Wielka Brytania i wielki reset króla Karola III

Koronacja Karola III w Londynie, 6.05.2023

 Matthew Ehret-Kump - redaktor naczelny The Canadian Patriot Review przedstawia Wielką Brytanię od strony mało znanej.

W tym tygodniu świat został wystawiony na niepokojące, archaiczne i dziwaczne widowisko, jakiego nie było od 70 lat, a mianowicie koronację króla Karola III jako głowę Globalnej Wspólnoty Narodów, głowę Kościoła anglikańskiego i rzecznika programu Global Britain, który został wprowadzony do Internetu jako oficjalny mandat Partii Konserwatywnej w 2021 roku.

Od czasu, gdy Wielka Brytania rządziła globalnym imperium niewolnictwa gospodarczego i w tym czy innym czasie zaatakowała prawie wszystkie narody na Ziemi, nadal sprawuje rozległą kontrolę nad koncesjami wydobywczymi w Afryce, z ponad bilionem dolarów bezpośrednich udziałów w wydobyciu kontrolowanym przez firmy brytyjskie i/lub firmy Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Według raportu War on Want z 2016 r.: „101 spółek notowanych na Londyńskiej Giełdzie Papierów Wartościowych (LSE) – w większości brytyjskich – prowadzi działalność wydobywczą w 37 krajach Afryki Subsaharyjskiej. Łącznie kontrolują najcenniejsze afrykańskie zasoby o wartości ponad 1 biliona dolarów. Rząd Wielkiej Brytanii wykorzystuje swoje uprawnienia i wpływy, aby zapewnić brytyjskim przedsiębiorstwom wydobywczym dostęp do afrykańskich surowców. Tak było w czasach kolonialnych i tak jest dzisiaj”.

The City

Jak piszę w mojej nowej książce The Anglo Venetian Roots of the Deep State, „mila kwadratowa” nazywana londyńskim City (oddzielna osoba prawna oddzielona od samego Londynu) jest ośrodkiem nerwowym światowych finansów, a Bank Anglii i raje podatkowe Commonwealth kontrolują pranie brudnych pieniędzy z narkotyków, finansowanie terroryzmu i inne praktyki korupcyjne na całym świecie. Suwerenność miasta poza jakąkolwiek jurysdykcją narodową została zakorzeniona w oligarchicznej „Magna Carta” z 1214 roku, która ustanowiła to centrum finansowe jako międzynarodową korporację zdolną do zarządzania własnymi siłami policyjnymi i systemem sądownictwa. To samo dzieje się 800 lat później.
W ciągu 183 lat, między 1763 a 1946 rokiem, kiedy to zaobserwowano największy bezpośredni wpływ brytyjskiej jednobiegunowej dominacji nad światem, biedne narody świata popadły w jeszcze większą biedę, były mniej zdolne do zdobywania środków produkcji przemysłowej i prowadziły więcej wojen ze sobą i ze swoimi sąsiadami, stosując taktykę „dziel i rządź”. Ponieważ imperium to przybrało formę angielsko-amerykańskiej „szczególnej relacji” po 1945 roku, tendencja ta tylko się pogłębiła.

Przyczynowa ręka brytyjskiego wywiadu

Z punktu widzenia globalnych operacji wywiadowczych Wielka Brytania jest twórcą i centralną strukturą zarządzającą wywiadem Five Eyes i została również nazwana „Londonistanem”, ponieważ zapewniła schronienie międzynarodowym grupom terrorystycznym, które znalazły schronienie pod liberalną ideologią tolerancyjnej Wielkiej Brytanii.
Jak stwierdził badacz EIR Michael Billington w raporcie „British Creation and Control of Islamic Terror 2020” („British British Control and Control in Xinjiang”), brytyjskie służby wywiadowcze pomagały w tworzeniu lub dalszym wspieraniu międzynarodowych grup terrorystycznych.
Podczas gdy brytyjski wywiad wspierał globalny terroryzm i radykalny islam, nie tracił czasu nawet na kultywowanie najbardziej szalonych wariantów politycznego syjonizmu i z programu Okrągłego Stołu i Porozumienia Fabiańskiego, które zaczęto nazywać „Porozumieniem Balfoura”, utworzył państwo Izrael. Historia brytyjskiego tworzenia politycznego syjonizmu i rapturystycznego chrześcijaństwa jest opisana w odcinku Wielkiej Gry 2021.
Podczas gdy Chiny udzielały dużych pożyczek na korytarze transportowe, nowe strefy przemysłowe i inwestycje w węgiel, ropę naftową, gaz, wodę i elektrownie jądrowe krajom, które rozpaczliwie potrzebują prawdziwego rozwoju, globalna Wielka Brytania i jej amerykańsko-europejskie kohorty przez dziesięciolecia udzielały tylko warunkowych pożyczek na ściśle określonych warunkach i „odpowiednich” zielonych technologii, które na zawsze uniemożliwiły Afryce i innym biednym krajom stanąć na własnych nogach.
Idea globalnej Wielkiej Brytanii zawsze opierała się na koncepcji zintegrowanej społeczności brytyjskiej z „pięcioma oczami” na czele służb wywiadowczych, londyńskim City na czele finansów i dziedzicznymi strukturami władzy skoncentrowanymi wokół korony jako tytularnego źródła wszystkich zaszczytów, z których wszystkie elementy międzynarodowego głębokiego państwa czerpią swoje uprawnienia.

Agenci Korony

Od 1833 roku globalna Brytania jest zarządzana przez pseudo-prywatny system agentów koronnych, dziś nazywanych agentami koronnymi dla rządu i administracji zamorskiej. Ten rozległy organ istnieje w pozycji półoficjalnej i nazywa siebie „emanacją korony” będąc niezwykle aktywny w Europie Środkowo-Wschodniej i koncentrując się głównie na ukraińskim systemie zarządzania gospodarczego, energetycznego i zdrowotnego. Agencja jest partnerem Banku Światowego, ONZ oraz Fundacji Billa i Melindy Gatesów, działając jako gigantyczny holding z jednym udziałowcem, który nazywa się Fundacją Koronnych Agentów z siedzibą w Southwark w Londynie.
Brytyjska Wspólnota Narodów, która powstała w latach trzydziestych XX wieku jako nowa twarz Imperium Brytyjskiego, zajmuje obecnie 12,2 milionów mil kwadratowych, z 2,4 miliardami ludzi i stanowi 21% powierzchni świata. Dla tych, którzy nadal wierzą w mit, że Imperium Brytyjskie upadło po II wojnie światowej, warto porównać obie mapy Commonwealth i Imperium[. . . ]

Faktem jest, że Imperium Brytyjskie nadal ma ogromny wpływ na wydarzenia na świecie. Chociaż po II wojnie światowej nominalnie zniknęło i ustąpiło miejsca „amerykańskiemu imperium”, Globalna Brytania jest tylko próbą wyraźnego wyrażenia tego, co zawsze miało zastosowanie. Dzisiejsi stratedzy kierujący agendą „coming out party” w Wielkiej Brytanii desperacko starają się postawić Commonwealth w centrum nowej ery post-resetowej.
Ponieważ jest to instytucja, która jest w całości zorganizowana na podstawie dziedziczenia, centralnym punktem ciągłości tej reformy jest rodzina rządząca, zajmująca stanowisko oficjalnej Prima inter pares, wokół której cała struktura kontroli może wywierać wpływ.
W dzisiejszych czasach rola ta przypadła pewnemu kazirodczemu stworzeniu o imieniu Charles.

"Niech żyje król"

"London Bridge is Down" to hasło, które po śmierci królowej Elżbiety II przekazał jej osobisty sekretarz Edward Young.
Kod ten został wybrany jako część szerszego protokołu, nazwanego z powodów wykraczających poza najśmielszą wyobraźnię autora, dziwnie „Operacja Jednorożec”,uruchamiający serię działań, których kulminacją jest namaszczenie księcia Karola na nowego króla Wielkiej Brytanii i Wspólnoty Narodów.
Kanadyjczycy, którzy myśleli, że nie będą już musieli znosić, jak ich premier niewolniczo składa przysięgę wierności (i milczenia) kazirodczemu monarsze siedzącemu po drugiej stronie oceanu, jak to miało miejsce w 2017 roku, będą bardzo rozczarowani.
Kanadyjska ustawa o przysiędze parlamentarnej z 1866 r. wymaga od obu izb parlamentu złożenia przysięgi wierności po śmierci wszystkich obecnych władców. Dokładnie tak, każdy członek rzekomo „wybranego i demokratycznego” rządu kanadyjskiego musi złożyć przysięgę wierności nie narodowi lub nieistniejącej konstytucji, ale pewnej kazirodczej rodzinie na drugim końcu świata.
Podobną przysięgę odczytali wybrani urzędnicy we wszystkich pozostałych państwach członkowskich Wspólnoty Pięciu Oczu (Commonwealthu Five Eyes).
 Warto więc zapytać, czy ta instytucja dziedzicznej władzy, którą odziedziczył Karol, jest tylko ceremonialnym występem bez rzeczywistej treści i wpływu?
Chociaż większość obywateli, w tym brytyjscy poddani, uważa, że tak jest, fakty wskazują na zupełnie inny fakt.

