Nastoletnia Olivia - poetka fortepianu

Olivia Urbaniak podczas recitalu w Canberze. Fot.P.Hislop

W sobotni wieczór, 7 czerwca reprezentacyjna sala polskiej ambasady w Canberze gościła miłośników muzyki Fryderyka Chopina. Odbył się tam Koncert fortepianowy w wykonaniu młodziutkiej artystki z Sydney – szesnastostoletniej Olivii Urbaniak.
 

Koncert zorganizowany został staraniem grupy ‘Friends of Chopin in Australia’ (Przyjaciele Chopina w Australii) wspierającej  Międzynarodowy Konkurs Chopinowski, który już po raz drugi odbędzie się w tym roku w Canberze w dniach od 15 do 21 września.

Słowna oprawa uroczystości prowadzona była w języku angielskim. Przytoczone tutaj fragmenty wypowiedzi organizatorów, honorowych gości, pianistów a także opinii krytyka muzycznego, są polskim przekładem dokonanym przez autorkę niniejszego reportażu.

Międzynarodowy Konkurs Chopinowski w Canberze, jak wyjaśniła zebranej publiczności Pani Wanda Horky, pełniąca funkcję prezesa ‘Friends of Chopin’ organizowany jest dzięki staraniom trzech, współpracujących ze sobą instytucji. Są to:

- Wydział Muzyki, Uniwersytetu Narodowego w Canberze, który dba o wysoki poziom artystyczny Konkursu
- Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej, która zapewnia międzynarodową perspektywę Konkursu
- Grupa volontariuszy ‘Friends of Chopin in Australia’, która przygotowuje podstawy organizacyjne tego przedsięwzięcia.

Pani Wanda Horky powitała honorowych gości sobotniego Koncertu. Byli to między innymi:
-Pan Ambasador RP w Canberze –  Paweł Milewski

-Pani Konsul Generalna RP w Sydney – Regina Jurkowska

- Członkowie Korpusu Dyplomatycznego

-Delegaci 46. Zjazdu Rady Naczelnej z Prezesem Leszkiem Wikarjuszem na czele

-Dyrektor Wydziału Muzyki Uniwersytetu w Canberze, prof. Peter Tregear
-Pani Faure z Alliance Francaise de Canberra

-Reprezentanci Stowarzyszeń Chopinowskich z Sydney i Melbourne- Andrew Rene z Małżonką, którego prace artystyczne zdobią salę Ambasady.

-Prezes Rady Organizacji Polskich w ACT, Pan Andrzej Alwast z Małżonką

Olivia z ambasadorem RP Pawłem Milewskim

Pan Ambasador Paweł Milewski wyraził niekłamane zadowolenie z faktu organizowania Koncertu Chopinowskiego w sali Ambasady. Podkreślił on również symboliczny charakter Australijskiego Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego, który odbędzie się w jesiennej scenerii polskiego września.

 „Jesień jest ważnym okresem dla muzyki Chopina w Warszawie, powiedział Pan Ambasador. -  Niektórzy z państwa pewnie wiedzą, że jest to czas Koncertów Chopinowskich w Królewskim Parku Łazienkowskim, u stóp pomnika Fryderyka Chopina. ‘Łazienki’  nazywane są letnim salonem muzyki w stolicy. Koncerty, które tam się odbywają, stanowią wiodące wydarzenie życia kulturalnego Warszawy ostatnich 50. lat. Warszawa była miejscem szczególnie bliskim Fryderykowi Chopinowi. Był on związany z tym miastem przez pierwszą połowę swojego życia. W Warszawie przebiegała formalna edukacja młodego Fryderyka. Tam uczył się muzyki. I tam w Kościele Świętego Krzyża na Krakowskim Przedmieściu znalazło znalazło swój ostateczny spoczynek jego polskie serce”.

Pan Ambasador skierował następnie słowa uznania i osobiście podziękował organizatorom Międzynarodowego Konkursu Chopinowaskiego w Canberze.

 Na szczególne podziękowanie, powiedział Pan Ambasador, zasługują:
Organizacja ‘Friends of Chopinin Australia’ – Przyjaciele Chopina w Australii z prezesem Wandą Horky
School of Music, Australijskiego Terytorium Stołecznego z dyrektorem Peterem Tregear’em
Pan Maciej Pawela – dyrektor artystyczny Drugiego Australijskiego Konkursu Chopinowskiego.

Konsul Generalna RP w Sydney, Pani Regina Jurkowska pogratulowała Olivii oraz jej rodzicom talentu i spektakularnych efektów pracy, tak młodej osoby. Podziękowała także pani Wandzie Horky, która zaprezentowała znakomitą oprawę słowną wieczoru, współgrającą z nastrojem towarzyszącym Koncertowi.

