 |
| Federal Treasurer Joe Hokey. Fot ABC YouTube |
Wyraźnie nadrzędnym celem jest przetrwanie oraz zgromadzenie politycznej amunicji w wypadku politycznej opłacalności ewentualnego rozpisania przedterminowych federalnych wyborów. Wskutek tego widzimy zasadniczą, czasami niemał dramatyczną zmianę rządowej budżetowej retoryki. Nic nowego. Tym bardziej, że chociaż obiektywnie wcale niezły federalny minister ekonomii (Federal Treasurer) Joe Hockey dotąd nie potrafił przepchać przez Senat szereg kontrowersyjnych ale polityczno-ideologicznie - szczególnie wewnętrzno-frakcyjnie - ważnych dla jego "konserwatywnego obozu politycznego" pozycji swego pierwszego preleminarza budżetowego (na rok fiskalny 2014-15) już musiał wnieść 12 maja br do izby niższej federalnego parlamentu swój drugi pakiet zestawień i posunięć budżetowych. Przezornie, zawczasu wyraźnie zasygnalizowano wiele bardzo ważnych, spoleczno-politycznie wyczulonych posunięć. Nie było więc tak łapczywie spodziewanych przez wielu mediów natychmiastowych, dramatycznie kontrowersyjnych sensacji. Natomiast pożywek do nieraz tradycyjnie przewlekłych post-budżetowych ocen i komentarzy nie zabrakło.
Mnożą się w miarę przetrawiania istotnej zawartości jak zawsze propagandowo zaprawionej "budżetowej bibuły". Podobno jak w poprzednich latach, z t. zw. "zamknięcia budżetowego" przyniosłem do domu całą walizkę oraz trzy solidne worki budżetowych dokumentów, zestawień i komunikatów prasowych wielu ministrów i resortów. Tym razem streszczę ogólne wrażenia i parametry budżetowe oraz wyszczególnię kilka pozycji które prawdopodobnie mogą najbardziej zainteresować naszych czytelników. W następnych korespondencjach skupię się na kilku innych, najważniejszych moim skromnym zdaniem pozycjach, aspektach i niuansach.
Wbrew wielu obawom z przed jeszcze tylko kilku miesiący, federalny Budżet 2015-16 nie przyniósł większych niemiłych niespodzianek. Wprawdzie są pewne niemiłe dla poszczególnych grup ludności cięcia - lecz znacznie mniejsze niż obawiano się. Wydźwięk pakietu budżetowego jest wyraźnie umiarkowany, unikajacy dramatycznych sformułowań i aspektów. Zawiera szereg politycznie ugodowych akcentów wyraźnie obliczonych na przepchanie tego pakietu budżetowego przez Senat w którym Zieloni i różne mini-stronnictwa wciąż mogą być języczkiem u wagi. Moim zdaniem, jak słusznie napisał w dziennikach Fairfaxa wytrawny komentator ekonomiczny Ross Gittins - wygląda, że jest to preleminarz budżetowy wyraźnie zaniepokojonego o swoje polityczne losy koalicyjnego federalnego rządu. Dla którego własne przetrwanie stało się ważniejsze od niedawnych priorytetów ekonomicznych. Gittins myśli, że budżetowy pakiet poprawi polityczną sytuację federalnego premiera Tony Abbotta lecz niewiele uczyni do uzyskania nadwyżki budżetowej i powrotu do mocnego tempa wzrostu ekonomicznego.