 Książę Karol: największy właściciel nieruchomości na świecie

Może Cię to zaskoczyć, ale Korona Brytyjska jest największym właścicielem nieruchomości na świecie, ponieważ posiada 6,6 miliarda akrów w Australii, Nowej Zelandii, Irlandii Północnej, Kanadzie, Wielkiej Brytanii i na Falklandach.
Oprócz „własności koronnych” i „spółek koronnych”, które zgodnie z prawem należą do brytyjskiego monarchy, jedną z największych na świecie grup majątkowych jest The Crown Estate. Opisując tę instytucję, która każdego roku wysyła 25% swoich zysków bezpośrednio do portfela monarchy, Die Welt Business powiedział: „Crown Estate posiada nieruchomości w całej Wielkiej Brytanii, począwszy od zamków i domków, poprzez grunty rolne i lasy, a skończywszy na parkach i centrach handlowych. Posiada ona ponad połowę całego wybrzeża morskiego Zjednoczonego Królestwa, co daje jej niezwykle cenne prawa do licytacji na potrzeby działalności komercyjnej na morzu, takiej jak elektrownie wiatrowe”.
Korona kontroluje prawie całe dno morskie (i połowę wybrzeża morskiego) wokół Wielkiej Brytanii, a wszystkie przedsiębiorstwa, które chcą budować morskie turbiny wiatrowe w ramach Zielonego Nowego Obszaru, muszą wynająć dno morskie od Administracji Korony. The Byline Times zauważył, że Korona stanie się „największym beneficjentem brytyjskiej Zielonej Agendy”, która niedawno przedstawiła dziesięciopunktowy plan „zielonej rewolucji” i całkowitej dekarbonizacji do 2050 roku. Dla każdego, kto jest zdezorientowany gwałtownymi cenami niewydajnych źródeł energii w całej Anglii, daleko by się nie posunął, gdyby nie docenił finansowanego przez podatników błogości farm wiatrowych.
Sam książę Karol udowodnił, że nie uważa korony za istotę symboliczną, a w 2013 roku został oskarżony o „inkontynentalne lobbowanie”, kiedy dziesiątki osobistych listów (zwanych „Black Spider Memos”) do posłów i premiera zostały upublicznione po intensywnej walce prawnej o ich utajnienie. Oficjalny biograf Karola Jonathan Dimbleby napisał nawet w 2013 roku, że po sukcesji Karola na tronie sprawy staną się o wiele bardziej ręczne i że „nadchodzi cicha rewolucja konstytucyjna”.

 Uprawnienia są realne

Chociaż wiele wysiłku wkłada się w to, aby prerogatywy korony były przedstawiane tylko jako symboliczne, obejmują one prawie wszystkie gałęzie administracji i czasami są używane. Chociaż te brytyjskie strefy wpływów, w których są one najbardziej stosowane, są zazwyczaj na tyle samoregulujące, że nie wymagają wielu wpływów zewnętrznych, aby utrzymać je w harmonii.
Uprawnienia te zostały po raz pierwszy publicznie ujawnione w 2003 r., a londyński dziennik „Guardian” w artykule zatytułowanym „Tajemnica przywilejów ujawniona” stwierdził, że uprawnienia te obejmują (między innymi):
„Sprawy wewnętrzne”, mianowanie i odwoływanie ministrów, zwoływanie, powoływanie i rozwiązanie parlamentu, królewska zgoda na projekty ustaw, mianowanie i dostosowanie służby państwowej, mianowanie oficerów sił zbrojnych, zarządzanie rozmieszczeniem sił zbrojnych w Zjednoczonym Królestwie (i innych krajach Wspólnoty Narodów), mianowanie doradcy monarchy, wydawanie i odbieranie paszportów, prerogatywy łaski (stosowane w przypadkach kary śmierci; nadal stosuje się je m. in. do korygowania błędów w wyliczaniu kary), przyznawania odznaczeń, zakładania korporacji na podstawie karty, spraw zagranicznych, zawierania traktatów, wypowiadania wojny, rozmieszczania sił zbrojnych za granicą, uznawania państw obcych oraz akredytacji i przyjmowania dyplomatów.
 Kiedy w 2009 r. parlament przedstawił projekt ustawy proponujący ograniczenie tych uprawnień, Ministerstwo Sprawiedliwości pod przewodnictwem Tajnej Rady doszło do wniosku, że takie ograniczenie „niebezpiecznie osłabi” zdolność państwa do reagowania na kryzys i projekt ustawy został natychmiast odrzucony.
Na poziomie prowincji znajdziemy wicegubernatorów, którzy (w Kanadzie) są członkami masońskiego Zakonu Rycerzy św. Jana Jerozolimskiego.

Król Karol i Wielki Reset

Charles zademonstrował to „praktyczne” podejście do zarządzania 3 czerwca 2020 roku, kiedy został oficjalnym patronem projektu Great Reset World Economic Forum, a nawet oficjalnie rozpoczął ten projekt na Twitterze #TheGreatReset.
Na swojej oficjalnej stronie internetowej książę przedstawił projekt słowami: „Dzisiaj książę Walii za pośrednictwem HRH Initiative for Sustainable Markets i Światowego Forum Ekonomicznego zainicjował nową globalną inicjatywę Wielki Reset”.
Eko-wojownik król nowej krucjaty
Karol wykazał entuzjazm dla dekarbonizacji świata, który charakterystyczny dla religijnego fanatyka, który wciela się w rolę eko-wojownika władców, króla krzyżowców nowej religii, tylko zamiast muzułmanów w Ziemi Świętej, nasi nowi eko-krzyżowcy, związani z Davos, skupili się na dwutlenku węgla i cywilizacji przemysłowej, rolnictwie i bezużytecznych zjadaczach, którzy go powodują, jako trującego zagrożenia, które należy zniszczyć. Wydaje się, że Charles widzi siebie idącego w ślady swojego ojca, założyciela WWF, jako nowego głównego rzecznika całkowitej transformacji społeczeństwa pod kapłańskim przywództwem rządu WEF-zielonego.
W lipcu 2022 roku australijski Spectator trafnie scharakteryzował aktywizm mizantropijny Charlesa następującymi słowami: „Ekologia, którą książę postanowił się zająć, czekając na wstąpienie na tron, nie jest nieszkodliwym apolitycznym sadzeniem drzew czy ratowaniem lasów deszczowych. Nie obejmuje pand i nie finansuje rezerwatów przyrody. Zamiast tego zaangażował się w hybrydowy biznes i powstanie polityczne, zagrażające przetrwaniu systemu politycznego, który ma nadzorować. Oprócz tego, że jego działania są zdradą zwykłych obywateli, jest to również porażka jego jedynego obowiązku jako przyszłego króla – ochrony monarchii konstytucyjnej przed narastającym klimatycznym faszyzmem i globalizmem”.

 Nazistowskie korzenie rodu Saxe-Coburg-Gotha

Rola Korony na czele odbudowy praktyk globalnego totalitaryzmu, kontroli ludności i faszyzmu nie jest bezprecedensowa. Jak ujawniono niedawno w filmie dokumentalnym Edward VIII: Brytyjski zdrajca King na brytyjskim kanale 4, to faszystowskie serce Korony żyło w najciemniejszych latach przed i podczas II wojny światowej.
Film ten, nakręcony na podstawie książki historyka Andrew Lownie, która wkrótce ukaże się, wykorzystuje niedawno odtajnione wiadomości z królewskich archiwów i opowiada historię brytyjskiego nazistowskiego króla Edwarda VIII, który nie tylko pragnął zwycięstwa nazistów w II wojnie światowej, ale aktywnie pracował nad tym celem, odkąd został zmuszony do abdykacji w 1936 roku (rzekomo z powodu małżeństwa z amerykańską rozwiedzioną Wallis Simpson). Aż do najciemniejszych dni wojny.
Jak pokazuje ten dokument, nauczenie swojej młodej siostrzenicy Elżbiety II właściwego wykonywania „sieg heil” nie było jego jedynym tańcem z nazizmem.
Dokument cytuje depesze dyplomatyczne, które Eduard wysłał do władz niemieckich, domagając się, aby hitlerowcy niestrudzenie bombardowali Anglię w 1940 roku, przyczyniając się w ten sposób do śmierci milionów niewinnych cywilów.
Film cytuje również mało znane przemówienie, w którym Edward w 1939 roku wezwał do kapitulacji Wielkiej Brytanii przed nazistami, a BBC odmówiło wyemitowania go. Nawet po tym, jak został wysłany na Bahamy przez urzędników cesarskich, którzy zdecydowali, że lepiej będzie zabić swojego potwora Frankensteina, niż kontynuować wcześniejsze plany faszystowskiego Nowego Porządku Świata, nazistowski rzekomy król wysłał do urzędników Hitlera telegram, w którym zasygnalizował swoją gotowość powrotu do Europy, gdy zajdzie taka potrzeba, i ponownego zasiadania na tronie jako król aryjski.
Poza przypadkiem Edwarda VIII istnieje wiele innych krępujących nazistowskich powiązań z rodem Windsorów (dawniej Saksonia-Koburg-Gotaj), o których film nie wspomniał, a niektóre z nich dotyczą bezpośrednio zmarłego księcia-konsora Philipa Mountbattena (księcia Edynburga).
Filip kontynuował rodzinną tradycję, kiedy w 1961 roku założył Światowy Fundusz na rzecz Ochrony Przyrody (WWF) wraz z byłym członkiem partii nazistowskiej, księciem Holandii Bernhardem, wieloletnim eugenikiem i założycielem Grupy Bilderberg. Do Philipa i Bernharda dołączył jako współzałożyciel WWF Sir Julian Huxley, ówczesny prezes Brytyjskiego Towarzystwa Eugenicznego.
W wywiadzie dla Deutsche Press Agentur w sierpniu 1988 roku książę Filip oświadczył, że chce powrócić jako śmiertelny wirus w następnym życiu, aby pomóc „rozwiązać problem przeludnienia”.
Książę Filip przez całe swoje życie promieniował chłodnymi mizantropijnymi „rozmyślaniami”, gdy myślał o ludzkim zoo, twierdząc:
„Nie możesz mieć większego stada owiec, niż jesteś w stanie wyżywić. Innymi słowy, ochrona przyrody może obejmować działanie w celu zachowania równowagi między względną liczbą poszczególnych gatunków w obrębie danego siedliska. Rozumiem, że jest to bardzo drażliwy temat, ale faktem pozostaje, że ludzkość jest częścią żywego świata. Każdy nowy akr, który zostanie wprowadzony do uprawy, oznacza kolejny akr odrzucony przez dzikie gatunki.”
 Należy zauważyć, że król Karol kontynuował spuściznę swojego ojca jako przewodniczący brytyjskiej Światowej Fundacji na rzecz Przyrody, której przewodniczy od ponad 30 lat.
Nazistowskie pochodzenie rodziny królewskiej i jej lojalnych menedżerów rodzi pytanie: dlaczego kontynuacja nazistowskiej doktryny eugenicznej w postaci ruchu eutanazji i zerowego wzrostu nie dotarła do szerszej świadomości? W jakim świecie żyjemy, że takie zaskakujące fakty nie mogły być powszechnie znane?
Prawdziwe imperium zawsze było finansową oligarchią, wykorzystywaną przez rozległą sieć struktur władzy do promowania interesów europejskiej arystokracji; Obecnym epicentrum władzy są monarchie angielsko-holenderskie.
Władza ta jest kontrolowana przez Bilderberg Group, jej młodszy oddział Światowego Forum Ekonomicznego i kieruje amerykańską polityką za pośrednictwem Rady Stosunków Zagranicznych z siedzibą w Nowym Jorku (amerykańska wersja Chatham House).
W 1937 roku Hitler przedstawił lordowi Lothianowi swoją koncepcję anglo-niemieckiego Nowego Porządku Świata, mówiąc: „Niemcy, Anglia, Francja, Włochy, Ameryka i Skandynawia. . . powinny osiągnąć porozumienie, które uniemożliwiłoby ich obywatelom pomaganie w uprzemysłowieniu krajów takich jak Chiny i Indie. Popieranie zakładania przemysłu wytwórczego w krajach rolniczych Azji jest samobójstwem”.
To samo może powiedzieć każdy z technokratów promujących program „Odbudujmy lepszy świat” lub „Globalny zielony nowy los”.
Kanadyjski Instytut Spraw Międzynarodowych został przemianowany na Kanadyjską Radę Międzynarodową (CIC). Przewodniczy CIC absolwent Oxfordu Ben Rowswell, ekspert ds. zmiany reżimu, który ściśle współpracował z tajną doradczynią Christie Freeland w próbie obalenia rządu Maduro na rzecz marionetki WEF Juana Guaido.
Kluczowym filarem kontroli nad koloniami z wpływami angielsko-holenderskimi pozostaje system Tajnej Rady, który koncentruje się w Wielkiej Brytanii, ale ma oddziały w wybranych krajach Wspólnoty Narodów. To właśnie pod wpływem Tajnej Rady tworzone są niższe szczeble operacyjne w postaci wiceministrów, Rady Ministrów Finansów, komisji selekcyjnych i innych mianowanych urzędników administracji państwowej. Interesami Korony rządzą inne kluczowe węzły w sektorze publicznym i prywatnym. Wszyscy członkowie Gabinetu Rządu stają się tajnymi radami, a wszyscy tajni radcy składają przysięgę poufności i lojalności wobec królowej, w tym przysięgę zachowania tajemnicy w sprawach omawianych na posiedzeniach tajnej rady.

Korona kluczem do ciągłości Imperium

Oczywiście głupotą byłoby wierzyć, że Karol (lub jakikolwiek inny wcześniej panujący władca) jest samodzielny, ignorując armię manipulatorów, dworzan i głębszych bizantyjskich wielkich strategów, którzy obracają się wokół korony jako instytucji nazywanej niekiedy „źródłem wszystkich zaszczytów”. Źródło wszystkich zaszczytów jest oficjalnym terminem, który wskazuje na prawną ideę, że wszelka władza w sprawach publicznych i prywatnych pochodzi z jednego źródła, którym jest Korona i jej nieprzerwana linia krwi.
Ciągłość jest wszystkim dla imperium, a znaczenie zachowania instytucji, wykraczające poza okres życia jednostki, zawsze było przedmiotem wielkiego zainteresowania.
W świecie po roku 1776, który zaczął nabierać smaku samorządności, wolności i demokracji jako nowego sposobu samoorganizacji, „stabilność” instytucji dziedzicznych była poważnie zagrożona.
Bez przesady można powiedzieć, że ostatnie 250 lat było pod wpływem zderzenia tych dwóch przeciwstawnych paradygmatów organizacji społeczeństwa. Tam, gdzie jeden paradygmat zakłada jako oczywistość istnienie niezbywalnych praw wszystkich ludzi, drugi system zakłada, że jedyne niezbywalne prawa ma oligarchiczna klasa panująca, która pragnie panować nad poddanymi (alias: bezużytecznymi pożeraczami), których ludność musi być regulowana dla łatwiejszego zarządzania.
Założenie, że prawa nie mogą być przyznawane ani odmawiane wyższemu rodowi krwi, jest w istocie obrzydliwe dla jakiegokolwiek systemu oligarchizmu, nawet jeśli za kostiumem ukrywa się jakaś demokracja, mająca na celu uspokojenie plebsu, ale nie pozwala im ani ich przedstawicielom wpływać na cokolwiek naprawdę znaczącego w ich rzeczywistości.

Matthew Ehret

tłum. Marek M.

NEon24

Orginał: Global Reseach:  Global Britain and King Charles’s Great Reset

---------------------

Matthew J.L. Ehret jest dziennikarzem, wykładowcą i założycielem Canadian Patriot Review (www.canadianpatriot.org). Jego prace były publikowane w Executive Intelligence Review, Global Times, Asia Times, 21st Century Science and Technology, Los Angeles Review of Books, The Duran, Zero Hedge, Fort-Russ i Sott. Opublikował "The Time has Come for Canada to Join the New Silk Road" i jest autorem trzech tomów "Untold History of Canada".