Marianna Łacek: "Polonaza czas zacząć..."

Pierwsza sobota listopada, to już stała data w Klubie Polskim w Bankstown, zarezerwowana dla maturzystów języka polskiego. W tym roku było to dosyć wcześnie – pierwsza sobota wypadła 2 listopada. Egzaminy maturalne ciągnęły się jeszcze przez kolejny tydzień (m.in. chemia). Dla kilkorga polskich maturzystów stanowiło to nie lada wyzwanie…

Bal miał rozpocząć się o godz. 7 wieczorem, ale sala już od popołudniowych godzin gotowa była na przyjęcie gości. Białe obrusy, rozstawionych po obu stronach stołów, zdobiły aranżacje żywych kwiatów. Nastroju dodawały migotliwe płomyki świeczek w ozdobnych latarenkach.  Na gości zdały się czekać wygodne foteliki, obleczone w wytworne pokrowce. Całości dopełniały kolorowe balony, sople światełek na scenie i rzucający się w oczy napis z gratulacjami dla polskich maturzystów. Te dekoracje, to dzieło dwu Pań – Doroty Biliniewicz oraz Marzeny Kozek.

„Ślub” – pierwsza w Polsce operowa inscenizacja dramatu Gombrowicza

 Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu wpisuje się w najlepsze tradycje Opery, a zarazem w swoim repertuarze, proponuje to, co literacko jest klasyką, jednak to właśnie ujęcie sceniczne pozwala przywrócić jej nowe oblicze – tak, dosłownie oblicze, bo najnowsza premiera opery „Ślub” odkrywa twarz dramatu Gombrowicza, której chce się spojrzeć w oczy. Wydarzenie miało miejsce 22 listopada br., pod patronatem honorowym Rity Gombrowicz. A już 1 grudnia br., „Ślub” zaistnieje w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. To pierwsza w Polsce operowa inscenizacja tego dzieła Gombrowicza. Spektakl uświetnia 120-lecie jego urodzin oraz 55. rocznicę śmierci.

 

Fabuła dramatu jest oniryczna. Sposób jej operowej inscenizacji pozwala na przebudzenie świadomości oraz wrażliwości, ukierunkowanej na przeżycia artystyczne jak i stricte społeczne. „Odchodzę od myślenia o Ślubie od tradycyjnych skojarzeń z tym, co wokół Gombrowicza narosło, od haseł typu „gęba” i „pupa”. Dla mnie najbardziej inspirująca jest tu konstrukcja psychiczna bohatera, który cały czas podważa każdą sytuację i swoje istnienie. Do końca nie wiemy, co jest jego snem, a co jawą” – twierdzi reżyser. W imię twórczego buntu (a do takiego upoważnia, czy wręcz go nakazuje Gombrowicz), będę z nim polemizować, gdyż poczucie owej „niewiedzy” w gruncie rzeczy jest wiedzą – przynajmniej w obszarze emocji, które tworzą własną, równoległą do materialnej rzeczywistość. Pierwsze skojarzenia? Oczywiście! Myślom pozwala wybrzmieć w ten sposób muzyka, skomponowana przez Zygmunta Krauze jako jego pierwsze dzieło stworzone dla poznańskiej instytucji. Powstało w ramach programu Zamówienia kompozytorskie, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca. Dźwięki są głęboko osadzone w myśleniu o Gombrowiczu jako o realnym wizjonerze, który nie może i nie chce być święty (może dlatego jest nam tak bliski). Nie można krytykować za cechy ludzkiego charakteru wpisane w jestestwo, które jest lub nie musi być dramatem (odwołując się do nazwy gatunku lub pojęcia bardziej holistycznego).

Konrad Rękas: Amerykańskie rakiety – polskie cele

Fot. ilustration image

Jeszcze nigdy od lutego 2022 roku nie byliśmy tak blisko wojny światowej.

Ponieważ jednak i tak nie wiemy co dzieje się za kulisami, możemy się tylko domyślać jak ważone są losy świata, zgadując bliskość atomowej zagłady, albo co najmniej poważnej dewastacji znanego nam świata – wyjaśnijmy lepiej najpierw kilka kwestii tyleż zaciemnionych, co zupełnie podstawowych, o znaczeniu przede wszystkim i ponad wszystko dla Polski i Polaków.

To nie są ukraińskie rakiety

Sformułowanie „czy pozwolić Ukrainie na użycie zachodnich rakiet przeciw Rosji” nie pozwala Polakom zrozumieć istoty problemu. Strzelać mogą sobie Ukraińcy w co zechcą, byle nie w Przewodów ani jakąś inną polską wieś. W końcu prowadzą działania wojenne (bo formalnie wciąż nawet nie wojnę). Sęk w tym, że Ukraińcy nie obsługują ani nawet nie decydują o użyciu sprowadzonych na ich terytorium zachodnich systemów rakietowych średniego i dalekiego zasięgu. W przypadku tego sprzętu nikt im tam nawet nie pozwala krzyknąć „Вогонь!”, namiary celów, kody, ochrona wyrzutni (w końcu swoje kosztują) jest w rękach tzw. ekspertów z państw NATO, Amerykanów, Brytyjczyków, zapewne także Francuzów. Jeśli więc już nie tylko najemnicy, ale żołnierze NATO, obsługujący NATO-wski sprzęt prowadzą ostrzał rakietowy Rosji – to dla Rosjan jest to dołączenie tych wojsk i państw do wojny.

Rosjanie przestali żartować a w Warszawie jak na Tytanicu

Fot. Social media

Wobec wielkiego i realnego zagrożenia, jakie niesie sobą eskalacja wojny na Ukrainie, w Warszawie ze strony rodzimych decydentów, sytuacja przypomina atmosferę panującą na Titanicu.

 Ze wschodu dochodzą coraz głośniejsze pomrukiwania, rosyjski niedźwiedź, mimo że spadł już pierwszy śnieg, ani myśli o zimowym śnie. Głos z Kremla jest spokojny, ale brzmi groźnie. Tylko nasza rodzima grupa wojskowych celebrytów, dorabia sobie dalej poprzez wierszówki w poszczególnych mediach i wciąż nie zauważają zbliżającego się zagrożenia, jakim wkrótce może być zupełny upadek naszego kraju, nie chcą zauważyć, że z PAŃSTWOWOŚCI pozostał nam jeszcze tylko prezydent i prezes NBP. Rosjanie będąc w obliczu możliwości utraty swojego funkcjonowania w wypowiedziach wielu swoich decydentów, wyraźnie daje nam do zrozumienia, że ŚWIAT NIE MOŻE ISTNIEĆ BEZ ROSJI. Mnie takie ostrzeżenie nie podoba się i nie chcę go lekceważyć. Historia nam przypomina, że Rosjanie byli zdolni podnieść się z gorszego położenia.

III edycja Paderewski Festival 2024

Paderewski Festiwal w Poznaniu. Fot. mat. prasowe

„Dziękuję, że dziedzictwo mojej twórczości może być inspiracją dla obecnych czasów a moja osoba tak wyraziście zapamiętana” – znając temperament pianisty i kompozytora, Ignacego Jana Paderewskiego, zapewne w ten sposób mógłby wyrazić się o III edycji Paderewski Festival 2024. To był prawdziwy festiwal emocji, intrygujących rozmów, ciekawych opinii… Trwał od 7 do 12 listopada i objął swoim zasięgiem Poznań oraz Wielkopolskę.

 

30 wydarzeń, doborowi artyści, setki melomanów i przedstawicieli opiniotwórczych środowisk m.in.: naukowych, biznesowych, samorządowych, akademickich. Każdy mógł odnaleźć własnego Paderewskiego – takiego, którego najbardziej szanuje, lubi lub w myślach wchodzi w dialog z faktami z życia wybitnego męża stanu… aby słyszeć różne tonacje spuścizny Mistrza.

Odwołując się do konwencji metafory (wielobarwność życia i postaw Ignacego Jana to wręcz sugeruje), duch Paderewskiego nie przyszedł do nas jedynie fraku i w muszce. Dał nam za to koncert, który domaga się bisu – patrząc na reakcje publiczności i zainteresowanie propozycjami kulturalnymi, które wyznaczyły rytm festiwalu.

Droga do Polski Niepodległej. Fakty

 11 listopada – Dzień Niepodległości. Jako święto narodowe jest obchodzony od 1938. Wśród większości społeczeństwa, nie tylko młodzieży, znajomość wydarzeń z pierwszych lat porozbiorowych jest nikła, jak nie przymierzając tak dawno jak prawie potop albo bitwa pod Grunwaldem!

Wiele osób uważa, że historia pierwszych lat II Rzeczypospolitej przebiegała w skrócie następująco: Józef Piłsudski wrócił 11 listopada 1918 z więzienia w Magdeburgu, przejął władzę z rąk Rady Regencyjnej i został Naczelnikiem Państwa. Powołał postępowy rząd, zorganizował wojsko, walczył z bolszewikami sięgając po Dniepr i Kijów, a potem rozgromił ich pod Warszawą. Po drodze Ignacy Paderewski wywołał powstanie wielkopolskie, Ślązacy trzy powstania, plebiscyty na Śląsku Cieszyńskim i w Prusach Wschodnich dokończyły kształtowanie granic państwa. 

VII edycja Polonijnego Biegu Niepodległości 1918 w Sydney

Niedziela 27 października 2024 roku była trzecim dniem obchodów 75-lecia założenia Klubu Sportowego Polonia w Plumpton. Główne wydarzenia tego dnia obejmowały Polonijny Bieg Niepodległości, Festiwal Polonijny i wystawę „Rok Polskich Olimpijczyków; Australia 2024”. 

W roku obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę (2018), Polski Komitet Olimpijski oraz Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” (SWP) zainicjowały światowe Polonijne Biegi Niepodległości. Jest to wyjątkowa impreza sportowa łącząca Polonię i Polaków na całym świecie. Z jednej strony zachęca do aktywnego spędzęnia wolnego czasu, a z drugiej, podtrzymując pamięć o kluczowym wydarzeniu w historii Polski, tworzy więzi z Ojczyzną Polonii i Polaków mieszkających poza granicami kraju.

Prawybory na urząd Prezydenta RP 2025 - debata 7 kandydatów

              URZĄD PREZYDENTA RP 2025

PRAWYBORY - DEBATA Z UDZIAŁEM 7 KANDYDATÓW

Drodzy Państwo,   Zapraszam Państwa na spotkanie z siedmioma kandydatami, którzy zgłosili swoje kandydatury w prawyborach na urząd Prezydenta RP i które mam poprowadzić. Uczestnicy spotkania należą do środowisk politycznych, które nie są reprezentowane w polskich władzach. Nasza debata przedwyborcza z uczestnictwem kandydatów prezentujących poglądy i rozwiązania w dużym stopniu odrębne od wyznawanych i realizowanych w ostatnich latach przez PIS i PO stanowi z pewnością novum w polskiej przestrzeni politycznej. Miejmy nadzieję, że to novum zakorzeni się i pozostanie z nami na stałe. Jeszcze raz, serdecznie Państwa zapraszam do uczestnictwa w internetowym spotkaniu z kandydatami i proszę o przesłanie tego zaproszenia Państwa znajomym.

Jakie obietnice Trump złożył ws. konfliktu na Ukrainie?

Fot. Pixabay

Zespół prezydenta elekta USA Donalda Trumpa zaproponował zamrożenie konfliktu na Ukrainie i dostarczenie nowych dostaw broni w zamian za odmowę Kijowa przystąpienia do NATO na co najmniej 20 lat, podała w czwartek gazeta Wall Street Journal, powołując się na źródła. Donald Trump wielokrotnie obiecywał, że jeśli wygra wyścig prezydencki w 2024 r., jeszcze przed swoją inauguracją zakończy konflikt na Ukrainie, obiecując zapobiec III wojnie światowej.

Gazeta poinformowała, że pomysł ten obejmuje również utworzenie 800-milowej strefy zdemilitaryzowanej, ale nie jest jasne, kto miałby pilnować tego terytorium. W raporcie dodano, że "siły pokojowe" nie będą angażować wojsk amerykańskich, ani nie będą pochodzić z finansowanego przez USA organu międzynarodowego, takiego jak Organizacja Narodów Zjednoczonych. Doradca Trumpa powiedział również, cytowany przez Wall Street Journal, że Europejczycy powinni utrzymać pokój na Ukrainie. Amerykański przywódca nie zatwierdził jednak jeszcze żadnego z tych planów.

We wtorek w Stanach Zjednoczonych odbyły się wybory prezydenckie. Wiceprezydent Kamala Harris reprezentowała Partię Demokratyczną, podczas gdy Trump kandydował z ramienia Partii Republikańskiej.

Powrót Trumpa do Białego Domu: nowa era czy znajome wyzwania?