Gwoli sprawiedliwości należy też obiektywnie uznać, że rząd obecnie działa w bardzo trudnych globalnych i regionalnych uwarunkowaniach ekonomicznych. Jak min. Hockey i federalny minister finansów Matthias Korman szczególnie uwypuklali podczas swojej konferencji prasowej dla dziennikarzy dopuszczonych do sześciogodzinnego „zamknięcia budżetowego” w salach obrad senackich komisji i podkomisji w parlamencie w Canberze - nadrzędnym celem tegorocznego pakietu budżetowego jest pobudzanie aktywności ekonomicznej i stimulowanie zatrudnenia w złożonych uwarunkowaniach rynkowych - zwłaszcza bardzo ostrego obniżenia globalnego popytu na rudę żelazna oraz szereg innych eksportowanych przez Australię minerałów. Wpływy podatkowe pochodzace z sektora wydobywczego od pewnego czasu uległy i nieraz wciaż ulegaja ostremu obniżeniu. Ceny eksportowe na rudę żelaza spadły ponad trzykrotnie. Globalny wzrost gospodarczy słabnie wskutek czego spada popyt na australijskjie surowce. Należy więc stimulować inne gałęzie australijsjkiej gospodarki narodowej. Szczególnie „mały biznes” - żeby inwestował, rozwijał się i zwiększał zatrudnienie. Żeby powstawały nowe "małe przedsiębiorstwa". W tym celu pakiet budżetowy zawiera szereg istotnych zachęt dla "małego biznesu. M. in. od 1 lipca br stopa podatkowa dla przedsiębiorstw z rocznym obrotem do $2 mln rocznie zostaje obniżona z 30% do 28,5%. Jest to najniższa stopa podatkowa od prawie pół wieku. „Przedsiębiorstwa nie inkorporowane” pobadto uzyskują roczny rabat wysokości 5% (do $1000 rocznie). Oprócz tego od nocy 12 maja mogą uzyskać natychmiastową ulgę podatkową na dokonywane w celach biznesowych zakupy wartości do $20.000. Ulgi i zachęty dla "małego biznesu" wywołały natychmiastową pochwałą od Australijskiej Izby Handlu i Przemysłu ACCI.
Parametry budżetowe
Każdy pakiet budżetowy, przede wszystkim, jest zestawem założeń, prognostyków, zarządzeń ekonomiczno-administracyjnych oraz programów, itencji i aspiracji politycznych i ekonomicznych. Jednocześnie uwypukla polityczno-ekonomiczne filozoficzne i ideologiczne koncepcje kolejnych rządów. Stanowią znakomitą okazją do wysuwania propagandowych haseł. I, na okrasę, niektórych faktów. Oczywiście konkretne fakty zawarte w dokumentach budżetowych przeważnie ograniczają się do okresu od trzech do sześciu miesięcy przed opublikowaniem kolejnego pakietu budżetowego. Reszta przeważnie jest zestawem założeń, koncepcji i kolejnych haseł polityczno-ekonomicznym. Rok temu min. Hockey dramatycznie twiedrdził , że poprzedni federalny laburzystowski rząd pozostawił w schedzie po swoim nieudolnym zarządzaniu australijską gospodrką ogromną deficytową dziurę do której tragicznie ześlignie cały jeżeli tylko natychmiast nie sięgnie się po drastyczne cięcia budżetowe. Trzeba było przekształcić deficyt budżetowy w nadzwyżkę w ciągu następnych kilku lat.Wskutek tego trzeba było oszczędzać, redukować wydatki - m. in. w wyczulonyh dziedzinach opieki socjalnej, edukacji, służby zdrowia i opieki lekarsko-szpitalnej. Na okrase miały być płatne urlopy rodzicielskie (Paid Parental Leave PPL), co szczególnie uwypuklał federalny premier Tony Abbott. Teraz zaniechano PPL, pominięto wymienienie kolejnego terminu przekształcenia deficytu w nadwyżkę i głośno rzucono pozornie odwrotne nadrzędne hasło: wydawajcie, kupujcie, budujcie, nabywajcie itp. Piszę pozornie, ponieważ min. Hockey i jego rząd rozumieją, że "naprawa budżetowa" nie może polegać tylko na oszczedzaniu i cięciach federalnego wydatkowania. Zwłaszcza w okresie passy w popycie i rynkowych cenach na eksportowane przez Australię surowce, szczególnie rudy mineralne (przede wszystkim żelaza). Potrzebne jest mocne stimulowanie innych gałęzi gospodarki. M. in. "małego biznesu" - żeby rozrastał się i zatrudniał więcęj ludzi którzy będą płacić podatki a nie pobierać zasiłki dla bezrobotnych. Logika przesiliła poprzednie prestiżowo-polityczno-ideologiczne ambicje. Stąd taka zmiana budżetowej politycznej retoryki./
Pakiet budżetowy zakłada stopę realnego (t. zn. uwzględniajacego wpływy inflacyjne) wzrostu Produktu Krajowego Brutto (PKB, w angielskiej terminologii Real Gross Domestic Product RGDP) w wysokości 2,5% rocznie w 2014-15 (taka sama jak w 2013-14 r.) oraz 2,25% w 2015-16, 3,25% w 2016-17 oraz 3,5% w 2017-18 i 2018-19.Według założeń dugiego pakietu budżetowego min. Hockey i ministra finansów Mathiasa Kormana, federalne wpływy budżetowe mają wzrosnac z $360 mld (22% PKB) w bieżacych cenach pieniężnych (tzn. bez uwzględnienia stopy inflacji) w 2013-14 do $377,3mld (23,5% PKB) w2014-15 oraz $398 bn (24% PKB) w 2015-16 a następnie $422,5 mld (24,2%) w 2016-17, $453,6 mld (24,7% PKB) w 2017-18 oraz $488,2 mld (25,2% PKB) w $2018-19.
W tym samym okresie federalne wydatki budżetowe maja wzrosnac z $406,4 mld (25,7% PKB) w 2013-14 do $415 mld (25.9% PKB) w 2014-15 oraz $429,8 mld (też 25,9% PKB) w 2015-16 do $444,9 mld (25,5% PKB) w 2016-17 a potem $464,3 (25,3% PKB) w 2017-18 oraz $491,1 mld (też 25,3% PKB) w 2018-19. w pod tym względem prawdopodobnie ważniejszym fiskalnym ujęciu.
Wskaźnik wszrostu zatrudnienia (0.7% rocznie w 2013-14 1,5% w 2014-1%) ma ponownie wynieść 1,5% rocznie w2015-6 oraz 2% rocznie w następnych trzech latach.
Wskaźnik stopy bezrobocia ma nieco wzrosnąc z 5,9% w2013-14 i 6,25% do 6,5% w 2015-16 lecz potem bardzo stopniowo spadać do 6,25% w 2016-17, 6% w 2017-18 i 5,75% w 2018-19. Oby tylko te zmodyfikowane i raczej realistycznie skromne założenia zostały osiągnięte.
Wśród ważnych posunięć
W wielkim skrócie, wśród innych ważnych pozycji budżetowych są następujące:
* Rząd rezygnuje z aktualizowania wysokości rent (t.zw. ”Indeksacji”) dla osób starszych według wskaźnika cen detalicznych (Consumer Price Index CPI) zamiast obecnego systemu uwzględniajacego wzrost przeciętnych płac (Average Weekly Earnings).
* Natomiast zostaje zaostrzony census majątkowo-dochodowy przez usztywnienie przepisów regulujących wysokość rent oraz warunki rent dla osób starszych i pewnych innych rencistów.
* Młode bezrobotne osoby nie będą musiały czekać sześć miesięcy na uzyskanie zasiłku.
* Natomiast absolwenci wyzszych uczelni będą musieli spłacać pożyczkę na oplacenie studiów również w okresie przebywania zagranicą.
* Jest $38 mld na pomoc dla rodzin. Zapowiadany jest wynoszący $3,5 mld w okresie następnych pięciu lat wzrost nakładów na opiekę nad dziećmi – do $7 mld rocznie. Szczególna uwaga ma być skierowana na rodziny na niskich bądź średnich dochodach oraz mające upośledzone (disadvantaged) dzieci.
Zapowiadane jest skupienie na przedsiębiostwa (szczególnie niewymienionych 30 międzynarodowych globalnych koncernów), które unikają płacenia podatku od dochodów w Australii używając manipulacji. Eugeniusz Bajkowski, Canberra
c.d.n.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy