Nowe światowe porządki: zimna wojna 2.0?

To już nie konflikt Rosja-USA wyznacza granice nowego światowego ładu. Eksperci, nawet ci krytycznie nastawieni do polityki zagranicznej Moskwy, są tu zgodni. Zmienia się też stosunek Unii do Rosji, jej stanowisko łagodnieje.
 

Dokonuje się to jednak po cichu i dyplomatycznie. Z nieskrywaną niechęcią przyznaje to nawet w swoich analizach Agnieszka Legucka, a także Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz.
Formalnie stosunki pomiędzy UE oraz państwami NATO i Rosją formalnie pozostają chłodne, zaś krytycy Moskwy ukuli powiedzenie o „efekcie Trumpa”. Miało być nim rozbicie paktu północnoatlantyckiego od wewnątrz, za które odpowiada obecny prezydent Stanów Zjednoczonych – a na którym skorzystać na wielu poziomach miałaby Rosja.

Rocznicowe obchody w Marayong: „Obyśmy byli godni ich ran”

Dzieci z Marayong w koncercie "Obyśmy byli godni ich ran"
Fot. K.Bajkowski

Pod hasłem  „Obyśmy byli godni ich ran” 18 sierpnia w Sali Jana Pawła II w Marayong odbył się patriotyczny koncert upamietniający ważne sierpniowo-wrześniowe rocznice  wydarzeń tragicznych ale i zwycięskich z XX wiecznej historii Polski: 99. rocznicy Bitwy Warszawskiej,  75. Rocznicy Powstania warszawskiego,  80 rocznicy wybuchu II wojny światowej i 39 rocznicy Sierpnia’80.  Koncert   przygotowała Bożena Szymańska –  sydnejska organizatorka  wielu przedsięwzięć artystyczno-kulturalnych    a wykonawcami byli członkowie społeczności polonijnej w Sydney od amatorów po profesjonalistów.

Rocznicowy   koncert  poprzedziła msza św. w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej w Marayong  w koncelebrze młodego a zarazem nowego rektora  tej świątyni,  ks. Artura Botura  oraz weterana wojennego, kapłańskiego i  polonijnego - ks. Józefa Kołodzieja . Po nabożeństwie zaś apel poległych, który przy  brzozowym, żołnierskim krzyżu ustawionym  na froncie świątyni odczytał prezes Stowarzyszenia Kombatantów Polskich  w Sydney – Stanisław Żak.

Inauguracja 2. edycji kampanii społecznej #KtoTyJesteś

Marszałek Senatu Stanisław Karczewski na inauguracji
kampanii społecznej #KTOTYJESTEŚ
Fot. M.Józefaciuk - Kancelaria Senatu

28 sierpnia 2019 r. w Senacie zainaugurowano 2. edycję kampanii społecznej #KTOTYJESTEŚ, promującej naukę języka polskiego wśród dzieci Polaków mieszkających poza krajem. Kampania, prowadzona przez Fundację „Pomoc Polakom na Wschodzie”, jest współfinansowana przez Kancelarię Senatu w ramach opieki Senatu nad Polonią i Polakami za granicą. Akcję wspierają Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą oraz Fundacja „Wolność i Demokracja”.

 

Prezes Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” Mikołaj Falkowski przypomniał, że tematem ubiegłorocznej kampanii była dwujęzyczność. Celem akcji było zachęcenie Polaków, którzy wyemigrowali z kraju, do zainteresowania się ofertą polskich placówek oświatowych, do poszerzania wiedzy, trwania przy języku polskim oraz do uczenia się polskiej kultury. Przygotowano 3 spoty reklamowe, które obejrzało ponad 600 tys. użytkowników internetu, a materiały poświęcone akcji zostały wyświetlone w mediach społecznościowych ponad 3 mln razy.

Demokracja oddolna w Polsce: Inicjatywa obywatelska

Graf. Pixabay

W poprzednim odcinku opisałem funkcjonowanie referendum - najważniejszego instrumentu w demokracji oddolnej. Ale jak wiadomo, referendum nie bierze się „z powietrza”. Ktoś i w jakiś sposób musi głosowanie powszechne zainicjować. Takimi instrumentami są weto i inicjatywa obywatelska, które są wyrazem woli społeczeństwa/suwerena. Ruchy obywatelskie i partie polityczne zaczynają powoli dostrzegać istotę demokracji oddolnej i potrzebę wprowadzenia jej instrumentów w Polsce, niemniej jednak nie opisują w swoich programach zasad jej funkcjonowania.

Na czym polega inicjatywa obywatelska?

Inicjatywa obywatelska to narzędzie polityczne dające obywatelom oraz ugrupowaniom społecznym i politycznym prawo inicjowania zmiany konstytucji, a tym samym kreowania prawa. W poszczególnych krajach istnieją zasadnicze różnice w praktyce jej  stosowania. W Szwajcarii przedmiotem  inicjatywy obywatelskiej może być całkowita lub częściowa zmiana konstytucji, zaproponowana przez ustaloną liczbę obywateli uprawnionych do głosowania (100 tys.), którzy w ciągu ustalonego okresu czasu (18 miesięcy) zbiorą wymagane podpisy. Mogą oni wystąpić o wprowadzenie poprawek albo uchylenie zapisów już funkcjonujących aktów prawnych, lub nawet zaproponować nowe rozwiązania. Inicjatywa może dotyczyć zarówno rozwiązań szczegółowych, jak i ogólnych. Warto zaznaczyć, że każda inicjatywa, która uzyska wymaganą liczbę głosów poparcia, musi prowadzić do głosowania na drodze referendum. 

Polska na Slavic Culture Festival w Brisbane

W sierpniu i wrześniu 2019 r. w Brisbane można oglądać wystawę kultur państw słowiańskich, zorganizowaną w ramach Slavic Culture Festival. Swoją ekspozycję ma także Polska Biblioteka w Brisbane/Polish Library in Brisbane.

W bieżącym roku Biblioteka Brisbane City Council w Indroopilly przeznaczyła na potrzeby wystawy kultury polskiej szklaną szafkę, przez którą oglądać można symbole kultury polskiej, polskie ludowe rękodzieło, i oczywiście książki, którym towarzyszy CD Fryderyka Chopina. Ręcznie wyrzeźbione wnętrze chatki góralskiej, figurka pary tanecznej w ludowym kostiumie, obrazki przedstawiające polski dworek, Warszawskie Stare Miasto, ręcznie tkana serweta, polska porcelana z Bolesławca, figurka polskiego Husarza i kultowy biało czerwony szalik polskiego kibica.

Prawdziwy kontekst hitlerowsko-stalinowskiego paktu o nieagresji

Molotov with Ribbentrop - 23.8.1939
Fot. public domain

23 sierpnia obchodzona jest rocznica zawarcia hitlerowsko-stalinowskiego paktu o nieagresji, który umożliwił narodowo-socjalistycznym Niemcom zaatakowanie Polski w dziewięć dni później, bez obawy o sowiecką reakcję. Nie można wątpić, że w zachodnich mediach pojawią się znów komentarze przypominające o tym, że sowiecki dyktator Józef Stalin „zdradził” swoich potencjalnych francuskich i brytyjskich „sojuszników”, zadał Polsce „cios nożem w plecy”, „zmówił się” z Adolfem Hitlerem, itp.

To coroczna okazja, oczekiwana z niecierpliwością przez zachodnich rusofobicznych propagandystów, aby przypomnieć nam o nieprawych sowieckich poczynaniach na samym początku II wojny światowej. Oczywiście, gdy główne media mówią dzisiaj o „sowieckiej roli”, to chcą, żebyście myśleli o Rosji i jej prezydencie Włodzimierzu Putinie. Zachodni „dziennikarze” nie mogą się zdecydować, czy Putin to kolejny Hitler, czy też kolejny Stalin.

Ryszard Opara; AMEN. Nowy Ekran - Julian Assange

Julian Assange na balkonie Ambasady Ekwadoru w Londynie
(2012 r.) Fot. Snapperjack - Wikimedia commons (CC BY-SA 2.0) 

Nic w życiu nie jest dziełem przypadku. Moim celem i misją - jest - albo też powinna być - zmiana obecnej rzeczywistości. Działałem według zasady: Myślę - więc żyję, żyję więc myślę, patrzę, obserwuję, czuję. Myślę - więc jestem.

AMEN – Autobiografia naukowa Ryszarda Opary. Odcinek 26

Praca lekarza w Sydney

Pracowałem w Sydney jako lekarz, w różnych szpitalach, na dyżurach Accident and Emergency- (A&E) - Oddział Izby Przyjęć i to była dobra, ciekawa praca. Niestety, nie mogłem już pracować wtedy jako anestezjolog, było ich w Sydney zbyt wielu, no i w związku z tym duża konkurencja. A ja nie byłem zarejestrowanym członkiem RCA - (Royal College of Anesthetist). Pracowałem jako lekarz ogólny.  Pensja lekarza specjalisty, była oczywiście dużo, dużo wieksza...ale dawałem sobie radę.

Apel w 30. rocznicę wyboru Tadeusza Mazowieckiego

Tadeusz Mazowiecki - prezes Rady Ministrów
24.08.1989 - 4.01.1991. Fot. public domain

Trzydzieści lat temu, 24 sierpnia 1989 roku, Sejm powierzył Tadeuszowi Mazowieckiemu misję tworzenia rządu. Mazowiecki był przekonany, że twarde zasady moralne i oparte na nich prawo tworzą autorytet demokratycznego państwa .(…) Od czterech lat państwo prawa, oparte na równorzędności i podziale władz zastępowane jest władzą w rękach Jarosława Kaczyńskiego. Ten proces trzeba przerwać, póki to możliwe, póki nie dosięgnie on mechanizmu wyborów, także zmieniając je w fikcję. Jeśli to się stanie, stracimy wolnościowy dorobek trzech dekad - piszą dzisiaj w liście-apelu byli współpracownicy Tadeusza Mazowieckiego  dokładnie w 30 rocznicę jego wyboru na pierwszego niekomunistycznego premiera Polski.
 
Apel podpisali politycy,  ekonomiści,  ludzie kultury, naukowcy, dziennikarze m.in. Bronisław Komorowski, Leszek Balcerowicz, Hanna Suchocka, Anna Nehrebecka, Izabella Cywińska, Małgorzata Niezabitowska, Aleksander Hall, Janusz Onyszkiewicz, Andrzej Friszke, Henryk Samsonowicz i Ernest Skalski. 

G.Weigel: Proces kard. Pella przypomina procesy stalinowskie

Kard. George Pell Fot. K.Myers
(Wikipedia CC BY 2.0 )

Sąd Najwyższy stanu Wiktoria odrzucił w środę odwołanie kard. George’a Pella skazanego na karę 6 lat więzienia,  jak to określono w oskarżeniu za "molestowanie nastoletnich chórzystów w 1996 r." Wyrok nie jest prawomocny. Kard. Pellowi przysługuje prawo do ostatniego odwołania. Były metropolita Sydney i prefekt watykańskiego Sekretariatu ds. Ekonomii został skazany wyłącznie na podstawie zeznań domniemanej ofiary.  Kard. Pell  już od kilku miesięcy przebywa w melbourneńskim więzieniu o zaostrzonym rygorze.

Zaskakująca i niezrozumiała decyzja o odrzuceniu apelacji kard. Pella budzi bardzo poważne wątpliwości co do jakości wymiaru sprawiedliwości w Australii – uważa czołowy katolicki publicysta amerykański i biograf Jana Pawla II, George Weigel. Jego zdaniem po tym, co się wydarzyło w stanie Wiktoria, nie można mieć pewności, czy jakikolwiek kapłan oskarżony o nadużycia seksualne będzie mógł liczyć na sprawiedliwy proces. W jego opinii opublikowanej we wpływowym amerykańskim czasopiśmie katolickim  "First Things" sytuacja jest bardzo niebezpieczna. „Coś poważnego dzieje się z prawem karnym w stanie Wiktoria, gdzie postępowanie sądowe przypomina to, co działo się w Związku Radzieckim za rządów Stalina. Tam również zarzuty uznawano za wiarygodne wyłącznie na podstawie niepotwierdzonych zeznań” – pisze Weigel.

Mirosław Arter nie żyje. Odszedł dżentelmen

Mirosław Arter (1932-2019) Fot. B.Żongołłowicz

11 sierpnia br. zmarł w Sydney Mirosław Arter. Miał 86 lat. Był właścicielem drukarni, w której wychodziły niegdyś dwa czasopisma w języku polskim: „Wiadomości Polskie” i „Przegląd Katolicki”. W poniedziałek na sydnejskim cmentarzu w Roockwood odbył się jego pogrzeb. 
 - Spod jego palców wyszły tysiące stron polskich tekstów, z których Polacy w Australii dowiadywali się, co słychać na świecie, w kraju i na ich polonijnym podwórku. - pisze we wspomnieniu o śp. Mirosławie Arterze dr Bogumila Żongołłowicz, badaczka Polonii australijskiej.

Odszedł dżentelmen

Mirosław Arter (1932-2019)

Dzieciństwo spędził w Polsce. Po wojnie, z obozu pracy w Niemczech trafił z matką do Nowej Południowej Walii. Był jednym z tych, którzy zapoczątkowali harcerstwo w Australii w latach pięćdziesiątych. Pracując na kolei jako strażak przyswajał sobie australijski slang i styl życia.

Nowa wierchuszka Unii Europejskiej

Nominacje do nowych władz UE: Urszula von der Leyen 
 (przewodnicząca Komisji Europejskiej),  Krystyna Lagarde
(szefowa Europejskiego Banku Centralnego), Charles
 Michel ( przewodniczący Rady Europejskiej), Josep Borrell
 (wysoki przedstawiciel UE ds. zagranicznych i polityki
bezpieczeństwa)

Czy państwa Unii Europejskiej, przekształconej wskutek realizacji unijnych traktatów w strukturę ponadnarodową, mogą samodzielnie wyznaczać urzędników najwyższej rangi, by nimi rządzili? W rzeczywistości już nie, gdyż jedynie zatwierdzają kandydatów NATO, wysuniętych w uzgodnieniu z Niemcami i Francją.

Stany Zjednoczone, Niemcy i Francja zgodziły się przed wyborami do europarlamentu, że przewodniczącym Komisji Europejskiej będzie Niemiec Manfred Weber. Obiecał on zatrzymanie budowy gazociągu „Potok Północny 2” i ograniczenie zakupów rosyjskich węglowodorów przez Unię Europejską na korzyść znacznie droższego gazu amerykańskiego.

Demokracja oddolna w Polsce: Referendum

Sejm RP. Fot. K.Czerwińska (Wikipedia)

Demokracja oddolna – do niedawna nieznane zjawisko w naszych warunkach politycznych -staje sie w Polsce popularna. Kolejne ugrupowania polityczne, np. Kukiz15/PSL, 1Polska czy Jedność Narodu   wprowadziły do swoich programów przedwyborczych instrumenty oddolnego sterowania państwem. Czy politycy wiedza, co w ogóle propagują i na jakich podstawach prawnych się opierają? I czy obywatel rozumie polityków i jest w stanie „kupić” od nich te nowe idee procesu decyzyjnego w Polsce? W kilku tekstach pragnę wyjaśnić sens demokracji oddolnej w Polsce. Na początek referendum.

 

Wprowadzenie elementów oddolnej demokracji w naszym kraju wydaje się bardzo proste – wszystko leży w zasięgu ręki. Przyjrzyjmy się, jakby to mogło – jak i powinno – wyglądać w przyszłości. Punktem wyjścia dla wprowadzenia instrumentów rzeczywistej demokracji oddolnej w Polsce jest słynny art. 4 Konstytucji RP, ktory mowi, ze Narod sprawuje wladze przez swoich przedstawicieli lub bezposrednio.

Czemu Francja umie dogadywać się z Rosją, a Polska - nie?

 Emmanuel Macron i Władimir Putin  na spotkaniu
w Bregancon. Fot. YouTube RT printscreen

„Dialog z Rosją jest bardzo ważny” - podkreśla Pałac Elizejski. Za bardzo ważny i pożyteczny uznaje Paryż fakt, że wizyta rosyjskiego przywódcy zbiega się ze szczytem G7. Szczyt G7 odbędzie się w dniach 24-26 sierpnia w Biarritz. Spotkanie Władimira Putina z prezydentem Francji w forcie Bregancon to spotkanie robocze. Macron obecnie pracuje w tym miejscu i przyjmował tam już zagranicznych przywódców.

Według Pałacu Elizejskiego rozmowa Macrona z Putinem mieści się w ramach koniecznego, stałego dialogu w kwestiach dwustronnych i europejskich, jak i dotyczącego wielkich wydarzeń światowych. Ten dialog opiera się na założeniach określonych dwa lata temu przez Macrona; jego celem nie są natychmiastowe rezultaty, ale wyznaczenie drogi do ich osiągnięcia - dodaje urząd prezydenta. Podkreśla, że dialog z Rosją, oparty na zdrowych i pewnych postawach, jest bardzo ważny dla interesów, bezpieczeństwa i obrony Europy.

Wojciech Korfanty. Rocznica skłaniająca do refleksji

Pomnik Wojciecha Korfantego
 w Siemianowicach Śląskich.
Fot. L.Mehlich -Wikipedia (CC BY-SA 3.0) 

Dziś  (18.08) wypada 80 rocznica śmierci Wojciecha Korfantego, którego trzeba zaliczyć do grona jednego z ojców niepodległej Polski, zasłużonego w budzeniu polskości na Śląsku i w przywróceniu tej dzielnicy w polskie granice. Premier Morawiecki przemawiając 15 sierpnia, podczas świątecznych obchodów w Katowicach, wspominał Korfantego słowami: „Mogą spełnić się marzenia naszych ojców, naszych dziadów, którzy rysowali granice Polski swoją krwią. Mogą spełnić się ich marzenia o budowie silnej, sprawiedliwej, solidarnej RP. To było również marzenie wyrażane w tamtym czasie przez Wojciecha Korfantego”.

To dobrze, że tak powiedział, tym niemniej trzeba pamiętać, że to sanacyjne władze pomajowej Polski, do których nawiązuje rządząca obecnie partia, prześladowały i więziły Wojciecha Korfantego kierując się politycznie motywowaną wrogością. Korfanty był wieziony i poniewierany w twierdzy brzeskiej a potem musiał udać się na emigrację by uniknąć dalszych prześladowań. Gdy ciężko chory, na kilka miesięcy przez wybuchem wojny, powrócił do kraju, by włączyć się w przygotowania do obrony Polski przed oczekiwanym niemieckim najazdem, sanacyjne władze zamknęły go w więzieniu na Pawiaku, skąd został wypuszczony po trzech miesiącach, w stanie bardzo ciężkim. W niespełna miesiąc po uwolnieniu już nie żył.

Otwarcie wystawy 'Destination Australia' w Melbourne

Wystawa zatytułowana ‘Destination Australia’ Post WWII Odysseys of Polish Soldiers – „Kierunek Australia”, odyseje polskich żołnierzy po drugiej wojnie światowej została otwarta w sobotę, 17 sierpnia 2019 r. w Tobruk House, przy 44 Victoria Avenue w Albert Park w Melbourne. Jej organizatorem jest Muzeum i Archiwum Polonii Australijskiej. Dokumentuje historię i dziedzictwo byłych żołnierzy polskich, którzy przybyli do Australii w latach 1947 i 1948. To od nich zaczęła się wielka migracja Polaków na piąty kontynent. W pierwszych latach powojennych Australia przyjęła 60 tyś. polskich emigrantów. Byli to – obok żołnierzy – dipisi i uchodźcy.

Wystawę otworzyła Mary Elizabeth Calwell, córka pierwszego ministra imigracji w Australii, Arthura Calwella. Wśród zaproszonych gości, których powitał Robert Semple, prezes Stowarzyszenia Szczurów Tobruku, byli m.in.: George Zbigniew Łuk-Kozika, honorowy konsul generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Wiktorii; Edward Kremzer, honorowy konsul Rzeczypospolitej Polskiej w Tasmanii; Nick Wakeling członek wiktoriańskiego parlamentu z okręgu Fentry Gully; Marian Pawlik, prezes Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii; Krzysztof Łańcucki, były prezes Rady Naczelnej Polskich Organizacji w Australii i Joanna Merwart reprezentująca obecną Radę Naczelną.

Ryszard Opara: AMEN. Skok do wody i pierwszy milion

Apartamentowce nad zatoką sydnejską.
Fot. K.Bajkowski

Skok do wody – marzeniami w przyszłość... Sydney i Zatoka - Sydney Harbour - Nieruchomości. Przypadek to ważne; czasem decydujące wydarzenie w życiu. Trzeba tylko umieć go dostrzec, potem właściwie przeanalizować i wykorzystać!

AMEN - Autobiografia naukowa Ryszarda Opary. Odcinek 25

Skok do wody – marzeniami w przyszłość...

Zawsze byłem wielkim wielbicielem wody i oceanu. Może dlatego, że jestem urodzony pod tym wodnym - znakiem „Raka”. Kocham wodę, czuję się w niej jak ryba; a może nawet jak rak... 

Myśl w obcęgach

Posel Janusz Sanocki alarmuje z trybuny sejmowej.
Fot. YouTube - Co tam w Sejmie  printscreen

Przenikliwy publicysta przedwojenny Stanisław Cat Mackiewicz nadał swojemu esejowi poświęconemu sytuacji w sowieckiej Rosji tytuł „Myśl w obcęgach”. We stepie książki wyjaśniał dlaczego: „Pisałem prawdę, przedstawiłem całą ohydę życia bolszewickiego, tego człowieka, którego nie tylko, że jest głodny i źle odziany, ale przede wszystkim ma myśl trzymaną w obcęgach. Człowieka trzymanego w najgorszej katordze, bo katordze myśli.”

 

Dziś na szczęście nie ma już bolszewizmu w fizycznej postaci, nie ma ludzi głodnych, ale czy obcęgi nie trzymają w dalszym ciągu polskiej myśli. I to obcęgi, które jakoś tak sami sobie na nasze umysły narzuciliśmy?

Defilada "Wierni Polsce" w Katowicach

Prezydent Andrzej Duda na defiladzie Wojska Polskiego
w Katowicach. Fot. Kancelaria Prezydenta

Oczy całej Polski były wczoraj zwrócone w stronę Katowic, a wszystko za sprawą defilady „Wierni Polsce”, zorganizowanej z okazji Święta Wojska Polskiego i 100. rocznicy I Powstania Śląskiego, która w tym roku odbywa się nie w Warszawie, a właśnie w stolicy województwa śląskiego.

Nowa lokalizacja defilady od samego początku wzbudzała kontrowersje. I choć za główny powód przeniesienia uroczystości ze stolicy Polski do centrum Metropolii Śląsko-Zagłębiowskiej podaje się chęć godnego upamiętnienia setnej rocznicy wybuchu I Powstania Śląskiego, to wielu komentatorów odczytuje to jako element rozpoczynającej się kampanii wyborczej. Nie sposób nie wspomnieć w tym miejscu o tym, że obecny premier Mateusz Morawiecki, ku zaskoczeniu wielu, będzie startował w wyborach do Sejmu z pierwszego miejsca listy PiS w okręgu katowickim.

Marsz Życia Polaków i Polonii. Pierwszy krok

Marsz Życia Polaków i Polonii w Oświęcimiu 14 sierpnia 2019
Pierwsze takie wydarzenie. Fot. Twitter/Radio Kraków

Stała się rzecz istotna. Po wielu latach braku reakcji na oczernianie narodu polskiego i przypisywanie mu współudziału w holokauście, co, jak wskazuje przekaz z USA, może mieć na celu tworzenie atmosfery usprawiedliwiającej olbrzymie roszczenia od Polski ze strony określonych środowisk, wreszcie zobaczyliśmy wydarzenie pokazujące, że Polacy byli ofiarami Auschwitz, a nie brali udziału w eksterminacji. Kłamstwo usiłujące nam to przypisać było usilnie propagowane przez całe dziesięciolecia i przekonanie o współudziale Polaków w holokauście, w tym w funkcjonowaniu obozów śmierci, było, i nadal jest, mocno ugruntowane.

To nie przypadkiem amerykański prezydent Obama mówił kiedyś o „polskich obozach śmierci”, i to w obecności polskiego ambasadora, zaś szef FBI James Comey uznał za stosowne wtrącić frazę o polskich pomocnikach przy holokauście. Przypominam też sobie, jakież zdziwienie i niedowierzanie wywołało w zachodnich mediach opublikowanie przez IPN nazwisk załogi obozu w Auschwitz. Im się wydało niemożliwe, że są tam tylko Niemcy, a nie ma Polaków. Taka jest świadomość amerykańskich i zachodnich elit. Kłamstwo przypisujące nam pomocnictwo, a ostatnio, coraz częściej, sprawstwo holokaustu, szerzy się bezkarnie i faktycznie bez istotnego przeciwdziałania polskich władz. Rzec by można, parafrazując słowa znanej piosenki Aloszy Awdiejewa, że to kłamstwo obiegło już wiele razy świat, gdy tymczasem prawda jeszcze nie wyruszyła w drogę.

Gen. Zbigniew Ścibor-Rylski i polityka historyczna

Nowo odsłonięty pomnik gen. Zbigniewa Ścibor-Rylskego
w Warszawie. Fot. J. Engelgard

W Parku im. marsz. Edwarda Rydza-Śmigłego na warszawskim Czerniakowie stanął pomnik gen. Zbigniewa Ścibor-Rylskiego (1917-2018). Jest to miejsce, gdzie we wrześniu 1944 roku toczyły się zacięte walki między powstańcami ze Zgrupowania „Radosław” a Niemcami. Jedną z kompanii batalionu „Czata 49” dowodził 27-letni wówczas kpt. „Motyl”, czyli Zbigniew Ścibor-Rylski.

Pomnik w formie realistycznej stanął na wysokim postumencie w centralnym miejscu Parku. Odsłonięcia dokonała rodzina Generała oraz władze Warszawy (Prezydent Rafał Trzaskowski i Ewa Malinowska-Grupińska, przewodniczą Rady Miasta), a także Małgorzata Kidawa-Błońska (wicemarszałek Sejmu) oraz przedstawiciele kombatantów AK. Jest to – jak podkreślono – pierwszy pomnik powstańca warszawskiego w stolicy.

Odlot marszałka

Loty marszalka Sejmu Marka Kchcińskliego stały się
tematem nr 1 polskiej polityki i mediów.  Fot: Wikipedia/Flickr    

Gdy jego partia była w opozycji należał do grona polityków umiarkowanych, a nawet postrzegano go jako człowieka łagodnego i kulturalnego. Gdy partia doszła do władzy, a on, z woli prezesa został drugą formalnie, a faktycznie czwartą po prezesie, premierze i prezydencie osobą w państwie, nasz „kochany marszałek” pozbył się cechującej go dotychczas empatii i nabrał cech złowieszczych.

Kierował pracami Sejmu w sposób arbitralny, tłamsił opozycję i uczynił z najważniejszego organu władzy ustawodawczej maszynkę do głosowania. Zgodnie z nakazami szefa partii (nazywanej emanacją woli narodu) przepychał pospiesznie, często nocą, uchwały sprzeczne z prawem i obowiązującymi procedurami. Protestujących posłów karał grzywnami. Znakami rozpoznawczymi stylu zarządzania stały się bariery wokół budynku i zamknięte przed dziennikarzami, delegacjami różnych grup społecznych, a nawet posłami korytarze, czyniące z Sejmu niedostępną dla zwykłego obywatela twierdzę. Dla zapewnienia spokoju straż marszałkowską wyposażono w broń i, dla dodania splendoru, w paradne mundury. W takich okolicznościach ego szefa pęczniało a jego urząd obrastał w przywileje, których kulminacją stały się rodzinne loty na koszt państwa.

Warszawscy Bazylianie

Ojciec  Piotr Kuszk OSBM.
Fot. L.Watróbski

- Jako klasztor i parafia grecko-katolicka, zaczęliśmy funkcjonować po roku 1956. Byliśmy duszpasterskim fenomenem we wszystkich krajach bloku wschodniego. Nigdzie indziej oficjalnie nie mogły przecież działać żadne grecko-katolickie klasztory czy wspólnoty zakonne. - mówi ojciec Piotr Kuszka OSBM, bazylianin, proboszcz parafii grecko-katolickiej w Warszawie w rozmowie z Leszkiem Watróbskim.

  

-Kim są Bazylianie?

-Trudno dziś, z perspektywy czasu i we współczesnym rozumieniu tego słowa powiedzieć, że św. Bazyli był założycielem dzisiejszych Bazylianów. Był raczej reformatorem życia zakonnego w IV wieku, ponieważ wypośrodkował 2 nurty ówczesnego życia mniszego. Chodzi tu, po pierwsze, o nurt życia pustelniczego, eremickiego oraz, po drugie, nurt  życia wspólnotowego w dużych wspólnotach. Bazyli chciał wypośrodkować te 2 nurty, kładąc akcent na życie wspólnotowe, w którym wszyscy się znają i tworzą wspólną rodzinę, w której przełożony jest ojcem i opiekunem. I stąd akcent na wspólną modlitwę, wspólną pracę i gotowość do służenia kościołowi, w konkretnej chwili, zależnie od jego potrzeb. Także i dzisiaj, Bazylianie są  otwarci na współczesne potrzeby Kościoła.

Na czym polega irańska intryga Waszyngtonu?

fot.pixabay

Iran wydaje się być obecnie tym epicentrum konfrontacji między Wschodem i Zachodem, którym jeszcze do wczoraj była Syria. Zdumiona opinia światowa obserwuje codzienne manewry Waszyngtonu, mylnie przy tym uważając, że chodzi w nich o eskalację prowadzącą do wojny między tymi dwoma krajami. Wszelako, o żadnej wojnie nie może być mowy. Te dwa wielkie mocarstwa udowodniły w ciągu ostatnich 75 lat, że są na tyle rozumne, by zawsze umieć się wycofać, zanim padną rozkazy wzajemnego zniszczenia.

Napięcie między Waszyngtonem i Teheranem wyraźnie narasta. Prezydent Trump, jak zwykle, wysyła sprzeczne sygnały. I wreszcie, 21 czerwca doszło do tego, że wydał rozkaz zbombardowania Iranu, lecz na kilku minut przed atakiem odwołał swój rozkaz. Ta jego taktyka, która często pozwalała mu osiągać sukcesy na Zachodzie – nie zrobiła większego wrażenia na Persach [1]. Czy jednak Donald Trump rzeczywiście usiłuje zastraszyć Iran?
Postępowanie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej powinno być rozpatrywane z punktu widzenia nie tylko ich polityki bliskowschodniej, ale również ich polityki globalnej [2]. Dla nich jest istotny nie tylko konflikt z Iranem, ale i równowaga sił pomiędzy Wschodem i Zachodem.

Zasady etyczne w polityce. Przestroga przed jesiennymi wyborami

graf. pixabay

Sprawowanie władzy i jej utrzymanie w Polsce kłóci się z zasadami etycznymi, ponieważ sprowadza się do dominacji rządzących nad rządzonymi.  Politycy określają poniekąd sami swoje własne wymogi „etyczne” i swój własny kodeks postępowania.  Czy jednak krętactwo, matactwa finansowe, nagminnie występujące kłamstwo i korupcje możemy określać mianem etyki albo jej synonimem - moralności?

Spójne i utrwalone zasady postępowania, oparte na oddolnej demokracji i jednomandatowych okręgach wyborczych, przyczyniłyby się bez wątpienia do wykrystalizowania sie postępowania etycznego, adekwatnego do polskiego społeczeństwa, a wiec opartego o wartości chrześcijańskie. Natomiast ustawa zasadnicza winna stać na straży niezbywalnego prawa do życia, własności oraz współdecydowania obywateli w decyzjach politycznych państwa.

Ryszard Opara: AMEN. Powrót do Sydney

Sydney Harbour. Fot. R.Haywood (Wikimedia commons)

I trust in God, the rest I check” (wierzę w Boga – resztę sprawdzam).

AMEN – Autobiografia Naukowa Ryszarda Opary Odcinek  24

Powrót do Sydney

Samotność, rutyna i monotonia dnia codziennego, które zawsze są takie same; niczym nie różniąc się od świąt, najczęściej są powodem poszukiwania zmian.
Pewnego dnia, doszedłem do wniosku, że przecież nie mogę reszty życia spędzać w Broken Hill. Znałem już większość ludzi i niemal każdy dom w mieście... Moja żona, robiła doktorat (PhD) z socjologii i... nie bardzo chciała osiedlić się gdzieś daleko, poza Sydney.
Postanowiłem, więc wrócić - poszukać pracy tam.

Jak trudno Polsce być sojusznikiem nr 1 USA

Fot. Elevatorrailfan -Wikimedia commons

Polska sojusznikiem USA nr 1 – stwierdzenie to często przewija się w polskich mediach głównego nurtu. Swój stosunek do swego strategicznego sojusznika dał wyraz prezydent Donald Trump. Zapytany o Polskę w kontekście rocznicy Powstania Warszawskiego lakonicznie stwierdził: „Mam duży szacunek dla Polski, wiem, że Polacy mnie lubią, a ja lubię ich. Wkrótce wybieram się do Polski. Oni budują dla USA instalacje wojskową, za którą zapłacą w 100 procentach. Budują coś bardzo miłego dla Stanów Zjednoczonych” – powiedział Donald Trump i dał tym samym wyraz swoim przyjaciołom nad Wisłą, czym jest tak zwana cywilizacja zachodnia, gdzie pieniądz jest najwyższą wartością.

Jak widzi ten problem publicysta Janusz Niedźwiecki, prezes Stowarzyszenia Rada na rzecz Demokracji i Praw Człowieka?

– Donald Trump powiedział głośno to, o czym de facto mówi się od dawna. To znaczy, że tak zwany sojusz polsko-amerykański jest jednostronny i polega na tym, że Polacy bardzo dużo inwestują w to, a Amerykanie odcinają od tych relacji kupony. Nigdzie na świecie wojska amerykańskie nie stacjonują na takich warunkach, na jakich mają stacjonować w Polsce, o co starają się polskie władze. Za wyjątkiem tych krajów, które zostały przez Amerykę podbite.

25 Festiwal Słowian i Wikingów w Wolinie

Wejście do osady Festiwalu Słowian i Wikingów
Fot. L.Wątróbski

Jedna z największych, wczesnośredniowiecznych imprez w Europie, w której uczestniczy ok. 2000 osób z ponad 30 krajów. Prezentowane są warsztaty dawnych rzemiosł, odbywają się występy zespołów muzyki dawnej, regaty i rejsy rekonstrukcji dawnych łodzi, inscenizacje wydarzeń historycznych i obrzędów oraz wielkie bitwy na 600 wojów.

Festiwal Słowian i Wikingów w Wolinie to wyprawa w czasie do mroków wieków średnich, podczas której poznacie kulturę wczesnośredniowiecznych ludów nadbałtyckich. Coroczny zlot miłośników „archeologii żywej” gromadzi na małej wysepce położonej na Dziwnie ponad tysiąc wojowników, rzemieślników, grajków oraz odtwórców dawnych obrzędów z wielu krajów Europy. Jest on również magnesem przyciągającym kilkadziesiąt tysięcy turystów.

Konkurs Andrieja Stenina. Czas zmienia sztukę fotograficzną

Szóstego sierpnia (czyli dzisiaj)  mija 5 lat od śmierci na wschodzie Ukrainy rosyjskiego fotoreportera Andrieja Stenina. Jak zmienił się od tego czasu zawód fotografa i czy stał się mniej niebezpieczny?
 

Andriej Stenin pracował jako fotoreporter w agencji MIA „Rossiya Segodnya”. Zginął w 2014 roku w czasie podróży służbowej w rejonie konfliktu zbrojnego w Donbasie. Samochód Renault Logan, którym on i dwaj inni korespondenci razem z członkami milicji ludowej jechali w stronę miejscowości Snieżnoje w obwodzie donieckim, trafił pod ostrzał sił zbrojnych Ukrainy.

Ryszard Opara: AMEN. Wigilia w Tibooburra

Wigilia w... Broken Hill a dokładnie w Tibooburra... Australia jest krajem wyjątkowym, pod wieloma względami. Jest olbrzymią wyspą, całkiem inną niż pozostałe kontynenty otoczone oceanami.

AMEN Autobiografia Naukowa Ryszarda Opary. Odcinek 23

Wigilia w... Broken Hill a dokładnie w Tibooburra…

Właśnie akurat w Wigilię 1980 roku, miałem rozpisany dobowy dyżur w Royal Flying Doctor Service. Pierwszy raz w moim świadomym życiu, kiedy ten dzień spędzałem absolutnie sam - bez rodziny i bliskich; pośród zupełnie obcych ludzi, w dodatku „na służbie” – w samolocie.
W dodatku Wigilia zapowiadała się...zupełnie inaczej niż w Polsce. Było upalne, suche lato, długie dni i temperatura ok. +40 st. C.

Stanisław Lewicki: Za co lubić Trumpa i Amerykę?

Donald Trump podczas biefingu 1 sierpnia.
Fot. screenYou Tube

Donald Trump zapytany o Polskę w kontekście rocznicy powstania warszawskiego lakonicznie stwierdził: „Mam dużo szacunku dla Polski. Wiem, że Polacy mnie lubią a ja lubię ich. Wkrótce wybieram się do Polski. Oni budują dla USA instalację wojskową, za którą zapłacą w 100%”. Dał tym samym najkrótszy możliwy wykład Polakom o tym czym jest tzw. cywilizacja zachodnia, konkretnie i bez wstawiania kabotyńskich tekstów o bohaterstwie, wspólnych wartościach i innych podobnych rzeczach. Tam gdzie pieniądz jest najwyższą wartością, to o nim należy, przede wszystkim, mówić.

Doceniać należy, że Trump nie jest zakłamany i nie wciska nam napisanych przez doradców formułek. Czyli wygląda to tak; z jednej strony, nasze państwo buduje dla USA ową „instalację” (Trump skromnie nie użył wymyślonej przez polskich polityków nazwy „Fort Trump”), a z drugiej zawarło duże kontrakty na dostawy amerykańskiego gazu LPG. Dodatkowo jeszcze deklaruje wielkie zakupy amerykańskiej broni.

Wędrówki po Polsce: Szlakiem latarni morskich

Zdecydowana większość latarni morskich na polskim wybrzeżu to zabytki. Wiele z nich nadal jednak służy ludziom morza, aby bezpiecznie docierali do portu.   W wędrówkach po Polsce szlakiem polskich latarni  morskich prowadzi  nas Leszek Wątróbski.

Za pierwszą latarnię świata uważa się jeden z 7 cudów starożytnych - latarnie morską na wyspie Faros, zbudowaną w roku 279 p.n.e. na zlecenie Ptolemeusza II według projektu Sostratos’a z Knidos. Latarnia ta miała kształt graniastosłupa o wysokości 120-135 metrów. Światło zapalone na jej szczycie, było wzmacniane lustra-mi i było je widać z odległości 30 km. Dziś na fundamentach latarni stoi wybudowany w XV wie-ku fort sułtana Qaitbajaw, w którym umieszczono Muzeum Morskie.

Prof. Andrzej Targowski: Lekcja PW 44' w 75 rocznicę

Powstańcza mogiła na Starym Mieście 

w Warszawie. Fot. T.Bukowski (public domain)

W bieżącym roku przypada ostatnia okrągła rocznica, jaką my, dzieci PW, obchodzimy.
To nasz sukces, że pomimo tak dramatycznego dzieciństwa i trudnego życia jako sieroty lub półsieroty w PRL, gdzie w okresie stalinowskim mordowano AK-owców lub ich wywożono albo mocno szykowano — dożywamy 80 i więcej lat. Niestety następnej okrągłej rocznicy „setki – 100”, większość z nas nie dożyje. Śmierć jeszcze nie jest opcją w medycynie. 

Co wynika z naszego życia i co wynika z owych okrągłych rocznic?

Nasze przeżycie PW 44’ jest świadectwem, jak potwornym kataklizmem było owo powstanie. Z racji wieku nie byliśmy powstańcami, ale byli nimi nasi rodzice, rodzina albo znajomi czy sąsiedzi. Póki żyli (wciąż żyje kilkunastu Bohaterów) powstańcy, o ich tragedii najwięcej mówiono i pisano. 

Stanisław Lewicki: Nigdy więcej czegoś takiego

Wynik powstania: zniszczenie
przez Niemców całej Warszawy
i zagłada jej mieszkanców

Dziś wypada 75 rocznica wybuchu powstania warszawskiego. W dyskusji na ten temat padły już chyba wszystkie argumenty i to z każdej możliwej dziedziny.

Fakty są przerażające. Była ta niewątpliwie największa klęska w tysiącletnich dziejach Narodu Polskiego. Nigdy w tak krótkim czasie nie straciło życia aż 200 tyś. Polaków. Nawet straty w przegranej kampanii wrześniowa w ’39 roku nie miały takiego wymiaru, gdyż zginęło wtedy, po naszej stronie, około 70 tys. ludzi. Niemcy i ich sojusznicy, by nas pokonać w ‘39, musieli wysłać 2 mln żołnierzy i rozpocząć wojnę, która skończyła się dla nich ostatecznie także największą klęską dziejową.