Następnie Pani Horky przedstawiła Maestro Macieja Pawelę, który został mianowany dyrektorem artystycznym tegorocznego Konkursu Chopinowskiego. Obecnie jest on nauczycielem klasycznego fortepianu w School of Music, Australijskiego Uniwesytetu Narodowego w Canberze.



Olivia i Wanda Horky

Maciej Pawela pogratulował serdecznie swojej młodziutkiej koleżance, Olivii Urbaniak, która niestety, ze względu na swój wiek nie będzie mogła wziąć udziału w tegorocznym Konkursie. Regulamin Konkursu stawia bowiem wyraźną granicę wieku: 18 – 31 lat.

Jako preludium do Koncertu, Maciej i Olivia zagrali na cztery ręce Poloneza Schuberta op.61 no.1 in D minor.  Było to, jak określił w ‘Canberra City News’ – krytyk muzyczny, Bill Stephens, ‘pełne werwy wykonanie’.

Wiele miłych słów padło następnie pod adresem Olivii Urbaniak. „Dzięki niekwestionowanemu talentowi oraz poświęceniu i dyscyplinie, powiedziała Pani Horky,  Olivia tak wiele dokonała w ciągu 16 lat swojego życia. Jest ona stypendystką ‘Rising Stars’ Sydnejskiego Konserwatorium. Otrzymała prestiżowe wyróżnienie ‘Young Steinway Artist’ przyznawane utalentowanym młodym pianistom. Olivia osiąga także wybitne wyniki w nauce”.

Należy tutaj dodać, że władze szkoły wyraziły zgodę na przyspieszenie jej egzaminów maturalnych, które Olivia zdaje w tym roku. Jest wybitnie uzdolniona w przedmiotach humanistycznych – muzyka, malarstwo, fotografika oraz, a może przede wszystkim języki. Do matury wybrała rozszerzony poziom angielskiego i język francuski. Uczy się także języka niemieckiego oraz polskiego, których formalnie nie może już kontynuować  w klasie maturalnej.

„ Chopin, powiedziała dalej Pani Horky, jest Olivii pasją. Aby uzyskać jak najbardziej zbliżoną do Kompozytora interpretację jego utworów, Olivia postanowiła wczuć się  dogłębnie w stan emocjonalny Fryderyka Chopina, odkryć jego relacje z otaczającym go światem oraz uchwycić spojrzenie na ten świat. W tym celu napisała serię fikcyjnych listów, które mogli wymienić George Sand i Fryderyk Chopin.”

 

Powołajmy się znowu na słowa cytowanego już krytyka muzycznego z ‘Canberra City News’:

„Olivia Urbaniak doskonale wprowadziła słuchaczy w nastrój pierwszej części Koncertu, zatytułowanej: ‘Opowieść o Chopinie’ przytaczając fragmenty fikcyjnych listów George Sand i Fryderyka Chopina, które sama napisała.”
A oto fragment jednego z fikcyjnych listów George do Fryderyka:

„[...] Sztuka jest jedyną drogą, przez którą można dojść do prawdy o wszystkim co jest dobre, piękne i szlachetne w świecie, jaki mamy dzielić z innymi i czynić go zrozumiałym nie tylko dla artystów ale także dla milionów ludzi, którzy potrzebują sztuki w swoim życiu. Sztuka nie egzystuje tylko dla siebie ale dla prawdy, dla dobra i dla piękna, tak jest rzeczywiście! – to jest wiara, która pozwala mi patrzeć w przyszłość...”

„Był to, jak pisze Bill Stephens, doskonały sposób na przygotowanie publiczności do wysłuchania czterech utworów Chopina, które Olivia Urbaniak miała zagrać w pierwszej części Koncertu.

Opanowana i pewna siebie, grała z pamięci, rozpoczynając wykonanym  z prawdziwą lekkością  ‘Mazurkiem in F# minor, Op 59, no.3’. W dalszej kolejności wykonała  ‘Balladę no 2 in F Major, op. 38’, uznaną przez muzyków, jako jeden z wyjątkowo ambitnych utworów koncertowych. Pokazowe wykonanie tej Ballady jeszcze wyraźniej podkreśliło znakomitą technikę oraz pełną impresji interpretację tego utworu.

Kontrastowo do eksplozji, ognistej miejscami Ballady zabrzmiała pełna uczucia interpretacja znanego, niezwykle romantycznego ‘Nocturnu in D Flat Major, op.27 no. 2’. Pierwszą część Koncertu Olivia zakończyła olśniewającym wykonaniem dramatycznego ‘Scherzo no 3 in C# minor, op 39’.

Po krótkiej przerwie, Olivia Urbaniak znów przeczytała  wyjątki swoich fikcyjnych listów aby wprowadzić słuchaczy w odmienny tym razem nastrój.”

A oto fragment kolejnego ze wspomnianych listów:
„[...]Wokół harmonia, ale jakże pełna smutku – nigdy nie czułem tak głęboko tętniącej w mojej duszy samotności; kocham upajać się tym wspaniałym uczuciem, aż światła i ludzie zaczynają nabierać realnych kształtów...

Teraz,całkowicie zawładnięty przez muzę, pobiegłem, wyobraź sobie, pobiegłem z powrotem do mojego apartamentu, rzuciłem się na fortepian, łzy przysłoniły mi oczy. Nigdy do tej pory Bóg nie przedstawiał mojego smutku na swoich sztalugach z olejnymi malowidłami żywej zawieruchy. Zadrżałem i zatrząsłem się nagle widząc oczyma wyobraźni dusze, wysuwające się powoli spod skrzydła fortepianu, zbliżały się do mnie, z przekrwionymi oczyma – ich zęby szczerzyły się jak bestii – ich sztywne kończyny drgały konwulsyjnie w wiecznych katuszach!... Widziałem prawdziwy Hades... To był jakby chwilowy odpływ wszelkiego uczucia; przez moment umarłem w moim secu, nie to raczej  serce obumarło we mnie. Oh, szkoda, że nie na zawsze! – Być może ten ból, nie, w rzeczywistości ten całkowity brak uczucia, stałby się bardziej możliwy do zniesienia – Samotność! Samotność! – Nie ma słów aby wyrazić mój ból; nie wiem jak zniosę to uczucie ...”

I znowu, jak Pisze Bill Stephens „...olśniewająco wykonanała straszliwie trudną ‘Sonatę no. 2 in B flat minor, op. 35’, ktorej trzecia czesc popularnie jest zwaną ‘Marszem Żałobnym’. Doskonała interpretacja tej sonaty wywołała prawdziwy zachwyt publiczności. Olivia otrzymała niekończące się brawa. W nagrodę publiczność miała jeszcze możliwość wysłuchania czarującej interpretacji zagranego na Bis utworu Ravel’a ‘Ondine’.

Za młoda, żeby uczestniczyć w Konkursie Chopinowskim w Canberze, Olivia Urbaniak wkrótce wyjeżdża, aby dać recital chopinowski w Paryżu, przed swoim wyjazdem do Polski, gdzie weźmie udział w mistrzowskiej klasie fortepianu. Będzie to przygotowanie do jej udziału w Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie w roku 2015.

Uczestnicy niezapomnianego Koncertu w Canberze - kończy swój artykuł w ‘Canberra City News’ krytyk muzyczny, Bill Stephens – wychodzili z przekonaniem, że stali się świadkami nieprzeciętnego talentu a wspaniała młoda pianistka stoi u progu międzynarodowej kariery muzycznej.”

Należy tutaj dodać, że uczestnicy Koncertu nie wyszli tuż po jego zakończeniu. Przy lampce wina, napojach chłodzących oraz hojnie roznoszonych smakowitych zakąskach, długo w noc trwały jeszcze rozmowy z gospodarzami, organizatorami oraz młodziutką artystką. W centrum zainteresowania znalazła się cała rodzina Państwa Urbaniaków, szczególnie, że na dodatek sukcesu Olivii celebrowano tego dnia jeszcze jedną uroczystość – w sobotę 7 czerwca obchodzi ł swoje 22. urodziny brat Olivii, Robert. Nie obeszło się bez polskiego ‘Sto Lat’ przy akompaniamencie pani Irenki z Melbourne.

Olivii życzymy kolejnych sukcesów w Paryżu i w Polsce. Rodzicom, państwu Kamilli i Krzysztofowi a także Roertowi Urbaniakom składamy serdeczne gratulacje. Pani Wandzie Horky dziękujemy za zorganizowanie tego niezapomnianego Koncertu.Specjalne podziękowanie składamy na ręce Pana Ambasadora, Pawła Milewskiego za patronowanie Koncertowi oraz za udostępnienie sali na ten wspaniały polski wieczór.

Tych z Państwa, którzy nie mogli dojechać do Canberry albo pragną jeszcze raz przeżyć niezapomniany wieczór z muzyką Chopina w interpretacji Olivii Urbaniak, pragniemy już teraz zaprosić na podobny Koncert. Planowany jest on na sobotę, 23. sierpnia w sali Polskiego Konsulatu w Sydney. Szczegóły podane zostaną w późniejszym terminie.

Marianna Łacek 
Zdjęcia: Peter Hislop