Ostatnim etapem tegorocznej podróży Mam Teatr do Australii było Perth. Do znanej już doskonale widowni antypodów Marzanny Graff i Aleksandra Mikołajczaka dołączyła z Polski Julia Pękalska. Ten trzyosobowy skład bawił i wzruszał publiczność z Perth. To nie tylko aktorzy, to już przyjaciele wielu z nas. Zawsze powtarzali, że cieszy ich gdy spektakle ogląda cała rodzina. Postanowimy zastosować się do ich sugestii. Na tegoroczne spektakle poszliśmy wielopokoleniowo: babcia, mama i dorosłe już dzieci. Bawiliśmy się wyśmienicie. Na koniec stworzyliśmy wspólne recenzje spektakli. Oto one.
Recenzja spektaklu "Dżunio"
Mam Teatr w swoim najnowszym tournee po Australii przywiózł widzom spektakl "Dżunio", którego mogliśmy podziwiać również podczas jego występu w Perth. Autorstwa Marzanny Graff, ta komedia prawie kryminalna rozgrywa się w kontekście sąsiedzkich relacji, tajemnic, i humoru, które w niektórych momentach przeplatają się z subtelnie dramatycznymi niuansami.
Główną postacią jest
Małgorzata, znakomicie odegrana przez Marzannę Graff. Jej rola wciąga widzów w
wir komicznych sytuacji i psychologicznych zagadek. Wraz z pojawieniem się
nowego sąsiada, granego przez Aleksandra Mikołajczaka, atmosfera staje się
coraz bardziej intrygująca. Mikołajczak jako Dżunio doskonale balansuje między
tajemniczością a sympatycznym urokiem, co utrzymuje postać w tajemnicy aż do
samego końca.
No bo któż to jest ten cały “Dżunio”?
Dżunio, ta zagadkowa postać, pozostawia widzów w pełnej niepewności co do
swojej prawdziwej natury. Czy to bandzior, mafioza, czy może naciągacz? A może
jest tylko facetem wykorzystującym naiwne dziewczyny? Czy Dżunio jest tylko
postacią teatralną, czy też metaforą ludzkiej natury, która czasem ukrywa swoje
prawdziwe oblicze? Ta nieustająca tajemniczość i wielowymiarowość postaci
sprawiają, że widzowie nie mogą oderwać wzroku od sceny, wyczekując każdego
gestu i słowa, które mogłyby rzucić nowe światło na to, kim tak naprawdę jest
Dżunio. Odpowiedzi na te pytania pozostają otwarte, co pozwala każdemu widzowi
wnieść własne interpretacje i wnioski.
Dodatkowy element komedii
wprowadza postać Oli Szafirek, granej przez Julię Pękalską. Jej dynamiczne relacje
z Małgorzatą dodają spektaklowi energii i świeżości, choć równocześnie rzucają
światło na pewne stereotypy i społeczne przekonania.
W tym spektaklu
komediowo-kryminalnym każdy element – od scenografii po doskonałą grę aktorską
– składa się na niezapomniane widowisko, które porusza tematy głębsze niż
pozornie mogłoby się wydawać.
Recenzja spektaklu " Zamieszanie "
wystawionego przez Mam Teatr
Spektakl
"Zamieszanie" wystawiony przez Mam Teatr to prawdziwa uczta dla
widza, niezależnie od wieku. To niezwykła bajka pełna szalonych zwrotów akcji,
która przenosi nas do Bajkowego Miasteczka, gdzie zniknął twórca bajek i
dobrych snów. W roli głównej występuje Radości Księżniczka o imieniu
Zamieszanie, która wyrusza na poszukiwania i wprowadza radosne zamieszanie
wszędzie tam, gdzie się pojawia. Spektakl jest pełen humoru, ale też skłania do
refleksji nad istotą bajek, marzeń i roli wyobraźni.
Historia
"Zamieszania" to nie tylko zabawa dla dzieci, ale także przypomnienie
dla dorosłych o ważności marzeń, kreatywności i wyobraźni. Pokazuje, jak
istotne jest zachowanie równowagi między tradycją a nowoczesnością, jak również
ochrona wartościowych elementów naszego życia przed wpływem technologii.
Marzanna, która wciela się w
Radości Księżniczkę i która niesamowicie podkłada głosy różnych zwierząt i
postaci, wnosząc do spektaklu niezwykłą dynamikę i barwność, jest
niezapomnianym elementem tego widowiska. Jej aktorski kunszt dodaje spektaklowi
dodatkowej spektaklowi dodatkowej magii i niezapomnianego uroku. Razem z nią na
scenie pojawiają się także Pan Humorek i Bajczuwacz, tworząc trójkę bohaterów,
której towarzystwo gwarantuje pełną rozrywkę i emocje.
Ważną rolę w spektaklu odgrywa również Aleksander Mikołajczak, który wciela się
w postać Pana Humorka. Jego interpretacja tej postaci przynosi dodatkową
lekkość i humor do przedstawienia, podkreślając kontrast pomiędzy powagą
niektórych sytuacji a szalonymi zwrotami akcji. Pan Humorek dodaje spektaklowi
dynamiki i przyjemności dla widza, wprowadzając elementy komizmu i zaskoczenia.
Bajczuwacz, kluczowa postać w
spektaklu, jest tajemniczym twórcą bajek i dobrych snów w Bajkowym Miasteczku.
Jego zniknięcie stawia przed pozostałymi bohaterami wyzwanie odnalezienia go i
przywrócenia harmonii w bajkowym świecie. Reprezentuje on wartość wyobraźni,
kreatywności oraz tradycji, co jest niezwykle istotne dla zachowania magii i
piękna bajkowych historii. Jego postać symbolizuje również siłę wyobraźni i
twórczego myślenia, co stanowi ważną lekcję zarówno dla dzieci, jak i dorosłych
oglądających spektakl.
Julia Pękalska, w roli Różowej
Wróżki, również wprowadza do spektaklu elementy fantazji i nieoczekiwanego
czaru, który dodatkowo wzbogaca bajkowy świat spektaklu. Jej gra aktorska
nadaje postaci niepowtarzalny charakter, sprawiając, że Różowa Wróżka jest
jedną z najbardziej zapadających w pamięć postaci w przedstawieniu. Jej
obecność na scenie dodaje głębi emocjonalnej i sprawia, że "Zamieszanie"
staje się jeszcze bardziej fascynującym i niezapomnianym doświadczeniem
teatralnym dla widzów. Różowa Wróżka pełni ważną rolę w kreowaniu atmosfery
spektaklu oraz w przekazywaniu przesłania o sile wyobraźni i magii bajek.
Ich wspólny talent sprawia, że
"Zamieszanie" staje się nie tylko widowiskiem pełnym humoru i emocji,
ale również inspirującym do refleksji i zachwytu nad sztuką teatralną.
Anna Gołąb z rodziną
zdjęcia: Jerzy Rudnicki
No comments:
Post a Comment
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy