To już nie konflikt Rosja-USA wyznacza granice nowego światowego ładu. Eksperci, nawet ci krytycznie nastawieni do polityki zagranicznej Moskwy, są tu zgodni. Zmienia się też stosunek Unii do Rosji, jej stanowisko łagodnieje.
Dokonuje się to jednak po cichu i dyplomatycznie. Z nieskrywaną niechęcią przyznaje to nawet w swoich analizach Agnieszka Legucka, a także Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz.
Formalnie stosunki pomiędzy UE oraz państwami NATO i Rosją formalnie pozostają chłodne, zaś krytycy Moskwy ukuli powiedzenie o „efekcie Trumpa”. Miało być nim rozbicie paktu północnoatlantyckiego od wewnątrz, za które odpowiada obecny prezydent Stanów Zjednoczonych – a na którym skorzystać na wielu poziomach miałaby Rosja.
Amerykańskie media przypominają, że wcześniej Trump zrezygnował z wizyty w Danii po tym, gdy Kopenhaga odmówiła rozmów o sprzedaży Grenlandii. Do tego dochodzi konflikt o brexit (Trump popiera twarde wyjście bez umowy, co z kolei Unia odbiera jako wtrącanie się w jej integralność), a także niedawne zerwanie porozumienia nuklearnego z Iranem. Piętrzą się więc konflikty z państwami starego kontynentu, a nad Trumpem wisi widmo zbliżających się wyborów, w których stawką jest reelekcja. W dodatku aktualny pozostaje temat rywalizacji o światowe przywództwo z Chinami.
Czy zatem odwołanie wizyty oznacza, że Polska w ostatnim czasie popadła lub popadnie w poważniejszy konflikt ze Stanami? Nie, oznacza mniej więcej tyle, że Trump ma teraz ważniejsze sprawy na głowie niż obchody 1 września w Warszawie. Jak słusznie zauważył Radosław Sikorski, „globalne imperium ma globalną perspektywę i globalne obowiązki”.
Ale, jak zauważa w swojej analizie Pełczyńska-Nałęcz, „ponowne przedłużenie sankcji UE (do końca stycznia 2020) może stwarzać wrażenie, że utrzymuje się unijna polityka powstrzymywania Rosji, która została przyjęta po aneksji Krymu i rozpętaniu przez Moskwę konfliktu zbrojnego w Donbasie. Jednak za fasadą pozornej stabilności dokonuje się zmiana”.
Na poparcie tej tezy była ambasador podaje: spotkanie Macron-Putin w Prowansji, wizytę Miedwiediewa w Paryżu w czerwcu 2019, podpisanie porozumienia, które zakłada zwiększanie eksportu niemieckich technologii do Rosji, zakup systemu rakietowego S-400 przez Turcję.
Wygląda więc na to, że rozbicie UE na „starą” i „nową” Unię, a także problemy z praworządnością niektórych państw (w tym Polski), a także rosnące w siłę Chiny – to sytuacja, która sprzyja zarówno ociepleniu stosunków z Moskwą ze wszystkich stron.
Tomasz Dudek
Sputnik Polska
Formalnie stosunki pomiędzy UE oraz państwami NATO i Rosją formalnie pozostają chłodne, zaś krytycy Moskwy ukuli powiedzenie o „efekcie Trumpa”. Miało być nim rozbicie paktu północnoatlantyckiego od wewnątrz, za które odpowiada obecny prezydent Stanów Zjednoczonych – a na którym skorzystać na wielu poziomach miałaby Rosja.
