W walce o polskość Śląska. 100 lat po III powstaniu śląskim (1)

Wojciech Korfanty, dyktator
 III powstania śląskiego (fot. ze
zbiorów NAC, Koncern
IlustrowanyKurier Codzienny)

Odrodzone państwo polskie od początku zgłaszało pretensje do Górnego Śląska. Niemcy tymczasem wcale nie zamierzali go oddawać. Światowe mocarstwa zdecydowały więc, że o przynależności spornego terytorium zadecyduje plebiscyt. Niekorzystny wynik skłonił Polaków do wzięcia sprawy w swoje ręce… Jak przebiegało III powstanie śląskie?

Wraz z zakończeniem działań militarnych i wynikłymi przez to politycznymi zawirowaniami - Polska, w myśl doktryny amerykańskiego prezydenta Woodrowa Wilsona, 11 listopada 1918 roku odzyskała niepodległość.

Tymczasem Rzesza z monarchii konstytucyjnej została przekształcona w republikę parlamentarną. W państwie dochodziło do wielu wystąpień przeciwko dotychczasowemu porządkowi, co było zapowiedzią głębokich reform społecznych.

Czy Biden pomoże działaczom Związku Polaków na Białorusi?

Graf. BELTA

Władze Białoruskie obrały sobie ostatnio za cel działaczy nieuznawanego Związku Polaków na Białorusi. Doszło do kilku zatrzymań, aresztowań i oskarżeń o najróżniejsze czyny zabronione, od „organizacji nielegalnej imprezy”, za jaką uznano tradycyjny jarmark Grodzieńskie Kaziuki, aż po takie jak podżeganie do nienawiści i „rehabilitację nazizmu”.

Niewątpliwie ten atak Łukaszenki na polskich aktywistów został podjęty z dwóch powodów. Po pierwsze, Polska mocno się zaangażowała w popieranie wystąpień przeciwko jego władzy, które, jak oczekiwano, zakończą się szybkim pozbawieniem go prezydentury, co jednak się nie stało, a same protesty straciły początkowy impet i obecnie nie zdają się stanowić dla niego większego zagrożenia. Po drugie zaś, polskie władze na posiadają możliwości realnego wpływania na sytuację na Białorusi, są pozbawione odpowiednich,  a nade wszystko skutecznych, instrumentów nacisku. Polski rząd i prezydent  deklarują, że „nie zostawimy rodaków samych” jak i próbują wywrzeć jakiś wpływ na stronę białoruska używając gróźb w rodzaju straszenia „adekwatną odpowiedzią”. Wszystko to są działania, za którymi nie stoją realne możliwości.

O cywilizacji Doliny Indusu i etruskich tablicach nagrobnych

Prof. Benon Z. Szałek

O cywilizacji Doliny Indusu i etruskich tablicach nagrobnych - rozmowa Leszka Wątróbskiego  z prof. Benonem Z. Szałkiem z Uniwersytetu Szczecińskiego (Wydział Nauk Społecznych, Instytut Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie)

-Od lat publikuje Pan książki w języku angielskim, poświęcone badaniom nad pochodzeniem języków euroazjatyckich... 

-Językami tymi zajmuję się od roku 1971, a więc od około 50 lat. Ukazuję ich powiązania leksykalne i gramatyczne. Jedna z moich pierwszych książek w języku angielskim ukazała się w roku 1999. To była praca poświęcona deszyfracji napisów z Doliny Indusu i Wyspy Wielkanocnej jako drawidyjskich. W roku 2019, dwudziestą trzecią książkę, poświęciłem ponownie cywilizacji w dolinie Indusu, położonej na północno-zachodnich obrzeżach subkontynentu indyjskiego. Książka ta stanowi jakby poszerzenie i pogłębienie moich wcześniejszych ustaleń i prac. Zawsze interesowała mnie historia starożytna, języki obce i kryptologia. W Szczecinie, w latach sześćdziesiątych, dostępne były dobre książki w języku niemieckim i rosyjskim. Uczyłem się więc tych języków. W Instytucie (IFP, potem IP, IPE) prowadziłem w ramach jednej ze specjalizacji, wykład „Etnolingwistyka i kryptologia”. W jednej z książek (2014) porównywałem 35 języków – starożytnych i współczesnych.

Ryszard Opara: AMEN - Sztuczna Inteligencja

Rozwój AI -to być może jedyna, najlepsza droga przyszłości ludzkości. Warunek: priorytetem będzie przyszłość człowieka; badania będą prowadzone - przez właściwych ludzi, a nie skrajnie antyludzkich psychopatów, rządnych jednego władzy nad światem.

Odcinek 106 Autobiografii Naukowej Ryszarda Opary - AMEN

AI – Artificial Inteligence - Sztuczna Inteligencja: Zbawiciel czy Terminator?

Przyszłość...czy też początek końca ludzkości – humanizmu i świata naszego... powszedniego.
„Cuda – niewidy” – nadzieje – marzenia – możliwości – problemy, obawy i zagrożenia. Wszystko o A.I.

Idziemy w łuki triumfalne!

Arc de Triomphe, Paris.
Fot. T.Bresson (Wikimedia commons cc)

 Słuszną linię ma nasza władza – zaprawdę Narodzie, pokłoń się i zatrzymaj w zadumie! Słuszną linię ma nasza władza – idziemy w łuki triumfalne! Bo kto nam zabroni? Co więcej, tym wielkim projektem – zapewne – narodowym, zajmuje się osobiście pan Jacek Sasin – wicepremier i Minister Aktywów Państwowych. W Tomaszowie Lubelskim powstanie łuk dla upamiętnienia 100-lecia Bitwy pod Warszawą i pobytu tam Józefa Piłsudskiego. 

Od razu zaznaczmy, żeby wymowa felietonu była jednoznaczna – to doskonały pomysł patriotyczny i państwowy, tylko – nie w tak małej skali, nie w tym czasie i powinien być finansowany ze zbiórek. O tym na końcu felietonu.

Polska Światu: Katarzyna Kędzierska

Prof. Katarzyna Kędzierska.
 Fot. Melbourne University

Katarzyna Kędzierska - immunolog, profesor w Katedrze Mikrobiologii i Immunologii na University of Melbourne. Rok temu zespół prof. Kędzierskiej zidentyfikował cztery typy komórek odpornościowych biorących udział w walce z koronawirusem SARS-CoV-2. Piąty odcinek o ludziach, których wielkość wyznaczają ich osiągnięcia, o osiągnięciach, które nie znają granic, o sławie, o którą nikt nie zabiegał i o tym, dlaczego warto powiedzieć „Ja też jestem z Polski”. 

Cykl biograficzny dzięki współpracy z portalem "Polska Światu". 

KATARZYNA KĘDZIERSKA

Ur. w 1972 r. w Kaliszu.

Od dziecka chce zostać lekarzem. Maturę pisze w kaliskim Liceum im. Adama Asnyka, a następnie, jako dziewiętnastolatka, wyjeżdża do Australii. Studiuje immunologię, czyli naukę o reakcjach odpornościowo-obronnych organizmu, na Monash University w Melbourne. W roku 2002 otrzymuje tytuł doktorski. Pracuje nad odpornością przy zakażeniach HIV. Sześć lat później zakłada laboratorium specjalizujące się w badaniach odporności immunologicznej do zakażeń wirusowych.

Koniec gry Zełeńskiego

 Gdy Joe Biden nazwał Władymira Putina „zabójcą” – zostało to przez co bardziej zapalczywych komentatorów uznane za początek co najmniej nowego etapu zimnej wojny, a może nawet zapowiedź wojny gorącej.

 A jak wiadomo, gdyby do takowej doszło – Ameryka będzie ją prowadzić do ostatniej kropli krwi: Polaków, Bałtów i Ukraińców…

 

Oczywiście, dla schyłkowej obecnej kabaretowo-oligarchicznej ekipy w Kijowie taki wzrost napięcia objawił się jako szansa przedłużenia swego namiestnictwa nad ukraińskim terytorium powierniczym i zaskarbienia łask amerykańskich panów. I równie bezdyskusyjnym jest, że sama Ukraina, już rozkradana właściwie z dnia na dzień - w przypadku całkowitego ucięcia wymiany gospodarczej z Rosją po prostu padnie z głodu. I tak, jak Wielki Hołodomor to dziś mit ideologiczny – tak jeśli Ukraina weźmie udział w zaostrzonych sankcjach przeciw Rosji prawdziwym sprawcą Hołodomoru będzie Wołodymyr Zełeński.

 

Szczepionki i globalna rywalizacja

Obraz Ri Butov z Pixabay 

Z powodu Covid-19 zmarło już na świecie ponad dwa miliony siedemset tysięcy ludzi. Tylko w samych USA jest już ponad 550 tysięcy ofiar, które zmarły z tej przyczyny w czasie ostatnich 11 miesięcy. Jest to więcej niż zginęło Amerykanów w czasie wszystkich wojen toczonych przez to państwo przez ostatnie sto lat, łącznie z drugą wojną światową, wojną w Korei i Wietnamie, razem wziętymi. Ludzie oczekują, że władze ich państw wreszcie zakończą ten koszmar, a główną metodą na dokonanie tego ma być powszechne stosowanie skutecznej i bezpiecznej szczepionki.

Patrząc z tego punktu widzenia można podzielić wszystkie znaczące państwa, a jeszcze bardziej bloki państw, na te, które były w stanie wytworzyć taką szczepionkę, udowadniając, w ten sposób, że są w stanie zapewnić bezpieczeństwo ludziom żyjących pod ich władzą, i na takie państwa, które nie były w stanie wyprodukować i dostarczyć takiej szczepionki. Państwa i organizacje z pierwszej grupy należy zaliczyć do dobrze zorganizowanych i poważnie podchodzących do swoich zadań, a te drugie, do takich, które tylko symulują wypełnianie podstawowych funkcji, a tak naprawdę nie są do tego zdolne.

Nowa organizacja parasolowa w Australii

Oficjalna inauguracja FPOQ rozpozęla się
Mszą św.w Brisbane. Fot. photographybymarzena.com

 W Australii oficjalnie rozpoczęła działalność nowa polonijna organizacja parasolowa! Federacji Polskich Organizacji w Queensland zrzesza organizacje polonijne działające na terenie stanu Queensland.

Federacja Organizacji Polskich w Queensland Inc. z siedzibą w Brisbane jest organem upoważnionym przez organizacje członkowskie do reprezentowania i występowania w imieniu Polonii w Queensland przed wszystkimi szczeblami władzy w Australii. Funkcję Prezesa Federacji pełni Henryk Kurylewski.

„Wszyscy jesteśmy braćmi”. Franciszek w Iraku, przełomowa wizyta

Papież Franciszek od piątku (5 marca br.) przebywał w Iraku, gdzie skutecznie podjął dialog ze światem islamu, w tym, z przywódcami jego szyickiego nurtu. 

W czasie swojej 33. podróży zagranicznej papież w dniach 5-8 marca odwiedził Bagdad, An-Nadżaf, Irbil, Mosul, Karakosz i Ur - skąd pochodził biblijny Abraham, do którego dziedzictwa przyznają się trzy wielkie monoteistyczne religie: judaizm, chrześcijaństwo i islam.

Franciszek jest pierwszym papieżem odwiedzającym Irak.

Biden idzie, żując gumę

Joe Biden - Caricature by Donkey Hotey
(CC BY 2.0)

 „Życzę prezydentowi Bidenowi zdrowia. Bez żartu, bez ironii: niech będzie zdrowy” – powiedział prezydent Putin, z cokolwiek ironicznym uśmiechem, po tym, jak prezydent USA ogłosił, że jest on „zabójcą”. „Rosja wybucha furią po nazwaniu Putina zabójcą” – doniósł „New York Times”. Można to zrozumieć. Mocarstwo winno budzić gniew, nie politowanie.

Inne opiniotwórcze amerykańskie media w interpretacji rosyjskiej reakcji poszły śladem „NYT”. CBS News uznał, że Rosja „się miota”, a CNN – że  „reaguje gniewnie”.

Gniew byłby skądinąd zrozumiałą reakcją, w sytuacji, w której jeden światowy przywódca nazwał drugiego „zabójcą” na podstawie generalnych przeczuć oraz tego, że spojrzał mu w oczy i nie zobaczył duszy. Zwłaszcza, jeśli mówi to wiceprezydent z administracji, odpowiedzialnej za 563 ataki dronów, w których zginęło kilka tysięcy osób, w tym – zdaniem niezależnych źródeł – 384 do 807 cywilów.

Ryszard Opara: AMEN - Telemedycyna

 Quo Vadis Hominem Novi?  Długowieczność ludzi – będzie naturalną konsekwencją postępów w technologiach - zgodnych z naturą człowieka. Przyszłość świata i medycyny? - TeleMedycyna. Medycyna Cybernetyczna/Cyfrowa (MC) i Medycyna Kwantowa.

Odcinek 105 Autobiografii Naukowej Ryszarda Opary - AMEN

Obecnie, w najbliższej przyszłości, przy pomocy nowych aplikacji cyfrowych i znanych nowoczesnych, nieustannie rozwijających się środków telekomunikacji (telefon komórkowy/smartphone - internet), można będzie zdalnie, bardzo precyzyjnie, używając różnych technologii przesyłu, zapisu, rejestracji, analizy cyfrowej i komputerowej – ściśle określić fale Energii Ożywionej (EO) i Pola Elektro Magnetycznego (PEM) – każdej istoty żywej. To Medycyna Cybernetyczna - Cyfrowa/Kwantowa  będzie się zajmować głównie zdrowiem ludzkości.

Habsburgowie nadal w grze

Coat of arms of the House of Habsburg‑Lorraine.
Graf. Wikimedia commons

Coraz bardziej aktywną rolę w różnych inicjatywach politycznych dotyczących głównie Europy Środkowej i Wschodniej zaczyna odgrywać Karl von Habsburg. Potomek rządzącej niegdyś tym regionem dynastii kontynuuje zresztą zaangażowanie publiczne innych przedstawicieli Habsburgów, ciągle obecnych na politycznej mapie Europy mimo, że od oficjalnego upadku rządów ich dynastii minęło ponad 100 lat.

Sponsorzy globalizmu

Choćby jego ojciec, Otto von Habsburg, jeszcze w 1971 roku znalazł się w gronie pierwszych sponsorów i inicjatorów Światowego Forum Ekonomicznego (wtedy organizowanego jeszcze pod nazwą Europejskiego Forum Zarządzania) w Davos. 32-letni wówczas Klaus Schwab otrzymał jego wsparcie w formie funduszy i szerokich kontaktów, co wkrótce pozwoliło mu na powołanie jednego z najbardziej wpływowych forów dyskusyjnych światowych globalistów.

Na szlaku dialogu… Rozmowa z Mariuszem Olbromskim

Mariusz Olbromski (fot. archiwum)

Poprzez swoją poezję, staram się chronić dziedzictwo dawnych Kresów - mówi  Mariusz Olbromski, poeta, twórca i organizator spotkań „Dialog dwóch kultur” w Krzemieńcu na Ukrainie w rozmowie z Leszkiem Wątróbskim.

-Kilka tygodni temu ukazała się Twoja nowa książka pt. Na szlaku dialogu, którą krytycy uznali za bardzo dojrzałą…                                                                                                    

 -Trudno mi się do tego twierdzenia odnieść. Mam nadzieję, że tak faktycznie jest. Ponieważ mam za sobą setki spotkań prowadzonych z poetami przez lata w Muzeum w Stawisku, gdzie byłem dyrektorem, ukończone dwa kierunki filologiczne – polonistykę i filologię klasyczną – powstaje czasem w mej świadomości problem jak napisać utwór, w jakiej konwencji literackiej. Może to być tak zwany wiersz biały, albo trochę stylizowany na dawny,  czy wreszcie pisany językiem współczesnym, który nie zawsze mi odpowiada. Mam też przeświadczenie, że nic się szybciej nie starzeje niż awangardy. Często wiersze współczesne, moim zdaniem, stają się zbyt hermetyczne dla odbiorcy, zaczynają istnieć w swoistej próżni. Niekiedy też same programy awangard są bardziej ciekawsze niż utwory literackie. Bardziej zresztą ważne od konwencji przekazu jest to, co utwór niesie, co wyraża, jakie treści.

Krym a sprawa polska

Crimean and Russian flags flying over Supreme Council
building in Simferopol. Fot. Wikimedia commons 

Siedem lat temu mieszkańcy Krymu zdecydowali w referendum o powrocie półwyspu do Rosji. Chwilę później stało się to faktem. Wydarzenie to, które właściwie rozpoczęło pewną epokę, miałem okazję obserwować osobiście.

Ludzie, którzy byli na Krymie wczesną wiosną 2014 roku, wiedzą, co naprawdę się tam wydarzyło. Większość pozostałych żyje w oparach mitów rozsiewanych przez propagandę.

Stulecie podpisania Traktatu Ryskiego. Oceny historyczne

Konferencja Pokojowa w Rydze. Pierwsze posiedzenie
 plenarne; przy stole po lewej stronie – delegacja
rosyjska, po prawej delegacja polska ze Stanisławem
Grabskim na czele. Fot. Wikimedia commons (prawa aut.
Magdalena Poznańska lic.CC-BY-SA 3.0)

 Traktat ryski, kończący wojnę pomiędzy Polską a sowiecką Rosją i Ukrainą, został podpisany 100 lat temu - 18 marca 1921 roku w Rydze. Jak przebiegały rokowania i jak porozumienie oceniane jest przez historyków?  Czy strona polska uzyskała w stolicy Łotwy wszystko, co mogła wówczas osiągnąć? Historyczna analiza Piotra Bejrowskiego z portalu Histmag.org.

Bitwa warszawska i późniejsza operacja niemeńska były wielkim sukcesem polskiego oręża i być może, jak twierdził brytyjski ambasador w Berlinie lord D’Abernon, „uratowały Europę Środkową, a także część Europy Zachodniej przed o wiele groźniejszym niebezpieczeństwem: fanatyczną tyranią sowiecką”. Otwarcie do porażki przyznał się sam Włodzimierz Lenin:

Polacy widzieli w czerwonoarmiejcach nie braci i wyzwolicieli, ale wrogów. Polacy myśleli i działali nie jak przystało na socjałow i rewolucjonistów, ale jak nacjonaliści i imperialiści. Ta rewolucja, na którą liczyliśmy w Polsce, nie powiodła się. Robotnicy i chłopi powstali w obronie swojego klasowego wroga, pozwalając, aby nasi dzielni żołnierze z Armii Czerwonej umierali z głodu, zapędzani w zasadzki, pobici na śmierć. […] Nie, myśl o cierpieniach, jakie przyniosłaby następna wojenna zima, była nie do zniesienia. Musieliśmy zawrzeć pokój. (cyt. za: N.Davies, Boże igrzysko...)

'Bury" i melodyjka fałszywego patriotyzmu

Graf. demotywatory.pl

Przede wszystkim nie ma najmniejszych wątpliwości, że Romuald Rajs był zbrodniarzem wojennym. Kolejne dochodzenia przeprowadzone przez polską prokuraturę ostatecznie to potwierdziły. Wina „Burego” jest bezsporna i straszna, a dokonane przez niego morderstwa – niegodne żołnierza polskiego, Polaka i w ogóle człowieka. Jeszcze kilka lat temu panowała pod tym względem całkowita zgoda wśród polskich historyków. 

 

Pochwała zbrodni

 

Od kilku lat mamy jednak do czynienia z celową prowokacją, realizowaną przez III RP, jej organy takie jak Instytut Pamięci Narodowej, a teraz także przedstawicielstwa konsularne i dyplomatyczne. Tymczasem publiczny kult „Burego” jest skandalem i kompromitacją Polski na skalę międzynarodową. Wśród polskich bohaterów narodowych nie może być miejsca dla mordercy kobiet i dzieci. Miejsca dla bandyty próbującego dokonać ludobójstwa naszych braci Białorusinów na ich własnej ziemi. Osoby publicznie chwalące zbrodnie Rajsa powinny być ścigane, zgodnie zresztą także z polskim prawem karnym. 

Rozmowa z Dominikiem Górnym o Paderewskim i nie tylko

Dominik Górny. Fot.B.Blecha

Niepodległość postrzegana przez pryzmat Paderewskiego zwraca uwagę na rolę pracy organicznej w budowaniu dorobku kultury i dziedzictwa narodowego. Co więcej, Paderewski prezentuje filozofię partnerstwa i dialogu, który wymaga od obu stron zaangażowania i poczucia odpowiedzialności. - mówi polski dziennikarz, ceniony twórca: poeta i kompozytor, Dominik  Górny*  w rozmowie z Krzysztofem  Bajkowskim z okazji  zbliżającej się  80. rocznicy śmierci Ignacego Jana Paderewskiego. 

- Jest Pan znaną, wielobarwną postacią medialną w polskiej kulturze,  nierozłącznie związany z Poznaniem. Jak Poznań to oczywiście Paderewski. Tu szczególnie pamięta się o nim. W tym roku obchodzimy 80. rocznicę śmierci tego wielce zasłużonego Ojca polskiej niepodleglości. Był Pan zaangażowany w wiele inicjatyw zwiazanych z upamiętnieniem Paderewskiego w Poznaniu. Jakie to były inicjatywy?

- Zostałem wychowany w duchu poszanowania patriotyzmu i wartości ojczystych, aby w jakimkolwiek miejscu na świecie, móc  z dumą opowiadać o tym, co to znaczy być Polakiem. Moje zainteresowanie postacią Mistrza Paderewskiego jest przede wszystkim wyrazem podziwu dla jego wielobarwnej osobowości, która z powodzeniem potrafiła się realizować zarówno w obszarze kultury, dyplomacji, polityki oraz wielu innych.

Wędrówki po Polsce: KOWARY. Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska

Eksponaty Parku Miniatur Zabytków Dolnego
Śląska w Kowarach. Fot. L.Wątróbski

Któż z nas nie zna słynnych dywanów z Kowar. Ich jakość i  przepiękne wzory były dumą niejednego mieszkania lub domu  w Polsce. Dziś w dobie ograniczeń podróżniczych Leszek Wątrobski zaprasza na wirtualną wycieczkę do Kowar i unikalnej atrakcji turystycznej znajdującej się tam. 

 Kowary położone są przy granicy z Czechami, na południe od Jeleniej Góry. Ich powstanie i rozwój związany był głównie z górnictwem rud żelaza i kowalstwem. W roku 1148 gwarek Walon Wawrzyniec Angelus odkrył na zboczu góry Rudnik rudę żelaza. Kilka lat później, z polecenia ówczesnego księcia Polski Bolesława Kędzierzawego, założono tam osadę. Zaczęto też eksploatację rudy, kucie żelaza i wytwarzanie różnych wyrobów z metalu. Działalność górnicza dawała gwarkom wiele przywilejów. Dzięki górnictwu, hutnictwu, kowalstwu Kowary stały się szybko osadą w miarę bogatą, konkurującą z pobliską Jelenią Górą.

Ryszard Opara: AMEN - Przyszłość medycyny

 Życie: jest bardzo ściśle określoną, specyficzną, zorganizowaną i inną dla każdej istoty, formą bytu: Energii Ożywionej (EO). W całości - od początku do końca. Śmierć, jest rezultatem zaniku wszelkich form EO (Energii Ożywionej).

Odcinek 104 Autobiografii Naukowej Ryszarda Opary - AMEN

Medycyna CYBERNETYCZNA (MC) ---- Medycyna KWANTOWA (MK)

Medycyna Cybernetyczna/Biocybernetyka - to jak nazwa wskazuje: połączenie cybernetyki z medycyną. Konkretnie wprowadzanie nowych technologii: internetowych, sztucznej inteligencji i telekomunikacji do nowoczesnych metod informatyki medycznej oraz wszystkich parametrów opieki zdrowotnej - czyli: diagnostyki, terapii, monitorowania, profilaktyki, rehabilitacji i kontroli „dobrostanu” ludzkości. Oczywiście MC – będzie miała również ogromną przyszłość w weterynarii i zoologii.

Charakter pandemii wskazuje na ewolucję wirusa

Obraz Syaibatul Hamdi z Pixabay 

Charakter pandemii wskazuje na ewolucję wirusa – to będzie miało poważne skutki. Mamy kolejne odmiany wirusa, bardziej zaraźliwe, łatwiej przenoszące się z człowieka na człowieka. Ujawniają się kolejne – wersja z RPA, z USA z Wielkiej Brytanii, Nigerii. Co ciekawe, nie ma mutacji z Chin! Jednak, nikt tego nie bada, w ogóle można odnieść wrażenie, że nikogo nie interesuje pochodzenie wirusa. Generalnie mutacji przybywa, a szczepionki, nawet jeżeli będą sobie z nimi dawały radę, to będą długo miały charakter następczy. To znaczy, będą po tym, jak pojawi się kolejna mutacja, a jeszcze kolejna pojawi się – uwaga – najważniejsze – zanim zdąży się uodpornić populację przy pomocy poprzedni wersji szczepionek.

To będzie miało jedną niesłychanie istotną konotację, otóż długo będziemy żyć z wirusem. Ta okoliczność powoduje, że trzeba przygotować się na zmianę wszystkiego, poczynając od relacji społecznych, poprzez ekonomiczne a na życiu politycznym kończąc. Wszystko będzie inaczej, ponieważ będzie podporządkowane pod rytm szczepienia, tj. opracowywania, testowania, produkowania, dystrybucji i samego wykonywania szczepień.

Mija rok od ogłoszenia pandemii koronawirusa

Obraz Alexandra_Koch z Pixabay

 Równo rok temu, 11 marca Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła  pandemię nowego niezwykle zarażliwego i powodujacego  śmierć  koronawirusa.  W skali międzynarodowej zostały podjęte działania w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się zarazy. Strach przed wirusem i wprowadzone obostrzenia sprawiły, że ulice miast świeciły pustkami. Nasza rzeczywistość zmieniła się. Zamknięto niemal wszystkie sklepy, opustoszały kościoły, a dla restauracji nadszedł czas sprzedaży na wynos.  Noszenie maseczek, dezynfekcja, dystans społeczny, zdalna praca i nauka, ograniczone podróże, życie towarzyskie i kulturalne, zamknięcie wielu firm – to od roku w wielu krajach jeszcze codzienność. Do tej pory na całym świecie zmarło z powodu zarażenia się nowym wirusem ponad 2,6 mln ludzi.

9 stycznia 2020 Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła, że w chińskim Wuhan występuje tajemnicze zapalenie płuc związane z zakażeniem niepoznanym dotąd koronawirusem. Trzy dni potem  Chiny udostępniły reszcie świata sekwencję genetyczną nowego koronawirusa.  24 stycznia  pierwszy przypadek zakażenia nowym koronawirusem pojawił się w Europie – we Francji, dzień później w Australii. Trzy dni wcześniej w USA.

Polski sąd ochronił rosyjsko-australijską rodzinę przed władzami Holandii

Konferencja w Ministrstwie Sprawiedliwości po
decyzji sądu ws. rodziny Den Hortegów.
Fot. printscreen OrdoIuris YT

 „To jest, niewątpliwie, bardzo duży sukces: Polska stoi w czołówce krajów, które chronią praw człowieka, w szczególności prawa do życia rodzinnego, prawa do autonomii rodziny. Chroni dobra dziecka” – powiedział dr Bartosz Lewandowski odnośnie decyzji w sprawie 8-letniego Martina, który w Niderlandach został odebrany rodzicom.

Sąd Okręgowy w Warszawie podjął w poniedziałek decyzję, że nie wyda rodziców 8-letniego Martina cierpiącego na ciężkie zaburzenia rozwojowe, który na podstawie sąsiedzkiego anonimu  został w Niderlandach odebrany rodzicom i umieszczony w ośrodku opieki.

Sydnejski 100-latek: Pan Józef Kozłowski

Jubileusz 100 lecia obchodzi dziś jeden z najstarszych Polaków mieszkających w Australii - Pan Józef Kozłowski. Weteran II wojny światowej, aktywny i bardzo lubiany członek społeczności polonijnej w Sydney, niezwykle życzliwy, zawsze pełen humoru ale i o wyrazistych poglądów dżentelmen. 

Pan Józef Kozłowski urodził się 10 marca 1921 roku w Jarocinie na ziemi wielkopolskiej. Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 roku. Jako kadet szkoły wojskowej w Śremie został wysłany na wschód i brał udział w obronie Lwowa. Cudem uratował się po niemieckim akaku artyleryjskim. Później będąc na terenie III Rzeszy  udało mu się przeżyć aliancki nalot w okolicach Frankfurtu n/Menem. Po rozgromieniu hitlerowskich Niemiec, przebywając w amerykańskiej strefie okupacyjnej dostał się do kompani wartowniczej. 

Polskie osadnictwo na Wyspie Południowej (NZ)

Allanton - cmentarz z grobami osadników polskich. Fot. L.Wątróbski

Polscy osadnicy, którzy w latach 1872-1883 przybyli do Nowej Zelandii, na Wyspę Południową, zamieszkali w miejscowościach, w których zaproponowano im pracę. Zdecydowana ich większość pochodziła ze wsi lub małych miejscowości i nie miała wykształcenia. Kiedy oferowana im praca kończyła się szukali innej. Część z nich, w poszukiwaniu zatrudnienia, przenosiła się więc do innych regionów Nowej Zelandii. Część, która miała stałe zatrudnienie, osiedlała się na miejscu.

Polscy osadnicy mający stałą pracę lub własne gospodarstwo, które kupili sobie po latach ciężkiej pracy, byli rejestrowani w lokalnych organach administracji, gdzie dziś można znaleźć ich nazwiska. Są one ponadto dostępne w archiwum Polish Heritage Trust of Otago and Southland w Dunedin, polskiej organizacji genealogicznej powstałej tam kilka lat temu.

Po długiej przerwie harcerze powrócili na Bielany

Harcerze na sydnejskich Bielanach

Po rocznej przerwie sydnejscy harcerze wrócili na Bielany - na polski skrawek australijskiego bushu, położonego w okolicach Sydney nad rzeką Colo. O pierwszym tegorocznym biwaku z okazji   Dnia Myśli Braterskiej  i na rozpoczęcie roku harcerskiego 2021, pisze jego komendantka druhna Marysia Nowak oraz Ania Lisowska - mama dwóch harcerzy i jednego skrzata, załączając bogaty fotoreportaż i wideoreportaż.  

Doczekaliśmy się wyjazdu na Bielany. W zeszłym roku zabroniono nam obozować na tym terenie, gdyż pożary były tam bardzo blisko. Potem były powodzie. Jaka radość dla nas wcześniej urodzonych, że biwakujemy znów  na naszych Bielanach! Gdzie dokladnie znajdują się australijskie Bielany? Dla tych, którzy tam jeszcze nie byli: na Google wystarczy wpisać Bielany i od razu wyskakuje kierunek i dojazd.

110 lat temu urodził się Stefan Kisielewski “Kisiel”

Legendarny "Kisiel"

110 lat temu urodził się Stefan Kisielewski “Kisiel” (1911-1991) publicysta, kompozytor, krytyk muzyczny, pedagog, poseł na Sejm PRL II i III kadencji. Był radykalnie antysocjalistyczny, ale rozumiał znaczenie posiadania własnego państwa. Rozumiał geopolitykę i rozumiał charakter Polaków. Jego “Dzienniki” powinny być lekturą obowiązkową. Dzisiaj cytowany zazwyczaj bardzo wybiórczo, bo znaczna część tego co pisał jest daleka od narzuconej poprawności politycznej.

“Komu potrzebna jest Polska? (…) Na pytanie tytułowe odpowiem na razie krótko: potrzebna jest mnie, to wiem na pewno. Potrzebne mi jest Państwo Polskie, w obecnych granicach i układach, oczywiście bez ustroju komunistycznego i bez jego marksistowskich resztek. Niepotrzebne mi jest natomiast ani Księstwo Warszawskie, ani Królestwo Kongresowe, ani Generalne Gubernatorstwo. Niepotrzebna mi też Polska Jagiellonów czy Wazów, z Litwą, Białorusią i Ukrainą. Niepotrzebna mi nawet (choć ją kochałem) Polska 20-lecia, suwerenna od absurdu, lecz wciąż zagrożona tajemniczością czy nieufnością sąsiadów, brakiem europejskiej równowagi, zaś od środka niechęcią mniejszości ukraińskiej czy niemieckiej. Mimo też, że była to Polska z naszymi ulubionymi historycznymi miastami Wilnem i Lwowem. Potrzebna mi jest Polska dzisiejsza, ze Szczecinem, Wrocławiem, Opolem. Polska o logicznych granicach, z morzem, ze spławnymi rzekami, z obfitym rolnictwem, Polska nierozdwojona czy roztrojona wewnętrznie, Polska zdolna do życia w bogatej Europie. Polska, która nie byłaby ani „pawiem i papugą” narodów, ani Chrystusem narodów, ani tylko sercem, jak u Wyspiańskiego („a to Polska właśnie”)”

[Tygodnik Powszechny, 4 marzec 1991]

Zostawcie nam sympatycznego „murzynka Bambo”

Poseł na Sejm RP (2010-2015) John Godson:
w 2011 roku stwierdził, że nie widzi nic złego
 w  słowie "murzyn" dodając, że nie obraża się,
 jeśli słyszy je od osoby, która czuje szacunek do
 czarnoskórych.Fot. A.Grycuk (Wikipedia, CC)

 Murzynek Bambo w Afryce mieszka, czarną ma skórę ten nasz "koleżka"… Czytaliśmy, a wręcz wielu z nas sylabizowało wierszyk o sympatycznym murzynku który tak samo jak my miał problemy, bo dziecko jest albo brudne, albo nieszczęśliwe. Bo dziecko po godzinach spędzonych w szkole chce się pobawić zamiast siadać do nauki zadanej do domu, a dobry przykład murzynka co przez całe ranki zdobywał wiedzę, „ze swej murzyńskiej pierwszej czytanki” był wsparciem w poznawaniu tajemnicy liter jak i tajemniczych meandrów algebry.

Dziś w ramach walki o „poprawność polityczną” języka polskiego Rada Języka Polskiego wystawiła rekomendację, „nie stosujmy słowa „murzyn”. Co w zamian?

Naprawdę ci ludzie nie mają ważniejszych problemów?

Ryszard Opara: AMEN - Droga ku Nieśmiertelności

Wszystkie zapiski, zawarte w mojej autobiografii naukowej, są wiedzą nabytą, przez lata studiów medycznych; oraz całkowicie własne konkluzje, wynikajce z życiowych doświadczeń; ostatnich 25 lat.

Odcinek 103 Autobiografii Naukowej Ryszarda Opary - AMEN

Jako praktykujący lekarz, znający fizjologię i anatomię; zawsze potrafiłem, realnie ocenić - swój stan zdrowia.
Zawsze przywiązywałem wielką wagę do ruchu, sportu; byłem świetnym pływakiem, w wodzie czułem się jak ryba; grałem w tenisa, golfa, prowadziłem dość prosty, regularny i sensowny, raczej ascetyczny tryb życia.
Nigdy nie paliłem papierosów; alkohol też z umiarem); pomimo tego...jakoś nie byłem... wyjątkowo zdrowy.
Oceniałem to po ogólnym samopoczuciu, spojrzeniach lustra oraz wynikach badań krwi, które regularnie przeprowadzałem co jakiś czas. Nie chciałem być lekarzem, który... jak przysłowiowy szewc... co to bez butów chodzi...

Andrzej Wajda. Film historią malowany

Andrzej Wajda na Przystanku Woodstock 2010
Fot. R.Lotys (wikimedia commons) 

 95 lat temu urodził sie Andrzej Wajda - reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i scenograf; jeden z najwybitniejszych twórców w historii światowego kina; zdobywca Oscara przyznanego za całokształt twórczości. Współtwórca Polskiej Szkoły Filmowej, twórczość artystyczna Andrzeja Wajdy ma charakter kina autorskiego o dużej różnorodności. Czerpie z malarstwa, literatury polskiej oraz polskiej tradycji narodowej. Niektóre pomysły filmowe Wajdy były w okresie Polski Ludowej przedmiotem licznych ingerencji cenzury; wywoływały burzliwe dyskusje i spory.

Wspomnienia z dzieciństwa

Andrzej Wajda urodził się 6 marca 1926 roku w Suwałkach. Jego ojciec, Jakub, oficer Wojska Polskiego, zginął w Katyniu. Chciał, by syn służył w armii.

W 1939 roku przyszły reżyser pojechał więc do Lwowa, by wstąpić do Korpusu Kadetów. Nie dostał się tam jednak i większą część wojny spędził w Radomiu.

Już po Trumpie – i co teraz? Wywiad z Thierrym Meyssanem

Thierry Meyssan, założyciel Sieci Voltaire

 Porażka Trumpa w walce o drugą kadencję prezydencką spowodowała przestawienie amerykańskiej polityki zagranicznej na znane już tory. Donald Trump był pierwszym amerykańskim prezydentem od 30 lat, który nie rozpoczął wojny, natomiast Joe Biden był w tej samej administracji, co prezydent Barack Obama, żałosny laureat Pokojowej Nagrody Nobla, który nie zawahał się zniszczyć Libii Kaddafiego huraganem bomb. Wepchnął też Syrię w otchłań wojny zastępczej, trwającej już dziewięć bardzo długich lat. Zaś „eksport demokracji” na Ukrainę drogą podżegania do narodowo-socjalistycznego zamachu stanu, wywołał rosyjską reakcję obronną: aneksję Krymu i secesję rosyjskojęzycznych regionów Donbasu.

Na ogólną ocenę polityki zagranicznej administracji Trumpa rzutuje jednak uderzenie rakietowe na Syrię (co prawda, bardziej powierzchowne, aniżeli jakiekolwiek inne) i absurdalne zabójstwo wielkiego irańskiego generała Kasema Sulejmani, którego śmierć nie pomogła jednak Trumpowi w przedłużeniu własnej kadencji. Wycofanie się Stanów Zjednoczonych z Układu o całkowitej likwidacji pocisków rakietowych średniego zasięgu (INF) i Traktatu o otwartych przestworzach (The Treaty on Open Skies) jest niczym innym jak konsekwencją faktu, że traktaty te dotyczyły stosunków między dwoma rzeczywistościami geopolitycznymi, które obecnie zanikły: między Stanami Zjednoczonymi z lat 70. i Związkiem Radzieckim. Z drugiej strony, jednostronne wycofanie się USA ze Wspólnego kompleksowego planu działania (The Joint Comprehensive Plan of Action, JCPOA) pozostawia Islamskiej Republice Iranu wolną rękę w zakresie reorganizacji obrony narodowej, nawet jeśli spowoduje to naruszenie niektórych ustaleń między Teheranem i państwami zachodnimi.

Czy Andrzej Duda "od komunistów będzie kupował szczepionkę"?

 Kwestia sprowadzenia dodatkowych szczepionek do Polski jest przedmiotem rozmów już od dłuższego czasu. Prezydent Andrzej Duda rozmawiał w tej sprawie z liderem Chin Xi Jinpingiem, który zapewnił, że kraj jest gotowy dostarczyć Polsce szczepionki przeciw COVID-19. Jednak Polacy nie podchodzą zbyt entuzjastycznie do tego pomysłu.

Polska jako jedyna wyłamała się z Grupy Wyszehradzkiej (V4) i nie zdecydowała się na podjęcie rozmów z Rosją ws. sprowadzenia do kraju szczepionki Sputnik V. Przedstawiciele polskiego rządu pytani kilkukrotnie przez media o ewentualną możliwość zakupu rosyjskiej szczepionki, jednoznacznie odpowiadali, że Polska nie ma w planach zakupu rosyjskiego preparatu przeciw koronawirusowi, zaznaczając, że władze nie przewidują pozyskania Sputnika V, ale cały czas analizują możliwości zdobycia szczepionek poza unijnym mechanizmem.

Australia zamknięta do czerwca. Opóźnienia w szczepieniach

Zakaz podróżowania. Australijski Qantas wznowi
loty międzynarodowe  dopiero w pażdzierniku.
Fot. Terence Ong (Wikimedia commons) 

Ci, którzy mają nadzieję wreszcie wyjechać na zagraniczne wakacje, otrzymali kolejny cios.  Australijski zakaz podróżowania będzie obowiązywał co najmniej do czerwca.

Międzynarodowe granice Australii pozostaną zamknięte po przedłużeniu przez rząd federalny zakazu podróżowania  do połowy czerwca.

Federalny minister zdrowia Greg Hunt ujawnił, że okres zagrożenia bezpieczeństwa biologicznego ludzi został wydłużony „o dodatkowe trzy miesiące”, od 17 marca do 17 czerwca z powodu „niedopuszczalnego  poziomu ” stanu epidemii COVID w innych krajach.

Adam Śmiech: El Dorado pod bokiem

Herb Kaliningradu. Fot. WikiPodróże

 O stosunkach politycznych Polski z Rosja pisaliśmy już wielokrotnie. Są to stosunki bardzo złe. Zaczęło się od PO i 2014 r., histerii proukraińskiej, ale PO np. nie ruszyła Małego Ruchu Granicznego z Obwodem Kaliningradzkim. To dopiero PiS doprowadził do faktycznego zamrożenia stosunków politycznych z Rosją. 

Jakąkolwiek żywotność zachowują jedynie spory historyczne, prowadzące do nikąd wobec odmiennej wizji historii, bądź działania nieprzyjazne, głównie ze strony Polski, która jest na ogół pierwszym orędownikiem sankcji w stosunku do Rosji, głośnym krytykiem polityki rosyjskiej i głównym utyskującym na tzw. łamanie prawa międzynarodowego przez Rosję. Rosja wie, że gdziekolwiek głos Polski może być słyszalny (bez względu na możliwość jego przełożenia na rzeczywistość), będzie to głos wrogi Rosji. W praktyce Polska zachowuje się tak, jak gdyby zerwała stosunki dyplomatyczne z Rosją.

Emigranci w Nowej Zelandii: Niemcy czy Polacy?

Paul Klimek - prezes Polish Heritage of Otago
and Southlandw Dunedin i Ray Watemburg - prezes
PolishGenealogical Society of New Zealand w New
Plymouth. Fot. L.Wątróbski

Nasi emigranci, którzy w XIX wieku zjawili się w Nowej Zelandii, bardzo rzadko uważani byli za Polaków. Nie mieli przecież ani polskich paszportów, ani żadnych innych oficjalnych polskich dokumentów. Legitymowali się dokumentami krajów zaborczych, a więc głównie Prus i za takich zazwyczaj byli uważani.

Nie łatwo jest dziś dokładnie określić liczbę polskich emigrantów z tego okresu. Spis ludności przeprowadzony w Nowej Zelandii w roku 1874 wykazał liczbę zaledwie 60 Polaków, w tym 8 kobiet. Dane te trudno uznać za wiarygodne. Na pokładach bowiem 6 pierwszych statków, które w latach 1872-1873 przypłynęło blisko 200 Polaków. Takie dane znaleźć można na listach pasażerów statkowych.