 Foto autorstwa Gage'a Skidmore'a za pośrednictwem Flickr

Donald Trump zaliczył niezwykły powrót do Białego Domu, zapewniając sobie zwycięstwo w wyborach prezydenckich w USA i oznaczając bezprecedensowy powrót po swojej poprzedniej kadencji. Dla wielu Amerykanów rozczarowanych polityką prezydenta Joe Bidena wygrana Trumpa oznacza możliwość zmian, zwłaszcza w obszarach, w których podejście Bidena spotkało się z krytyką zarówno w kraju, jak i za granicą. Zwolennicy Trumpa twierdzą, że jego przywództwo obiecuje odejście od polityki Bidena, szczególnie w sprawach zagranicznych, strategii gospodarczej i bezpieczeństwie narodowym.

Administracja Bidena: okres niezadowolenia

Przez całą prezydenturę Bidena krytycy twierdzili, że jego administracja nie podjęła zdecydowanych działań w wielu kluczowych kwestiach wpływających na amerykańskie interesy. Zwolennicy Trumpa postrzegają podejście Bidena jako priorytetowe traktowanie międzynarodowych sojuszy i sankcji, czasami kosztem amerykańskiej, a nawet globalnej stabilności. Jednym z najwyraźniejszych przykładów przytaczanych przez krytyków jest stanowisko Bidena w sprawie wojny na Ukrainie. Wsparcie Bidena dla Ukrainy i jego koordynacja z europejskimi sojusznikami w celu nałożenia sankcji na Rosję spowodowały, zdaniem niektórych, napięte stosunki z państwami członkowskimi UE i przedłużyły kosztowny konflikt o globalnych reperkusjach gospodarczych.

Symboliczne wybory w USA

Fot. printtscreen YT Kończy się kampania prezydencka w Stanach Zjednoczonych, obfitująca w historyczne wydarzenia. Symbolicznie wybory rozstrzygną się we wtorek 5 listopada, ale ostateczną decyzję podejmie Kolegium Elektorów dopiero w grudniu. O wyniku zadecydują głosy w tzw. stanach wahających się, czyli niepopierających tradycyjnie demokratów ani republikanów. Najnowszy sondaż wskazuje na minimalną przewagę Kamali Harris w większości tych okręgów. Istnieje ryzyko, że Donald Trump nie uzna niekorzystnego dla siebie wyniku wyborów, jak było to cztery lata temu.   – Amerykańska kampania prezydencka z roku 2024 była zdecydowanie wyjątkowa, historyczna, na pewno znajdzie się w podręcznikach, przynajmniej jej elementy – mówi agencji informacyjnej Newseria Biznes dr hab. Tomasz Płudowski, prof. Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej, prodziekan Wydziału Nauk Społecznych. – Nie przypominam sobie żadnej innej kampanii, w której byłoby więcej nietypowych, historycznych wydarzeń, czyli na przykład próba zamachu na kandydata na prezydenta Stanów Zjednoczonych oraz rezygnacja kandydata, i to w trakcie kampanii, po prawyborach, a przed wyborami zasadniczymi. Po trzecie, na pewno sama kandydatka, która należy do potrójnej mniejszości, jest kobietą, Afroamerykanką i również nie było jeszcze prezydenta ani prezydentki pochodzenia hinduskiego.

Iskrzy pomiędzy władzami Polski i Ukrainy

Zeleński ma pretensje do Polski. Fot. Telegram

Wraz z zaciskającą się pętlą na szyi Ukrainy, stosunki Polski i tego państwa stają się coraz gorsze. Mocno iskrzy pomiędzy władzami Polski i Ukrainy. Nie wierzę w tym wypadku na ustawkę. Przywódca Ukrainy i były prezydent Wołodymyr Zełenski krytykuje Polskę za zbyt małe jego zdaniem zaangażowanie w wojowanie z Rosją.

Pomimo mojej skrajnie negatywnej oceny polityki prowadzonej przez Wołodymyra Zełenskiego uważam jego pretensje za zasadne. Postaram się wyjaśnić dlaczego. W 2022 roku napisałem w „Myśli Polskiej”, że moim zdaniem wojna skończy się klęską Ukrainy, która oskarży Zachód – a w głównej mierze Polskę – o ten stan rzeczy. Było to dla mnie zupełnie oczywiste. Jak również to, że szeroko pojęty Zachód na czele z Stanami Zjednoczonymi powróci do dialogu i ułoży sobie z biegiem czasu normalne stosunki z Federacją Rosyjską. Polska i Pribałtyka wyjdą po tej wojnie jak Zabłocki na mydle… Przegra więc ją nie tylko militarnie i terytorialnie Ukraina, ale całościowo również Polska, Litwa, Łotwa i Estonia.