Odwołana wizyta
Dziś, w przededniu odwołanej wizyty Donalda Trumpa w Warszawie (zamiast niego pojawi się Mike Pence, co jednak znacznie zmniejsza ciężar gatunkowy wizyty), zastanawiać się można nad szerszym kontekstem tej decyzji. Trump i UE „The Washington Post” podaje, że rozmowy o przełożeniu przyjazdu prowadzono w Białym Domu już na początku ubiegającego tygodnia.Amerykańskie media przypominają, że wcześniej Trump zrezygnował z wizyty w Danii po tym, gdy Kopenhaga odmówiła rozmów o sprzedaży Grenlandii. Do tego dochodzi konflikt o brexit (Trump popiera twarde wyjście bez umowy, co z kolei Unia odbiera jako wtrącanie się w jej integralność), a także niedawne zerwanie porozumienia nuklearnego z Iranem. Piętrzą się więc konflikty z państwami starego kontynentu, a nad Trumpem wisi widmo zbliżających się wyborów, w których stawką jest reelekcja. W dodatku aktualny pozostaje temat rywalizacji o światowe przywództwo z Chinami.
Czy zatem odwołanie wizyty oznacza, że Polska w ostatnim czasie popadła lub popadnie w poważniejszy konflikt ze Stanami? Nie, oznacza mniej więcej tyle, że Trump ma teraz ważniejsze sprawy na głowie niż obchody 1 września w Warszawie. Jak słusznie zauważył Radosław Sikorski, „globalne imperium ma globalną perspektywę i globalne obowiązki”.
A wystarczyło przeczytać amerykański rozdział 'Polska Może Być Lepsza.' https://t.co/CDgQbNwLXW pic.twitter.com/N4WdePC3Ty— Radosław Sikorski MEP 🇵🇱🇪🇺 (@sikorskiradek) 29 августа 2019 г.
A gdzie w tym wszystkim jest Rosja?
Na początku 2019, w lutym, poprzedni skład Komisji PE przyjął sprawozdanie „Stan stosunków politycznych między UE a Rosją”. Dokument wskazuje, iż Nord Stream 2 zwiększa zależność Unii od rosyjskiego gazu, zagraża rynkowi wewnętrznemu Unii i nie jest zgodny z polityką energetyczną UE, w związku z czym należy ten projekt wstrzymać. W raporcie znajduje się też potępienie „naruszania przez Rosję przestrzeni powietrznej i wód terytorialnych państw Morza Bałtyckiego, a także militaryzacji obwodu kaliningradzkiego”. Dokument także z "całą mocą potępia rosyjskie naciski na Białoruś”, cały ustęp poświęcono także cyberzagrożeniom i budowie siatki szpiegowskiej.„Rusofobia części polskiej elity publiczno-politycznej przenoszona jest obecnie na historię i stosunki z innymi państwami popierającymi Rosję”.https://t.co/5ZGUfSZPYe pic.twitter.com/a0cBjynaMV— Sputnik Polska (@sputnik_polska) 29 августа 2019 г.
Na poparcie tej tezy była ambasador podaje: spotkanie Macron-Putin w Prowansji, wizytę Miedwiediewa w Paryżu w czerwcu 2019, podpisanie porozumienia, które zakłada zwiększanie eksportu niemieckich technologii do Rosji, zakup systemu rakietowego S-400 przez Turcję.
„Konflikt z Kremlem coraz częściej widziany jest jako być może jedyny front, który Europa mogłaby dzisiaj zamknąć, nie ponosząc przy tym zbyt dużych kosztów. Taka zmiana podejścia do naszego największego wschodniego sąsiada wynika z głębokich przekształceń regionalnego i globalnego kontekstu” - pisze Nałęcz. I konkluduje: „im większy mamy problem ze Stanami Zjednoczonymi, tym bardziej warto szukać rozwiązań we współpracy z Rosją”.
USA czuje oczywiście na plecach oddech „nowego” wroga: Pekinu. I obawa o chińską dominację zbliża Waszyngton do Moskwy.
Wygląda więc na to, że rozbicie UE na „starą” i „nową” Unię, a także problemy z praworządnością niektórych państw (w tym Polski), a także rosnące w siłę Chiny – to sytuacja, która sprzyja zarówno ociepleniu stosunków z Moskwą ze wszystkich stron.
Tomasz Dudek
Sputnik Polska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy