieczorem, ale sala już od popołudniowych godzin gotowa była na przyjęcie gości. Białe obrusy, rozstawionych po obu stronach stołów, zdobiły aranżacje żywych kwiatów. Nastroju dodawały migotliwe płomyki świeczek w ozdobnych latarenkach.  Na gości zdały się czekać wygodne foteliki, obleczone w wytworne pokrowce. Całości dopełniały kolorowe balony, sople światełek na scenie i rzucający się w oczy napis z gratulacjami dla polskich maturzystów. Te dekoracje, to dzieło dwu Pań – Doroty Biliniewicz oraz Marzeny Kozek.

Młodzież była już w komplecie. Salę wypełniała przyjemna muzyka. To zamówiona na dzisiejszy wieczór Kapela Polska kreowała niezwykłą atmosferę zbliżającego się Balu, nie przeszkadzając w rozmowach gromadzących się uczestników.

Zanim zjawili się oficjalni goście, nasi dzisiejsi celebryci zdążyli przećwiczyć jeszcze kilka figur poloneza, którym miał się rozpocząć Bal. Oczywiście próba przebiegała pod artystycznym okiem pani Urszuli Lang,

Kiedy sala się wypełniła (ponad 120 osób) i zajęte już zostały wszystkie stoły, do mikrofonu podeszła pani Dorota Banasiak – MC dzisiejszego wieczoru, prywatnie mama tegorocznego maturzysty.

Rozpoczęła od powitania zebranych, a przede wszystkim honorowych gości, dla których przeznaczony został długi stół. Konsul Generalny RP – pan Piotr Rakowski, tuż obok prof. Seweryn Ozdowski, prezes Klubu pan Andrzej Lubieniecki, wielki przyjaciel młodzieży ks Artur Botur, który przyjechał prosto po zakończeniu sobotniego nabożeństwa w Kościele w Marayong, pan Dariusz Pęczek nasz internetowy ‘Anioł Stróż’, pani Anna Doloto z Federacji Polskich Organizacji, pani Aleksandra Wysocka z Polskiego Konsulatu,  pan Bronisław Łacek, wieloletni zasłużony prezes Fundacji Polskiej a także organizatorki dzisiejszej uroczystości prezes Zrzeszenia Nauczycieli Polskich – pani Marianna Łacek oraz v-ce prezes, pani Gosia Vella.

Władze szkolne reprezentowała dyrektor Secondary College of Languages Ms Sana Zreika, v-ce dyrektora Ms Nada Gemayl, koordynatorzy Campusów z Ashfield, Mr. Marco Man z małżonką, Barbarą oraz z Chatswood Mr Kai Liu.

Pierwszy, o zabranie głosu został poproszony pan Piotr Rakowski, Konsul Generalny Rzeczypospolitej Polskiej. Ponieważ Pan Konsul dopiero od paru tygodni przebywa w Sydney, wszyscy z zainteresowaniem czekali na jedno z pierwszych publicznych wystąpień reprezentanta naszej Ojczyzny.

Po kilu słowach powitania australijskich gości bezbłędną angielszczyzną, Pan Konsul kontynuował przesłanie w języku polskim. Pozytywną reakcję, szczególnie młodzieży wywołał żartobliwy komentarz: „… nie wiedziałem jaki krawat wybrać na tę okazję, aż wpadłem na pomysł by założyć dzisiaj taki z sową, która symbolizuje mądrość…”.

Potem Pan Konsul złożył gratulacje maturzystom, ich rodzicom oraz nauczycielom, wspierającym tę młodzież przez wiele lat nauki. Podkreślił także znaczenie języka polskiego jako instrumentu do zachowania łączności z polską tożsamością.

Pan Konsul zaproponował włączenie obecnych i byłych maturzystów w ściślejszą współpracę z Konsulatem Generalnym. Na dowód tego, że ceni młodzież, zaprosił tegorocznych maturzystów – jako przedstawicieli wszystkich polskich uczniów w Australii – do udziału w uroczystości z okazji Święta Niepodległości.

Kiedy umilkły brawa, jakimi publiczność nagrodziła mądre i serdeczne słowa Pana Konsula, MC poprosiła do mikrofonu Panią Dyrektor Secondary College of Languages, Ms Sanę Zreika.

A oto polskie tłumaczenie przesłania jakie adresowała Pani Dyrektor do osób celebrujących maturalną uroczystość naszej młodzieży:

 

Witam serdecznie zgromadzonych gości, rodziców, nauczycieli, a szczególnie tę wyjątkową grupę - maturzystów języka polskiego roku 2024. Czuję się zaszczycona, reprezentując naszą szkołę – Secondary College of Languages, w której 18. polskich uczniów podjęło i z sukcesem zakończyło przygotowania do matury z języka polskiego.

Najpierw chciałabym oddać honor tradycyjnym kustoszom tej ziemi. Wyrażam szacunek dla Starszyzny tak z przeszłości jak i obecnie, uznając ich duchową łączność z ziemią, na której mamy szczęście żyć i spotykać się przy takiej jak ta okazji.

Dzisiaj celebrujemy nie tylko akademicki sukces naszych uczniów 12 klasy, ale przede wszystkim poświęcenie, wytrwałość i dumę, które mobilizowały ich do osiągnięcia tego etapu. Rodzicom, którzy są tutaj obecni, dziękuję za wsparcie, za to, że powierzyliście nam swoje dzieci traktując nas jako partnerów w wydobywaniu tego co w nich najlepsze. Kieruję swoją wdzięczność także do koordynatorów poszczególnych ośrodków, za nieustanne wspieranie nauczania języków i za dzisiejszą tutaj ich obecność. Z całego serca dziękuję naszym nadzwyczajnym nauczycielkom języka polskiego – pani Monice Bray, pani Mariannie Łacek i pani Gosi Vella. Wasze poświęcenie i pasja uczenia są podstawą sukcesu tej młodzieży. Przekazujecie im umiejętności, umacniacie ich pewność siebie, inspirujecie w osiąganiu możliwości, wpajając jednocześnie dumę z polskiego dziedzictwa i docenianie języka polskiego. A Zrzeszeniu Nauczycieli Polskich, dziękuję za zorganizowanie tej pięknej uroczystości, która łączy uczniów, rodziny i nauczycieli celebrujących znaczenie ojczystego języka.

Wy, tegoroczni maturzyści. wybierając język polski, podjęliście zobowiązanie głębszego poznania języka bogatego w historię, który reprezentuje stałość i dziedzictwo. Ucząc się polskiego nie tylko zdobyliście umiejętności językowe i zanurzyliście się w spuściznę, która łączy pokolenia. Język, którym teraz mówicie, którym piszecie I możecie w nim czytać, jest łącznikiem bogatej kultury narodu, znanego z wytrwałości, z osiągnięć artystycznych i z serdeczności. Jak pisze Polska noblistka Wisława Szymborska: „Każdy przecież początek, to tylko ciąg dalszy, a księga zdarzeń zawsze otwarta w połowie.”

Teraz kiedy otwieracie kolejną kartkę w księdze swojej edukacji, zdążacie także w kierunku tradycji, które dodają głębi do waszego życia. Polski, to nie tylko język, to pomost do historii świata, kultury, i ludzi, z którymi łączy was to, kim jesteście. Dzięki temu staliście się kustoszami a więc strażnikami kultury z przeogromnym dziedzictwem, i czyniąc to stajecie się ambasadorami polskiego dziedzictwa teraz a także w przyszłości.

Dwujęzyczność jest nieocenionym atutem. Poza wzbogaceniem osobistego I zawodowego życia, wasza biegłość w języku polskim otwiera globalną bramę w dziedzinach biznesu oraz współpracy międzynarodowej i akademickiej. A co niezwykle ważne, to przyjacielska bliskość, jaką będziecie pielęgnować z tymi, z którymi łączy was język. Umiejętność mówienia po polsku  umożliwia wam komunikację ze światem w wyjątkowy sposób, przerzuca pomost ponad różnicami, stwarza możliwości, wzbogaca wasze perspektywy.

Idąc w przyszłość pamiętajcie, że wasza wędrówka z językiem polskim stanowi niezwykłe cenne osiągnięcie, coś z czego możecie być dumni. Umieszczenie dwujęzyczności w swoim życiorysie stanowi dowód waszej pracowitości, umiejętności podtrzymywania więzi a także poświęcenia. Wy już osiągnęliście coś wyjątkowego. Gratuluję wam, Maturzyści 2024. Niech wasza wędrówka w przyszłość pełna będzie sukcesu, łączności z przyjaciółmi i satysfakcji. Niech język polski będzie cenną wartością i nierozłączną częścią waszej tożsamości. Dziękuję. Trzymajcie się. I proszę, bądźmy w kontakcie.

Te słowa, wypowiedziane przez australijską dyrektorkę największej szkoły w naszym stanie, a być może i w Australii, nabierają szczególnego znaczenia. Stanowią one swojego rodzaju Credo dla naszej, dwujęzycznej młodzieży, dla polskich rodzin.

Pani Dorota Banasiak poprosiła koleją, cenną osobę do mikrofonu. To Prof. Seweryn Ozdowski. Polak, który może poszczycić się najwyższymi stanowiskami w australijskiej polityce.

Welcome all, zaczął swoje wystąpienie prof. Ozdowski. Considering the occasion I will speak in Polish.

Dziękuję bardzo za zaproszenie, aby powiedzieć parę słów do tegorocznych maturzystów języka polskiego.

Nazywam się Sev Ozdowski. Jestem byłym Rzecznikiem Praw Obywatelskich w Federalnym Rządzie Australii oraz wieloletnim przewodniczącym Australijskiej Rady Wielokulturowości. Mam tytuł profesora. Prywatnie, jestem ojcem trojga dzieci, które też zdawały tutaj maturę z języka polskiego i teraz osiągają zawodowe sukcesy.

Serdecznie witam tegorocznych polskich maturzystów oraz ich rodziców.

Witam Konsula Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej, Pana Piotra Rakowskiego.

Witam Panią Dyrektor Secondary College of Languages, Sanę Zreika

Witam panią Mariannę Łacek, prezesa Zrzeszenia Nauczycieli Polskich w Australii witam Panią Gosię Vella i wszystkich tu obecnych nauczycieli.

Witam Wielebnego księdza Artura oraz wszystkich dostojnych gości.

Dzisiaj celebrujemy tutaj osiągnięcia naszych maturzystów, którzy wybrali język polski jako jeden z przedmiotów do swojego egzaminu dojrzałości. Język polski oraz znajomość historii i kultury polskiej są bardzo ważne co najmniej z dwóch powodów:

Oczywiście, język to związek z Krajem, wizyty w Polsce, związki z rodziną, starszym pokoleniem, kontynuacja wartości…

Ale świadomość pochodzenia jest także ważna dla kształtowania własnej tożsamości, osobistego poczucia godności i co się z tym wiąże, sprawnego funkcjonowania w australijskim społeczeństwie.

Trudno jest kształtować poczucie własnej wartości nie znając dobrze swojego pochodzenia, nie posiadając wiedzy o własnych korzeniach kulturowych. Ta świadomość swojego pochodzenia jest szczególnie ważna w wielokulturowej Australii. Tutaj, każdy chętnie identyfikuje się z miejscem swojego pochodzenia, podkreślając jednocześnie wspólne dla wszystkich wartości.

Za parę dni obchodzić będziemy Święto 11 listopada. To piękna rocznica, która łączy Polskę z Australią. W Polsce w tym dniu nasi rodacy celebrują rocznicę odzyskania niepodległości w 1918 roku, po 123 latach niewoli. Komuniści wykreślili tę rocznicę z kalendarza PRL. Tak samo jak starano się wymazać z historii Polski Konstytucję 3 Maja oraz jakiekolwiek obiektywne informacje o Marszałku Piłsudskim, Legionach czy ‘Cudzie nad Wisłą’, także informacje o układzie z sierpnia 1939 roku pomiędzy Ribentroppem i Mołotowem, o Katyniu, o zbrojnych walkach AK i o Powstaniu Warszawskim.

Narodowe Święto Niepodległości, 11 Listopada było jednak zawsze celebrowane na emigracji. W Polsce przywrócono je dopiero ustawą Sejmu podjętą w czasie obrad Okrągłego Stołu w lutym 1989 roku.

W Australii, 11 listopada jest obchodzony jako dzień pamięci narodowej, by oddać hołd Australijczykom, którzy polegli w czasie I Wojny Światowej, za ‘wolność naszą i waszą’ – walcząc także z okupantami Polski. Straty Australijczyków były ogromne.

W australijskiej armii służyło wówczas poza granicami 324 tysiące ludzi! Była to ogromna liczba, jeśli uzmysłowimy sobie, że w 1914 roku Australia liczyła niespełna 5 mln ludności. Zginęło wówczas blisko 62 tys. żołnierzy, a rannych zostało 155 tysięcy.

Tak więc, dzień 11 listopada, który wkrótce będziemy celebrować, jest datą specjalną i dla Australii, i dla Polski.

Tegorocznym maturzystom języka polskiego życzę powodzenia w życiu osobistym i w dalszej karierze. Pamiętajcie, wy jako młodzi ludzie macie specjalną pozycję w naszym społeczeństwie. To wy będziecie decydować o przyszłości Australii i świata.

Pamiętajcie także, że duma z polskiego pochodzenia i wiedza o Polsce pomoże każdemu i każdej z was być człowiekiem doskonale funkcjonującym w australijskim wielokulturowym społeczeństwie i na świecie.

Jeszcze raz gratuluję sukcesu maturzystom, a także szkolnictwu polskiemu w Australii, czyli nauczycielom polskim oraz wszystkim rodzicom.

Kolejną osobą, która wystąpiła z życzeniami dla maturzystów była pani Anna Doloto, reprezentująca Federację Polskich Organizacji w NPW. Pani Ania wspomniała, że do tej pory wspomina swoją maturę z języka polskiego. Pamięta i kontynuuje przyjaźnie nawiązane w polskiej szkole oraz możliwości zawodowe, jakie dzięki potwierdzonej dwujęzyczności się przed nią otworzyły. Życzyła maturzystom języka polskiego wszelkiej pomyślności na przyszłość.

Po oficjalnych wystąpieniach Gości oraz podziękowaniach Organizatorów, wystąpiło dwoje tegorocznych, muzycznie uzdolnionych maturzystów. Jak za dotknięciem jakiejś czarodziejskiej różdżki, sala na chwilę zastygła. Ucichły nawet szepty i szelesty.

Kaya Talar wraz ze znanym, byłym muzykiem Sydnejskiej Filharmonii, Wojtkiem Kornelem zagrali Koncert na dwoje skrzypiec d-moll Johanna Sebastiana Bacha. 

Z kolei, Sebastian Banasiak-Adaji wykonał przepiękny utwór Henryka Wieniawskiego – Legenda.

Jeszcze moment ciszy, kiedy zastygł smyczek w rękach młodziutkiego wykonawcy… a potem istny huragan niekończących się braw.

Po artystycznej przerwie nastąpił kulminacyjny moment – prezentacja indywidualnych Maturzystów. Dokonały tej ceremonii nauczycielki poszczególnych klas.

Rozpoczęła pani Gosia Vella, prezentując swoich sześcioro maturzystów.

Oto oni: Mikołaj Głogowski, Susannah Grzyś, Adam Małkiewicz, Margaret Oszywa, Julia Wells, Amelia Żbikowska.

Pani Monika Bray przedstawiła swoje trzy maturzystki z Liverpool. Oto one: Sophie Górnik, Magdalena Kawa, Anya Bieńkowska.

Pani Marianna Łacek zaprezentowała dziewięcioro maturzystów z Chatswood:

Aleksander Augustynowicz, Sebastian Banasiak-Adaji, Maria Biliniewicz, Daniel Hedley, Lucas Kaleta, Zuzanna Mroźewska, Apolonia Romanowska, Karolina Rypińska, Kaya Talar.

Każdy z Maturzystów otrzymał także książkę – dwujęzyczny wybór poezji Piotra Skrzyneckiego  indywidualne gratulacje z dyplomem od Pana Konsula oraz świeczkę, aby zapalić ją na maturalnym torcie..

Po ceremonii zdmuchnięcia świeczek, została sprawnie podana apetyczna kolacja.

Nadszedł oczekiwany czas na zabawę.

Rozpoczęto Polonezem. Tancerze ruszyli na parkiet, w takt przepięknej muzyki Wojciecha Kilara. Prym wiodły dwie pary: Marysia (tancerka Lajkonika) ze swoim Ojcem – Mariuszem oraz Sebastian (tancerz Syrenki) ze swoją Mamą – Dorotą. Za nimi inni maturzyści – dziewczęta i chłopcy ze swoimi polonezowymi partnerami -  przeważnie rodzice, lub ktoś z bliskiej rodziny.

2 

Co to był za przepiękny, wzruszający widok. Tutaj, w Klubie Polskim w Bankstown, po raz pierwszy w historii NSW wykonano Polonez Maturzystów Języka Polskiego. Z parkietu emanowała gracja, wdzięk nie brakło też staropolskiej wytworności. Goście wstawali z krzeseł, nie tylko, żeby lepiej zobaczy, ale także wykazać swój podziw dla tancerzy. To było przepiękne, wzruszające dla wszystkich przeżycie… Po ostatnim okrążeniu mużyka wcale nie umilkła. Do ‘polonezujących’ maturzystów dołączyły inne pary spośród publiczności i jeszcze raz ruszono w pełne elegancji tany…

A potem trwała już normalna zabawa. Jeśli za normę mogą być uznane okrążające salę ‘węże’ i ‘kolejki’ tańczących uczestników, różne kółeczka, indywidualne prezentacje umiejętności tanecznych…Kapela Polska spisała się na medal. Do wokalistki (Dorota Banasiak) dołączył kwartet maturzystów z Ashfield. Przy akompaniamencie gitary wykonali dumkę ze wschodnich rubieży ‘Sokoły’. Grano, śpiewano i tańczono bez wytchnienia do samej północy, nawet nieco północ przeciągając…

Za kolejne, tak bardzo udane święto celebrowania matury z języka polskiego, należy się podziękowanie wielu osobom. Długa to byłaby lista. Nie sposób wymienić wszystkich, nikogo nie pomijając. Podziękujmy więc jedynie dwom najcenniejszym instytucjom – Klubowi Polskiemu w Bankstown, w osobie Prezesa pana Andrzeja Lubienieckiego oraz Konsulatowi Rzeczypospolitej Polskiej z Woollahra w Sydney, w osobie Konsula Generalnego, pana Piotra Rakowskiego..

Do zobaczenia za rok, w pierwszą sobotę listopada, ale… już z nową, nawet liczniejszą niż w tym roku grupą maturzystów języka polskiego, aby celebrować ich sukces. Nasz wspólny sukces Polskiej Społeczności w Sydney.

Z tegorocznymi maturzystami spotkamy czytelników jeszcze raz w tym roku. Będzie to koło połowy grudnia, kiedy po otrzymaniu wyników, przedstawimy ich indywidualnie, by wspólnie celebrować radość i satysfakcję z wyboru języka polskiego do matury..

Marianna Łacek OAM